Jantar 3m

[Krzysztof]

No tak Rafale człowiek całe życie się uczy i głupi umiera( nie bardzo wiem jak to sie liczy) a wracając do tematu to jest wysokość 24 cm szerokość u podstawy 12cm a u góry 7cm.

[Rafal B.]

Nie oto mi chodziło. W sumie to nie napisałem do końca o co mi chodziło. :oops: :oops:

 

 

Miało być: długość ramienia statecznika poziomego czyli odległość od spływu skrzydła do natarcia statecznika.

[Krzysztof]

Tu wychodzi 62 cm

[Rafal B.]

Statecznik ja bym zrobił w okolicy 7 do 8 dm2.

Ale może poczekajmy aż ktoś się wypowie jeszcze :-P

[Henryk]

Witam

Jestem pierwszy raz na PFM wypada się przedstawić , mam na imię Henryk ,jako modelarz

jestem w wieku mocno przeterminowanym ,przeszedłem własnie na emeryturę ,czas zająć

się poważnie swoim hobby ,jako że prawie 40 lat byłem pilotem szybowcowym , a teraz do

rzeczy . Mam trzy egzemplarze modelu szybowca SZD 38 Jantar 1 skala 1:5 rozp 380 cm

dł 149 cm cięciwa przy kadł.230mm profil E-203 , cięciwa końcowa 100 mm profil E-193

zmiana profilu na początku lotki , pow. nośna 63 dcm , obciążenie pow . w zależności od

masy 3 kG 47,6 g/dm , elektryk 4,1 kG -65 g/ dcm .Wszystkie modele od podstaw robiłem

sam łącznie z kadłubem [mam formę] i latam na nich kilka lat.Jeden służy do holowania

za samolotem , drugi ma napęd spalinowy wielokrotnie przestawiany , od wieżyczki do

zamontowania w dziobie , ostatni to elektryk., można powiedzieć że model Jantara w tej

skali znam w miarę dobrze i pozwalam sobie dorzucić w tym poście kilka uwag;

Kadłub jest wykonany bardzo lekko,co za tym idzie jest bardzo delikatny , moje kadłuby ważą

około 450 g a są dłuzsze tylko o 6 cm [ bez steru kierunku] newralgicznym miejscem w kadłubie

jest początek kabiny tuż przed krawędzią natarcia -mam tam wlaminowane wzmocnienia

z rowigu węglowego szerokości 25 mm które przebiegają pod kabiną i sięgają do wręgi

gdzie zamocowana jest szuflada bagnetu ,drugie miejsce które należy wzmocnić to przejście

kadłuba w ster kierunku [delikatny cyrkiel przy lądowaniu potrafi ułamać w tym miejscu

kadłub ] W kadłubie wstawiam wręgę z sklejki 3 mm w miejscu przejścia szuflady

Napęd steru kierunku i wysokości bowdenami , prosta przekładnia ze sklejki zamontowana

w sterze kierunku przenosi ruch bowdena na ster wysokości.

Skrzydła

Rdzeń styropianowy oklejony fornirem topolowym klejem Soudal ,dzwigar to dwa pasma

rowigu węglowego szer.25 mm jako pas górny i dolny dwuteownika którego środnik to sklejka

grubości 2,5mm , oczywiście słoje pionowo do pasów. dzwigar siega do połowy lotki , dalej

nie jest potrzebny [ale koniecznie poza osłabienie skrzydła otworem na serwo]

Mam dwa rodzaje bagnetów ,stalowy i węglowy nie wiem który lepszy.Stalowy ma wymiary

14x3 mm l=40 cm ,węglowy 15x6 mm l=47 cmm ,skrzydła są pokryte folią , przy elekro

cienką tkaniną szklaną na żywicy , papierem japońskim i lakierowane.Oprócz bagnetu

w skrzydle jest otwór na pręt cętrujący ,oraz dwa kołki na zamocowanie haczyków dla

sprężyn dociągajęcych skrzydła do kadłuba

Statecznik wysokości o wymiarach rozp. 57 cm cięciwa 14 cm i 10 cm , profil symetryczny

NACA technologia wykonania jak skrzydła ,lecz bez dzwigara.

