damek

Podsumowanie Litteam Cup czyli jednej z ostatnich dużych imprez w tym roku.

Tak jak wcześniej pisałem jechaliśmy w składzie 4 osobowym. Ryszard testował już powietrze od piątku rana bo przyjechał w czwartek wieczorem. Ja z Jarkiem dojechaliśmy na 19 i tylko zdążyliśmy oblatać po 1 modelu i skończyło się światło. Po rozpakowaniu zasiedliśmy do rozmów, a bliżej 21 dołączył do nas Tomek. W sobotę od rana pogoda zgodnie z przewidywaniami czyli bezchmurne niebo i ciepełko bez wiatru(nawet za dużo tego ciepła było). Po testowane warunki i loty niskie ale w niepewnej i bardzo delikatnej początkowo termice. Jarek standardowo zaczynał jako pierwszy i niestety wpadło 0 bo się termika skończyła. Późniejsze loty były już coraz pewniejsze a i termika dawała o sobie lepiej znać. Loty na 30-50 metrów już się zdarzały choć okolice 70-80 były pewniejsze.

Z mojej strony od początku plan na mocne loty i tylko małe błędy lub mikro różnice w wysokościach nie dawały 1000, ale mocne loty po 995,996 pkt. Tomek z równie dobrymi lotami oscylował w okolicach 8 miejsca ja 4-5. Jarek z zerem niestety na dole, a Rysiek z początkowo bezpiecznymi lotami w okolicach 40 miejsca. Jako, że loty zaplanowano do 19 to ostatnie rundy były ciężkie i latane pod 150-200m głownie po prostej choć w niektórych rundach jeszcze jakieś ostatki ciepłego powietrza dało się złapać. Wykorzystaliśmy to prawie wszyscy poza Jarkiem który poleciał ciut za nisko bo pod 135 m i zabrakło dosłownie 1,5 min lub chwili lepszego powietrza żeby dolatać. Po pierwszym dniu ja na 5 miejscu Tomek 8 z szansami na finał do którego wchodziło 9 osób.

No i tu przychodzi niedziela z ta samą pogodą i pech Tomka. Do wylatania pozostały 2 rundy w pierwszej Tomek leci na okolice 50m z 2-3 pilotami i niestety spada po kilku minutach podobnie jak jeden z konkurentów( komin odszedł w inną stronę lub się rozmył co często się zdarzało na tych zawodach). No nic w takim razie trzeba zrobić ostatni lot dobry. Po wystawieniu wyników po 6 rundzie Tomek spada na 10 pozycję i wiemy że trzeba przyatakować, żeby się dostać do finału. No i atak był wysokość równa z konkurencją w okolicach 40 m ale nie siadło. Początkowo komin na silniku, który się rozmywa, a następnie lot pod Majercika który krążył w kominie. Niestety pod nim nie było szału i spadliśmy chwilę później ☹ . Niestety nie wyszło, ale walczone było do końca i za to duży szacunek Tomku !

Ja mój drugi dzień zacząłem od pewnego lotu pod 50m i zrobieniu wyniku 996 po którym byłem pewny finałów, dlatego do ostatniego lotu szedłem z myślą o poćwiczeniu niskiego startu pod finał. Udało się znaleźć komin pokazany przez wstążki i wykonać lot z wysokością na altisie 14 m. Lot do 50 m był bardzo trudny nie przez niską wysokość, a gęstość modeli na m2. Do finałów wskoczyłem ostatecznie z 5 miejsca.

Rysiek z Jarkiem w niedzielę mieli loty dobre, a nawet bardzo dobre bo podskoczyli lekko w klasyfikacji.

No to na koniec o finałach:

Finały zapowiadały się na bardzo niskie starty i mój plan był prosty idę po wszystko, albo nic no i niestety wyszło NIC, ale po kolei.

