Skocz do zawartości

Profile do bardzo wolnego latania i dla mikrusów.


jarek_aviatik
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Zwolennikom profili Kfm oraz robiącym mikrusy polecam do wypróbowania profil Jedelsky EJ85

 

post-21299-0-21490300-1556449505_thumb.png

 

Tak naprawdę to profil początku lotnictwa wzorowany na „profilu” skrzydła ptaka.

Cała rodzina profili Jedelsky jest tu: https://tracfoil.com/airfoils/index.php?page=en_j

 

Można pobrać profil z tej strony, ale trzeba go „wygładzić” ma za mało paneli.

Np.: Jedelsky EJ85

 

 

Po zaimportowaniu pliku dat z podanej wyżej strony wygląda tak:

 

post-21299-0-88104000-1556449553_thumb.png

 

Widać, że ma tylko 33 panele

Po „wygładzeniu” (100 paneli) wygląda już tak, jak widać na pierwszym rysunku.  Ma dość ciekawy kształt.

 

Jego charakterystyki dla Re 50k i 100k

post-21299-0-49892600-1556449700_thumb.png

 

Przeglądając net, napotkałem różne metody tworzenia tychże profili od prostych po skomplikowane, podobnie jak w przypadku profili Kfm.

 

Mnie interesowało jak będzie się zachowywał taki profil stworzony na bazie Clark Y

post-21299-0-68896300-1556449731_thumb.png

 

Poniżej charakterystyki dla porównania z EJ85 i Clark Y dla Re 50k i 100k

 

post-21299-0-03286600-1556449800_thumb.png

 

Clark Y posiada zakres nazwijmy to: optymalnych kątów natarcia od -1 do +8 stopni;

Jedelsky EJ85: od 0 do +9

Zmodyfikowany Clark Y: od +1 do +8

 

Zastanawiałem się nad warstwą przyścienną profilu Jedelsky EJ85

Dla kąta natarcia +2 stopnie - Góra profilu:

 

post-21299-0-38160800-1556449902_thumb.png

 

XFLR twierdzi, że bąbel separacji znajduje się w 47,5% cięciwy.

Wykres grubości straty wydatku na górnej powierzchni pokazuje jakoby były dwa, ale moim zdaniem (edit: to pierwsze) to wynik zwiększenia przekroju przepływu.

Z równania ciągłości strugi wiemy, że prędkość wówczas spada, jak prędkość to i wydatek, czyli grubość straty wydatku warstwy przyściennej się zwiększa.

 

 

Dół profilu:

post-21299-0-13370000-1556450039_thumb.png

 

 

Nie będę się więcej rozpisywał, bo Patryk w swoich wątkach opisał to znacznie lepiej.

 

Porównajmy z Clark Y i ze zmodyfikowanym Clark Y, ale samą górę.

Dla kąta natarcia +2 stopnie

 

post-21299-0-57851700-1556450088_thumb.png

 

post-21299-0-08185200-1556450109_thumb.png

 

Dla kąta natarcia +8 stopni - załóżmy kąt natarcia przy lądowaniu.

 

post-21299-0-85759900-1556450166_thumb.png

 

post-21299-0-23243700-1556450195_thumb.png

 

post-21299-0-05204600-1556450225_thumb.png

 

 

Podsumowując.

Profil Jedelsky EJ85, lub inne przerabiane na ten typ są bardzo dobre dla małych Re, czyli dla wolnych trenerków, parkflyer’ów, no i mikrusów.

Należy zwrócić uwagę na dość duży współczynnik momentu pochylającego, dlatego robiąc model należy przemyśleć dekalaż.

 

Popatrzmy na charakterystyki dla Re 20 000

Obrazują to krzywe: czerwona i zielona

 

post-21299-0-73307600-1556450353_thumb.png

 

 

Wykresy czerwone nie są zbyt fajne, ale np. po zastosowaniu turbulatora na górnej powierzchni w 20% cięciwy, wszystko się poprawia (EDIT: zielona krzywa)

 

 

 

 

Popatrzmy na warstwę przyścienną na górnej powierzchni profilu

 

Kąt natarcia +2 stopnie

post-21299-0-31251600-1556450836_thumb.png

 

post-21299-0-42406100-1556450869_thumb.png

 

Kąt natarcia +8 stopni

post-21299-0-08365700-1556450895_thumb.png

 

post-21299-0-27045700-1556450929_thumb.png

 

 

 

Przykład zastosowania

 

post-21299-0-47292800-1556450964.jpg

 

post-21299-0-79680300-1556450988.jpg

 

