Pioterek

Ps. Też się kiedyś dziwiłem jak majstrowałem pierwszą Jaskółkę, że trzeba ten patyk (dźwigar) przeciąć i zrobić odstające do góry skrzydełka (uszy) i to tak żeby nie odpadły kilka modeli pogubiło te uszy i gubią młodym adeptom modelarstwa do teraz, póki się nie nauczą jak to zrobić dobrze

 

 

No nie porównuj leciutkiej Jaskółki szybowca o uszach na samym końcu z 7 kg modelem. Punkt podparcia zastrzałów w skrzydle to miejsce największego momentu łamiącego to skrzydło.

 

W mniejszym PZL P11c Maska ominięto zgrabnie ten problem dając rurę-bagnet, podobnie większe modele PZL 2,5 i 3,0m Suchockiego też korzystają z bagnetu. Ale nasze PZL 2 m mają skrzydło w całości.

Budując swojego PZL P.24  też zastanawiałem się jak wykonać pasy dźwigarów, żeby były odpowiednio lekkie, wygięte, dopasowane i mocne. Wymyśliłem więc  laminowane pasy sklejkowo-węglowe (proste w wykonaniu)  trochę na wzór oryginalnej konstrukcji skrzydła.Są ciągłe bez karbów a o wytrzymałość węglowego płaskownika. Nigdy nie pomyślałbym, żeby pasy ciąć i to w najgorszych możliwych miejscach. No ale rożne techniki bywają.

 

 

 

Niosą głównie tylko pasy dźwigara a sam dźwigar (środnik) utrzymuje tylko kształt. Dlatego w konstrukcjach wymyślono taki profil jak dwuteownik.

 

http://goo.gl/93x0gg   #269 i dalej

A kiedy ta eskadra ma być formowana?

Na razie się zmawimy ☺. Ja najpierw dokończę Popylacza Akro, potem muszę zrobić miejsce bo modeli za dużo i pomyślimy.

Z daleka pod światło to akurat widać...

 

 

Toć dlatego latam blisko, nisko i wolno 

a potem podczas lotu grupowego po zakręcie nie będą wiedzieli którym którym samolotem kieruje

 

 

Jeżeli będzie i mój w powietrzu to biało-czerwony 

Czekaj, Piotrze, bo trochę się zgubiłem... Piszesz, że SE5a miał być ostatni, ale wpadł jeszcze projekt Popylacza. A przecież jeszcze się odgrażałeś, że będziesz robił PZL P11 z zestawu MASK&LECH ??

 

Już sam nie wiem co piszę - a może zrobię to po cichu, żeby nikt nie wiedział .

 

Ale bardziej serio, jeżeli Koledzy z Lublina będą chcieli stworzyć eskadrę takich samych PZL P.11c - to może się do nich przyłączę.

To jest promocja !

Nie obawiałeś się Piotrze o manetkę gazu ? Śmigło założone, a  "nadajnik w ręku dziecka"

System zasilania modelu jest rozdzielony - radio i silnik mają osobne pakiety. Pakiet silnika był oczywiście odłączony.

Są i tak ma być

A możesz mi wytłumaczyć dlaczego tak zrobiłeś, bo naprężenia w dźwigarach od zginanych skrzydeł wędrują właśnie ich pasami ?

 

 

Czy ja dobrze widzę że pasy dźwigarów skrzydła na zagięciach są przeciętne lub podcięte ?

No i to się chwali. Modelarstwo jako element edukacji dzieciaków. Gratuluję Piotr pomysłu.

 

"Jakiś czas temu zastrzegałem się na forum, że SE 5a będzie moim ostatnim modelem. Mam modeli już za dużo i nie ma czasu nimi wszystkimi w sezonie latać.

 

I w takim postanowieniu trwałem sobie bezpiecznie nie wiedząc o tym, że zmienia się otoczenie wokół mojej osoby. Otóż w rodzinie pojawiło się nowe pokolenie, które często gości w naszym domu. Myślę o bardziej wnuczce bo wnuk daleko w Kanadzie, ale zainteresowania mają wspólne.

 

Wnuczka przybywa do nas najczęściej w weekendy oczywiście z pełnym wyposażeniem do zabawy. Dlatego któregoś dnia w domu pojawiły się filmy Samoloty 1 i Samoloty 2. Chcąc niechęcąc oglądnąłem je wspólnie raz jak mi się wydawało, ale szybko okazało się że oglądanie ich stało się ulubionym spędzaniem wspólnego czasu a i sposobem na zachętę do jedzenia posiłków, które nie chciały bez pomocy multimediów przenosić się do buzi Wnuczki.