W pierwszej rundzie start i wcześniej pokazany komin przez wstążki złapany na silniku niski zooming na około 15m pod koniec niestety unik żeby się z Markiem Galą nie zderzyć i okolice 20 m (altis pokazał 18)idziemy razem krążąc do góry w kominie, ale na około 35-40 m dolatuje do nas trzeci model i robi się gęsto, wlatuje do nas zderza się z Markiem (bardzo lekko ale jednak), a następnie prawie wlatuje we mnie. Po zrobieniu uniku staram się znaleźć ponownie wąski komin, ale się to nie udaje podobnie jak Markowi Gala. Lądujemy po 3-4 min ja walcząc jeszcze na 2-3 m wylatuje poza 75m i mam zero marko dolatuje 4 min, gość który w nas wleciał zabrał się do góry ehh.

Drugi lot i plan dalej taki sam, jednakże początkowo lecę na pole gdzie nie ma nikogo i szukam swojego komina, jest bardzo słaby i decyzja o locie do grupy początkowo miejsce dobre ale odlot z wiatrem w stronę lasu i zgubione centrum na 20-25m szukam czegoś obok, ale lipa i ratuję się silnikiem, żeby nie lądować w kukurydzy.

Trzeci lot i znów atak na maxa, miejsce wskazały nieliczne wstążki i banery lecę w nie z innym pilotem z Niemiec ( latał Wojtkowym Jantarem Magikiem). Komin jest zooming w okolicach 15-20 m i późniejsza egzekucja. W jednym momencie lataliśmy z Jantarem krążąc w przeciwnych kierunkach i przełożyłem na krąg bodaj lewy(taki jak miał Jantar), a później synchroniczne szliśmy do góry nie przeszkadzając sobie i się wzajemnie unikając(przeciwność pierwszego lotu). Jeszcze lecąc po około 8 min byliśmy już wysoko i pogadaliśmy z kolega z Niemiec który mi podziękował za przełożenie kręgu i bezpieczne latanie oraz ostatecznie za to że tak ładnie nam to wyszło ?. Po dobrym lądowaniu na altisie 20m, u Niemca 14m ale złe lądowanie i dzięki temu runda na pocieszenie dla mnie i 1000 pkt. Ostatecznie ostatnie miejsce w finale, ale kolejna nauka i oswojenie się z wartościami 15-20 m startów w finałach za rok założenie już nie na finały, a na ich wygrywanie !

Do zobaczenia na PP w Miro.

PS. Jak ktoś oglądał fotki z finału na Mistrzostwach to widział połamane ucho. Warto spojrzeć na pierwsze zdjęcie tutaj  

Raport ostatni z dwóch lotów finałowych:

Dzisiaj przyjechaliśmy z rana przed 8 i na spokojnie oblecialem sobie oba modele które mi pozostały. Jako że wiatr się wzmógł polatałem więcej ciężkim żeby poprawić krążenie i się bardziej do niego przyzwyczaić (głównie latałem Vertigo 2 ostatnio). Rundy były znów ciężkie i w wietrze. Model 1900 g był ciut za lekki ale starałem się zrobić co potrafiłem. W pierwszym locie przegapiłem jeden komin który był głębiej choć Tomek F. który mi helpił powiedział że mogło to być bardzo ryzykowne odchodzenie z wiatrem. Drugi lot naprawdę był solidny i zbrakło tylko lub aż 3 min do dolatania 15 min. W tych warunkach nie było tak prosto bo wysokość robiłem na 3-4 razy a na powrotach bardzo dużo traciłem w duszemiach lub po prostu lecąc ciut za lekkim modelem pod wiatr. Ostatecznie miejsce nie jest złe bo swój plan minimum spełniłem czyli finały jednakże niedosyt pozostaje bo celem było i jest Mistrzostwo Świata.

Chciałbym tu podziekować całej ekipie bo to były super zawody, ciężkie, ale w świetnej atmosferze. Helperom na eliminacjach oraz Tomkowi za helpowanie na finale i podpowiedzi taktyczne oraz uspokajanie mojego włoskiego temperamentu

Dziś pozostała nam ceremonia rozdania nagród i bankiet a jutro o 7 startujemy w drogę powrotną do PL. Kolejne zawody w PL w mirosławicach na PP do zobaczenia

Muszę dodać że bez super modeli jakimi latałem czyli Vertigo 1 i 2 pewnie by to tak ładnie nie wyszło.

