Skocz do zawartości

Znajdź zawartość

Wyświetlanie wyników dla tagów 'figurka pilotów' .

  • Wyszukaj za pomocą tagów

    Wpisz tagi, oddzielając je przecinkami.
  • Wyszukaj przy użyciu nazwy użytkownika

Typ zawartości


Forum

  • Powitalnia
    • REGULAMIN FORUM oraz powitalnia
  • Modele latające RC
    • Latające RC
    • Modele elektryczne
    • Szybowce i motoszybowce
    • Modele akrobacyjne-3D
    • Modele akrobacyjne - F3A
    • Kombat
    • Makiety
    • Rakiety i rakietoplany
  • Napęd i elektronika
    • Silniki spalinowe
    • Elektronika
    • Silniki elektryczne
  • FPV
    • FPV - z lotu ptaka
    • Elektronika
  • Reszta
    • Od czego zacząć??
    • Warsztat
    • Różne
    • Modele lądowe i szkutnicze
    • Rynek modelarski
    • Imprezy i spotkania regionalne
    • Filmy modelarskie
    • Kraksa
    • Aerodynamika
    • PLANY
    • Symulatory
    • Modele redukcyjne.
    • nasze projekty-dokumentacje. pliki
    • Ogłoszenia Aeroklubu Polskiego
    • Przepisy dla modelarstwa RC
    • Konkursy
  • Hyde Park, sprawy forum...
    • Hyde Park
    • Kontakt z obsługą forum

Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Od tej daty

    Do tej daty


Ostatnia aktualizacja

  • Od tej daty

    Do tej daty


Filtruj po ilości...

