GEX999

Drogie grono, Takie pytanie teoretyczne: czy lutowanie regli w zbyt dużej temp. i załóżmy lekkie przegrzewania np. tranzystorów może wpłynąć na szybsze zużywanie elektroniki i ew. awarię, zakładając, że po zlutowaniu regiel działa jak należy? Jakie podejście przyjąć podczas lutowania: że przegrzewanie przyspiesza zużycie, czy jeśli się nam udało i coś działa, to nie nie ma znaczenie, czy trochę przegrzewaliśmy? Jestem trochę uczulony pod tym względem, bo raz uszkodziłem regulator przez nieuważne lutowanie, ale nie dział on tak jak należy natychmiast przy pierwszych próbach

A moim zdaniem pierścień ferrytowy nie jest "picem na wodę", bo sam ostatnio przekonałem się o tym na własnej skórze. Otóż mój pewien regulator pięknie współpracował z dosyć tanimi silnikami, ale kiedy podłączyłem go do piekielnie drogiego AXI, okazało się, że przy zwiększaniu obrotów okropnie nim szarpie, ale nie przy rozruchu, a dopiero od około połowy gazu wzwyż. Nie była to kwestia timing'u. Co prawda instalacja kabli nie była typowa, ale kiedy zrobiłem tradycyjne połączenie pomiędzy reglem a odbiornikiem, skręciłem w lewo przewód i owinąłem wokół pierścienia problem zniknął. Być może samo skręcenie przewodu załatwiłoby sprawę, ale nie wiem. PS. BEC w tym reglu też jest liniowy, a więc warto się zabezpieczyć.

Witajcie, Ostatnio zlutowałem sobie całą instalację w modelu i okazało się, że jedno serwo Futaba S3114 zepsuło się. Chwilę działało, ale nagle przestało reagować na ruchy drążka. Miałem wrażenie, że czuć było delikatny zapach przypalanej elektroniki, ale nic nie było gorące, zero śladów stopienia, okopcenia, itd. Gdy nieco ruszam orczykiem serwa ręką, ulega on bez jakiejkolwiek reakcji, tak jakby serwo nie było podłączone do zasilania, ale gdy wychylam je ręką jeszcze bardziej, nagle słychać buczenie silnika serwa (zaczyna się ze mną siłować, ale samo nie wraca do neutrum). W tym momencie po ruszeniu drążkiem wykonuje pewien krótki, ruch po czym znów nie daje znaku życia. Dodam, że do tego samego źródła zasilania jest podłączone takie samo serwo i działa. Pytanie - co się stało? Czy mogło to być przegrzanie któregoś z elementów na płytce np. podczas lutowania? Dodam, że serwo było wcześniej używane w innych modelach i działało bez zarzutów, wielokrotnie lutowane, a zaraz po ostatnim wlutowaniu pojawiły się problemy. Zostało zlutowane w miarę ostrożnie, tak jak zwykle lutuję serwa, które zawsze później działają. Proszę Was o pomoc i pozdrawiam.

Film z moim lotem z ostatnich zawodów:

Dzięki Panowie. Jeszcze parę fotek z Mistrzostw Świata F3P:

Jak zapewne wielu z Was wie, właśnie zakończyły się MŚ F3P, w skład których weszły także zawody Polish Challenge w klasie F3P-AFM. Adder v.3 wywalczył 3. miejsce w kat. juniorów oraz 9. miejsce w klasyfikacji ogólnej. Nie chwaląc się, dla tych, którzy nie wiedzą, dodam, że były to zawody najwyższej rangi, jakie są rozgrywane w tej kategorii.

Mam już film. Polecam oglądać na całym ekranie. A przy okazji pochwalę się fragmentami lotu w kat. F3P, w której także zostałem brązowym medalistą: PS. Dzięki za gratulacje

Był, był. Dzięki Panowie

I po zawodach. Adder v.3 wywalczył 3. miejsce. Już niedługo postaram się wrzucić film, na którym dowiecie się o co chodzi z końcówkami skrzydeł.

