cZyNo

W dniu 28.11.2022 o 16:26, Jacek Walenciak napisał:

Co do ceny, to myślę, że Diana z Wrocławia byłaby sporo niższa niż u Baudisa czy Chocofly. Dla polskiego odbiorcy na pewno byłaby niższa cena, podobnie jak u p. Pastuszaka, który produkuje modele dla Flight Composites z Niemiec.

 

Wyglada na niezrozumienie problemu. Cena modelu zrobionego w Polsce i sprzedawanego bezpośrednio przez producenta, będzie porównywalna do ceny modelu kupionego u bezpośredniego producenta za granicą. Np u Baudisa. Cena materiałów i robocizny jest taka sama wszędzie. Wiec jak są dobre materiały i dobrze zrobiony model to nie będzie tanio. 
 

Jedyne co można stwierdzić to to, ze cena na pewno będzie niższa od ceny, jaka ma kolejny dystrybutor np Choco. No chyba ze klient będzie irytujący i zasłuży sobie na wyższa cenę ? a polski klient potrafi być irytujący jeśli może gadać po Polsku … ?

Dzięki chłopaki!!

Tak Czarku - dzięki ciężkiej pracy. Tysiące godzin rozsądnie wylatanych przez was, chłopaków od pierdolotów czy przez nas, powoli przynosi efekty. Bo bez pracy nie ma kołaczy, jak to ktoś kiedyś wykombinował.

Jak zaczynałem latać F3F to wiedza w PL na temat ustawiania i zachowań modeli była praktycznie minimalna. A zarazem nie było starszych pokoleń, aktywnie latających za granicą, jak i młodych, którzy sie mocno rozwijali, a którzy mogli by przekazać swoje doświadczenia, jak to sie działo w innych krajach. Przez te lata i tysiące godzin wylatanych, z grubsza poznałem jak poszczególne regulacje wpływają na zachowania modeli (trymowania, wychyleń, różnicowości lotek, klap, kierunku, czy snap flap). Swoje też zrobiła masa wyjazdów za granicę i analizę czego jeszcze brakuje do najlepszych. Teraz znacznie łatwiej, szybciej i precyzyjniej ustawia się modele. Mi i kolegom.

Jednak najzabawniejszą rzeczą jest to, że żyjemy w kraju całkowicie niepasującym do F3F, gdzie jak wieje to raczej słaby wiatr i z często z kierunków na które nie ma zboczu.  W dodatku mamy tylko kilka dobrych zboczy (może cztery), niestety odległych od siebie o kilkaset kilometrów. I nie wiem jak, ale jakoś sobie radzimy na zawodach międzynarodowych ?

W podobnych warunkach wiatrowych jak były w Danii latałem z Marcinem w lutym, potem mi się udało w maju we Francji, ale na całkowicie innym zboczu. Andrzej w tym roku wcale nie latał przy takim wietrze, a Michał nigdy w życiu Na dodatek od początku czerwca w Polsce może tylko ze trzy cztery razy byłem na zboczu - bo nie wiało. Mi się udało we wrześniu jeszcze skoczyć na szalony weekend polatać do Danii, gdzie się okazało że muszę dość  gruntownie pozmieniać ustawienia. Dobrze, że jako tako przywiało w weekend dwa tygodnie przed MŚ, gdzie w jeden dzień udało mi się ustawić na nowo 4 modele, a chłopaki również wtedy ustawili i doregulowali modele. W czasie Mistrzostw, wszyscy lataliśmy na tych ustawieniach, z minimalnymi korektami, głównie dotyczącymi wielkości wychyleń (to zjawisko trochę mnie zaskoczyło ).  Wszystkie nasze latadła dobrze i szybko latały zarówno na prostej jak i w zakrętach, jednak brak doświadczenia i treningu dawał się nam we znaki. Jednym mniej innym bardziej. Ale jakoś sie udało   Przeżyliśmy ?

No i nadeszła sobota. Ostatni dzień Mistrzostw.

