Eryk

Przy tak wygietym wale sprawność spada diametralnie. Do tych dzwonków TP raczej sa wymienne ośki, wiec moze sprobowalbys tego? Sent from my iPhone using Tapatalk

Ja gdy tylko zobaczę kogokolwiek na horyzoncie, kto moze sie stać ofiara modelu, automatycznie odlatuje by latać z dala od tej osoby. W tym wypadku trzeba myślec za osobę trzecia, nie można od niej tym bardziej oczekiwać ze zachowa sie zgodnie z moja wola. W przypadku dzieci niejednokrotnie spotkałem sie z tym ze podbiegaja pod model i nie reagują na żadne uwagi. Modelarz odpowiada za swoją maszynę. Jeżeli ktoś stoi na jedynej na świecie ścieżce podejścia, należy poprosić o podejście lub odejście i ladowac. Jesli nie idzie to ładować z wiatrem lub bokiem do wiatru i tyle. Amen. Sent from my iPhone using Tapatalk

ładne to! To tylko potwierdza, że lepiej się rozejrzeć na rodzimym rynku za wysokiej klasy modelem Niemniej, podzielam obawy kolegi Marka o wunglowe kołki, wprawdzie to nie wyczynowy model, ale twardsze lądowanie może być fatalne dla tej części

Mają ludzie pieniądze

Nie polecam. Choć jest to do zrobienia przy stosunkowo niewielkim nakładzie pracy i można to zrobić solidnie, uważam że szkoda narażać model po raz kolejny. Takie połączenie może znowu strzelić. Rurka zapewne rozwarstwiła się po długości(nie tylko w miejscu zerwania).

Przypięcie taśmy jest mniejszym kłopotem niż ścianie jej innym zawodnikom. Nie wiem za bardzo jak miałoby to wyglądać śmigłem z tyłu

Robisz głośniej w komputerze, a skręcasz w kinie domowym.

Ja miałem problemy z kombinacją Optic - Corona 4 z syntezą. Po odleceniu równo 400m model robił piękną marchewę. Aparatura miała wówczas może z 5 lat. Na fabrycznym odbiorniku już nie sprawdzałem bo szkoda mi było modeli, dlatego od razu zmieniłem na modeuł FrSky i jak ręką odjął

Pamiętaj o geometrii! Ja bym zrobił to w ten sposób, że połapałbym wszystko na CA, środek oczyścił z wystających elementów, żeby tkanina nam się nie podnosiła, na to 2-3 warstwy tkaniny 100-150, później z zewnątrz szpachla. W miejscach gdzie masz poważne ubytki warstwy zewnętrznej nawet 4-5 warstw. Żelkot nakłada się w formie przy produkcji kadłuba, tutaj używasz żywicy.

Dla mnie też jest dziwny brak kierunku, co więcej, bez niego prawie nie umiem latać! Ale to fakt, w DLG już coraz rzadziej można zobaczyć ster kierunku;)

Co mi się nie podoba w obrysie skrzydła, to skos w stronę ogona patrząc od góry, możesz mieć później dużo główkowania z zamocowaniem kieszeni na bagnet w uszkach, pierwsza wersja podobała mi się dużo bardziej. Ja w swoim, 2500g, 3,3m mam TGY 35-48 800kV i gonię go na śmigle 13x7. Kilka ładnych ciągów mam na pakiecie 4s 2200. Prądy nie przekraczają 60A. Model o takich wymiarach, żeby nie być kompletnym szmatolotem, musi swoje ważyć. Waga w okolicy 1500g i do tego komora balastowa, żeby na wiaterku model miał szansę pójść pod wiatr. Profil statecznika, polecam sprawdzić jakich profili używają popularni producenci modeli rekreacyjnych i zawodniczych, a następnie poszukać w profili 2.0 to co Cię interesuje.

Gdybyś wrzucił D47 w kadłub zamiast HS55 mógłbyś zastosować pakiet 2s lipo, trochę większa wygoda, serwa szybciej pracują. To taka moja sugestia. HS65 będą miały trochę mniejsze luzy niż 55.

Ja nie pamiętam kiedy zmieniałem tarczę, a tnę wszystko, od sklejki, przez tworzywa, na stali kończąc A co do maszynki, zbyt długich elementów nie przytniesz

Rozciąć proxxonem "górną" pokrywę, wyrwać elektronikę, resztę wyfrezować i z głowy. No i widzę kolejne trafione HS35...

Ale kombinacja. To jest w ogóle konieczne, żebyś miał silnik na J3? Muszę pojechać po nadajnik i sprawdzę jak to logicznie zmontować. Priorytet to zastosowanie funkcji S/C. Jeszcze jedno wyjście, to przypisanie silnika na wolnym miksie do powiedzmy AUX1, który będzie załączany przełącznikiem tylko do trybu NORMAL. Butterfly natomiast załączany przełącznikiem tylko do LANDING.