Napęd spalinowy

Napęd ten przechodził rózne ewolucje , montowany był w środku cięzkości na wieżyczce

[silnik Webra 4,5 ccm] co miało tę zaletę że mozna go było zdjąć na lotnisku i szybowiec

"czysty" aerodynamicznie mógł latać za samolotem lub być strzelany z gumy.Po odpaleniu

silnika wyrzucany był z ręki lub startował samodzielnie z ziemi [posiada jednokołowe

podwozie chowane w locie] Obecnie silnik zamocowany jest w dziobie kadłuba[ MVVS 3,5 ]

napędza śmigło składane przystosowane od elektryka [odpowiednio obciete aby kręciło

nie więcej jak 12000 obrotów]

Naped elektryczny

Ten napęd też przechodził ewolucje lecz jedynie w zakresie pakietu napedowego , na

początku NI CD 16 ogniw , obecnie to Li Pol 4 S 4300 napędzają silnik Phasor 45-3

masa 305 g śmigło 11x7 i 12 x 7 masa całego napędu to około 800 g.

Wnioski i wrażenia z lotów

Z tych trzech modeli każdy ma swoje zalety i wady.Model "czysty" aerodynamicznie jest

najlżejszy ,dobrze sprawuje się w kominie łatwo się nim ląduje [stosunkowo mała prędkość]

dobrze się lata i ląduje na zboczu odpowiednio dużym , przy przeskokach miedzy kominami

traci dużo wysokości chcąc nim polatac trzeba mieć kolegę który potrafi holować [holownik

mam własny] i nalezy go dociążyc.

Silnk spalinowy uniezależnia od nikogo , jest zawsze gotów do użytku ,po zamontowaniu

go w dziób poprawiła się aerdynamika ,dużo dyskusji było nad śmigłem składanym

Wybrałem duże śmigło 14x7 i obcinałem je tak długo az silnik zaczął kręcić około 12000

Na początku oglądałem je po każdym locie , obecnie też zwracam na nie szczególną

uwagę , model wykonał kilkadziesiąt lotów i nic się nie dzieje. Model lata dobrze ,ale

ciągle brudne ręce i nie tylko , no i hałas.

Silnik elektryczny

Najcięższy z modeli, duże obciązenie powierzchni ,okazuje się przy tej konfiguracji rozpię-

tości , wydłużenia ,zastosowanego profilu i małej cięciwy strzałem w dziesiątke , model

lata dość szybko ,szczególnie przy przeskokach chetnie nabiera prędkości i zadziwiająco

mało traci na wysokości , nie boi się dużego wiatru.Jest cichy [nie licząc gwizdu przy dużych

prędkościach] czysty i szybki jak jego dorosły "brat".Tym modelem lata mi się najlepiej.

Wniosek -nie każdy model musi być lekki ,zależy do czego ma służyć.Lekkie muszą

byc wszelkiego rodzaju "uszatki" czy niektóre modele F3J , ale półmakieta Jantara

w skali 1:5 niekoniecznie

Na zakończenie -model ten w żadnym wypadku nie nadaje się do nauki latania ,

podstawowych błedów niestety nie wybacza-karze za to bezlitośnie , za to po bliższym

zapoznaniu się odwdzięcza się wspaniałymi wrażeniami z lotów.

Obecnie robię skrzydła o rozpiętości 300 cm i w połączeniu z obecnymi kadłubami

powstanie SZD-41 Jantar Standard.W przyszłości mam zamiar na bazie kadłuba

Jantara 1 wykonać SZD-59 Acro ,rozpiętość 300 cm , statecznik krzyżowy .model

przeznaczony do wykonywania pełnej akrobacji.

Pozdrawiam Henryk

 

[Krzysztof]

Witaj Henryku

 

Jak pewnie zauważyłeś model szybowca który staram sie zbudować jest pierwszym tego typu w moim wykonaniu oczywiście ostro trenuje loty easy gliderem .

no ale jak to jest przy tego typu projektach(o których nie ma sie za bardzo pojęcia ) już popełniłem błąd otóż po konsultacjach z RafalemB wyszło na to że wznios mam po prostu za mały i z tym związane pytanie.

Skrzydła maja już wklejone kieszenie na bagnet (rurka z włókna szklanego średnica wewnętrzna 12mm zewnętrzna 16mm długość 400mm) bagnetem miała być rurka węglowa 12x10 ale niestety żeby zrobić w tej chwili większy wznios to ten bagnet odpada.

Cóż źle wkleiłem kieszenie więc chciał bym to nadrobić odpowiednim kształtem bagnetu zaznaczam że w kadłub jeszcze nie wklejałem niczego może jest jakiś już opracowany patent który mógł bym wykorzystać ?

[Rafal B.]

już popełniłem błąd otóż po konsultacjach z RafalemB wyszło na to że wznios mam po prostu za mały i z tym związane pytanie.