Dołączył

  • Od tej daty

    Do tej daty


Grupa podstawowa


WWW


GG


Skype


Skąd


Zainteresowania


Imię

Znaleziono 1 wynik

  1. Wykonywanie figurek pilotów z masy utwardzalnej. Przeglądając forum zważyłem, że prezentowane przez kolegów modele (wykonane niejednokrotnie na bardzo wysokim poziomie) nie posiadają figurek pilotów lub ich wykonanie czasami odbiega od poziomu wykonania modelu. Można zauważyć kilka wariantów rozwiązania problemu figurki: kupię co jest na rynku i pomaluję (to co jest w sprzedaży czasami nie przypomina nawet człowieka), coś polepię (dobrze, tutaj mamy jakieś początki), zostawię pusty kokpit (zaoszczędzę na masie) - vide "Latający Holender", wydrukuję 3D (to daje bardzo ciekawe możliwości) Podejrzewam jednak, że jedną z głównych przyczyn rezygnacji z wykonywania figurek jest obawa, że sobie nie poradzimy. Jako osoby prezentujące umysły techniczne, ciężko nam zrozumieć te wszystkie anatomiczne kształty i linie krzywe organizmów żywych. Mamy kłopoty z opisaniem proporcji i zależności w budowie postaci (pozorny brak jednoznacznych punktów odniesienia). Pocieszę kolegów, natura na drodze ewolucji wytworzyła bardzo ciekawą konstrukcję charakteryzującą się określonymi proporcjami które pozwalają na łatwe nauczenie się jak należy rysować i "lepić" postacie ludzkie. Zrozumienie zasad podstawowych nie jest bardziej skomplikowane niż budowa skrzydła czy kadłuba i każdy może się tego nauczyć. W tym celu postanowiłem napisać ten samouczek. Mam nadzieję, że się kolegom spodoba i pomoże wykonać własne postacie pilotów. Wszystkie rysunki są mojego autorstwa a zdjęcia przedstawiają figurki pilotów wykonane do moich modeli. Zdaję sobie sprawę, że można to zrobić lepiej ale uczę się tego sam na własnych błędach i już samo to jest wystarczającym dowodem, że jednak można się tego nauczyć :-) W tym samouczku skoncentruję się na figurkach będących popiersiami, bez całych postaci które maja ograniczona przydatność w naszym hobby. Może innym razem omówię ten temat szerzej. W samouczku opieram się na tak zwanych „idealnych” proporcjach dla dorosłego mężczyzny normalnej budowy ciała w średnim wieku (w anatomii nazywane jest to proporcjami idealnymi). I jeszcze jedno: to nie jest model samolotu, nie musi być idealnie zgodny z planem. Człowiek nie jest idealny, podstawą jest zachowanie proporcji i harmonii. (Mona Lisa ma lekkiego zeza a wszyscy się nią zachwycają). I. Głowa i ramiona. Na początku omówimy sobie podstawowe proporcje i budowę głowy. Można by napisać, że głowa jest jak każdy widzi ale wystarczy poprosić większość z nas o jej narysowanie i... leżymy. Poniższa ilustracja przedstawia zarys głowy z zaznaczonym kształtem twarzy. Widok z frontu (A ) i profil ( . Łatwo zauważyć, że głowa to w przybliżeniu kula (spłaszczona po bokach) przyczepiona do szyi do której od frontu przyklejamy twarz w kształcie tarczy. Na ilustracji (A) możemy zauważyć krzyż w środku twarzy. To jest pierwsza rzecz od której zaczynamy rysując twarz. Ten krzyż to nic innego jak linia środkowa i linia oczu będąca jednocześnie linią dzielącą twarz w połowie (od czubka głowy do podbródka). Specjalnie pisze linia środkowa zamiast oś symetrii ponieważ twarz ludzka NIE JEST symetryczna. Bardzo ważne jest aby zapamiętać, że linia oczu dzieli twarz w połowie! Częstym błędem jest umieszczanie oczu za wysoko, ponieważ zapominany, o czole i szczycie głowy. Na rysunku z profilu ( widzimy, ze ucho znajduje się w drugiej ćwiartce koła zaznaczonego linią przerywaną. Pod uchem znajduje się punkt mocowania głowy na którym następuje jej obrót I pochylenie. Możemy zauważyć, że linia od brody poprzez podgardle aż do szyi tworzy łuk. Głowa wydaje się wysunięta do przodu broda wyraźnie wystaje przed klatkę piersiowa. Jest to naturalna pozycja spowodowana koniecznością utrzymania równowagi w pozycji stojącej. Podobna pozycje przyjmuje głowa gdy siedzimy prowadząc auto czy pilotując samolot. Linia od szyi do ramion opada po skosie jest to spowodowane obecnością mięśnia czworobocznego. Przedni kształt szyi wyznacza mięsień obojczykowo-sutkowy. Ramiona nigdy nie są prostopadle do szyi (chyba, że u szkieletora). Szerokość ramion dla tej postaci to ok 2.5 szerokości głowy. Teraz po krotce kilka najczęściej popełnianych błędów. C - brak mięśnia czworobocznego, szyja przechodzi w ramiona pod katem prostym. D - głowa będąca samą kulą, bez części twarzowej. E - głowa sztucznie odchylona w linii korpusu, spróbujcie tak się poruszać dłuższy czas. F - głowa cofnięta do tyłu. Tutaj mamy głowę w widoku z góry. Kształt głowy nie jest tutaj okrągły ani jajowaty. Bardziej przypomina klin ścięty ku przodowi. Strzałki pomagają to zauważyć. Powrócę jeszcze to tej ilustracji. Mamy tutaj popiersie w podziale na bloki w widoku z boku i w perspektywie. Podział na bloki pozwala zrozumieć poszczególne element składowe. I tak sama głowa to kula, twarz to wspomniana tarcza, szyja to walec itd. Planując model w ten sposób unikniemy błędów przy jego wykonywaniu do tego zachowany konieczne proporcje i kształty. II. Proporcje twarzy Twarz, to kolejny z pozoru skomplikowany element. Proporcje twarzy są bardzo łatwe do zapamiętania i narysowania. Jak już wspomniałem