Krzysztofus

Miejsca jest sporo, problemem jest przebiegające wzmocnienie statecznika pionowego. Robercie, czyżby gaciowy projekt budził wątpliwości? Widzę najlepsze rozwiązanie! dwie turbinki 50 mm !

Materiał użyty do budowy na tą chwilę nie kosztował majątku, czas poświęcony to pewnie czysta przyjemność, zdobywane doświadczenie jest bezcenne. Wiesiu,pracuj dalej, przekraczając 650 gr nie położysz tego projektu na plecy, więc spokojnie. Wiem, kolejny model będzie lżejszy i ładniejszy, i tak będzie z każdym kolejnym. Minimalna pojemność aku na tą rozpiętość według mnie to 1800 mAH. Kolega Robert (król depronu) to gość, który posiada duże doświadczenie, kieruj się jego wskazówkami. Trzymam dalej

Utknąłem w rozmyślaniu o laminowanym tunelu wylotowym, straszne męczarnie (dziękuję Bartku ).Prace nad nowym wylotem pozostawię sobie na później, po pierwszym oblocie. Dziś su wyprowadziłem na spacer. Po sprawdzeniu czy na lotnisku nie kręci się turecka bateria przeciwlotnicza, chciałem zabrać się za testy mające na celu wypunktować sc w zależności od położenia skrzydeł. Mróz i dość silny wiatr spowodował, że musiałem sobie odpuścić . Zrobiłem jakieś malowanko, na razie jest to podkład, mający na celu związanie najeżonej powierzchni. Po wyschnięciu całość przeszlifowałem papierem na gąbce "400".

Po testach postaram się opracować optymalną opcję. Bartku, z tym tunelem to czysty eksperyment, przewidując wyloty 35 mm rozdzieliłbym kanał na 2x42-45 mm. Oczywiście byłby to również test. Nie wiem czy się ze mną zgodzisz, opcja zastosowana jest ok ? Z tym tłoczeniem dałeś mi do myślenia, może laminowanie ????

Robercie, próbowałeś bez kołpaka ? Problem może tkwi w piaście ? U mnie po idealnym wyważeniu wirnika za każdym razem pojawiały się wibracje (minimalne)w każdym z przypadków na innych obrotach. W pierwszym etapie testy robię bez kołpaka ustawiając wirnik w najlepszym położeniu, później mocuję kołpak z wklejonym na dwustronną taśmę samochodową pręcik ołowiany (mały),mocuję do turbinki i powoli uruchamiam sprzęt. Metodą zegarkową po raz kolejny szukam najlepszego położenia, należy pamiętać żeby nie wkręcać turbinki na pełne obroty, tylko do momentu pojawienia się pierwszych drgań. po uzyskaniu najlepszego położenia zaznaczam pozycję względem wirnika , odkręcam kołpak i nożykiem ujmuję wagi, jeżeli drgania są mniejsze po raz kolejny ujmuję, jeżeli po ujęciu są większe to dodaję. Uff, mam nadzieję, że nie namieszałem Tobie w głowie i przy okazji się nie zbłaźniłem

Trafne spostrzeżenie Marcinie, powinno być po 35 mm na wylotach. Wiesz najlepiej jak to u mnie wygląda, boję się redukowania przed pierwszym lotem. Na początek chciałbym uzyskać z turbinki jak największy ciąg, prędkość zostawię na później. Marcinie, stosuję redukowanie do 56 mm ( co znacznie przyspiesza model ) ,zgodnie z Twoją instrukcją. Nie posiadam żadnego doświadczenia w budowie rozwidlonego tunelu wylotowego, to budowa su 24 zmusiła mnie do tego kroku. Jestem przekonany, że zastosowanie takiego rozwiązania tunelu da lepszy efekt niż jego brak. Wykonałem papierowy odpowiednik tunelu zastosowanego w moim su. Przyznam się, wykonanie go z papieru było trudniejsze niż z pet-a, przyczyną jest brak sprężystości. Celowo wybrałem papier, robiąc go z butelki musiałbym dorobić do niego model typu f 15 ,eurofighter czy coś tam, a po su 24 mam już inne plany. Nogawki majtek naciąłem co ok. 6 mm, odginając nacięcia na zewnątrz, pomaga to w dokładniejszym dopasowaniu dysz wylotowych. Całość połączyłem taśmą zbrojoną. Myślę, że ujemny wznios nie wpłynie w żaden sposób na lotność modelu. Wydaje mi się, że konstruktor su 24 zastosował ujemny wznios ze względu na przewidziane przenoszenie dużych ciężarów pod skrzydłami, a taki układ na pewno lepiej rozkłada siły - co sądzicie ?

Napinanie się podczas budowy nie gwarantuje sukcesu, Pierwszemu oblotowi -z moim przypadku- zawsze towarzyszy ogrom adrenaliny . Wiesiu ja bym zastosował rurkę węglową. Jak wcześniej Robert sugerował, wydaje mi się, wystarczyłaby grubość 6 mm +profil kfm.