PS. Może szefu ekipy podsumuje wyjazd po powrocie jak mu wena przyjdzie i się uspokoi ?

PS2. Dziękuję za kibicowanie i trzymanie kciuków.

No dobra dzień kolejny relacji nieobiektywnej

Dziś mieliśmy do wylatania dwa loty i z rana zapowiadało się na loty lekkie i pierwsze rundy takie były. Przesilenie przyszło w locie Tomka F. i niestety spadł dosyć szybko, jednakże leciał nisko aby mi pomóc w ucięciu wyników innym. Po zmianie pogody czyli nasileniu wiatru do 7ms około loty na ciężko i znów loteria z kominami i wybraniem miejsca lotu. Ja po przeliczeniu punktów musiałem zrobić dziś dobre loty żeby zostać w pierwszej 14. Pierwszy lot w prawą stronę i od razu komin po wyłączeniu silnika jako jedyny odszedłem z kominem do tyłu i miałem spokojny lot. Tomki latali swoje dolatując loty i uzyskując wysokie wyniki jak na te warunki. Mój ostatni lot był ważny bo trzeba bylo dolatac żeby był pewny finał. To się udało znów lecąc w prawą stronę która nam lepiej oddawała .

A teraz o pierwszych dwóch finałowych lotach a w zasadzie trzech. Na pierwszym locie taktyka podobna udalo się coś wykręcić ale nie za dużo następnie lot pod wiatr modelem 2,3 kg i szukanie noszeń podlecialem do drugiego modelu i na około 50-60 m lecieliśmy równo i czekaliśmy na dobre powietrze. Na szczęście i nieszczęście przyszło i jako pierwszy zrobiłem krąg no i tu PAC zderzenie Moje ucho zachaczylo o cento modelu Australijczyka i urwało się co akurat było na plus bo udało mi się wylądować bez ucha bezpiecznie. Bilans strat taki że moje ucho do wyrzucenia a Centro kolegi z Australii z 2-3 cm brakiem natarcia centoplata. Po tej sytuacji reflight w którym było słabo o termikę i trochę walczyłem żeby szybko przestawić się na zapasowy stary model który był ciut za lekki bo około 1850-1900 g.

Druga grupa to lot w podobne, lekka termika ale jedna zła decyzja czyli brak szybkiego odejścia z wiatrem tylko krążenie w średnim i próba dobicia do nich w tym ale nie siadło. Jutro dwa pozostałe loty finałowe i małe ale szanse na podium także walka trwa i aktualnie się luzujemy i omawiamy opcje

Raport dzień kolejny:

Dziś tak jak pisałem wcześniej dziś rano latali juniorzy i znów pomagałem na starcie Radkowi. Wykonaliśmy 3 loty jego Vertigo którym pierwszy raz latał na zawodach loty było ok w pierwszym lataliśmy blisko innych i nie było to komfortowe dla Radka plus nie chcieliśmy uszkodzić modelu, trzeba znać swoje limity. Dolatalismy 5 min i super lądowanie za 50. Drugi lot udało się dolatac do końca i gdyby nie Niemiec podchodzący 90 stopni względem nas było by lądowanie za 50 a tak tylko 35 i tak super wynik !

W trzecim locie lataliśmy z ptakami ale nas nie zabrało znów okolice 5min ale znów 50 za lądowanie także super trening zwłaszcza z nowym modelem 

Nasze rundy po 13 znów w wietrze 7-9 ms z silnymi noszeniami które przenosiły daleko i szybko w tył. W skrócie loterii ciąg dalszy i dziś nam ta loteria nawet wyszła. Mi udało się zrobić 1000 choć nie lądowalem ostatni ale dobra wysokość startu uratowała wynik. Tomki także wykonali dobre loty i po początkowych problemach odbijają się z wynikami. Samą loterię pokazują wyniki i jak bardzo zmieniają się w ciągu rund. Jutro trzeba modlić się o ciszę i brak wiatru czyli równe warunki i z mojej strony utrzymanie się w pierwszej 14

No dobra kolejny krótki raport z drugiego dnia lotów:

Poza standardowym wiatrem w okolicach limitu FAI dziś odwrócona kolejność lotów i nasz junior dalej ćwiczy loty w tak ekstremalnych warunkach kluczem lądowania ale j to na pewno zacznie wychodzić.

