Lech Mirkiewicz

https://www.olx.pl/d/oferta/model-samolotu-rc-pzl-11c-nowa-cena-CID767-IDXMQW1.html?bs=olx_pro_listing

Kupiłem ten model aby sprawdzić jak latają modele szybowców z pianki elapor który to powszechnie stosowany przez wiele firm sukcesywnie wypiera konstrukcje balsowe. Moja ciekawość jak zachowuje się taki model zaowocowała zakupem szybowca który to według recenzji i filmów na YT potrafi latać trochę akrobatycznie, szybko jak i wolniej a nawet termicznie. Pierwsze loty niebawem.

Nie było łatwo w obecnej sytuacji na świecie zatrudnić pilota. Ostatecznie znalazł się ,co prawda trochę wiekowy ale myślę, że sobie poradzi. Wspólnie zajmiemy się docieraniem silnika i może wreszcie przyjdzie czas na długo oczekiwany oblot 🙂

Aż w RPA znalazłem wspaniałego multiinstrumentalistę. Warto się wsłuchać 🙂

Ho,ho! to już Twój czwarty RWD Jestem pełen podziwu. Zasiadam do obserwowania i trzymam kciuki za szczęśliwy oblot.🙂Obawiam się tylko czy planowany napęd podoła tej wadze i rozpiętości modelu zwłaszcza przy starcie z trawiastego pasa.🤔

No to jest wolny wakat. Śmiało 😉

Takie rozwiązanie zastosował OS w silnikach GT15, GT22 i GT33 . Eksploatuję takie silniki już wiele lat i nigdy nie miałem z nimi problemów a i nie słyszałem aby ktoś miał taki problem. Łatwo jest krytykować Japońskich inżynierów, prawda? Łatwo jest również uszkodzić tą śrubkę przy zbyt mocnym dokręceniu.

O widzisz 🙂 wszystko idzie po kolei zgodnie z orginałem. Teraz tylko pierwszy lot (wyścig) i ewentualne "złomowanie"🥲

Hall Buldog i w tym roku nie doczekał się pierwszego lotu. Przyczyn było wiele. Najpierw po prostu bałem się nim latać mając w pamięci ile mnie pracy kosztował. Potem był problem z wyważeniem ale w końcu aż 120 gram w ogonie załatwiło sprawę. Nowy problem pojawił się przy uruchomieniu silnika. O ile na hamowni w pozycji głowicą do góry pracował poprawnie to z głowicą na bok już nie. Pierwszy raz miałem taką sytuację. Wszelkie regulacje i poziomowanie zbiornika paliwa nie pomogły więc nie było innego wyjścia tylko zamontowanie silnika pionowo. Na oblot w tym roku nie ma szans więc postanowiłem sprawdzić jak się będzie „toczył”. Okazało się, że choć silnik ma potężny ciąg to nawet na kołach 120 mm trzeba trochę obrotów by ruszyć go z miejsca. Nie mam za dużo miejsca na podwórku aby mocniej rozpędzić model a przy tej prędkości ster kierunku choć bardzo duży nie bardzo dawał radę. Nakręciłem krótki film tylko po to aby pokazać, że mój „półkownik” cały czas szykuje się do lotu. Jest na tym forum kilka wspaniałych modeli, zbudowanych i….. nie wiadomo co się z nimi dalej dzieje. Mam nadzieję, że mój wpis i filmik spowoduje kontynuację kilku relacji bo tym czasem tylko w Hyde parku jest najwięcej wpisów.

Podobnie ale trochę inaczej ,nie biorąc pod uwagę przypożądkowania kanałów

Dzięki Jerzy! Bardzo mi pomogłeś. Nie miałem ostatnio czasu na modelarstwo ale dzisiaj zasiadłem i udało mi się zaprogramować Horusa tak jak chciałem. Co prawda ja miałem calkiem inaczej skonfigurowanego motylka ale nadpisanie w funkcjach specjalnych było kluczowe. Mam OpTX więc Twój plik mi się nie przydał ale reszta tak. Jutro testy na lotnisku

Panowie, potrzebuję pomocy w oprogramowaniu szybowca. Mianowicie: programując szybowiec do latania przede wszystkim termicznego mam silnik na przełączniku dwustopniowym a motylek na drążku gazu. Kolejny szybowiec ma latać bardziej dynamicznie i pasuje mi mieć silnik na drążku gazu i tak zaprogramowałem a motylka na potencjometrze. Niby logiczne ale nie bardzo praktycznie ponieważ latam w mode 1 i regulując motylka potencjometrem nie mogę jednocześnie sterować lotkami. Wymyśliłem więc, że byłoby idealnie gdyby motylek i silnik były na drążku gazu i w zależności od sytuacji mógłbym włączać daną funkcję przełącznikiem a dokładnie dwoma. Jeden wyłączałby silnik a drugi uruchamiałby drążek gazu do motylka i tu mam problem nad którym siedzę już pół dnia Może ktoś już takie oprogramowanie Horusa przerabiał i mógłby mi pomóc byłbym wdzięczny

Tym razem ulotniłem model drukowany. Miałem już nie wracać do tej technologi ale opinie projektu Przemka skusiły mnie by spróbować ponownie🙂. Pierwsze wrażenie: to nie jest model, to jest pocisk 😊. Tylko start był na pełnym gazie, potem tylko na pół gazu albo jeszcze mniej. Tym sposobem udało mi się nie "zgubić" modelu. 6 cel daje moc!

Moja nauka nowych technik klejenia kartonu weszła na nowy poziom. Tym razem pokryłem caponem starą pożółkłą wycinankę ale tylko z jednej strony gdyż polakierowanie z dwóch stron zbyt mocno utwardziło karton i potrafił się złamać. Caponowanie poprawiło plastyczność kartonu i zapobiegło pękaniu farby wycinanki. Nie wiem jeszcze czy nowe wydania na lepszym kartonie też warto caponować? Przetestowałem kilka klei i najlepiej kleiło mi się klejami typu PVA (na zdjęciu pierwsze trzy, są różnej gęstości) ale gdzieniegdzie butapren był niezastąpiony. Mam więc cztery papierowe 11-ki i na tym miałem zakończyć ten temat ale Marcin (Viper) zainteresował mnie opracowaniem P7 więc kupiłem też ale w wersji prototyp,ma inną osłonę silnika i tym nie zainteresował (ma przyjść w tym tygodniu). Jestem ciekaw jakości tego opracowania. Doszedłem do wniosku, że jak mam kleić kartonowe modele to tylko dobre wydania. Stare archiwalne czy nawet wznowione opracowania MM z czasów „przedkomputerowych” mnie już nie interesują