jarek996

U mnie najwiekszy brat ( 300 )  w szufladzie ?

U nas taka ciekawostka:

https://www.tradera.com/item/302065/513905083/rare-technopower-black-5-cylinder-15-8-cc-spark-ignition-radial-engine

W dniu 3.12.2021 o 17:17, d9Jacek napisał:

poniżej raczej nie replika :https://www.ebay.de/itm/334232569182?hash=item4dd1d0455e:g:098AAOSw-6thn~x3

U nas jakis Niemiec od roku probuje sprzedac TO : https://www.tradera.com/item/302065/511552844/webra-7-6cc-twin-model-diesel-engine-

Cene ma troche zaporowa ( 700 EUR ) 

W dniu 12.09.2014 o 22:15, grzes napisał:

Witam .

Budowę rozpocząłem w Lutym 2012.

To poczekaj juz z oblotem do lutego 2022 . Bedzie przynajmniej jakas pelna rocznica ?

Podziwiam Cie za wytrwalosc . Tak dlugo,  jak Ty ten model  budujesz , to ja prawie z zadna baba nie wytrzymalem .

W dniu 2.10.2021 o 18:47, tytan12 napisał:

Przystojniacha,żonaty??

I tym oto pytaniem  ,  Witek "wyszedl z szafy " ?

55 minut temu, yarun napisał:

"Mały Poradnik Hartownika"

Tego nie czytalem , ale czytalem za to "Mały Poradnik Harcownika" ?

Piekny ma ten wydech !!!

https://www.tradera.com/item/302065/511697778/mycket-fin-enya-35-4c-open-rocker-metanolmotor

13 godzin temu, MASK napisał:

A to? 

 

Klimat lekko "BUDGIEowski" ?

Mariusz ; Ty sobie z nami nie zartuj !!!     Nie chce Ci sie konczyc silnika i chcesz sie nas pozbyc ? 

Nie POZWALAMY Ci na to !    

Pozdrowienia i jak najszybszego powrotu do tokarki ???

Przeciez nawet na skrzydle jest nalepka ; CANARY SPORT 40 ?

12 minut temu, Granacik napisał:

Nie tylko wschodnie narody.

 Alez oczywiscie . Portugalia przeciez BACALAO stoi . Chodzilo mi w moim poscie o "drobnice" . Te rusko-ukrainskie , to raczej bardzo male rybki.

Godzinę temu, d9Jacek napisał:

allo, allo....Ukraińcy to nie Rosjanie..

Zapomnialem ich "rozdielic" ?

Milosc do suszonych rybek u nich taka sama .

W dniu 7.09.2021 o 13:52, d9Jacek napisał:

Niemcy z tego co wiem uwielbiaja wędzone ryby...? 

Natomiast suszone uwielbiaja Rosjanie ! Jadac rowerem przez Ukraine , mozna w kazdym doslownie kiosku kupic suszone rybki w woreczkach foliowych ( jakie ? tego sie nie dowiesz ? ) . Oni traktuja to jako przekaske do piwa , czy mocniejszych trunkow. Takie naturalne chipsy ?

W dniu 7.09.2021 o 12:47, d9Jacek napisał:

Jarku,

wpisz w wyszukiwarkę " Bradley Digital Smoker "...a pózniej porozmawiamy

ps.

a co do smaku wędlin w Niemczech ..hmmmm........

w Rottenburgu ,właśnie w Szwarcwaldzie  jadłem  takie  wędliny i wyroby wędliniarskie jakich  nigdzie indziej nie jadłem A niemieckie pasztetowe , wątrobianki i inne podobne nie mająsobie równych....ot rózne gusta i ....

No i niemieckie metki !!!