Myślałem że wczorajszy dzień był pechowy dla naszej ekipy, ale dziś było gorzej . Tomek Frąk tym razem był pechowcem i to podwójnym. W pierwszym locie miał kolizję z drugim modelem i nieszczęśliwie złączone modele spadały coraz bardziej się rozpadając w skrócie model nie do odratowania. W reflighcie po starcie model idzie lekko do góry po czym wali kręta w ziemię z 5-7m . Okazuje się że padło serwo od wysokości sprawdzane tuż przed lotem działało jak pech to pech. Później szybka wymiana i lekkie naprawy modelu po krecie i walka w kolejnych lotach z trymem wysokosci( nie można robić lotów testowych jak leci kolejka ). Tomek M latał naprawionym skrzydłem z noskiem średnim i poza lądowaniami wychodziło okej może bez wielkiego szczęścia ale też bez pecha.

Mnie się dzisiaj udało przesliznąć z dobrymi lotami patrz jakieś 700-800 pkt w dwóch lotach dobrze wybrane miejsce pozwoliło nawet coś zakrazyc w termice (1 krąg odsuwał model o pewnie 100 m do tyłu). Walczymy dalej zostało jeszcze 8 lotów a w tej pogodzie wszystko jest możliwe.  Wyniki można podglądac na gliderscore

No dobra trochę tu cisza, a za Nami kolejne zawody z cyklu Eurotouru/PŚ tym razem w Chomutov w memoriale Stanisława Perkovica w Czechach. Zawody pierwszy raz w tym miejscu organizowane przez Ludka Novotnego i wsparcie rodzinno-klubowe. Zawody 3 dniowe zapowiadały się początkowo bardzo dobrze pogodowo, ale to co zastaliśmy na miejscu to prawie Sahara czyli 35-37 stopni brak wiatru i ziemia jak beton. W zawodach wzięło udział 65 osób z kilku krajów, a z naszej ekipy ja, Tomek M., Jarek, Konrad i Rysiek. Cała ekipa przyjechała już na czwartek wieczór gdzie omawialiśmy do nocy taktyki na piątek ?. Piątek rano to głównie treningi i przeniesienie się na docelowy camping(patrz fotka 1 i mój nowy camper).

Loty zaczęliśmy o 13 i jak od początku było wiadomo, będzie nisko, zrobiliśmy 3 rundy i wszyscy radzili sobie jak na swoje możliwości dobrze i po piątku ja, tomek i jarek byliśmy zaraz za finałową czternastką (Konrad z Rysiek okupowowali połowę stawki). Loty na 40-50 metrów nie zapewniały pozycji nawet w pierwszej 10. Ja z rana w sobotę postanowiłem, że trzeba obrać pełny atak i to się udawało poza niektórymi lądowaniami np. z kominem na lądowaniu lub innymi kolegami przecinającymi drogę ( nie tylko mi to się zdarzało). Tomek i Jarek konsekwentnie latali swoje także ryzykując bardzo niskie starty. Konradowi i Ryśkowi niestety tak dobrze nie szło pierwszemu z nich przeszkadzali inni którzy się chcieli z nim zderzyć i od nich uciekał, a Ryśkowi w sobotę bardzo doskwierała temperatura.

Tutaj siem pochwalę bo w jednej rundzie się udało wylatać bardzo fajny wynik(17 m) zwłaszcza, że leciałem z Radkiem Malcikiem i innymi asami ?