 

Bohater obu filmów sympatyczny samolocik Dusty stał się też ulubioną zabawką w dzień i do poduszki. Zauważyłem również, że w sklepach i w Internecie znaleźć można dziesiątki samolocików zabawek przypominających mniej lub więcej głównego bohatera filmów. Zdałem sobie wtedy sprawę, że rośnie nam nowe pokolenie wychowywane na Dusty........"

 

​A od tego zaczęło 8 miesięcy temu Krzysztofie - pamiętasz

DUSTY w przedszkolu:

 

Dzisiaj mój Dusty był z wizytą w przedszkolu Wnuczki. Entuzjazm przyjęcia był wysoki szczególnie, że parę dni wcześniej wyświetlono dzieciom film "Samoloty". Dzieciaki dużo pamiętały z filmu i bezbłędnie wyłapały szczegóły modelu kojarzące się z Dusty. Każdy chciał posterować modelem do którego ustawiła się kolejka:

 

 

 

był wyświetlony film z budowy i lotu modelu:

 

 

no i obowiązkowo zdjęcie grupowe:

 

 

a potem zdjęcia indywidualne:

 

 

 

Dzięki opiece i pomocy Pań Przedszkolanek, mojej osobistej ochronie "DUSTY" przetrwał w całości, bo zainteresowanie modelem było naprawdę "dogłębne i mocne" . Oczywiście umówiliśmy się na latanie na lotnisku na wiosnę.

 

Powstało dużo ślicznych ujęć dzieci z modelem - myślę, że będzie to miła dla dzieciaków pamiątka z tej wizyty.

 

Czy mogę pokręcić mu tym śmigiełkiem?

Na płozie czy kółku skrętnym można spokojnie lądować i startować, ale najlepiej pod wiatr. Kołowanie jest utrudnione - trzeba mocniej dmuchać śmigłem na SK. Natomiast prawdziwa zabawa zaczyna się wtedy gdy wieje  znaczący wiatr, który sam wie najlepiej gdzie model skierować.

Na moim filmie pod podanym niżej adresem w 33 sek jest pokaz zawracania o 360 stopni w prawie w miejscu prawdziwego samolotu turystycznego górnopłata bez używania skrętnego tylnego kółka  - na widzach zrobiło to wrażenie, były oklaski 

 

 

http://goo.gl/ipRv1m    #916

Wiesz Adam do tej pory wszystkie moje serwa montowałem tak jak opisałem. Eksploatowałem w sumie kilkanaście modeli samolotów i nigdy z serwem nie było kłopotu, może dlatego że mam wyczucie w ręku i raczej wiem z jaką siłą dkręcić dane połączenie gwintowane. Poztym latam elektrykami, których napędy nie generują drgań.

 

Przy moim mocowaniu serwo pewnie spoczywa płasko na półce ma amortyzację i nie trzeba go specjalnie mocno ściskać. Ale literatura faktycznie wskazuje na inny sposób. Pozatem spaliny mocno oddziaływują na model.

 

Dla ciekawości najciężej pracujące w Popylaczu serwo na SK zamocowałem dzisiaj po nowemu. Bardziej miękkie mocowanie serwa powinno sprzyjać w łagodzenia obciążeń podczas toczenia się modelu po płycie lotniska.

Ale namieszałem przez takie malutkie tulejki.

U nas w klubie jest około 30 modelarzy i też kilku montowało tulejki nie prawidłowo , ja latam na serwach Hitec , kolega widząc na lotnisku w moim modelu serwa Hitec , pytał mnie się czy urywają mi się uszy przy serwach , bo jemu w akrobacie dosyć często urywają się uszy , przyczyna była odwrotnie zamontowane tulejki i mocno dociągnięte śrubki.

Myślę że u nas większość lata na odwrotnych tulejach bo nawet o tym nie wie. Poza tym prawie nie ma u nas akrobatów. Z tym urwaniem uszu to na pewno nie przez tuleje tylko może za dużo siły na śrubokręcie i w łapkach.

No ale wiedzy nigdy dość. ☺

Dobrze się stało, że temat poruszyłeś.

Znalazłem coś takiego:

 

https://www.youtube.com/watch?v=1tNVteqsEp4

 

 

Dyskusja dotyczy tego czy oprzeć gumy serwa na płaskiej powierzchni łoża czy na 4 wystających kołnierzach tulejki. Dla moich modeli bez drgań mocuję  tak jak opisałem - dla dwutaktowej benzynowej spaliny może taki sposób na filmie, ale nie jestem o tym osobiście  przekonany. I w jednym i drugim przypadku drgania przechodzą na serwo najpierw przez tłumiącą je gumę. W jednym przypadku z łoża serwa powierzchniowo od razu  na gumę , w drugim punktowo najpierw na 4 mosiężne miseczki i dalej na gumę.