2 godziny temu, d9Jacek napisał:

....wiesz, ja mojej Matce pociąłem  autentyczny szyfon jedwabny -spadochronowy - miała odłozony cały bryt, oczywiście na bluzki  a ja  z tego jedwabiu zrobiłem  oczywiście spadochron 

Ja kiedys "pozyczylem" pieniadze ze skarbonki siostry , zeby zrobic sobie korkotrampki ( bylo ciezko dostac , jak wiecie ) . Poszedlem do 1001 drobiazgow , kupilem 26 korkow ( z korka ) i w domu przykleilem to butaprenem do trampek ( wg wzoru z kolegi "oryginalow" ). Wraca siostra do domu , i nagle slychac wrzask . GDZIE SA MOJE PIENIADZE !!! Ojciec pyta : wziales ? Ja na to ; NIE  . I tak 3 razy pytal , az  w koncu "peklem". Pyta sie wiec ,  na co mi byly potrzebne. Opowiedzialem historie z "korkotrampkami" , a on na to ; jak w nich staniesz i sie nie "rozjada" to zapominamy o sprawie i ja oddam jej te kase , a jak sie "rozjada" , to lanie . Wyjmuje moje "korkotrampki" z szafy ( pelen wiary w moc butaprenu ) , wkladam , staje ......... i sie "rozjechaly" . Lania w kazdym razie nie dostalem ?

Moja siostra z kolei wyciela mamie nozyczkami "wzorek" w ponczochach , ktore ojciec przywiozl z delegacji z Wa-wy ?

No i kiedys nozem wyryla na tylach krzesel numerki , bo chciala zrobic u nas  "kino" ( TV mielismy jako jedni z pierwszych w okolicy ) i zarobic na biletach ?

W dniu 1.11.2021 o 21:25, cyrax_ojz napisał:

3,38m

To chyba przez Ciebie drewno podrozalo . 

14 godzin temu, Marek_Spy napisał:

 

 

 

 

Marek ; to jest dzial ; JAKIEJ MUZYKI TERAZ SLUCHASZ , a nie CO TERAZ OGLADASZ. 

Co innego zrobic absolutny skrot , a napisac z sensem kilkanascie stron ?

Najchetniej to bym OPOWIADAL , bo w tym jestem NAJLEPSZY ?

W dniu 28.10.2021 o 23:02, young napisał:

Fajnie oddajesz atmosferę miejsc, masz zadatki na książkę :).

To sa tylko GIGANTYCZNE skroty , tego co chcialbym opisac. Nie czuje sie zadnym "pisarzem" ( ? ) , ale o czyms w formie reportazy kiedys faktycznie myslalem. Jak znajde czas to moze zaczne ( bylaby to chyba Gruzja ). Jak cos z tego wyjdzie , to na 100% sie "pochwale"

W dniu 25.10.2021 o 07:21, mr.jaro napisał:

Super, Jarek!

Ja bylem w Rumunii pierwszy i ostatni raz prawie czterdziesci lat wczesniej, ale z Twojego opisu wynika, ze pewne rzeczy, choc z pewnoscia nie wszystkie sie tam do dzisiaj nie zmienily.

Czytam wlasnie ksiazke  Bukareszt ( Kurz i krew )  ?

Sniadanko zamowione na 7.30 . Wiejskie jajka sadzone , boczus , rumunskiesery , ogrodowa papryka i pomidory , a do tego kawa po turecku ?   

Wielkiego pospiechu nie mamy , bo dzisiaj tylko 113 km i wiekszosc z gory , poza kiloma zmarszczkami , 
Po sniadaniu ubieramy sie powoli i opuszczamy nasz pensjonat.

 

Na dzien dobry wspinaczka w pione okolo 80 m , kilka serpentyn i wjezdzamy na plateau .
Fajnymi wioskami przy bijacych dzwonach ( niedziela ) smigamy ( ciagle lekko w dol ) az sie kurzy. Co kilka wsi jakas zmarszczka ( krotkie , ale faktycznie takie po 15-18% ) , potem znowu zjazd i lekko z gorki. Pogoda wspaniala ( juz z rana bylo okolo 18 stopni ) i widac ( i czuc ; temperatura + widoki ), ze gory sie powoli koncza , mimo ze teren dalej mocno pofaldowany. Spotykamy pojedynczych kolarzy ( raz nawet jakas trojke ) , ale na drogach raczej pusto. Krotkie odcinki szutrow sie tez zdarzaja , ale raczej jako przecinki miedzy wiochami. Mijamy bokiem Ploiesti , gdzie w oddali widac dymiace kominy miejscowej rafinerii . Zatrzymujemy sie w sklepikach , jemy winogrona i brzoskwinie ( zdobyczne ) , a koledzy wala jakies piwka

