Fokker D-VII skala 1:5

[MareX]

Rozmawiając Heniu z Tobą o gawronie, oczywiscie, że miałem na myśli "Jaka-12", ale jak go zwał, tak go zwał i na imię w sumie "Gawron" mu było, co też z dużej litery napisałem, a nawet w cudzysłów ująłem. Nadal jednak uważam, że RWD-ka jest zdecydowanie ładniejsza od tego wytworu radzieckiej myśli lotniczej i mając już tak duże doświadczenie w budowie RWD-ziaków, ten zrobiony przez Ciebie na wzór stojącego w MLP, faktycznie mógłby się prawie niczym od oryginału nie różnić. Wybór nowego projektu do realizacji będzie zawsze Twoją decyzją i może to być nawet "Gawron"...Zrobiony przez Ciebie też będzie piękny.

[MareX]

Wracając do zasadniczego tematu w tym dziale, chciałbym pokazać , jak udało mi się pozaczepiać sprężynki mające amortyzować płozę ogonową.

Tak to jest w tej chwili, chociaż fotki zrobiłem rano:

 

 

 

Dorobiłem z blachy aluminiowej strzemionko, przez które przetknąłem 3 mm pręt aluminiowy, a końcówki rozklepałem. Dokleiłem też listwę sklejkową wieńczącą zakończenie ogona, do której zostanie przyklejony w trakcie końcowego montażu statecznik pionowy. Oczywiście po wklejeniu na stałe zawiasek i obcięciu tej wystającej części w dolnym. Teraz obie płaszczyzny kadłuba są złapane i całość jest sztywna. Bez tej listwy, uginająca się płoza odkształcała górną powierzchnię końcówki kadłuba. Po sklejeniu , będzie się też miał czego trzymać statecznik. Sama płoza elegancko się ugina, niezbyt miękko, ani też zbyt twardo. I tyle na razie.

[Irek M]

Te sprężynki jakieś delikatne - czy tylko tak wyuglądają? Według mnie całkowicie ugnie sie płoza przy lądowaniu niwelując rolę sprężyny.

[MareX]

Irku! Sprawdziłem empirycznie siłę, z jaką się te sprężynki poddają i wyszło mi w tej chwili 2,4 KG /kilograma siły, ale nie pamiętam już czy tak się to mianuje/ i nadal nie wiem, czy to dużo, czy mało. Przy lądowaniu "na trzy punkty", z mocnym przepadnięciem, może to i zdecydowanie za mało, ale sam model ma mieć w założeniu ok. 5 kg, więc może to i wystarczy. Zobaczymy, a na razie zmienię tę dolną sprężynkę na mocniejszą. Mam za to inny problemik: Kilka dni temu odwiedził mnie nasz forumowy Kolega Paweł "Milko". Popatrzył na mój statecznik pionowy i spytał: "czemu on taki mały?"

Odpowiedziałem, że taki wg planów ma być. Nie dawało mi jednak spokoju to pytanie i dokładnie przemierzyłem wczoraj wysokość całego usterzenia pionowego i porównałem z oryginałem, tj. z "Planami Modelarskimi". Wyszło mi, że ten ster powinien mieć ponad 3 cm więcej wysokości! I wierz tu człowieku planom... Wystarczyło raz nie zweryfikować jednego wymiaru i kicha! No więc namalowałem sobie jeszcze raz to usterzenie i przy pomocy innej techniki, podpowiedzianej przez Henia, zacząłem je robić raz jeszcze. Gdyby któryś z Kolegów chciał robić ten model w oparciu o plany p.V.Knighta, to gotowe usterzenie pionowe już czeka do dyspozycji.

[WZ]

Ta dolna moim zdaniem powinna być na ściskanie a nie na rozciąganie

[Irek M]

Marek - w moim D.VIII statecznik pionowy - jak i wszystko - były zwymiarowane własnie z PM 129. Mimo to w pierwszym locie obserwatorzy orzekli, iż jest on jakiś za mały bo tył modelu "uciekał" w różne strony. Powiększyłem więc ale to jakoś bardzo znaczaco chyba nie poprawiło sytuacji. Zresztą nie było tragedii ale jakies takie dziwne zachowanie i to nie przez cały lot.

[MareX]

I właśnie dlatego, Kolego WZ /wielka szkoda, że nie mam prawa Ci mówić po imieniu... / ją wymienię, bo to kolejny mój błędzik.

Irku! Wszystko i tak wyjdzie "w praniu", czyli w lotach, a do nich jeszcze bardzo, bardzo daleko.

[WZ]

Niema sprawy mam na imię WIESIEK

[MareX]

Wielkie dzięki Wieśku, że nadałeś mi to prawo! Czuję się autentycznnie zaszczycony. Żebym tak jeszcze wiedział skąd to piszesz i ile /około.../ wiosen sobie liczysz, moja radość wprost nie miała by żadnych granic. A to takie proste ... wystarczy wpisać w profil to i owo.... Dobra, dosyć sarkazmu, nie każdy lubi się przyznawać do tego, że np. mieszka w "krakówku" , o "warszawce" nie wspominając. A o wieku to już zupełnie gadać nie wypada... Taki ramot , wapno zlasowane dokładnie, 63 lata, /a spieprzaj , ty dziadu na cmentarz/ i jeszcze coś tu bredzi... Zrobiłem sobie nowe usterzenie pionowe. A co?