Po wylataniu sobotnich rund mi po atakach udało się wbić do pierwszej 10. Tomek i Jarek natomiast byli w okolicach 18-20 miejsca z szansą na finał. Tu trochę pecha i może za małe ryzyko u Tomka i lot za 0, który trochę zamieszał z możliwościami ataku ostrego  w niedzielę.

Niedziela to znów niskie loty i z mojej strony lot za 1000, a potem taktyczny niski lot zakończony 0 . Tomek i Jarek atakowali, ale na koniec niestety zabrakło trochę punktów. Tomek 15 na bramborowym miejscu tuż za finałami, a Jarek 19. Konrad 48, Rysiek 51 (tu trochę lotów w kratkę i ćwiczenia krążenia ze strony chłopaków, ale walczyli jak lwy startują bardzo nisko ).

Co do finałów to w skrócie poszło mi słabo jak na to co od siebie bym wymagał choć dalej loty w okolicach 30m nie są złe. Finały w skrócie były bliskie początkowo i ciężko było się nie zderzyć. Po osiągnieciu sufitu trzeba było także się trochę natrudzić żeby dolatać bo były strefy sporego duszenia.

Wynik mogę zgonić trochę na moje samopoczucie i to że dopiero po finale zeszło ze mnie jakieś zatrucie pokarmowe i odżyłem szkoda że dopiero po lotach ☹ .

Podsumowując bardzo fajne zawody na które na pewno wrócimy ekipą. Teraz ostatni miesiąc treningów przed Mistrzostwami Świata w Bułgarii.

PS. Może koledzy coś dodadzą ze swoich obserwacji ?

No to mając chwilę w końcu coś napiszę z mojej perspektywy.

Po pierwsze zawody jak zawsze w doborowym towarzystwie i super atmosferze. Co do lotów eliminacyjnych to tak jak Tomek opisał było w kratkę z pogodą i szczęściem. Mi akurat się udało, ale dobrym przykładem jest mój 6 lot na koniec soboty. Byłem na starcie najpierw pomagając Tomkowi potem robiąc swój lot. W Tomka locie było strasznie, dlatego decyzja w locie po nim, że lecę bardzo wysoko pod 200m żeby ulatać chociaż czas i tu zdziwko bo warunki niby identyczne, a kominy po całym niebie się pojawiły ( była jakaś 18:30) no i przez to wynik do odrzucenia .

Teraz o finałach.

Może nie było tak idealnie jak Tomek pisze, że sukces bo sukces to pierwsze miejsce, ale dużo za to nauki i panowania nad sobą weszło co mnie cieszy. Pierwszy lot miał być ciut ponad grupę bo coś przeszło za nas i tak było. Niestety odpuściłem swoje miejsce na rzecz niby czegoś lepszego, ale nie chciało urwać(pilot dupa ? ). Potem lekki przelocik w miejsce gdzie powinno być patrząc na warunek wiatrowy itp. ( tu głowa zapracował na luzie). Na koniec duszenie na lądowaniu i się trochę ratowałem, ale weszło 50 za lądowanie. Plan na drugi lot był prostu atakujemy mocniej. To wyszło i w zasadzie 2 runda idealna (chciałbym robić tylko takie). W 2 rundzie był także reflight w którym było wiadomo że trzeba przyświrować bo i tak 1000 było w pierwszym locie. No i zacząłem na 16 metrach i nawet dalej zaczęło coś brać, potem puściło i zleciałem w dołek gdzie można by powalczyć, ale tło zmieniło się na bardzo ciemne i decyzja wracamy na motorku żeby model sobie odpoczął przed 3 lotem ? . No i lot nr 3 to już lekka kalkulacja. Żeby wygrać musiałbym mieć jakieś 25-30 m niżej jak Martin i z Tomkiem przed lotem ustaliliśmy że jak będzie coś ewidentnego na silniku to ryzykujemy i lecę bardzo nisko jak będzie średnie lub nic to podbijam na koniec i liczymy, że np. Matrin czy Duchan nie dolatają. Sam lot poszedł w drugą opcje czyli na silniku było słabo podbiłem na jakieś 80 m na oko. Jak się okazało na tej wysokości komin brał strasznie i było względnie spokojnie. Ci co zostali niżej mieli trochę kłopotów, ale jednak tez ich poderwało. Potem w locie trochę szukania dobrego miejsca na niebie bez duszenia i dolatane. Na koniec pogadane z Martinem Rajsnerem o tym jak się nawzajem pilnowaliśmy itp. ?

