Senior

Budowa barki jest prawie zakończona. Jak na razie, barka połączona jest z holownikiem liną holowniczą, wzdłuż której poprowadzony jest przedłużacz serwomechanizmu sterów (długość przewodu wynosi 150 cm). Wiem - nie wygląda to ładnie, ale jak na razie nie mam innego pomysłu. Po próbach na wodzie zobaczę jak barka płynie za holownikiem i jaką skuteczność ma wykorzystanie jej sterów. Obciążenie barki umocowane jest na jej dnie (cztery kawały ołowiu) i maskowane dodatkowym pokładem. Na nim znajdzie się ładunek (imitacja urobku pogłębiarki). Pierwsze próby na wodzie odbędą się bez ładunku. Całkowita długość zestawu: holownik i barka – wynosi 2 metry. CDN …

W modelach latających efekt dymu uzyskuje się również poprzez wtrysk płyny bezpośrednio do rozgrzanego tłumika w strumień spalin. Płyn o którym pisałem (produkt angielski) miał dawać smugę o odcieniu niebieskawym (tak producent informuje w ulotce) - nic z tego - praktycznie jest biały. Pawle eksperymentuj dalej - czekamy.

Bardzo ciekawe próby. Czekamy na kolejne doświadczenia. Jarek - w wytwornicy dymu jest grzałka, zasilania napięciem 12 lub 6 V (w zależności od wersji). Na grzałkę nawinięty jest materiał higroskopijny zanurzony w płynie dymotwórczym. Oby się tylko nie zapaliło żywym ogniem bo tragedia gotowa. Płyn musi tylko parować.

Stefan ma chyba rację, wystarczy jechać samochodem za leciwym dieslem z walniętymi wtryskami, zasilanym dodatkowo olejem np. rzepakowym. Jadąc parę dni temu krajową "6" miałem okazję widzieć i czuć pojazd poruszający się przede mną. Stawiał czarną smrodliwą zasłonę dymną szczególnie na podjazdach :wacko: :wacko:.

Otrzymałem pytanie Grzegorza dotyczące instalacji dymotwórczej. Cały problem z ilością wytwarzanego dymu wydaje się leżeć po stronie stosowanego płynu. Ja używam do tego celu płyn, który jest wykorzystywany do modeli latających (produkt angielski, niestety drogi sprzedawany w pojemnikach 5 l.). Pierwsze próby pokazały, że dymu generator tworzył dużo. Musiałem przesłonić jeden z otworów pod wiatrakiem wtłaczającym powietrze do obudowy generatora dymu. Teraz jest OK. Instalacja dymotwórcza działa poprawnie zarówno w modelu Atlas II jak i w Klimku. https://www.youtube.com/watch?v=s6uxsn2TDKU https://www.youtube.com/watch?v=MpMMDcH3fVs

..jest późno wieczorem - przestało padać (chyba na chwilę). CD pewnie jutro . Pozdrawiam i miłego żeglowania.

Bardzo dziękuje za wskazówki. Zamierzam połączyć Wasze pomysły. Zobaczymy co wyjdzie. Faktem jest, że mam zapas w wadze balastu do wykorzystania ...a nad morzem ciągle pada ... :angry:

Cytat ze standardowej prognozy pogody… tylko nad samym morzem… i w tym kontekście od paru dni na naszym lotnisku aeroklubowym, wróble chodzą piechotą pod parasolami. Od paru lat, jak i teraz, lipiec obfituje w katastrofalny brak dni lotnych, jest więc okazja aby coś podłubać przy barce. W ruch poszły pojemniki z kolorami czarnym i czerwonym. W rezultacie na uprzednio położonym podkładzie pojawiły się kolory (balkon znowu nie pochlapany). Odbyła się druga próba „wannowa” i okazało się, że aby barka zanurzyła się do wyznaczonej linii wody, musi być obciążona zawartością ponad 2 kg. Jak na razie zamocowane są, równomiernie w czterech kątach ładowni, 4 bloczki o łącznej wadze 1,4 kg, które później zamaskowane będą pryzmami imitującymi piasek. Jak na razie nie mam pomysłu na ten piasek – balast. Musi być trwale umiejscowiony przynajmniej w 4 pryzmach i nie sypać się (kruszyć) przy każdej okazji. Przymierzam się do wykorzystania pianki montażowej i coś na wierzchu. Próby w toku… CDN…

Ano ponownie nie zapaćkałem balkonu - udało się ... :D :D Andrzej - faktycznie wyporność dość znaczna. Zobaczę co będzie po pełnym wyposażeniu barki, po zakończeniu budowy. Pozdrawiam słonecznie (bo nad morzem totalna kicha pogodowa).

Praca przy budowie barki niestety przyhamowała z powodu dni lotnych i obsługi technicznej modeli latających (w tym przygotowanie do oblotu nowego modelu). W wolnych chwilach udało się jednak pokryć kadłub barki podkładem pod finalne wyrównanie powierzchni i nałożenie właściwych kolorów. Po zalaminowaniu kadłuba, został on poddany „wannowej” próbie wodnej. Okazało się, że bez dodatkowego obciążenia (tylko wyposażenie pokładowe), linia wody jest nieco ponad dno barki. Dobrze to rokuje na przyszłość. Będzie można „wrzucić” do ładowni imitację piachu, co spowoduje zanurzenie się kadłuba do połowy wysokości burty. Co do zapełnienia przestrzeni ładunkowej, patrząc na liczne na wybrzeżu elektrownie wiatrowe, być może zamiast piachu, znajdą się tam łopaty elektrowni wiatrowych przewożonych do morskich farm wiatrowych (taka wizja). Tak mnie coś naszło, mając na uwadze informacje, że takowe mają powstać w rejonie wybrzeża środkowego. Czemu nie … Na tym etapie budowy powstała również wstępna konstrukcja kabiny sterówki barki. Będzie ona jeszcze doskonalona. CDN …