Od początku było wiadomo, że kolejność lotów będzie decydowała o wyniku, ponieważ wiatr miał sie nasilać. Od 3-4m/s na początku dnia do 7-8m/s w dalszej części. Czyli te osoby które były bliżej na listach startowych, mogły być w kłopotach. Dotyczyło to zarówno nas maluczkich jaki i 2 zawodników walczących o zwycięstwo - różnica pomiędzy nimi była trochę ponad 40pkt na początku dnia. W pierwszej rundzie w gorszej sytuacji był Philipp a w kolejnej Thorsten. Właściwie od rana wiedzieliśmy że uda nam się zrobić tylko dwie rundy, ponieważ wiatr był za słaby, aby kolejki szybciej szły. Wyniki tych rund warto oglądać przy sortowaniu Round Flight Order - jak komuś się chce

My na zboczu byliśmy dość wcześniej ponieważ Michał, Marcin i ja byliśmy w pierwszej czternastce startujących pilotów. Runda się zaczęła od razu gdy warunki były lotne. Bardzo ładnie jako drugi poleciał Stefan B. Potem warunki mocno przysiadły. Michał trafił na bardzo słabe warunki, ale poleciał bardzo poprawnie. Ja z lotu byłem całkiem zadowolony (w danym czasie i miejscu ), choć wiedziałem że czas finalnie będzie kiepski. Warunki były dość zmiene i jak ktoś trafił troche lepszy podmuch to od razu był lepszy czas. Wiatr znacząco sie poprawił mniej wiecej w połowie stawki. Philipp poleciał bardzo dobrze i do lotu Thorstena prowadził. Thorsten leciał jednak w lepszych warunkach i to wykorzystał. Po lądowaniu widać było jak zeszło z niego z ulgą powietrze Andrzej leciał 3ci od końca i zgrabnie wykorzystał dobre warunki. A runde rozwalil Soren, który leciał jako ostatni i otrzymał fajną termikę Po tej rundzie Thorsten wyprzedzał Philippa o dwadzieścia kilka punktów! Ostatnie runda miała zadecydować o tym kto zostanie Mistrzem Świata! A w niej Thorsten miał lecieć 15ty a Philipp 2go od końca ... Andrzej awansował o 3 miejsca, Marcin o jedno, a ja z Michałem pozostaliśmy tam gdzie byliśmy.

Ostatnią runde zaczynał Andrzej. Poleciał tak jak warunki mu dały. Thorsten poleciał bardzo dobrze, ale czas 49sek nie rokował dobrze. Chwile później poleciał Marcin o 2 sekundy wolniej. Michał poleciał bardzo fajnie i uzyskał przyzwoity czas. Potem z warunki się poprawiały i łatwiej było uzyskać lepsze czasy. Ja w miarę wykorzystałem warunek który miałem. Jak wpsomniałem Philip poleciał 2gi od końca i poleciał bezbłędnie, a do tego szybciej o 7 sekund od Thorstena. Wygrał rundę i przy okazji został Mistrzem Świata wyprzedzając Thorstena o niecałe 100punktów. Ja z Michałem w tej rundzie zyskałem 1 miejsce, Marcin i Andrzej Stracili po 1 miejscu. Mnie w ostatnim locie wyprzedził jak w 2016 roku cholera jedna Siggi. Wtedy miał rewelacyjną termikę, a teraz trochę lepsze warunki Na szczęście za dwa lata go nie będzie ?

Jeśli chodzi o wyniki to Marcin zakończył Mistrzostwa na bardzo dobrym jak na debiutanta 23 miejscu. Lepszy debiut miał tylko Antek w 2016. Inni nasi debiutanci zajmowali miejsca pod koniec trzeciej lub w w czwartej dziesiątce. Na dodatek żaden z Polaków nawet jako debiutant nie był nigdy tak wysoko a nawet sie nie zbliżył do takiej pozycji (nie licząc wspomnianego Antka i mnie). Więc miejsce jest dobre i nie podlega to żadnej dyskusji ?. Choć oczywiście liczyłem że będzie lepsze - Marcin też. Andrzej zakończył mistrzostwa na 36 miejscu i pozostawię to jako NC . Michał zakończył na 42 miejscu, co według mnie jest bardzo dobrym wynikiem. Modelem latał nie dłużej niż tydzień, pierwszy raz w tak mocnych warunkach i w tym miejscu. Miał wiele fajnych lotów, choć popełniał jeszcze drobne błędy, ale również zdobył uznanie innych zawodników i otrzymał również od niech wiele pochwał. ?