 

Ja wypijam tylko jedno , bo za kilka godzin bede juz siedzial w samochodzie . Widac , ze zbliza sie Bukareszt , bo coraz wiecej terenow przemyslowych , farm slonecznych ITP. W koncu wjezdzamy do wsi Peris , ktora jechalismy w gore ( tyle ze za nia odbilismy w lewo ) . Trafiamy na jakies poprawiny , gra rumunska orkiestra , ale goscie maja dosys wymeczone twarze i widac , ze chcieliby byc juz w domach. Mijamy rzymskie obozowisko z gigantycznymi namiotami rozbitymi nad rzeka. Nie ma jak zrobic zdjec , bo dzieciaki i mlodziez nas bacznie obserwuja . Henrik udaje , ze ma cos z rowerem , zeby sie lepiej przyjrzec tej “atrakcji” . W wsi robie zdjecie kozom , moim ulubionym zwierzetom

( to takie moje podrozne hobby) , a babcie ktore siedza na laweczce pokazuja oboz w oddali i mowia : cigany , cigany ?
Zegnam sie z kozami i jedziemy dalej. Zaczynaja sie dalekie przedmiescia Bukaresztu i robi sie coraz smutniej . Widzimy to samo , co widzielismy wyjezdzajac stad dwa dni temu i dociera do nas , ze za godzinke , dwie bedzie koniec naszego wyjazdu. Dojezdzamy do Hiltona , odbieramy kartony i z lekkim smutkiem pakujemy rowery. Poniewaz nie jestesmy jeszcze glodni , postanawiamy pojsc na lotnisko i odprawic chociaz rowery. Okazuje sie , ze pan “roentgenowy” przyczepil sie do nabojow CO i musimy je wyjac z pudla. Twierdzi , ze nie mozna , choc WIZZAIR zezwala na 2 szt. Nie mamy sily sie “silowac” , wiec wyciagamy i zostawiamy mu na pamiatke. Idziemy cos pojesc w lotniskowych restauracjach , jakies zakupy , troche czytania wiadomosci i mozna sie powoli odprawiac . Dwie godziny z hakiem i samolot uderza kolami o pas w Sturup. Szybka odprawa

( powrot z POZA Schengen ) , ladujemy kartony z rowerami do samochodu i wspominamy najfajniejsze momenty wyjazdu . Dla mnie wyjazd konczy sie zawsze , jak wezme w domu prysznic i wypiore wszystkie ciuchy. Robie to jednoczesnie , wiec w sumie po 20 min moja wyprawa dobiega definitywnie do konca. 

   W trzy dni zrobione 405 km i 4280 m przewyzszenia. Wspaniale widoki , cudowna natura , ale skazona niestety rumunskim syfem. Jedno jest pewne ; do Rumunii wroce jeszcze wielokrotnie , gdyz jest to kraj CUDOWNY rowerowo , a ta cala “otoczka” wcale mi nie przeszkadza , bo wiecie przeciez , ze kocham kraje UPADLE ?

1 godzinę temu, czarobest napisał:

Mam też nieciekawą wiadomość, że moja miejscówka do odpalania (kto oglądał filmy, ten kojarzy ) może wkrótce zamienić się w jakieś osiedle, bo lasek wykupił deweloper

Koniec z odpalaniem wsrod brzozek ? 

17 godzin temu, kesto napisał:

 Fw 262.

Fw 262 powiadasz ?   Mimo ze znam sie troszke na samolotach Luftwaffe , to o takim nigdy NIE slyszalem ?

Spoko ?