[Irek M]

Nad karabinami już myślisz czy jeszcze nie? Tu nie da rady dlatego na pocztę przesłac mogę całą broszure na ich temat. To znana seria Windsoc datafile czy jakoś tak.

[Way]

.. Taki ramot , wapno zlasowane dokładnie, 63 lata, /a spieprzaj , ty dziadu na cmentarz/ i jeszcze coś tu bredzi... Zrobiłem sobie nowe usterzenie pionowe. A co?

 

Ale za to poczucie humoru masz jak u niejednego 20 latka co bardzo cenię Przez co Twoją relację z budowy i styl w jakim piszesz, czyta się wyśmienicie

[MareX]

A myślę, Irku, myślę, tylko mi jakoś trudno to idzie, bo też i głowa jakaś dzisiaj "lekko ciężkawa" i te trzy szare komórki, które mi po czaszce się pałętają, jakoś nie mogą się spotkać. Powoduje to chyba nie złożoności problemu, jakim jest przyszłe uzbrojenie Fokkerka, a wczorajszego wieczornego posiedzenia z "osobą towarzyszącą" i świętowania jej święta z winkiem i świecami. A problem ze skalą tych "strzelb" chyba najprościej będzie rozwiązać poprzez "odchudzenie" skali 1:4 do 1:5. Zawsze z większego łatwiej zrobić mniejsze, niż odwrotnie...

Co do mego poprzedniego wpisu, to oczywiście miało być "ramol", a nie ramot, co zresztą na jedno wychodzi, bo "wapno" zawsze jest "wapnem".

[Irek M]

Ale jak chcesz odchudzić??? Ze strony Arizona.... drukujesz sobie w skali jakiej chcesz. Ich zestaw jest też w 1/5.

Na fotce ten największy to skala 1/4 ale vickers - spandau w podobnych rozmiarach. Najmniejszy to spandau w skali 1/6 , a na samym przodzie modelu korpus Spandau w skali 1/5 ten z Arizony. Myslę, że w 1/6 też pasuje ale 1/4 to już za duży.

[MareX]

Nie wiem jeszcze , Irku, jak bym czynił to odchudzanie, bo to faktycznie poważna sprawa. Conajmniej tak poważna, jak moje próby odchudzenia "oponki brzusznej", która nie wiedzieć z jakiej przyczyny pojawiła się tam, gdzie absolutnie nie powinna. Codziennie rano ćwiczę "brzuszki" w dwóch seriach po 20 i 15 szt, takoż nogi za siebie próbuję przerzucać i nic. "Oponka" jak wisiała, tak wisi... Ale znowu zbaczam od tematu... No więc napisałem, że zrobiłem sobie nowy ster pionowy. Taki ci on teraz:

 

 

A tak wystaje zza przyłożonego poprzedniego:

 

 

Widać różnicę i teraz wreszcie jest prawie, że dobrze, bo zawsze mogło by być lepiej.

Pomysł z założeniem od spodu płozy sprężynki rozprężnej niestety się nie sprawdził, bo taka sprężynka musiała by być prowadzona w rurkach, czyli trzeba by było zrobić mały amortyzator. Do jego budowy trzeba by dwóch rurek, a całość w tym miejscu założona, zwiększała by znacząco wagę, którą trzeba by kompensować np. poprzez dokładanie ołowiu gdzieś koło silnika. Wymyśliłem więc sobie dodatkową sprężynkę, też rozciągliwą, która tak się teraz ma:

 

 

 

Obie więc działają na rozciąganie, a do pełnego ugięcia płozy potrzeba teraz 4,8KG. Myślę, Irku, że teraz powinno wystarczyć. No to tyle na razie.

[MareX]

Dostałem dwa pytania: "No i co z tą twoją wiosną?" oraz "Jak tam prace przy modelu?" Nie zwlekając ani chwili, już na nie odpowiadam.

 

 

Wiosna ukryła się głęboko pod śniegiem i spokojnie sobie czeka. Bo też i kalendarzowo jeszcze jej nie ma, a i "ocieplenie klimatu" takie figle płata, że jak w końcu wiosna rzeczywiście przyjdzie, to zaraz będzie musiała miejsca ustępować latu. Tak to się porobiło, a jeszcze lepiej się porobi...