W swoich modelach serwa z takim mocowaniem przykręcam tak jak w zamieszczonym linku Andrzeja i Marcin to uzasadnia. Tulejka kołnierzem opiera się o półkę serwa (dzięki temu nie będzie się wrzynała w półkę), wkręt mocujący serwo ma szeroki kołnierz który opiera się o prosty koniec tulejki. Całość jest solidnie przykręcona a gumki nie są nadmiernie ściśnięte. Drgania konstrukcji są tłumione przez gumy i serwo nie ma prawa się poluzować. Tak było to przedstawione we wspomnianym RCPM.

Piotrze dyskusja nie jest akademicka a raczej konstruktywna . I oto chodzi.

 

Znalazłem coś takiego:

 

https://www.youtube.com/watch?v=1tNVteqsEp4

 

 

Dyskusja dotyczy tego czy oprzeć gumy serwa na płaskiej powierzchni łoża czy na 4 wystających kołnierzach tulejki. Dla moich modeli bez drgań mocuję  tak jak opisałem - dla dwutaktowej benzynowej spaliny może taki sposób na filmie, ale nie jestem o tym osobiście  przekonany. I w jednym i drugim przypadku drgania przechodzą przez tłumiącą je gumę. 

Zgadza się ale mnie chodziło  tylko o pokazanie w jaki sposób są tulejki włożone. W serwach Hitec tulejki są długością tak dopasowane, że po dokręceniu wkręta do oporu guma nie jest ściskana i amortyzacja jest skuteczna. Taka sama zasada jest stosowana w zawieszeniach silników i innych urządzeń, że długość elementu mocującego jest tak dopasowana aby gumowy amortyzator nie był ściskany a mocujący go element nie był dokręcany z czuciem tylko z określoną siłą. W wypadku serwa wystarczy wkręty wkręcić tak, żeby doszły do tulejek.

 

W zawieszeniach silników masz tzw. silentbloki, które są pasowane zewnętrznie i wewnętrznie - nie maja żadnego luzu. Mocowanie serwa jest uproszczeniem np. wkręt w każdej tulei ma luz i dlatego trzeba go wkręcić i trochę ścisnąć. Ale dyskusja robi się naprawdę akademicka. Napisałem jak ja montuje od wielu lat swoje serwa, podobnie robią to koledzy w klubie w swoich spalinach.  Choć i dawne żarowe spaliny się zmieniły na benzynowe, które mogą model nieźle poniewierać.  

 

Podałem przykład z którego wcale nie trzeba korzystać. 

A mi się wydaje że cykinderki w serwach powinny być założone odwrotnie. Kiedyś pisano o tym w rcpm Tak żeby kołnierz oparł się na gnieździe. Po to są gumki żeby odseparowac drgania modelu od serwa. I cylinderki dają bezpieczny luz serwa względem mocowania.

 

Zapraszam na stronę:

 

http://goo.gl/4LXq7a       #110     tam od dwóch godzin jest dyskusja na temat tulejki i pewnie jeszcze potrwa  

To farba. Najpierw był tryśnięty czarnym podkładem, na to idzie kolor aluminium (sam z siebie nie chce się równo kłaść na drewnie, musi być podkład). Malowanie jest leciutkie, ot - mgiełka farby na drewnie, wiele masy nie doda, a przez to, że wymyśliłem sobie trochę bardziej makietową kabinkę (choć makiet to nie będzie, brak mi cierpliwości do odtwarzania każdej śrubki) to wnętrze w kolorze drewna mi nie pasuje. 

Jeszcze będą pomalowane górne wręgi za kabiną, ale to już później, przed oklejeniem. Na tę chwilę skupiam się na półce z fotelem, pedałami, drążkiem i takimi tam pierdółkami. Zanim się zabiorę za oklejania kadłuba muszę to dograć. 

 

Paweł ja wiem co i jak bo pisałeś - to tylko takie pierwsze wizualne skojarzenie - nie zła intencja 

Nie jestem mechanikiem więc myślałem, że te tulejki po to mają kołnierz z jednej strony, żeby się nie wbijały w sklejkę i nie niwelowało to efektu amortyzacji i nie trzeba było kręcić wkrętem z czuciem ale jak widać człek omylny jest i do tej pory montowałem tak:

http://wiki.dji.com/en/index.php/S800_Retractable_Landing_Gear-Servo_Installation

 

Nie czytasz uważnie - ja pisałem o mocowaniu serwa do powierzchni drewnianych, zestawem fabrycznym Hiteca. To co załączyłeś jest trochę innym mocowaniem - tuleje wystają ponad serwo i pewnie wchodzą w otwory w ramie. Ale łby śrub mocujących też są od strony kołnierza tulei.