Zapowiada się bardzo ciekawie. Już jestem waszym kibicem. Powodzenia w budowie i czekam na rozpoczęcie prac. :rolleyes:

Andrzej - czyli wybór dokonany - podaj kilka parametrów przyszłej jednostki. Pozdrawiam Ryszard

Przy budowie modelu barki holowanej został zrobiony kolejny krok – kadłub uzyskał warstwę laminatową. Nałożona jest tkanina szklana o gramaturze 25g/m kw. w połączeniu z żywicą Epidian 53. Były trzy etapy laminowania: I - dno oraz burty, II – pokład, III – ładownia. Teraz wszystkie powierzchnie utwardzają się, co potrwa pewnie krótko. W następnej kolejności będzie szlifowanie wszystkich powierzchni przy użyciu papieru ściernego, co umożliwi natryskowe nałożenie warstwy podkładu pod lakier. Po laminowaniu kadłub z wyposażeniem waży 850 g. CDN …

Andrzej - wniosek prawidłowy ...i zaczynam z tego korzystać w 100%... :D

Jakoś daję radę na ....emeryturze :D :D Pozdrawiam - świeżo "wygenerowany" emeryt :( :(

Gotowy jest układ sterowania wychyleniami płetw sterowych barki. Barka jest płaska i będzie miała dość wysoko położoną linię wody. W związku z tym problem polegał na zabezpieczeniu osi sterów przed dostawaniem się wody do jej wnętrza, uwzględniając konieczność montaży w małej przestrzeni orczyków. Zastosowano dwa gumowe oringi o średnicy 3 mm w górnej części osi sterów. Wciśnięte są do przygotowanych gniazd osadczych z rurek o średnicy zewnętrznej ringów (z lekkim wciskiem) . Cokoły sterów z góry zabezpieczone są pokrywą z blach aluminiowej. Sądzę, że będzie OK. Dalej to klasyka: jeden serwomechanizm, dwa orczyki i popychacze. Całość funkcjonuje bez oporów i sądzę, że będzie szczelne. W budowie jest sterówka znajdująca się na rufie barki. CDN …

Witaj Damianie. Miło Cię widzieć w naszym gronie. Pozdrawiam

Nad zapełnieniem ładowni oczywiście pomyślę. Zobaczę jak barka będzie "stała" na wodzie . Może i złocisty napój się znajdzie :D

Praca przy budowie barki powoli idzie do przodu. W wolnych chwilach została wykonana zabudowa części dziobowej, poklejone 6 sztuk knag podwójnych, zestaw elementów cumowniczych barki oraz dwie płetwy sterów. Części wykonane z drewna i sklejki są już zaimpregnowane i przygotowane do nałożenia lakieru. Wykorzystując, mam nadzieję chwilowe załamanie pogody nad morzem, praca „stoczniowe” koncentruje się na części rufowe: pokład z lukiem rewizyjnym do serwa i cięgien popychaczy, sterówka barki, napęd poruszający wychyleniami sterów, mocowanie serwomechanizmu oraz przygotowanie całego kadłuba do laminowania. CDN …

Andrzej - mam nadzieję, że będzie to jednostka historyczna związana z Flotyllą Pińską. Masz doświadczenie z maszynerią parową i ten piękny bocznokołowiec powinien być przez Ciebie budowany. Już zasiadam na widowni i gorąco kibicuję budowie. Zapewne powstanie piękna i jednocześnie unikatowa jednostka. Do dzieła STOCZNIOWCU .... Pozdrawiam Ryszard

Mojego Zlina 526 AFS o rozpiętości 2,1 m napędza Saito 4T 220 (36ccm) :D . Pozdrawiam

FW 190D z silnikiem spalinowym Saito Fa 125A (20 ccm). Podwozie chowane pneumatyczne Robart . Całość bardzo wdzięczna w pilotażu, pomimo wagi do lotu 6,20 kg. Nad barką dalej pracuję. Pozdrawiam

Sprzyjająca pogoda oznacza, że czas na loty modelami RC. Ostatnie dni to wyjątkowa okazja do dłuższego pobytu na naszym aeroklubowym lotnisku w Zegrzu Pomorskim. Oczywistym jest więc spowolnienie prac przy budowie barki. W wolnych chwilach udało się: zakończyć montaż kadłuba (szczególnie część dziobową i rufową), przygotować i skleić ładownię barki oraz pokryć sklejką pokład wokół burt. Teraz nadszedł czas na zaprojektowanie i wykonanie dwóch sterów wraz z ich napędem. Będzie to jedno mikroserwo. Problem do rozwiązania: przedłużenie sygnału sterującego serwem od odbiornika (w Klimku) do rufy barki. Mam nadzieję, że podobna długość przedłużacza zastosowana w moim szybowcu o rozpiętości 4 metrów (przedłużacz ma ok. 180 cm z pierścieniem ferrytowym), w przypadku barki również się będzie dobrze spisywało. Tak przy okazji – zdjęcia z pobytu na lotnisku. W akacji FW 190D (rozpiętość 185 cm). CDN …

Dzięki za informacje o projekcie. Zapewne będzie bardzo ciekawy wątek. Pozdrawiam Ryszard.

Bardzo ciekawa jednostka. W jakiej skali i kiedy zamierzasz rozpocząć budowę tego modelu ??? Pozdrawiam Ryszard