Pora odświeżyć temat. Jakiś czas temu powstała nowa, trzecia wersja modelu Adder z pewnymi modyfikacjami. Oprócz zupełnie zmienionego kształtu wewnętrznego skrzydła oraz zmienionemu kształtowi kadłuba, należy wspomnieć o technice budowy. Otóż model ten nie jest frezowany w taki sposób, jak poprzednie wersje, ale został pokryty folią, co sprawiło, że stał się niezwykle lekki. V.2 ważył ~140g z pakietem 2S 350mAh podczas gdy nowa wersja waży również ~140g z pakietem 2S 550mAh, dzięki czemu nigdy nie brakuje mocy. Jak się okazuje, dałoby się uzyskać jeszcze mniejszą wagę. Serwa od SK i SW zostały przeniesione do tyłu, dzięki czemu pakiet jest umiejscowiony bardziej z przodu, co pozwoliło na znaczne skrócenie głównych przewodów, tym razem kabli silikonowych, co zwiększyło ich wytrzymałość, a możliwe, że także przyczyniło się do zwiększenia mocy. Efekt końcowy jest taki, że dzięki niskiej wadze i zastosowaniu czterech mocnych serw, wielkiego pakietu oraz silnika Axi, nadmiar mocy jest ogromny, a pozostałe modyfikacje sprawiły, że model znacznie szybciej obraca się, obrót jest płynniejszy, a sam model znacznie zwrotniejszy. W sumie wydaje mi się, że poprawiłem wszystko co się dało. Poniżej kilka zdjęć (Adder v.3 to ten z przodu. Model w tle to wersja przejściowa między Adderem v.2 a v.3): Już w ten weekend będę miał okazję powalczyć nim na Mistrzostwach Polski Akrobacyjnych Modeli Halowych, więc zobaczymy jak sobie poradzi. Trzymajcie kciuki.

Panowie, ile mniej więcej zgięć jest w stanie wytrzymać antena nadajnika HoTT? Drugie pytanie. Bardzo dużo latam rakietoplanami S8, gdzie przez większość czasu model znajduje się nieco przede mną (dosyć blisko), na dużej wysokości, przez większość czasu skierowany tyłem do mnie. Jak proponujecie ustawić anteny w aparaturze i odbiorniku (pojedyncza antena)? Do tej pory antenę aparatury miałem ustawioną prosto , tak jak na zdjęciu poniżej, a antena odbiornika wystawała z górnej części węglowego kadłuba i była skierowana niemal poziomo, wzdłuż osi modelu do tyłu, a w takim momencie była właściwie zasłonięta optycznie przez węglowe elementy. Zauważyłem w logach, że jakość sygnału jest zawsze bardzo wysoka, ale sygnał w pewnych przedziałach czasowych jest dosyć niski (cały czas skacze, powiedzmy, że średnia wartość to ok. 60%, ale są krótkie odcinki czasowe gdzie jest np. ok. 15%). Sytuacje dzieją się zarówno w różnych odległościach, z czego nie większych niż ok. 250m. Rozumiem, że winy szukać w ustawieniu anten lub może tak ma być? Nie chcę dopuścić do utraty zasięgu przy większych dystansach. źródło zdjęcia: http://shop.graupner.de

Zamówiłem dzisiaj ten pakiet, niby miał być Li-Po 1S2P, a przyszedł Li-Io 1S6P. Mało tego, pisze na nim, że max. napięcie to 4,2V, nominalne 3,7V, a min. 2,5V, czyli jakby pomieszane informacje z pakietów Li-Po i Li-Io. Pytanie czy mogę go bezpiecznie używać z moją MX-16 HoTT, bo zauważyłem w kilku sklepach przy wersjach Li-Io, że nie zalecają używania z MX-12 (nie wiem dlaczego)? Która z tych wersji jest starsza, która wg Was lepsza, bo nie wiem, czy tego po prostu nie odesłać?

Model F3P (prawdziwy F3P, a nie żadny F3P-AFM) idealnie nadaje się do F3P-Club. Do wystartowania wystarczy licencja (możliwe, że na najzwyklejsze MP, nie będzie wymagana w klasie F3P-Club i F5K, ale nie wiem jak będzie teraz), z tym, że podczas zawodów pobierane jest też wpisowe.

Nie, akurat Aeromusical i klasyczne F3P, to najtrudniejsze klasy modelarstwa halowego. Na początek polecam F3P CLUB i F5K (pylon racer'y).

W tym roku już były pod koniec marca, a klasa, o którą pytasz (latanie z muzyką) to klasa F3P-AFM, do niedawna F3P-AM, a jeszcze dawniej F6B. Z tym, że akurat ta klasa, podobnie jak klasyczne F3P, to raczej nie jest klasa dla początkujących, chyba, że chcesz wziąć tylko udział w tej kategorii bez oczekiwania dobrych wyników .

Dzięki wszystkim za odpowiedzi. W końcu zrobiłem to poprzez ograniczenie wychylenia w ustawieniach odbiornika.