 

Poza tym to jest koper nie samolot więc montuj jak DJI każe. 

 

Trochę wygląda jakbyś go na grilu przypalił - ale na pewno będzie dobrze 

Panowie, przestańcie się tu głaskać, tylko wracajcie do wątku, gdzie się wszystko zaczęło

 

A co tu wracać

Jest serwo, są gumki, tulejki i śruby wszystko gotowe - zmontować i latać - o czym tu dyskutować dalej

 

Co do głaskania - jak nie raz pisałem też jestem mechanikiem, więc pewne rzeczy są dla mnie oczywiste czy czuję je intuicyjnie. Ciężko mi jest dyskutować z Kolegami wszystko wiedzącymi lepiej i dlatego często nawet nie próbuję. Natomiast Stanisław spróbował rzeczowo sprawę wyjaśnić. Rozumiemy się jak mechanik z mechanikiem, stąd może taka reakcja.

O właśnie Piotrze....

Montujesz serwa WZOROWO.

Dodałbym jeszcze do tego podklejenie spodu półki na serwa paskiem wielowarstwowej sklejki gr.3mm w celu uzyskania pewnego mocowania wkręta (gdyż to on "trzyma" całą sekcję amortyzatora) i sprawa jest ostatecznie załatwiona. Ja stosuję takie mocowanie od kilkudziesięciu lat i jeszcze nigdy mnie nie zawiodło aczkolwiek stwierdzam,że coraz gorszy jest osprzęt (guma, wysokość i średnica tulejki) jakby producentom serw nie zależało na ich trwałości

 

Twoja pochwała, to dla mnie doprawdy zaszczyt  tym bardziej że czuję że masz związek z mechaniką.

Montaż serwa

 

Na sąsiednim wątku rozgorzała dyskusja o mocowaniu serw w modelu a właściwie o takim szczególe jak założyć w nim mosiężna tulejkę. Więc postanowiłem opisać to jak ja to robię

 

Używam głównie serw Hitec, bo przyzwyczaiłem się do nich i raczej mnie nie zawiodły. Zestaw mocujący dostarczony z serwem służy do tradycyjnego mocowania serwa, do drewnianej półki lub klocka. Zestaw ten ma zapewnić amortyzację serwa od drgań napędu i jego łatwe zamocowanie.

 

 

 

Najpierw wsuwam gumowe amortyzatory w ucha serwa - należy zwrócić uwagę na stronę amortyzatora są one niesymetryczne.

Następnie wciskam mosiężne tuleje w amortyzatory jak na zdjęciu

 

 

Potem mogę przyłożyć serwo do otworu (klocków) mocującego i nawiercić wprost otwory fi=1,8mm pod wkręty (dla serw standard) . W modelach w których przewidziano mocowanie serw tylko na cienkiej sklejce lipowej, dobrze jest w miejscach otworów pod śruby dokleić wzmocnienia - pasek ze sklejki 1-3 mm. Osłabione otwory pod wkręty można próbować wzmocnić zalewając je odrobiną Cjaka.

 

 

Serwo przykręcam z czuciem tzn. w momencie kiedy tuleja mosiężna ściskana wkrętem dotknie sklejki, poczujemy wzrost oporu. Wtedy dokładam jeszcze kawałek obrotu, po to aby tuleja lekko wcięła się w drewno zamocowania i została ustabilizowana.

 

 

Tak to robię - może się komuś przyda

 

PS spotkałem się dzisiaj z odwrotnym mocowaniem tulei serwa czyli mocowaniem z kołnierzem od spodu. W elektrykach, że względu na brak drgań według mnie nie ma to specjalnego znaczenia.

Oczywiście że tuleje kołnierzem do drewna. Wkręt zauważmy ma swój kołnierz. Przecież to oczywista oczywistość    dziwi mnie tylko że doświadczeni modelarze piszą o odwrotności która jest na prostą logikę bez sensu... 

 

Ty patrzysz tylko na sam  kołnierz, ja na cały sposób mocowania i stabilizacji serwa.  Są widzę dwie rożne filozofie, ale póki montuję swoje serwa na drewnie, pozostaję przy swoim zdaniu i nie uważam że jest bez sensu. Kołnierz tulei po drewnie może się od drgań "wyślizgać" powiększając z czasem luzy na mocowaniu. 

 

Zanim napisałem ten fragment popytałem też telefonicznie klubowych Kolegów "spaliniarzy" - robią tak jak opisałem.

 

Ale oczywiście każdy zrobi jak uważa.

 

http://goo.gl/nA5c09   #475