kesto

Trzeba było trochę popracować nad kształtem dna modelu. Aby uzyskać odpowiedni przekrój musiałem dokleić sklejkowe brzechwy pod odpowiednim kątem w stosunku do trójkątnego dna, co ma w efekcie dać lepsze właściwości modelu na wodzie czyli łatwiejsze wejście na redan. Całość zalaminowałem tkaniną 48g. Wyciąłem również przednią ścianę za fotelami pilotów ze sklejki 1mm i też zalaminowałem tą samą tkaniną.

Gratuluję. Cieszę się, że oblot się udał.

Mirek, ten model ładnie lata, ale ja w tym locie eksperymentowałem z ustawieniem klap do startu. Jak widać eksperyment się nie udał i powróciłem do poprzednich ustawień, czyli startu bez klap.

Foremka gotowa.

Po prawie roku przerwy, powrót do prac nad PZL-em. Forma do pływaków podskrzydłowych.

W zanadrzu miałem jeszcze silnik parowy i awaryjny napęd gumowy

Sam jestem zainteresowany filmem. Chyba ktoś kręcił, to mam nadzieję, że zamieści.

Model po pierwszych lotach w Skarżysku-Kamiennej. Wyważenie - 60mm od natarcia. Lot w pełni stabilny i przewidywalny. Model dość szybki i do startu potrzebuje trochę miejsca by się rozpędzić. Początkowa faza startu wymaga uwagi ze względu na nieprzyjemną właściwość modelu do robienia cyrki. Trzeba pomału wprowadzać model w ślizg aby końcówki skrzydeł oderwały się od wody, dopiero wtedy można dać pełny gaz. Lądowanie na klapach bezproblemowe.

Bebechy i na koniec rejestracja jak w oryginale, żeby taki ładny był - hamerykanski

...i to jest słuszna koncepcja . Zanim jednak pojawi się dym, trzeba jakoś wystartować, a do tego potrzebny jest ster wodny. Wyciąłem go z laminatu dwustronnie miedziowanego.

Bo łatwiej jest dorobić wydechy w elektryku niż w spalinie

W zestawie nie było rur wydechowych, więc dorobiłem ze styroduru, i rurek alu.

W skrzydłach były duże wnęki na podwozie, które wypełniłem wkładkami se styroduru i okleiłem folią.

Zaklejam wnęki podwozia. Wkładka ze styroduru zalaminowana tkaniną 110 i 48 na żywicę epoksydową.

Irek, chodzi o niekonwencjonalny układ modelu Seawind. W klasycznym modelu silnik i zbiornik paliwa jest z przodu, przed środkiem ciężkości, więc po zatankowaniu masz dociążony przód. W Seawindzie jest na odwrót - silnik i zbiornik paliwa jest za środkiem ciężkości i po zatankowaniu dociążasz tył. Nie widzisz różnicy?

Celowo poruszyłem temat wyważenia modelu, ponieważ układ Seawinda jest niekonwencjonalny i wyznaczenie środka ciężkości dla modelu z silnikiem spalinowym jest inne niż dla wersji elektrycznej. Stanisław doskonale wyjaśnił na czym polega ta różnica, więc nie będę się powtarzał. Faktem jest, że w przypadku przeróbki Seawinda z silnika spalinowego na elektryczny, należy inaczej wyważyć model niż podaje instrukcja. Ten przykład pokazuje, jak łatwo można popełnić błąd jeśli nie dokona się odpowiedniej analizy rozkładu mas w zależności od układu modelu.

Instrukcja modelu w wersji spalinowej podaje środek ciężkości w odległości ok. 26mm od natarcia. Pytanie za 100 punktów: czy po przeróbce na elektryka wyważać model zgodnie z instrukcją?

Napęd zamontowany.

W wodnosamolotach, a te nie zawsze są suche w środku

Jak na razie używam 4 szt. i jestem mile zaskoczony. 2szt 30A i 2szt. 80A. Zero problemów, a 80-tki katuję w wodzie i wytrzymują.

Dzisiaj dokonałem pomiaru zespołu napędowego na hamowni E-max 4020, reg 80A, pakiet 6S 5800Ah: 1. ze śmigłem drewnianym XOAR 13X7 - ciąg 3600g. prąd 67A, moc pobrana 1400W 2. ze śmigłem APC 13X8 - ciąg 3800g. prąd 64A, moc pobrana 1300W

http://wodnosamoloty.com/

Planuję zrobić go na Skarżysko. Mam nadzieję, że zdążę.

Wytoczyłem łoże silnika.

Nie przytapiać pływaków.