Wiesławie, jeżeli dźwigar zrobisz tak jak sugeruje Robert w poprzek ,to na pewno będziesz mógł pozwolić sobie na drążenie w większej skali. W planach dźwigar jest podzielony na dwie części ułożony w literę v, w tym przypadku nie możesz drążyć miejsc w których przebiega, grubizna depronu w tym miejscu rekompensuje podzielony dźwigar. Pierwszy element "kanapki" przyklej do części ze skrzydłami na kilka pasków taśmy dwustronnej ,kolejne łącz już klejem -oszczędnie-po uzyskaniu odpowiedniej grubości, uformuj do odpowiedniego kształtu. Jak będziesz z niego zadowolony, oderwij z miejsca połączonego taśmą i DRĄŻ ,pamiętaj o pozostawieniu miejsc stanowiących wręgi. W miejscu w którym przechodzi dźwigar też z rozsądkiem. Dalej trzymam kciuki. A, ja też jestem niedoświadczonym modelarzem.

Wiesławie, pomimo tego, że jesteś mało doświadczonym modelarzem (opinia Twojego kolegi) dasz radę, tak naprawdę chodzi o to żeby się dobrze bawić podczas budowy, napinał się będziesz za dwa tygodnie podczas próbnego lotu. Robert ma rację z wagą, nie przybędzie jej zbyt wiele. Trzymam kciuki .

Tunel wykonałem jak zwykle z butelki pet. Tunel składa się z trzech części; pierwsza to gacie (bokserki), 72 mm od strony turbiny przechodzi w dwie średnice 50 mm, druga i trzecia to już właściwe dysze wylotowe, zakończone średnicą 40 mm. Połączenie dwóch średnic 50 mm od wewnętrznej strony tunelu zabezpieczyłem kawałkiem pet w celu uszczelnienia. Ponieważ Mig i Su 22 nie miały zbyt dużych skrzydeł postanowiłem nadrobić to grubszym profilem skrzydła, w wyniku tego powstał bardzo nośny płat, skutkiem było to, że im modele zyskiwały na prędkości tym bardziej szły w niebo. Stąd właśnie wziął się wykłon tunelu wylotowego w dół. Su 24 nie powinien w ten sposób się zachowywać ponieważ profil skrzydła jest można powiedzieć prawie symetryczny. Robercie tunel jest już zabudowany, ze zrobieniem zdjęcia jest kłopot, ale obiecuje, wstawię później rysunek. Z racji kiepskiej pogody, loty testowe mające na celu ustalenie sc nie obyły się, dzięki temu su odrobinę się zaokrągliło. Do kabiny wpadł jakiś prowizoryczny kokpit i meble, całość będzie zamknięta kabinką z butelki -po malowaniu wnętrza. Model zyskał górną część kadłuba w której znajduje się miejsce na odbiornik i akumulator. Profil w su 22.

Witam, przerabiałem ten model. Napęd od którego zacząłem to 220W 1200 kv, zakończyłem na 350W 3300 kv. W każdym przypadku było zasilanie 3s od 1100 mah do 1800 mah i regulator 40 A (bo taki wtedy miałem). Model łatwy w budowie i pilotażu. Rozpiętość oryginału ok 75 cm. Nic tylko brać się do roboty.

Dziś su otrzymało tunel wylotowy, nie jest piękny, ale zda egzamin.Tunel ma sporo miejsca,można śmiało regulować skłonem wylotów, w przypadku miga i su 22 było to bardzo istotne, wyloty są skierowane lekko w dół. Jak będzie w przypadku su 24-zobaczymy.

Wiesz, u mnie zdaje to rozwiązanie egzamin. Mechanizm pracuje przy pełnej prędkości modelu,więc chyba jest ok?

Faktycznie! Nie wziąłem pod uwagę płaskiego spodu, tak wrył mi się w łeb su 22, że już nie uwzględniam wykorzystania kadłuba jako siły nośnej. Środek ciężkości oszacuję podczas testów bez turbinki i jakimś małym akumulatorem. Na skrzydłach zostawiam same klapy, tego rozwiązania już nie odkręcę. Obciążenie powierzchni obliczam dopiero po udanym locie, teraz wolę tego nie wiedzieć . Ale SU 22 ....mógłbym się do niego modlić...

Celem w zastosowaniu dwóch mniejszych serw było uzyskanie mniejszej wagi, troska wydaje się może przesadzona ale z serw które posiadałem (1x serwo standard metalowe tryby 55 gr o momencie 6,5 kg, 2x serwo metalowe tryby 13 gr moment 3,0 kg)wybór był oczywisty. Pomimo moich obaw mechanizm działa bez zastrzeżeń.