Podsumowując super trening i zawody w trudnym miejscu tylko zaprocentują na MŚ.

PS. Taki jeden kadrowicz też latał jeszcze, ale dalej (chyba nie lubi z nami latać ? ) i ugrał 2 miejsce w Korona CUP. Gratulacje dla Tomka F. !

Mam niestety sporo na głowie także ode mnie raczej krótko.

Dzięki wielkie za super zawody, świetna(jak zawsze) organizacja Konradzie plus bardzo fajne warunki do latania (jedynie mi chyba pasowały  ).

Ogólnie co do lotów to na wynikach może to wyglądać pięknie, ale było kilka lotów gdzie było blisko lub musiałem się sporo napocić żeby ulatać. Tu może trochę więcej szczęścia przejętego na Sambie od Tomka F. wyszło heh. Jedno co muszę powiedzieć to ostatnie kilka dużych zawodów jak i sama Samba na której byłem daleko, ale ostatnie loty były ryzykowne( tu podziękowania do Tomka F. za dużo wiedzy choć więcej narzekał że mu się nudzi  ) trochę poukładały w głowie lepiej i wiem że mogę jeszcze bardziej, a apetyt rośnie w miarę jedzenia  

No oczywiście wszystko też wyszło dzięki świetnym Vertigo, którymi latam

Gratulacje dla wszystkich za super loty i przepraszam ze pourywałem nieco punktów  

Podrzucam kilka fotek od Tomka M. 

PS. ja jestem na pewno tym co pod nosem gadał

UWAGA Będzie długie czytanie.

No i kolejne międzynarodowe zawody za nami. Tym razem wybraliśmy się do Kulmbach w Niemczech gdzie startowało około 80 zawodników, a z Polski ja, Tomek M, Jarek, Roman i Ryszard. Miejsce lotów w dołku pomiędzy 20-30 metrowymi wzniesieniami po jednej stronie i dużą ilością przeszkód nie wróżyło dobrze. Lądowiska w polu po koszeniu jakiegoś typu zboża, także średnie. Pogoda w sobotę zgodnie z prognozami to wiatr od 4 do 7 m/s plus porywy także loty raczej średnio-ciężko choć bywały rundy gdzie przycichało(rzadko). Termika mocna dalekie odloty i wielkie duszenia spowodowały dużą ilość zer i niedolotów. Tutaj niestety Tomek był największym pechowcem z nas bo nawet z górą rzędu 300 metrów nie wystarczyło na powrót do lądowiska kilka razy. Ja latałem starym poczciwym ciężkim Vertigo i udawało się dolatywać z względnie dobrymi wynikami. Im późniejsza godzina tym warunek się pogarszał i nawet najlepsi łapali po 1-2 zerka. Reszta ekipy walczyła ostro i początkowo byliśmy we 3 osoby w pierwszej 20(ja, Jarek i Roman). Niestety pogoda płatała figle i ostatnie loty poszły średnio każdemu z nas. Niedziela rano zwiastowała lekką zmianę pogody i słabszy wiatr, który chwilami jednak dawał o sobie znać. Wybór modelu był trudny bo warunek zmieniał się bardzo szybko. Ja miałem do wylatania 1 lot, który musiałem zrobić bezpiecznie ale tez nie zbyt wysoko. Termika tego dnia była słaba i tylko w specyficznych miejscach i wysokościach. Ogółem loty wyglądały tak że całe 10 min latało się na 50-60 metrach i tylko nieraz podbijało do 100, które chwilę później traciło się w dużym duszeniu i znów na 50 ? . Na koniec po eliminacjach i sporych nerwach w ostatnich kolejkach wszedłem do finału i tu należało by trochę powiedzieć o organizacji, a raczej z mojego punktu widzenia słabej organizacji, ale od początku.

