Wojtek I

I kolejnym małym kroczkiem jest lampka pozycyjna tylna i klapki wyważenia aerodynamicznego sterów.

Witam.

Dzięki takim jak Marek człowiek odzyskuje wiarę w ludzi, poprosiłem Go o przysługę (znamy się tylko z tego forum), a On w trzy dni to załatwił - DZIĘKI.

Fotki bardzo mi pomogą, już wiem jak wyglądał zbiornik paliwa, potwierdziły się moje przypuszczenia co do konstrukcji przedniego orczyka, na drugiej fotce (prawy dół) widać konstrukcję klapki stopnia do przedniej kabiny.

Są tacy którzy się dziwią po co robię takie szczegóły w tak małym modelu - a ja to robię dla podkreślenia historii polskiego lotnictwa. Jak widać na fotkach Marka stopień dewastacji tej Kani jest ogromny, a za kilka lat młodzi ludzie nie będą nawet wiedzieć, że ktoś w tym kraju budował samoloty polskiej konstrukcji i może oglądając ten model na jakiejś wystawie, czy na lotnisku ktoś zapyta czy tak naprawdę wyglądał ten samolot.

Jeszcze raz dziękuję Markowi.

Pozdrawiam

Wojtek

Koledzy szukam fotki prawej burty obu kabin Kani, w opracowaniach jest wiele fotek lewej burty, a o prawej zapomnieli

A tak zaczynam wypełniać środek.

No Twoje "zimowe boje" wyglądają całkiem ładnie.

A ja mam parę drobnych kroczków - owiewka usterzenia i rurka.

Te akurat wycinałem sam, ale mam zaprzyjaźnioną firmę reklamową, która mi takie rzeczy wycina.

Tak, jest to folia dekoracyjna, na laminatowym kadłubie robi się bardzo dobrze. Skrzydło i statecznik, tak biały jak i granat jest termokurczliwa. Troszkę musiałem czekać na granat dekoracyjny, ale jak widać został dobrany prawie idealnie.

Szczęście może mieć różne oblicze; ja mam grypę (więcej czasu), a Kania ogonek. Można pomału myśleć o makiecie silnika.

No wygospodarowałem troszkę czasu na budowę Kani.

Ponawiam pytanie: może ma ktoś fotkę pasów Kani?

No i małymi kroczkami brniemy dalej.

I mozolnie dokładam kolorki ( w miarę wolnego czasu )

Wstawiłem reflektor.

Dla odmiany zabrałem się za drobną kosmetykę mojego Beaver’ka, dorobiłem taką ładną rurkę (jest możliwość łatwego demontażu do transportu) i zabieram się za reflektor – jak ładnie wyjdzie to wkleję go w skrzydełko.

Robert, zawsze gotowiec ma jakieś "ale", jak chcesz fajny model to wykonaj go sam.

Zerknij na cenę około 3200 zł to już nie jest fajnie, a ocena - 190 głosów średnia 3 (na 5 mżliwych), to już daje do myślenia.

Oto plany Beaver'a i można zawalczyć samemy, dopieścić model jak naeży i nie mieć uwag do wykonawcy

beaver_144_1.pdf

beaver_144_2.pdf

beaver_144_3.pdf

beaver_144_4.pdf

beaver_144_5.pdf

Przemek, cały czas myślę o wodzie, ale jeszcze muszę się trochę w niego wlatać (jesienią wykonałem tyulko trzy loty i to wszystko).

ESM 2,44m jest rewelacyjny i to malowanie strasznie mi się podoba.

Jaki to jest materiał to wyjaśnią najlepiej te dwa linki http://www.folplex.c...a_mtr/vivak.php i http://www.thyssenkr...vivak-petg.html , formowanie jest tradycyjne - grzanie i obciąganie na kopycie, metoda stara jak świat i nic mądrzejszego nikt nie wymyślił.

Na szyby boczne i kabiny rozwijalne świetna jest szyba od maski ochronnej dla polerowaczy (z tego była zrobiona kabina do mojego RWD 5bis).

Akurat w Kani można wygiąć szybkę na jakimś wałku lub wcale jej wstępnie nie wyginać - u mnie zrobione jest tak:

Następnie należy wywiercić otworki np. fi 3 mm tak jak zaznaczyłem niebieskimi kropkami:

Ten pasek to przecięty kadłub (strzałka czerwona), który zaklejam taśmą od spodu (strzałka niebieska) i wypełniam żywicą, wciskam szybkę, a otworki zadziałają jak kołki.

W oryginale ta owiewka była mocowana kątownikiem, więc zrobienie imitacji tego mocowania nawet z folii artystycznej pozwoli zamaskować rowek - ot i cała filozofia

No można malować kadłub.

A tak wyszła przymiarka oszklenia.

OK, masz Wojtek rację. Do takich samych poziomych ćwierćwałków będzie wklejony stojak skrzydła i to dopiero zostanie zamknięte w jedną kratownicę.

Coś takiego powstanie po wklejeniu skrzydła, gdzie kolor niebieski to wręga

Podwozie składa się z trzech drutów, dwa oznaczone strzałką niebieską (w takim przypadku o jakim mówisz) pracują na ściskanie, a ten oznaczony na rysunku na rozciąganie i wszystko gra - to jest bardzo klasyczny układ.

Cili (jak mówi moja wnuczka) tak wygląda gotowy fotelik przedniej kabiny.

A tak pasuje do kabiny.

Ponawiam pytanie o pasy i sposób mocowania drążków w kabinach - może ktoś ma jakieś fotki.

Arek, dziadek powiadał: "kuna, dwa razy cięte, a i tak krótko przycięte". A co do podwozia to zobaczymy, zawsze można zrobić tak jak mówi Mirek, ale tam zamiast malowania pójdzie folia i on trochę wzmocni.

Fotel przedni stan "surowy" - czy ma ktoś fotki pasów?

A tak wygląda podwozie po zabudowie.

Tak wygląda moja walka z podwoziem.

Marku, z artykułu p.Zbigniewa Lorenca wynika, iż oba egzemplarze Kani 3 o numerach SP-PBB i SP-PBE była wielokrotnie przemalowywana i ostatecznie (po remoncie w LZN Krosno) samoloty te miały barwy granatowo-białe, co bardzo mnie ciesz, bo wynika z tego, że moje malowanie jest prawidłowe. A oto fragmenty tego opracowania.

Pozdrawiam

Wojtek

Marku, masz rację i bardzo mnie to boli, kolor niestety jest inny niż oryginał - mimo wielu starań nie udało mi się zdobyć folii we właściwym kolorze, a krycie czym innym i malowanie znacznie dokłada masy.

Są jeszcze inne dziwne rzeczy związane z malowanie tego egzemplarza o numerach SP-PBB, a mianowicie na fotkach z instrukcji samolotu znaki rejestracyjne malowane są na samych końcach skrzydeł, a na samolocie stojącym w MLP są takie jak ja to zrobiłem i jak widać na rysunkach fabrycznych - nie wiem skąd się to bierze.

Fotka z instrukcji

Foto z MLP

Rysunek na którym się opierałem

Wygląda na to, ze samolot został przemalowany.

Małymi kroczkami.....

Marek, pamiętam, że miało być PBE, ale jest to pewnego rodzaju praca zlecona i wygrało oznaczenie Kani wykonanej w Krośnie.