PWS A 1:48 żywica "Resin"

Ryszard58 · 18 Listopada 2011

PWS A 1:48 w barwach 122 EM ,2 PL Kraków 1932

Krotka historia samolotu (przedruk z internetu)

Samolot PWS-A, chociaż stanowił tylko przejściowe rozwiązanie braków sprzętowych w polskim lotnictwie myśliwskim lat dwudziestych, okazał się konstrukcją trwałą, udaną i lubianą przez pilotów. W historii lotnictwa polskiego zapisał się jako wyposażenie jednostek pierwszej linii, jak również przez długie lata sprzęt do szkolenia pilotów, a także jako samolot pierwszego polskiego lotniczego zespołu akrobacyjnego – „Trójki Bajana”.Samolot ten był wlaściwie licencyjnym samolotem Avia BH-33

W roku 1929 polskie władze wojskowe zakupiły prawa do produkcji licencyjnej BH-33, którą powierzono Podlaskiej Wytwórni Samolotów, gdzie typ otrzymał oznaczenie PWS-A („A” jak Avia). PWS-A nie był jednak zwykłym powieleniem pierwowzoru, ale dostosowano go do wymagań Departamentu Aeronautyki MSWojsk. Zmian konstrukcyjnych było ok. 18, m.in wprowadzono podwozie z amortyzacją olejowo-powietrzną zamiast sznurów gumowych, mniejszą busolę oraz przygotowano miejsce do zamontowania radiostacji. W latach 1929-30 wyprodukowano serię 50 egzemplarzy PWS-A.

Zastosowanie w lotnictwie polskim

W roku 1930 samoloty te zostały wprowadzone na wyposażenie niektórych eskadr myśliwskich, m.in 121, 122 i 123 eskadry 2 pułku lotniczego w Krakowie. Samoloty te służyły w pierwszej linii do 1933 r., a w niektórych eskadrach do 1935 r., a następnie zostały przeniesione do eskadr treningowych poszczególnych pułków oraz centralnej eskadry treningowej. Warto odnotować że na samolotach PWS-A latał zespół akrobacyjny, słynna „Trójka Bajana” pod dowództwem kpt. Jerzego Bajana, której skład stanowili też kpr. Stanisław Macek i kpr. pil. Karol Pniak. Zespół ten dawał pokazy figur wyższego pilotażu wykonywanych przez trzy samoloty połączone taśmami z chorągiewkami. O trwałości konstrukcji PWS-A (a pewnie i o sympatii pilotów do tego samolotu) świadczy fakt, że w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Dęblinie oraz w Szkole Strzelania i Bombardowania w Grudziądzu samoloty te służyły do nauki akrobacji jako III typ szkolny aż do 1939 r.

Konstrukcja

PWS-A był jednomiejscowym samolotem myśliwskim w układzie dwupłata o konstrukcji drewnianej. Kadłub drewniany kratownicowy, o przekroju prostokątnym, kryty sklejką. Skrzydła o obrysie prostokątnym , konstrukcji drewnianej ,kryte płótnem, usztywnione słupkami i cięgnami. Stateczniki o pokryciu ze sklejki, stery kryte płótnem. Silnik gwiazdowy 9-cylindrowy Bristol Jupiter IV o mocy 420 KM, chłodzony powietrzem. Uzbrojenie: 2 zsynchronizowane karabiny maszynowe Vickers E, kal. 7,9 mm

Dane techniczne

Rozpiętość 8,9 m

Długość 7,0 m

Wysokość 2,8 m

Powierzchnia nośna 21,8 m2

Masa całkowita 1324 kg

Prędkość maksymalna 242 km/h

Pułap 6000 m

Zasięg 450 km