     Przyzwyczajony do zawodów takiej rangi spotykamy się z różną organizacją, ale tu było jednak inaczej. To że większość ogłoszeń była po Niemiecku jeszcze jakoś może rozumiem, ale brak organizacji briefingów przed lotami a także przed finałem, wywieszanie list które są nieczytelne plus zawierają błędy, a najgorsze wywieszenie listy po 7 kolejce gdzie nie ma normalnej klasyfikacji od 1 do ostatniego tylko lista z rundy 7 gdzie obok są miejsca bez kolejności i mówienie że to ta lista jest ostateczna. No i tu jest ten zgrzyt.

Bo po 6 rundzie Jarek był na miejscu 17, a w ostatniej rundzie zrobił bardzo dobre 990 pkt i na liście przy jego miejscu widniała 14 czyli ostatnie miejsce wchodzące do finału. No ale do finału już go nie odczytali. Bo nie ogłaszając nawet po niemiecku nikomu, że 10-15 min przed finałem gdzie wszyscy już się do niego szykowali została wywieszona lista z kolejnością tak jak powinno być no i tam jarek już w finale nie był. Po lekkim proteście i wyjaśnieniach z organizatorem wyszło że jarek nie jest w finale, a miejsca które były przy osobach z 7 rundy to miejsca z tej rundy bazujące na poszczególnych wynikach. Tylko to taki wielki przypadek(tak powiedział organizator) że akurat pierwsze 13 osób  które weszło do finału w 7 rundzie miało miejsca odpowiadające idealnie tym w ostatecznej klasyfikacji heh. Tutaj porównując organizację do naszych polskich zawodów to naprawdę nie mamy się czego wstydzić ba! Według mnie jest się czym chwalić ?

No dobra na koniec o finale.

      W finale były problemy i to duże bo lecąc w dobrym kominie na zawietrzną nie będąc super daleko aparatura powiedziała mi kilka razy o słabym połączeniu, a także  4-5 razy o jego utracie na super krótką chwilę ale dla bezpieczeństwa włączyłem motor i wróciłem żeby nie stracić nowego średniego modelu. Myślałem, że to problem z modelem( kabelki luźne albo regiel) posprawdzałem wszystko na szybko i nie wyglądało żeby było źle(zwłaszcza że leciałem nim 1h wcześniej w rundzie 7), ale odstawiłem go i wziąłem ciężkiego którym latałem całą sobotę bezproblemowo i w drugiej rundzie przyatakowaliśmy o 1000 z Jackiem no i tu znów zonk bo lecąc od siebie 200-300 metrów znów powiadomienia o słabym sygnale. Tu jednak walka o kominy prawie nad głową i dolatany lot. No i na trzeci lot decyzja o starcie blisko siebie i najwyżej lądowaniu szybkim ze względu na niewyjaśnione problemy, ale że komin się urwał do tyłu znów to decyzja o ryzyku lotu w tył i moje zdziwienie odlot na 1-1,5 km i zero problemów z zasięgiem. Za to się komin skończył i musiałem włączyć silnik jak pozostałe 10 osób które tam leciało heh. No i teraz co się mogło zmienić pomiędzy tymi lotami ano to że startowaliśmy najpierw z 5 bazy potem 9 a na koniec z 13 i najprawdopodobniej ktoś obok mnie zakłócał czymś srogo ( żeby nie było nie mówię ze specjalne), a w 3 locie ta osoba poszła na początkowe stanowiska 150 m ode mnie i problem znikł.

Ostatecznie po eliminacjach byłem 5 w finale 9 na 14.

Dziś jadę sprawdzić na znane mi lotnisko czy moje i Jacka podejrzenia się pokrywają. No to tyle z relacji, zdjęć brak bo zapomniałem aparatu zabrać ☹

PS. To tylko relacja co się działo nie mam na celu nikogo osądzać, ani rozpętywać dyskusji, ja byłem tam zrobić dobre loty i wynieść z tego naukę na kolejne zawody i to się udało.