Witajcie! Chciałem się Was zapytać, jak w MX-16 ograniczyć wychylenie lotki po wychyleniu jej jako klapolotki? Dokładniej mówiąc, mam na myśli sytuację, w której po wychyleniu klapolotek, nie chcę, aby podczas pełnego wychylania drążka lotek, lotka opuszczona w dół, była dodatkowo wychylana, ponieważ nie ma już miejsca do dalszego ruchu. Klapolotki mam wychylane za pomocą drążka gazu (free mixer: c1->ail). Wiem, że odp. być może jest w instrukcji, ale prawdę mówiąc, ze względu na ogromną ilość nauki nie mam czasu na dogłębną analizę jej, a z szybkiego przeglądnięcia, wywnioskowałem, że to diff. red. załatwi sprawę, ale niestety tak nie jest, dlatego proszę Was o pomoc. Pozdrawiam

Dawniej, kiedy latanie 4D pojawiało się dopiero na świecie, wykorzystywano systemy zbliżone do tych z linka, ale obecnie w modelarstwie halowym używa się zazwyczaj śmigła MAMO, które oprócz tego, że jest bardzo lekkie, pozwala na zastosowanie zmiennego wektora ciągu silnika. Zdjęcie ze strony http://www.electricwingman.com . Dla tych którzy są bardziej ciekawi, polecam film z lotem i wywiadem z samym konstruktorem tego śmigła: Robert, sory za zaśmiecanie tematu, ale chciałem trochę rozjaśnić kwestię lotów 4D.

Y/F-22, im większe śmigło, a prędkość obrotowa mniejsza, tym mniejszy moment obrotowy. Obecnie w halowej akrobacji precyzyjnej używa się śmigieł 9-11", nie bez powodu. Co masz na myśli pisząc, że w halówkach używa się depronu o dobrej gęstości? Może trochę się czepiam, ale w profesjonalnych modelach halowyh stosuje się depron o możliwie najmniejszej gęstości.

Trochę czasu od zawodów już minęło, ale zamieściłem jeszcze kilka filmów autorstwa p. Grzegorza Goryczki z F3P-AP oraz jeden z lotów Jana Grętkiewicza, aktualnego mistrza Polski w klasie F3P-KLUB i zwycięzcy zawodów w tej kategorii: https://www.youtube.com/playlist?list=PL4EhXkpGc9vs7pWw4QufAIt2gForiVOXo

Filmy z F3P-AFM - 1-sza runda, autor: p. Grzegorz Goryczka: http://www.youtube.com/attribution_link?a=NEAEGeui8J0&u=%2Fplaylist%3Flist%3DPL4EhXkpGc9vvC18m1gfS4qVe7r-g0F0Mv

Zaczekałem aż rozładuje i włączyłem naładowanie w STORAGE. Po nienaciśnięciu drugiego przycisku ukazywał się napis "End Voltage 8.4V". Ładowarka normalnie go ładowała. Napięcie na celach przekroczyło 3,8V i w końcu wyłączyłem ten tryb przy jakiś 3,87V/cele (o ile dobrze pamiętam).

Kupiłem tę Alphę, podłączyłem naładowany pakiet i wybrałem funkcję STORAGE i co ciekawe, ładowarka rozładowuje go do 3V/celę, tylko ewidentnie balansuje, bo napięcie jednej z celi już zjechało do 3V, w drugiej jest więcej, a napięcie pierwszej jest nadal utrzymywane na takim poziomie. Co ciekawe po naciśnięciu drugiego przycisku pisze: "End Voltage 6.0V". O co tutaj chodzi??? Chyba jutro ładowarka wróci do sklepu... Co ciekawe miałem już dwie Redox Bety, obie się zepsuły, teraz kupiłem Alphę v.2 i wygląda na to, że coś z nią jest nie tak....

Mój konkursowy lot z Międzynarodowych Mistrzostw Polski 2014: https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=QLSjcQFImAo Przy okazji chciałbym podziękować wszystkim, którzy w jakikolwiek, nawet najmniejszy sposób przyczynili się do mojego sukcesu.

Muszę się pochwalić, że model Adder v.2 umożliwił mi zdobycie tytułu mistrza Polski w klasie F3P-AFM (Aeromusical) podczas Międzynarodowych Mistrzostw Polski 2014 w Pruszkowie. Zdjęcia autorstwa p. Grzegorza Goryczki. PS. Film z lotu już niebawem. Pozwolę sobie dopisać klasę w temacie, bo model nadaje się do latania zarówno w zawodach modeli klasy F6B, jak i F3P-AFM.