Ja zakończyłem mistrzostwa na 11 miejscu. Na początku byłem wkurzony jak nie wiem, ale po uspokojeniu, zaakceptowałem ten wyniki jako niezły. Niestety wiele straciłem w 2 dzień na bunkrach. Nie latałem tam na zawodach w takich warunkach i coś mi nie pasowało ewidentnie tego dnia. I chyba była to głównie prawa baza w którą nie trafiłem 3 razy w 2 lotach Przez co straciłem jakieś 170punktów. No ale cóż - F3F to zapewne jedna dyscyplina w szybowcach RC, w której nie można popełnić żadnego błędu - bo jakiegokolwiek błędu już sie nie da nadrobić w locie. Zawsze wynik będzie słabszy. Dlatego ciesze sie zajętym miejscem i wymazałem z pamięci ten pieprzony wtorek

Poniżej galeria codzienna. I znów tęcza!!!!

Może jakoś uda mi się skończyć tą relacje

W czwartek wieczorem sprawdzaliśmy zbocze na południowy zachód, bo wydawało sie że taki kierunek witru będzie w piątek. Zbocze wyglądało na takie bardziej uporządkowane i na pewno wyższe niż to czwartkowe. No ale w piątek rano okazało sie że wiatr za mało się przekręcił i mieliśmy latać na tym samym zboczu co w czwartek. Tylko odchyłka miała być z lewej strony a nie z prawej. Jak przyjechaliśmy przed 8 na zbocze, rozbiliśmy obozowisko. Ze wzgledu na to że wszystkie klamoty organizatorów były na miejscu, to prawie planowo rozpoczęliśmy loty konkursowe.

Wiatr był  trochę słabszy niż dzień wcześniej, ale pojawiało się słońce i bardzo dobre powietrze dla tych wybranych

Cel był jeszcze prostszy niż dnia poprzedniego - atak ?

No a z planu realizacją było różnie Troche psikusów płatał wiatr, ponieważ pojawiały sie okresy kiedy robiło sie bardzo laminarnie, a też pojawiały sie dłuższe okresy kiedy latało sie jak w pralce. I te warunki troszkę nam nie siadały. Marcin miewał z nimi trochę wieksze problemy niż ja. Michał latał coraz lepiej i coraz płynniej, z lotu na lot poprawiał ilość poprawnie przelecianych baz. Dla niego była to przykrość, że tego dnie udało nam sie odlatać tylko 4 kolejki.

Mi sie udało po 3 lotach znów dogrzebać do 1 dziesiątki i pojawiłem sie na 8 miejscu, czyli po 2 dniach odrobiłem 11 miejsc. Mimo drugiego słabego lotu, w którym leciałem w bryndzy po deszczu. Jednak w ostatnim locie miałem nie najlepszy warun, bo było już późnawo i w czasie lotu czułem że model nie idzie jakbym sobie życzył. No ale starałem sie wycisnąć wszystko co sie da. No i wycisnąłem - nie trafioną chyba 9 baze ?  No i spadłem o 4 miejsca.

Tego dnia zadanie domowe odrobili Austriacy - latali jak szaleni i wygrali wszystkie rudny. Jedną nawet potrójnie Na koniec dnia Philipp wyprzedził nieznacznie Thorstena - o jakieś 40 punktów. Co by nie mówić, Philipowi bardziej siadały warunki. No ale taka to dyscyplina. Wygrywają bezbłędni, co wykorzystują to co natura im daje.

Tego dnia pecha miało kilu zawodników. Fin rozbił całkowicie model a Pierre swój model utopił.

Loty zakończyły sie przed 17tą. I to był ten dzień, kiedy po zawodach nie zostaliśmy polatać Za to pojechaliśmy na chwile zobaczyć szalone morze północne. A po powrocie do domu....szalona kolacja

A poniżej galeria zdjęć. Na lądowisku trafiały sie niespodzianki w postaci kamyczków mniejszych lub większych które albo wskakiwały na modele, albo je uszkadzały. No i oczywiście...nie mogło zabraknąć tęczy Bo to był bardzo tęczowy wyjazd

No i po zawodach. Dziś machnęliśmy 10 rund. W warunkach zbliżonych do minimalnych. Na szczęście strat w modelach nie było a nawet nikt nie spadł na kursie mimo ze wiatr spadał poniżej 3ms. Trochę śmiechów dziś było ze względu na loty, spinanie pośladków i takie tam. Wiatr wykorzystaliśmy na maksa - do ostatniego podmuchu. W dość okrojonym składzie zawodników, zdecydowanie wygrali reprezentanci ??

a kto nie był niech żałuje.