Łącznik skrzydła

[SWegnerowski]

Witam

 

Borykam się z podjęciem decyzji, co do sposobu montowania płata do własnego pomysłu akrobata w stylu Funtany pod silnik 10 – 15 ccm. Zastanawiam się nad płatem dzielonym montowanym na rurze lub jakoś inaczej lub w jednym kawałku na śruby od dołu lub góry kadłuba.

 

Płat dzielony:

Plusy

- łatwy transport

- łatwość odbudowy w przypadku uszkodzenia np. jednego skrzydła

- prosta konstrukcja skrzydeł

- prosta konstrukcja kadłuba (zamknięty profil bez podcięć można zrobić dużo lżej przy tej samej wytrzymałości)

- łatwa instalacja serw

Minusy

- wysoka masa rury i gniazd

- problem z samą rurą lub wymyśleniem innego sposobu (o tym za chwilę)

 

Płat w całości:

Plusy

- łatwy montaż na lotnisku

Minusy

- wszystko to, co w konstrukcji z płatem dzielonym było plusem tu jest minusem

 

Jak widać rozwiązanie z płatem dzielonym ma bardzo dużo plusów i dwie niesyty bardzo poważne wady. Masę rury można próbować skompensować prostotą konstrukcji kadłuba i tym samym wyjście na podobną masę całego rozwiązania, ale pod warunkiem wykombinowania sposobu zrobienia odpowiedniego łącznika.

 

I tu zaczyna się główny problem, z którym się borykam od jakiegoś czasu. Podpatrzyłem w „fabrycznych” modelach np. Hangar 9 jak są zrobione rury i stwierdziłem, że są one prawdopodobnie szlifowane na szlifierce do wałków, dzięki czemu osiągnięto dość gładką powierzchnię i przede wszystkim idealnie okrągły przekrój. Ja sobie wykombinowałem, że zrobię formę na aluminiowej rurze i potem wykonam elementy w formie negatywowej z rowingowej tkaniny węglowej. Jak pomyślałem tak zrobiłem i było by super gdyby nie fakt, że za każdym razem (2 próby) przy składaniu formy trochę materiału dostaje się pomiędzy płaszczyzny podziału i w efekcie element nie ma idealnie okrągłego przekroju, a co za tym idzie jest problem ze zrobieniem kieszeni. Zastanawiam się nad podjęciem próby klejenia dwóch połówek rury w formie na sucho tzn. najpierw wylaminowanie oddzielnie obu części odczekanie aż zżelują dokładne oszlifowanie i dopiero potem sklejenie na paski tkaniny od środka. Taka rura musiała by być pozycjonowana w kieszeniach ze względu na różną wytrzymałość w poszczególnych przekrojach. Zaczynam się również zastanawiać nad łączeniem płata na dwóch prętach węglowych np. fi 8 wsuwanych w kieszenie przyklejone do cieńszych węglowych dźwigarów w skrzydłach. Nie bardzo tylko wiem jak się zachowa takie rozwiązanie pod względem wytrzymałościowym. To tak jakby zrobić płat składający się tylko z pasów dźwigara bez połączenia ich ścianką dźwigara.

Czy macie może jakiś patent na samodzielne wykonanie okrągłej rury lub może jakiś inny patent na łączenie połówek płata?