dukeroger

Witam Przypadkiem natknąłem sie na YT na filmy z tego zdarzenia. IMO petarda; zalaczam dwa - pierwszy o pracach nad rekonstrukcja P.11 (cos tam sie jednak dzieje), drugi jest o panu Henryku Wickim (jeden z moich idoli). Ogolnie mialo byc o replice RWD a wyszlo o wszystkim. P.11 RWD

Witam i gratulacje za oblot. Stres rosnie expotencjalnie do wagi modelu No i zapewne ilosc kanalow tez go zwieksza. Co do podwozia to chyba lekko za delikatne do modelu. Tak mi sie jeden kadr z 3go lotu rzucil w oko jak podjechales po wyladowaniu. nie wygielo sie na zewnatrz? To by tlumaczylo czemu sie nie domyka... Zmienil sie tez dzwiek w locie (w porownaniu z pierwszym lotem). To chyba jednak smiglo bylo...

A juz chcialem moja propozycje smigla pokazac na zywo... tyle emocji przegapilem

Gdybys zmienil smiglo na Ramoser Varioprop to piasta smigla z lopatami i z drukowanym kolpakiem wazyla by 260g https://www.ramoser.de/home_e/varioprop_e/varioprop_e.html

Fajny, fajny zawsze lubilem dwuplaty

Fajnie znow cię tu zobaczyć. Czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy

Tez oglądam i szczerze polecam.

Po prostu petarda - gratulacje!

bylem, widzialem, polecam

Mam Draco z Horrizon Hobby... jakby co moge "zdjac" profil

Przy okazji slicer podaje ci mase wydrukowanej czesci, zrob sobie jakies szacowanie...

Fajnie wyglądają te detale an gorze skrzydła ale ja bym tam wolał nie mieć osłabień wytrzymałości. To najgorsze możliwe miejsce jeżeli chodzi o rozciąganie w skrzydle... albo podwojne poszycie albo wywalić?

Hmmm.... delaminacja oraz wzrost masy to najpowaniejsze problemy tego pomyslu. Probowalem z modelem Spitfire'a w skali 1:6 i moj wniosek jest taki ze to sie nie uda. Drukowana powierzchnia jest jakby tłusta; nie da sie tego zeszlifować przy pojedyńczej cienkiej sciance, mi wyslo ze nalezy to leciutko tylko zmatowić, odtluścić izoproylowym alkoholem i tryskać na to lekka szpachle w sprayu wtedy lakii szlif i podkłąd (np. Motip'a). Są też podkłady lakiernicze na plastiki ale nie mam z nimi jeszcze doswiadczenia. Ogólnie to masa to twój najwiekszy problem. Modele nawet już całkiem doswiadczonych firm jak 3dlabprint wychodzą relatywnie cieżkie. Po obejrzeniu już kilkunastu powiem że: - zewnetrzne poszycie to najcześciej pojedyńcza warstwa - nie ma miejsca na % wypełnienie, po protu nie stać cię masowo na taki luksus - ważne jest przemyślenie łączenia elementów (lokalne zwiększenie zewnętrznej warstwy do 2, elementy naprowadzajace, laczniki - wszystkie instalacje powinny byc od razu w wydruku (gniazda serw, wzmocnienia pod zawiasy i sruby, kanaly na kable czy bowdeny itp) - ciekawe efekty mozna uzyskac z plastikami LW-PLA (puchnacy plastik ktory daje realistycznie ok 40% redukcji masy wydruku) a no i co do nieskonałosci druku to musisz sie wspiac na wyzyny; zaczynac warstwe w malo istotnym miescu, nie przecinac wydruku ruchem jalowym glowicy, opanowac retrakcje, mies suchy plastik itp

Przychylam się do rad kolegów; utrudniasz sobie niepotrzebnie zadanie. Znajdź plany jakiegoś modelu który już sprawdzono i lata. Niech to nie bedzie dolnopłat bo one są z natury swojej niestabilne a do tego bardziej podatne na uszkodzenia skrzydła przy lądowaniu. Co do samego tematu czujników; nie myslaleś o robieniu tego już na jakiejś platformie? Tam z regóły są dostępne razem czujniki i jakiś kontroler i przede wszystkim jakiś link z modelarką apraturą (czyli odbiornik z jakimiś telemetrycznymi danymi do przekazania). Wielu producentów (jak Frsky którego uzywam) ma też rozwiązania wspomagające stabilizację lotu co może ci pomóc w sytuacjach kiedy automatyka twojego rozwiązania sobie nie poradzi. Z czujników Frsky ma przykładowo dostępne: GPS, czujnik wysokości, czujnik prędkości oparty o rurkę Prantla, odbiorniki ze stabilizacją żyroskopową, czujniki stanu baterii, temperatury itp. Jak to ogarniesz to sobie zbudujesz czy wymyslisz jeszcze nie jeden model.

Zawsze moga byc 2 wersje; ja bym tam wolał mieć klapkę na serwo.