Nowy Rok zacząłem od poskładania i uruchomienia mechanizmu skrzydła. Podczas budowy miga 21 myślałem jak to będzie latać skoro prawie nie ma skrzydeł, okazało się, że nie potrzebnie się martwiłem. Buduję su 24 i co widzę? ten to faktycznie nie będzie miał się na czym unosić, syn zapytał dzisiaj, czy znam takie miejsce gdzie wiatr będzie wiał cały czas od spodu, ale zobaczymy. Fakt ten potwierdza słuszność zrobienia klap, nigdy wcześniej nie miałem styczności z takim rozwiązaniem. Model w obecnym stanie z turbiną, aku 2600 maH 4s i serwami waży 930 gr.Serwa geometrii poruszają skokami ponieważ testuję na ustawieniach od su 22, serwa klap planuję podłączyć przez spowalniacz. Przepraszamza jakość, ale coś tam widać. https://youtu.be/Q5oEEjildOc

Daj mi znać w Trzech Króli o której jedziesz na lotnisko testować miga 23, pojedziemy razem, wezmę ze sobą su 24 . Świetny pomysł na mechanikę skrzydła.

W tym roku już więcej nie dam rady zrobić. Zdecydowałem się na na klapy, do ich napędu użyję serw emaxa 9 gr i momencie 1.6kg, jedno serwo będzie obsługiwać przednią jak i tylną klapę. Mam nadzieję, że mechanizm klap przyniesie zadowalające efekty. Nigdy wcześniej nie musiałem kombinować ponieważ kręciły mnie tylko akrobaty. Dam radę. Panowie SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU!!!

Kolejną rzeźbę postaram się podeprzeć obróbką cyfrową, wiem, będzie lżej . Minęło sześć godzin, amok trwa...wszystko widać.

I pojawił się sprawca całego zamieszania, tak Marcinie to o Tobie. Moja przygoda z napędami edf rozpoczęła się od nawiązania znajomości z kolegą Marcinem. Od tego czasu nie narzekam na brak zajęcia, zdarzają się również niesamowicie krótkie noce .Mimo wszystko dziękuję Marcinie. Obecnie jestem na etapie budowy kadłuba do su, prawdziwa łatwizna. Przednią część postanowiłem wykonać jako odrębny element, nie planuję wykorzystywać jego przestrzeni. Poszycie wykonałem poprzez owijanie poszczególnych sekcji papierem i odrysowaniu kształtu.

Właśnie o taką odpowiedź mi chodziło, nie byłem pewien czy sterowanie samym ogonem mi wystarczy .Wzmocnienie skrzydła stanowi kwadratowy profil węglowy 6x6 mm, zostało z poprzednich prac więc dlaczego nie wykorzystać. Do sterowania geometrią w su 22 zastosowałem serwa TP sg 92r, w tym modelu wykorzystam TP mg 92 b. Serwa zamontowane będą w miejscu, które pozwoli na łatwą ich wymianę. Serwa zainstalowane i wyregulowane.

Robercie, dziękuję za materiały, przydadzą się na pewno. Budowa rozpoczęta, na pierwszy ogień poszedł mechanizm geometrii wraz ze skrzydłami. Dręczy mnie jedna myśl, czy będzie sens zrobić; skrzydło z ruchomą krawędzią natarcia plus klapy, lotki, czy darować sobie te eksperymenty? Doświadczenie z su 22 podpowiada mi żeby zrobić lotki, z drugiej strony porównując stery su 22 a 24, te pierwsze są zdecydowanie mniejsze. Co robić ? Jak żyć ? Liczę ma waszą pomoc. Te gryzmoły na papierze to podstawa mojego przedsięwzięcia, musicie to wytrzymać, nie opanowałem jeszcze programów graficznych, i nie za bardzo chce mi się to robić.

Drodzy Panowie, jest to moja pierwsza relacja z budowy modelu,proszę o wyrozumiałość, cierpliwość i pomoc.Po Mirage 2000, Mig 21,Su 22M4 (wszystkie w wersji edf), przyszła kolej na Su 24. Chęć budowy dręczyła mnie tak bardzo, że pozwoliłem sobie poświęcić jedno święto na jej rozpoczęcie. Poszukiwania planów zakończyły się porażką, postanowiłem podeprzeć się tym co udało się znaleźć. Materiałem do budowy będzie depron, jako napęd posłuży mi turbinka Changesun 70 mm z trzynastoma łopatkami + silnik Turnigy 2855 2100 kv, lub opcja "pewniak" Changesun 70 mm z dziesięcioma łopatkami +silnik Turnigy 2855 2800 kv. Wielkość modelu chcę dostosować do wielkości turbinki uwzględniając przede wszystkim wielkość wlotów powietrza, by później nie kombinować "lewych" wlotów. Oczywiście nie obędzie się bez zmiennej geometrii skrzydeł, chociaż niepokoi mnie zakres pracy mechanizmu. No to biorę się do roboty, trzymajcie kciuki.

Robercie, podoba mi się Twoja zabawka.Jestem przekonany, ten dźwięk to efekt niewyważonego wirnika. Warto się pobawić, żeby posłuchać przyjemnego dla ucha szumu turbinki (kojarzymy z Su 22) i nie myśleć, gdzie kupić łożyska.Czuję, że w kolejnym etapie testów dorobisz tunel wylotowy. Musi być szybszy !

Model w znacznej części jest już zbudowany,dalsza część budowy będzie udokumentowana,obiecuję.Obecnie nie daje mi spokoju chęć zbudowania Su 24.