Znajdź zawartość

W temacie wydruków 3D jestem zielony, tym bardziej w temacie latających wydruków 3D. No ale jeśli ten latający wydruk ma mieć napęd EDF, to najwyższy czas się zapoznać z tą obiecującą technologią. Firma 3DLabprint z Czech proponuje konstrukcje do druku z PLA różnej maści. Współzałożycielem firmy jest Patrik Svida. Może dzięki temu zdecydowałem się na budowę modelu MIG-a 15 z 3DLabprint. Kilka lat temu zakupiłem model Do335 od Svidy i do dziś jest to jeden z moich ulubionych modeli. Zleciłem wydruk u forumowego kolegi KAIZEN. Elementy przyszły solidnie zapakowane i posortowane. Jakość wydruku jest zadowalająca. Wszystkie części były całe i pozbawione błędów druku. Dostałem też kilka części nieudanych na których mogę testować kleje i farbki. Z góry przepraszam za jakość zdjęć ale coś się podziało z obiektywem telefonu. Jak to zwykle bywa, jak jest nowa zabawka to wszystkie inne projekty na bok i zaczynamy składanie. Atutem tej technologii jest, niewątpliwie, szybkość. O innych atutach na razie nie będę pisał bo ich nie poznałem, na razie. w ciągu dwóch wieczorów mamy gotowy płatowiec i to nie byle jaki... Ale po kolei. Z badania internetu w temacie wyszło, że klejenie poszczególnych wydruków wykonuje się za pomocą CA. Jest też kilka filmów z lotów również takich, gdzie model rozpada się w powietrzu. To nie 500 g deproniak tylko 3 kg EDF, zatem tematowi należało się przyjrzeć dokładniej, w szczególności metodzie klejenia wydruków. Na dostarczonych zapasowych/uszkodzonych wydrukach przetestowałem kilka klejów CA, MMA, epoksydowych i rozpuszczalnikowych. Nie testowałem chloroformu i octanu etylu - są to rozpuszczalniki na bazie których można wykonać kleje dyfuzyjne. Wyniki: Joker CA medium - słabo Parabond CA gęsty - słabo Rocket medium DeluxeMaterials - dobrze Multibond 15 epoksyd - dobrze MMA dwuskładnikowy - słabo MMA Deluxe dwuskładnikowy - słabo ale klej zgęstniał rozpuszczlnikowe - słabo Niemniej jednak, żaden z klejów nie zapewnia połączenia które byłoby mocniejsze niż warstwy druku. Zdecydowałem się więc na CA Rocket + dodatkowe wzmocnienia o których później. 2 wieczory radosnej twórczości, łapy całe w CA. Model rośnie w oczach. I finalnie Poszczególne części są dobrze dopasowane i ciężko zrobić błąd, ale dla chcącego nic trudnego. Trochę uwagi wymagają lotki, bo choć wszystko pięknie pasuje to otwory "zawiasów" mogą wymagać opracowania. Mi udało się jeden "ukręcić" bo wchodził za ciasno. Kilka szybkich ruchów (jak na filmie z 3DLabprint) i .... tworzywo się zespawało. Pla przy szlifowaniu i cięciu zamienia się w gluta zatem nie należy używać zbyt wysokich obrotów. A najlepiej używać skalpela. O ile kadłub klejony na CA mnie nie martwi tak skrzydła i stateczniki już niestety tak. Podejście do tematu wytrzymałości płata 3Dlabprint polega na ograniczeniu prędkości modelu do 200 km/h i manewrów do iluśtam... Brak jakichkolwiek miejsc do wklejenia pręta węglowego czy czegoś podobnego. Jest kanał na przewody ale niestety nie da się go wykorzystać. Planuję pospawać poszycie długopisem 3Ddoodler lub/i porobić węglowe sztyfty w poszyciu. Same elementy wydają się być odpowiednio wytrzymałe. Po złożeniu zważyłem model - i tu niespodzianka z 1450 g wydruku jak podaje projektant zrobiło się 1760 g. Nie wiem czy to zależy od filamentu czy od samego druku ale nie wygląda to optymistycznie. Przy zastosowaniu edf 70 mm (w klasie 2 kg) wyjdzie do lotu 2700 z bateriami 6s 3000 mAh (bez podwozia) Z rekomendowaną 90-tką wyjdzie na pewno >3000 g.Tym bardziej trzeba się pochylić nad wzmocnieniem płatów. c.d.n