 

To nie jest błąd po prostu model trzeba będzie pilnować lotkami :-P

 

Myślę, że teraz Henryk może podpowie jaki wznios stosuje bo widać wymiary statecznika wyszły nam podobne :-)

[Krzysztof]

To nie jest błąd po prostu model trzeba będzie pilnować lotkami :-P

 

Witaj Rafale wiesz jak to jest jeszcze przed zamontowaniem w kadłubie czegokolwiek wole sie dopytać co by mi było łatwiej latać

[Henryk]

Witam

Przy opracowywaniu dokumentacji Jantara 1 przyjąłem wznios skrzydeł 2,5*

i taki wznios ma model bez napędu , oraz z napędem spalinowym.

Natomiast elektryk ma wznios 1 stopień 40 minut .Podyktowane to jest tym

że dwa pierwsze modele często startują z ziemi i wiekszy wznios ten

start ułatwia .Przy tego typu modelach nie jest wymagany duży wznios ,

czasami wręcz jest przeszkodą , w myśl zasady -mały wznios mała state-

czność poprzeczna za to duża sterowność-za to przy lądowaniu należy

zachować czujność bo końce skrzydeł są blisko ziemi.

Ważną sprawą jest też zamocowanie szuflady bagnetu w skrzydle na

styku z dzwigarem oraz jej długość [ ja robię to jak na nieudolnym szkicu

i jak do tej pory nigdy mnie nie zawiodło] Preferuję bagnety prostokątne

Mają one najlepszy stosunek masy do wytrzymałości oraz zapobiegają

obrotowi skrzydła wokół bagnetu przy awari sprężyny dociskającej

skrzydło do kadłuba [miałem taki przypadek z mniejszym modelem gdzie

skrzydło zamieniło się w śmigło]

Pozdrawiam Henryk

[Henryk]

Witam

Chciałem dopisać kilka zdań do mojej porzedniej wypowiedzi lecz nie bardzo

wiem jak to zrobić

Kolegów może dziwić wielkość rowingu użytego na dzwigar , zgodnie z

obliczeniem obciążeń działających na skrzydło może on być mniejszy

lecz taki był pod ręką i został zastosowany. Jest to rowing fabrycznie

zszywany nićmi tak że zachowuje kształt płaskownika ,równoległość

włókien , idealnie się przesącza i klei , ma jednak brzydką wadę-nie

można zmieniać jego przekroju na długości płata.Przy próbie odcięcia

części włókien , pozostałe zamieniają się w wielki bałagan , trudny do

uporządkowania i przyklejenia we właściwym miejscu .W związku z

z tym został przyklejony w całości . Na początku moja dusza konstruktora

z zawodu nie mogła tego przeboleć ale czas leczy rany.Zdaję sobie

sprawę z tego że dzwigar jest przewymiarowany , skrzydło przsztywnione

na końcu dzwigara występuje zjawisko karbu , ale wszystko to zostało

zrobione świadomie z uwagi na łatwość wykonania.

W skrzydłach do szybowca akrobacyjnego wszystkie te mankamety

zostaną usunięte przez zastosowanie nowej technologi dzwigara.

Pozdrawiam Henryk

[Rafal B.]

Henryku a może przy okazji powiesz jak to w prawdziwych szybowcach robią??

 

A co do twego dźwigara to nie można go było pociąć po laminowaniu?

[Henryk]

Witam

Dzwigar można oczywiście najpierw zalaminować a następnie obciąć na

wymiar , ale przy tak długim i grubym rowingu byłaby to żmudna praca ,

za pomocą piłki włośnicowej , inne cięcia z uwagi na przegrzewanie nie

powinny być stosowane .Obecnie przy mniejszych modelach robię to za

pomoca wzornika ze szkła i płaskowników aluminiowych metodą

podciśnieniową.

W dużych szybowcach konstrukcje nośne skrzydeł zmieniały się wraz

z rozwojem nowych technologii.

Na początku były to dzwigary drewniane najczęściej skrzynkowe z dzwi-

garkiem pomocniczym , póżniej konstrukcje wielopodłużnicowe , gdzie

elementem nośnym był najczęściej dwuobwodowy keson formowany

ze sklejki w betonowych formach negatywowych długości skrzydła ,

gdzie wklejano podłużnice o zmiennym przekroju ,takie skrzydła miał

SZD 21 Kobuz i SZD 24 Foka

W pierwszych szybowcach laminatowych połączono te dwie metody

np. Jantar ma keson dwoobwodowy konstrukcji przekładkowej [pianka

PCV 9 mm] który przenosi siły skręcające i dzwigar skrzynkowy z

pasami rowingu szklanego który przenosi obciążenia zginające

oczywiście zamiast sklejki tkanina szklana przesączana żywicą

Pozdrawiam Henryk