Źródło: https://www.rcgroups.com/forums/showthread.php?376422-The-DJ-Aerotech

 

 

post-21299-0-51401500-1556451052_thumb.png

 

Źródło: https://outerzone.co.uk/plan_details.asp?ID=6897

 

Dla ambitnych:

09544100jaero737.pdf

  • Lubię to 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Postaw mi kawę na buycoffee.to

Jarek- bardzo ciekawy materiał- jak to u Ciebie. Pamiętam z młodości, jak mój instruktor, trener (także kadry narodowej), wybitny zawodnik w klasach szybowców swobodnie latających Stanisław Kubit z Gliwic miał model szybowca F!A "Quasimodo" z profilem Jedelskiego. W spokojnych warunkach był gorszy- miał większe opadanie itd., ale był wariantem na gorszą pogodę i wiatr- tu spisywał się znakomicie.Przyszło mi też teraz do głowy, że w swoim Bleriocie, nawet o tym nie myśląc zastosowałem depronową wersję takiego profilu, no może z taką uwagą, że spód grubszej, czołowej części był wklęsły- czyli jak wspomniałeś- taki pomost między Jedelskim, a KFM. Mój Bleriot poległ w katastrofie, ale latał rewelacyjnie. Całą energię pochłonął kadłub- skrzydła i statecznik się zachowały bez szwanku- kto wie- może trzeba go odbudować...

 

post-3566-0-45049700-1556468164_thumb.jpg

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Trzeba dodać, że precyzja wykonania profili do wolnego latania jest jednym z kluczy sukcesu.

Ano.

Kilka uwag odnośnie tej precyzji.

  1. Precyzja kształtu dość istotne, ale wiadomo, że dokładność w praktyce wygląda różnie. Ten profil ma bardzo specyficzny kształt i to celowo. Wyjaśnię na rysunku poniżej.
  2. Gładkość powierzchni, Patryk pisał w swoim wątku, ja wielokrotnie też. Małe Re nie "lubią" zbyt gładkich powierzchni. Oklejanie folią to porażka, najlepiej piankę pomalować wałkiem.

Robiąc takie wynalazki zawsze zastanawiam się jak sobie pomóc wykorzystując np. gotowe kształtowniki.

 

Przykład profilu Jedelsky EJ85 dla cięciwy 200 mm

post-21299-0-64678400-1556524734_thumb.png

 

Widać, że w krawędź natarcia wpisuje się jako-tako rurka o śr. 4mm. W mniejszych cięciwach, można zastosować np pręt 1 mm. Umówmy się, że w piankach i tak ludzie robią nosek typu CRD (Co Ręka Da)

Ważny jest uskok za noskiem na dolnej powierzchni (sterowanie warstwą przyścienną)

 

Ważny jest też uskok (przewężenie na górnej powierzchni. Przypomnę jeszcze raz wykresy strat przepływu powietrza dla górnej powierzchni profilu:

Dla kąta natarcia +2 st.

post-21299-0-79978100-1556525005_thumb.png

 

Przewężenie powoduje spadek prędkości lokalnej w tym  miejscu na profilu (zwiększa się przekrój przepływu)

Natomiast przejście z przepływu "laminarnego" w turbulentny następuje w 47,5% cięciwy.

 

Popatrzmy natomiast na kąt natarcia +8 st. np. kąt natarcia podczas lądowania.

post-21299-0-14110200-1556525217_thumb.png

 

Przejście z przepływu "laminarnego" w turbulentny następuje w miejscu uskoku (26,4% cięciwy).

Ja sądzę, że te przewężenia, to nie przypadek, to celowe sterowanie warstwą przyścienną. Nie wiem czy poparte badaniami w tunelu, czy po prostu bardzo dokładnym odwzorowaniem profilu skrzydła ptaka.

 

Dlatego sprawdziłem zmodyfikowany Clark Y do tego typu aby dowiedzieć się,  jak może on działać i jak się różnią jego charakterystyki od profilu Jedelsky EJ85

I widać, że bez turbulatora się może nie obejść, zwłaszcza przy małych modelach (małych cięciwach i prędkościach, czyli małych Re)

  • Lubię to 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

 

  1. Gładkość powierzchni, Patryk pisał w swoim wątku, ja wielokrotnie też. Małe Re nie "lubią" zbyt gładkich powierzchni. Oklejanie folią to porażka, najlepiej piankę pomalować wałkiem.

 

Super te wyjaśnienia odnośnie aerodynamiki, już się na tą książkę nie mogę doczekać.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

 Udostępnij

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.