Te filtry sa ze "sztywnego" tworzywa ? Widzialem kiedys takie ( do reflektorow scenicznych )  , ale z jakiegos zaroodpornego "silikonu" .

nie zaczynaj bo sie temat rozjedzie i zostanie zamkniety 

Ale to prawda !!!

https://wroclaw.wyborcza.pl/wroclaw/7,142076,21266759,wroclawski-witraz-wykonany-reka-owsiaka.html

RUMUNIA 2021

Wylot wieczorem z Malmö , ladowanie w Bukareszcie o 1.30 . Doczlapujemy sie do hotelu ( 1 km ) skladamy rowery  i wskakujemy do lozek okolo 3.00 ( czas w Rumunii posuniety o godzine )  . Spimy w przylotniskowym Hiltonie , pobudka o 7.00 , sniadanie okolo 7.30 . Przed nami 146 km i 1700 m przewyzszenia . Niby malo , ale polowa zwirami w lasach , wiec trzeba wziac poprawke. Najpierw jednak trzeba wydostac sie z Otopeni ( polnocna dzielnica Bukaresztu , w ktorej znajduje sie lotnisko ) . Jedziemy dzielnicami domkow ( ogrodzonych jak fortece ) , przy drogach ( i przed domami ) sterty smieci ( butelki , puszki , jakis gruz i Bog wie co ) . Rumunski smietnik wita nas juz od pierwszych kilometrow. Jedziemy przez jakies dziwne dzielnice , gdzie domy , lub bloki ( niektore ) stoja doslownie w srodku pola !

Po kilkunastu kilometrach zaczynaja sie szutry i jazda w polach kukurydzy , ktora zaczyna juz przysychac i za chwile berdzie pewnie zbierana. Mijamy wioski , w kazdej atakuja nas stada psow ( te ataki , to raczej podbieganie z warczeniem , ale bez szarpania za lydke ) . Przy wiekszych bastardach stosuje sztuczke “gruzinska” , czyli staje ,  podnosze wirtualny kamien z ziemi i sie zamachuje na szczekacza. Pomaga w 100% .

Widac , ze byly tak juz wielokrotnie potraktowanie i nie ida w pelne zwarcie ?.

Wjezdzamy do cyganskiej wioski ( ale chyba jakiejs bogatszej ) , bo wszystkie domy murowane ! Syf niesamowity , ruch jak w ulu , a kolega Szwed jest w lekkim szoku ? .On dotychczas byl TYLKO w Polsce i Czechach , wiec wiele przezyc jeszcze przed nim . Jadac , pozdrawiamy wiekszosc mijanych rzymskich zaprzegow ( normalny i pelnoprawny srodek transportu w Rumunii ) , bo niewiadomo CO sie moze przydarzyc , a taki pozdrowiony na 100% nas zapamieta z dobrej strony . W koncu kolarzy , to tam naprawde jak na lekarstwo ( przez 3 dni minelismy moze ze 20 , z tego 10 osobowa ustawke pod Brasovem ) . Wioski wygladaja ZLE , domy otoczone koszmarnymi muro-plotami , standard “otoczenia” na stare

3 minus. Poza wsiami sa dzikie wysypiska ( czesto plonace ) i to juz bylo ze duzo dla Henrika , bo az skomentowal , ze TAK nie powinno byc i jest to barzdzo smutne  ( i mial racje ) . Rumuni sa nieamowitymi brudasami jesli chodzi o srodowisko i niestety , to nie sa tylko Cyganie. W wioskach Cyganie mieszkaja zazwyczaj na koncu ( lub na poczatku , jak kto woli ) , a syf jest w CALEJ osadzie . Butelki , jakies czesci samochodowe , plastiki , palety . Generalnie k…a WSZYSTKO !!!  Szkoda ze mam bardzo malo zdjec , ale jadac we trzech , jest duzo ciezej stawac i dokumentowac zdarzenia.
  Droga zaczyna byc powoli pofaldowana , zaczynaja sie lasy , a czasem konieczne sa przeprawy przez rzeki , gdyz nasza droga tak prowadzi , a mostu brak !!! Dobrze ze sa miejsca z plytsza woda gdzie mozna przejechac , albo jakos przejsc , PRAWIE sucha stopa.