Co do prac przy modelu, to wczoraj pozlepiałem trochę listewek w jakąś całość i tak w tej chwili sobie też czekają:

 

 

Trzeba wkleić jeszcze kilka listewek, ale tych balsowych wypełnień nie będę raczej robił, bo i po co? "Akrobat" z tego modelu żaden nie będzie, a chciałbym aby wyszedł w miarę lekki. A w sumie to prace przy modelu zostały przyhamowane też i dlatego, że wziąłem się za czytanie ostatniej powieści Lee Childa o dzielnym wojaku /jeszcze/ Jacku Reicherze. Wszystkie pozostałe powieści tego autora /16 szt wydane po polsku/ już przeczytałem, więc i ta nie mogła zbyt długo leżeć. Korzystając z okazji, chciałbym przeprosić Wieśka za mój sarkazm i może zbyt natarczywe domaganie się uzupełnienia profilu, ale teraz przynajmniej mam jasność i wiem ,że mam do czynienia z doświadczonym modelarzem, który " z niejednego chleba , piec jadł... "

Pozdrawiam tu zaglądających.

[MareX]

Prace przy modelu systematycznie zwalniają, a to dlatego, że jednak wiosna coraz bliżej. Tuż za rogiem... Ponoć jutro ma być jeszcze -3oC, ale to już ostatnie podrygi tej zimy i należy ją /tę zimę / traktować już , jak ten zeszłoroczny śnieg. Poza dłubanmiem przy modelu, złapała mnie jeszcze chęć na czytanie i kiążkę o dzielnym wojaku żandarmerii US Army już przeczytałem. Zabrałem się więc za kolejną. Ta traktuje o bohaterskim Żydzie ocalałym z holocaustu, którego to, wewnętrzna ochrona ONZ, z zimną krwią zastrzeliła tuż przed wejściem do gmach tej instytucji. Co było dalej - nie powiem. Poczytajcie sobie sami...

Wczoraj powklejałem deski wypełniające kratownicę statecznika poziomego, gdyż sama ta kratownica okazała się jednak zbyt wiotka. Tak to wyszło:

 

 

a dzisiaj całość podziurkowałem, aby jednak troche ująć ciężaru:

 

 

Taki się z tego zrobił "ser szwajcarski", ale sztywność trzyma , jak należy, i teraz tylko trzeba to długo i mozolnie oszlifować. A na to już nie mam siły i ochoty. Wracam do książki.

[MareX]

Święta, święta i już po... Tylko jakie to były święta? Czy za kilka dni będzie Sylwester i Nowy Rok? Coś tu się chyba komuś pomyliło... Moje przebiśniegi przysypane bardzo dokładnie, tak mniej więcej, jak na tej fotce:

 

 

co było w świąteczną niedzielę. Zdążyłem już nawet trochę "odkurzyć" ścieżkę i było po prostu zimno i całkiem zimowo. Nie tylko zresztą mi:

 

 

Stary kocur grzał się na kaloryferze, a inni pracowali:

 

 

Było robione to, do czego - jak wcześniej wspomniałem - za grosz nie mam cierpliwości. No i w efekcie tego układania wyszło coś bardziej ciepłego i milszego dla oka, na przekór tej zimowej aurze.

 

 

A ja sobie też pomocowałem zawiaski w moim Fokkerku /już go chyba zaczynam lubieć... / i przyłożyłem do kadłuba to , co trzyma się już razem w całości:

 

 

i z drugiej strony:

 

 

A dla lubiących szczegóły, z bliższej perspektywy:

 

 

Zawiaski osadzone na żywicy, a kołeczki zapuszczone CA, ale jeszcze nie zapiłowane. Jak ta zima nadal będzie , to i pewnie znowu coś przy modelu porobię...

[kesto]

Marek, wklejając teraz zawiasy, dość skutecznie utrudniasz sobie oklejanie modelu nie mówiąc już o malowaniu. No i poszedłeś na łatwiznę ze sterem kierunku. Poprzedni był zrobiony zgodnie ze sztuką modelarska i miał swoją wytrzymałość (sztywność), a ten po prostu wyciąłeś ze sklejki owocówki. Jeśli go niczym nie usztywnisz , to przy oklejaniu istnieje duże prawdopodobieństwo, że pięknie się pokręci, bo te rozpórki ze słojami w poprzek a nie wzdłuż, aż proszą się do gięcia (zresztą już widać na górnej rozpórce miejsce klejenia). Może jednak lepiej to przerobić?

[MareX]

Co fakt, Krzyśku, to fakt. Ale mówię o materiale użytym do wykonania usterzenia pionowego. Łatwo się to zrobiło, ale materiał faktycznie g....ny i nie jest to ani sztywne, ani konstrukcyjnie wytrzymałe na odkształcenia. Z całą pewnościa trzeba będzie to zbudować raz jeszcze.

Co do zawiasków, to przerabiałem już ten problemik przy SE 5A i te metalowe ośki dają sie z zawiasków dosyć swobodnie wypchnąć. Inna sprawa, to to, że w oryginale zawiasy usterzenia były wykonane zupełnie inaczej i zrobienie takich zawiasów wymagało by tokarki, a tej nie posiadam. No i z założenia ma to być zaledwie "półmakieta"...Dziękuję za życzliwe uwagi.

[f-150]

Marku.Jaka jest grubość tej sklejki na sterze kierunku?