twarz nie jest symetryczna nie bójmy się gdy wystąpią nieznaczne różnice pomiędzy lewa i prawa strona. Oczywiście kluczem jest słowo nieznaczne. Posłużmy się tym szkicem wykonanym (dosłownie) na kolanie przed wyjściem do pracy. (Dlatego osie nie są idealnie prostopadle i równoległe.) Zaraz zobaczycie te symetrie i wielokrotność liczby 3 :-) Pewnie to jakiś spisek natury. Na początek twarz od przodu oraz odległości pomiędzy elementami w osi pionowej. Zielona linia to kula która jest bazą do wykonania głowy (może być okrąg jak mówimy o 2D). Wysokość od brody do czubka głowy dzielona jest w połowie przez linie oczu (środek rysunku oznaczenie osi 0, ½, 1). Jest to idealny element wyjściowy przy rozrysowywaniu proporcji. Odległość od linii brody do linii włosów dzieli się na trzy części (oznaczenie osi B1/2, B1, B2, B3). Na pierwszej linii podziału (B2) mamy podstawę nosa i dolną część uszu. Następna (B1) to linia brwi i szczyty uszu (po prawdzie uszy delikatnie wystają powyżej ale nie ma to większego znaczenia). Ostatnia (B1/2) to linia włosów. Powyżej niej mamy odległość do szczytu czaszki która jest połową dowolnej długości B (np. B1). Usta: Jeżeli odległość B3-B2 podzielimy na trzy części to każda linia podziału wyznaczy nam położenie górnej i dolnej wargi. Oczy: Szerokości twarzy na linii oczu możemy podzielić na 5 odcinków równych szerokości gałki ocznej. Odcinki te oznaczyłem jako A (pomarańczowe linie). Można zauważyć, że lnie pionowe od wewnętrznej krawędzi oczu wyznaczają szerokość nosa. Linie pionowe (niebieskie) od środka gałek ocznych wyznaczają szerokość ust. Profil można podzielić na trzy części (1, 2, 3) oraz bonus (1/2) z tylu głowy. Od początku nosa do linii nr 1 możemy ten odcinek podzielić na kolejne trzy części ( które wyznacza nam położenie poszczególnych elementów twarzy na widoku z profilu. Linia druga od początku nosa to linia wyznaczająca początek łuków brwiowych i ust. Następna linia przebiega od gałki ocznej do kącików ust (tak samo jak linia niebieska na widoku z przodu twarzy). I ostatnia linia to miejsce gdzie kończą się brwi. Tak w przybliżeniu przedstawiają się proporcje twarzy mężczyzny. Proporcje te ulegają zmianie u kobiet (niewielkiej), młodzieży i dzieci (znaczna). Ciekawostką niech będzie fakt, że wielkość gałki ocznej nie zmienia się nam przez całe nasze życie, dlatego wydaje się, że dzieci mają taaaakie duże oczy. Tutaj także przedstawię kilka typowych błędów: Oczy ponad linia środkowa, oczy za duże, uszy za nisko, brak brody czy tez brak szyi. III. Szkice koncepcyjne. Kolejnym etapem jest dobranie wzoru dla naszego pilota. Należy pamiętać o uwzględnieniu epoki. Bardzo dobrze jest odnaleźć zdjęcia pilotów tego samolotu który akurat budujemy, jeżeli to nie jest możliwe to poszukajmy podobnych. Internet jest morzem z w którym możemy wyławiać takie perełki. Kilka przykładów wybranych zdjęć do moich figurek. Następnym etapem jest szkic koncepcyjny. Można to pominąć ale możecie mi wierzyć jak już figurę narysujecie to łatwiej rozumie się budowę i detale postaci. Warto poświecić trochę czasu na zabawę ołówkiem i szkice. Można szkicować cala postać lub tylko popiersie, jak komu łatwiej. Szkic powinien obejmować postać w widoku z kilku stron. Ułatwi to późniejszą budowę modelu. W rysowaniu nazywa się to „myśleniem ołówkiem”. Planując wielkość postaci dopasowuję ją do szerokości kabiny i dzięki temu mam wysokość popiersia która jest odrobinę mniejsza niż szerokość ramion. IV. Narzędzia i materiały W tym miejscu warto wspomnieć o narzędziach i materiałach. Materiały to głównie Pianka EPP lub depron sklejony w kilka warstw do wykonania bazy. Masa samo-utwardzalna którą zaproponował swego czasu Marcin w relacji z budowy swojego Fiata. http://pfmrc.eu/index.php/topic/64962-ma%C5%82y-fiacik-czyli-fiat-cr-32-w-skali-110/page-2?do=findComment&comment=656367 Masa jest do dostania w sklepach wysyłkowych (cena nie jest za wysoka). Z opakowania 250g wykonałem już kilka figurek a jeszcze wiele tego zostało, szczelnie zaklejone może leżeć na półce i czekać na kolejne modele. Masa zasycha w ciągu kilku godzin. Można ja obrabiać pilnikiem. Najważniejsze, że po wyschnięciu jest BARDZO LEKKA. https://www.cassart.co.uk/craft/sculpting/modelling_materials/staedtler_fimo_air_light_clay_block_250g_white.htm?productid=2020&utm_source=google&utm_medium=base&gclid=CjwKCAjwyOreBRAYEiwAR2mSkuMsewLEK28CLH37q4vGhGay_M-t8sl8HnqjR_GgVTqLra-PHjj-jxoC3pcQAvD_BwE Papier i ręczniki papierowe na ubrania. Narzędzia. Aktualnie stosuje narzędzia widoczne na zdjęciu (ten biały bloczek to pilnik do szlifowania paznokci którego nie chciała zona), dodatkowo typowe narzędzia dentystyczne do kupienia na eBayu za niewielkie pieniądze. Łatwo się nimi kształtuje masę a łukowate wygięcia pozwalają otrzymać anatomiczne kształty, przykłady na zdjęciach poniżej. Kilka zdjęć ukazujących sposób użycia narzędzi. V Budowa modelu Pierwszym krokiem jest wykonanie bazy. Wycinam je z pianki lub wielu sklejonych warstw depronu. Należy pamiętać aby była minimalnie mniejsza od planowanego modelu. Ta czapeczka z tylu to dodany brakujący kawałek czaszki. Po oszlifowaniu
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.