 

W lasach mijamy czesto rzymskie zaprzegi z pozdrawiajacymi nas dziesiatkami mlodych Rzymian . Po okolo 60 km niesmialo proponuje kolegom pierwsze piwo i pada na :

 

Smak zaden ( moze to przez moj brak smaku ? ) , ale chyba raczej nie , bo koledzy TYLKO wypijaja i jedziemy bez zadnego komentarza dalej. Zaczyna sie coraz ciekawiej “terenowo” , gorki robia sie coraz wyzsze , a drogi coraz bardziej krete :

 

Jako ze jestesmy niedaleko Ploiesti , ktore alianci bardzo mocno bombardowali w czasie WW II ( przemysl naftowy i produkcja paliw , a nalezy pamietac , ze Rumuni byli po stronie Niemiec ) , wiec widoki rodem z Teksasu nie powinny dziwic ( ten to nawet PRACOWAL !!! ) :

 

Coraz wiecej gor , ale na razie asfalt . Stajemy we wsi Talea . Pijemy jakiegos radlerka , krotka przerwa , podnosimy dupy , wsiadamy na rowery , a za zakretem asfalt “staje” deba ! Podjazd ma chyba ze 30 % i  300 - 400 m , za nim male wyplaszczenie ( tylko 20 % ?) , zakret i kolejna sciana .

I tak jeszcze ze 4 razy !!!  Uda zapiekly potwornie , asfalt sie konczy i wjezdzamy w las :

 

W lesie spotykamy stado pasacych sie ( dzikich ? ) koni :

 

Do celu etapu ( miejscowosc Sinaia ) pozostaje moze ze 20 km lasem i 20 asfaltem . W lesie kolejne scianki , tetno idzie pod 90% , ale daje sie wjechac . dziury niesamowite , a na zjazdach to jest mordega ! Nikt jednak nie odpuszcza , bo BARDZO chcemy juz byc na asfalcie. Okazuje sie , ze do Sinaia bedzie jeszcze kilkanascie km pod gore ( 11km okolo 3-4 % , a reszta 6-8 % ) . Pozniej juz tylko z 5 km zjazdu serpentynami. Zakladam kurtke , bo jestesmy chyba na ponad 1100 m , godzina jest 18 z minutami  i zaczyna byc zimnawo . Czekamy na dole na Tomka ( on wspina sie zawsze troszke dluzej ) i myslimy powoli o znalezieniu noclegu. W Sinai nic nie rezerwowalem , bo to takie ich Zakopane i miejsc noclegowych jest bardzo duzo. W koncu dojezdza do nas Tomek i ruszamy do centrum JESC ( i pic ) . Znajdujemy knajpke , zamawiamy i walimy w miedzyczasie po dwa browce. Tomek jest wegeterianinem wiec zamiawia jakies tam swoje rosliny , a my z Henrikiem po wielkiej pizzy i jeszcze po piwku . Nagle zrobilo sie potwornie zimno , nasze ciala wykonczone sa po 146 km walki , wiec organizm wpada w lekki "telep". Siedzimy jeszcze chwile , sciemnia sie zupelnie , wiec zakladamy lampki ,  jakies ostatnie ciuchy i mamy 2 km do noclegu. Przyjmuje nas dobrze nawalony pan , od ktorego chyba nawet  ja ( przynajmniej w ten wieczor ) mowilem lepiej po rumunsku. ZMUSZAMY go do nastawienia budzika ( jego budzika ) na 7.00 ( biedny czlowiek , wstawac o 7.00 na takim kacu  !!! ) , bo sniadanie musimy jesc o 7.30 i zmykac o 8.00. Zasypaiamy jak bobaski , nie bawiac sie nawet naszymi Iphonami .

   P.S. Gdy rozpoczynalismy jazde ( rano ) , w Bukareszcie bylo moze z 18 stopni , w srodku dnia bylo okolo 24 ( i slonecznie ) , ale wieczorem ( wysokosc ) , temperatura spadla bardzo szybko do 8-10 stopni !!!