eeemil

4. Sterowanie po LPT - LinuxCNC Zaglądasz na cnc.info.pl ? Może tam znajdziesz odpowiedzi na swoje pytania.

1. czy skrzydła muszą mieć (strzałę) prostą krawędź spływu i dźwigary cofające się ku końcówce do tyłu , czyli nie będące w linii prostej ? Zazwyczaj linia zawiasu klapolotki jest prosta, jako że klapolotka ma 30% szerokości dzwigar cofa się do tyłu. Ale były też DLG z skosem do przodu i prostym dźwigarem np. Kahu: http://www.charlesriverrc.org/articles/kahudlg/chriskaiser_kahudlg.htm 2. czy kołek musi być cofnięty na 1/3 1/4 odległość od krawędzi spływu ? Nie musi, tuż za dźwigarem jest OK. BTW W moim pierwszym DLG kadłub to była rurka węglowego bata wędkarskiego, skrzydła z wora (skrzydła muszą być laminowane, inne są za miękkie) i stateczniki styrodur oklejony taśmą pakową. Sterowanie klapolotki i wysokość (DLG daje się rzucać i latać bez SK). Przy czym po zasmakowaniu latania szybko zabrałem się za zrobienie normalnego DLG, kopii SuperGee.

Większość informacji znajdziesz tutaj: http://www.charlesriverrc.org/articles/apogeehlg/markdrela_apogeehlg.htm

W skrzydle kompozytowym odporność na skręcanie zapewnia tkanina na powierzchni skrzydła - dlatego zawsze daje się ją diagonalnie +-45*. Dźwigar daje odporność na zginanie. Zasadniczo są trzy popularne metody na dzwigar w skrzydle z rdzeniem piankowym z worka: - Szerokie pasy z jednokierunkowego węgla na powierzchni - Pręty - Klasyczny dzwigar - płaskie listwy węglowe, balsa między nimi, i całość owinięta nitką kevlarową albo tkaniną szklaną. W przypadku dwóch pierwszych trzeba zadbać o to żeby XPS był na tyle sztywny że pasy czy pręty się nie wyboczą, bo pianka przenosi naprężenia ścinające między pasami. Pasy są ciut lżejsze i sztywniejsze, ale łatwiej o wyboczenie i trzeba dawać sztywniejszą piankę przy środku skrzydła. Pręty są łatwiej dostępne i wybaczają dużo błędów. Z klasycznym dźwigarem jest więcej roboty i ciężko zrobić skrzydło z worka tak żeby dzwigar nie zaburzył powierzchni. Tutaj klasyczny dzwigar w konstrukcyjnym skrzydle, w skrzydle z worka wklejasz taki dźwigar w rdzeń (bez żeberek ) i jeszcze przykleja się pasek miękkiej balsy 1mm na górze i dole który się później doszlifowuje do rdzenia.

80g jest OK na 2m, zawsze diagonalnie, przy łączeniach płatów tkanina podwójnie. Dałaby radę też 48g/m2 ale przy zwykłem XPS model będzie bardziej delikatny na wgiontki (sprawdza się przy rdzeniu z XPS 500kPa). Super wytrzymałość będzie przy 2 warstwach 48g/m2. Co do dźwigara to zależy od masy modelu, w miarę lekkim (400-800g 2-2,5m) rekreacyjnym modelu sprawdzi się dzwigar z okrągłych prętów węglowych 2mm: najprostszy do wykonania, a pręty są łatwo dostępne. Jeden pręt przez całą długość płata, od połowy dwa i gdzieś koło 1/4 kolejne dwa. Coś w ten układ: ----- ----------------- -------- --- Pręty chowają się w rowkach wyfrezowanych/wyszlifowanych w rdzeniu. Mylar 0.35mm nie wygina się do rowków 2mm i nie ma śladów prętów na powierzchni skrzydła. Tutaj mam stare niepomalowane skrzydło z worka, gdzie widać skrzynkę bagnetu z balsy i sklejki, oraz dźwigary z pręta 1,5mm (model DLG 1,5m):

Ja się na Optica wkurzyłem jak się okazało że nie da rady zrobić klapolotek (3 tryby lotu i hamulec do lądowania) do szybowca na odbiorniku 4 kanałowym, bo producent sobie wymyślił że lotka ma być na kanale 5 czy 6 i już. A szybowiec z dwoma klapo-lotkami, sterem kierunku i sterem wysokości to najbardziej normalny model jaki jest. Podobnie ciężko było do quadcoptera skonfigurować jeden kanał do wyboru trybu lotu, tak żeby było 5-6 zdefiniowanych ustawień sygnału na przełącznikach. Zmieniłem na X-lite i spokój, bo tam można zmiksować wszytko ze wszystkim i każdą funkcje przydzielić na dowolny kanał. Nie ma jednego najlepszego radia, ale są dwa rodzaje nadajników: - z otwartym i nieograniczonym systemem - z zamkniętym i ograniczonym systemem.

Tanie i dobre to Emax ES9051 5g ~8.35mm. Używam wszędzie gdzie HXT900 jest za duży. Najlepszą cenę idzie wychaczyć na Aliexpress.

Klej w sprayu kontaktowy w wersji nie żrącej styroduru. Przy ściskaniu formy, jeszcze lepiej złapie .

W modelach tej wielkości zasilanych pakietem 3s bardzo dobrze sprawdzają się śmigła GWS DD/HD (nie slow fly), GWS 7035 będzie w sam raz.

W sumie w każdym DLG da się zrobić dzielony płat, tylko podział nie centralnie ale odejmowane 0,5m zewnętrznego skrzydła (bo kadłub i tak ma ~1m długości). Jako bagnet do 0,5m końcówki spokojnie daje radę płaskownik węglowy 8x1mm.

Z tanich serw to HXT900 z HK mają najlepszy stosunek jakości do ceny i najlepiej używać ich wszędzie gdzie się da, jak potrzebne mniejsze to Emax ES9051, a jak cienkie to Emax ES3351. Poczytaj komentarze na HK o tych Coronach, nie są zbyt przychylne. Tanie serwa z metalowymi trybami mają zazwyczaj większe luzy niż plastikowe, jest sens dawać tylko jeśli plastikowe padają, bo np. sterowania nimi klapa zahacza przy lądowaniu. Zwykły liniowy BEC 2A daje radę pociągnąć 4x HXT900 przy zasilaniu 3s (ale musi mieć chłodzenie), dodatkowy Ubec ma sens przy wyższym napięciu, większej ilości serw, albo stosowaniu mocniejszych serw cyfrowych.

Do Optica spokojnie kupisz moduł 2,4GHz. BTW Sam mam trochę odbiorników 35MHz, myślałem że nikt juz tego nie kupuje.

Przecież już są wyraźnie określone zasady latania dronami i modelami, i to całkiem świeże: http://ulc.gov.pl/pl/publikacje/wiadomosci/4034-nowe-przepisy-dotyczace-bezzalogowych-statkow-powietrznych-i-modeli-latajacych I jak ktoś lata dronem czy modelem poniżej 600g to nie ma potrzeby jeżdżenia za miasto.

Samego lipola trudno zgasić bo chemia baterii zawiera tlen podtrzymujacy reakcję, można tylko zgasić trawę żeby nie bylo pożaru. Możliwe ze koc gaśniczy lepiej sprawdzi się do pożarów modeli elektrycznych: lipol dalej będzie się palił pod kocykiem, ale z braku tlenu nie zapali się nic więcej.

Taranis x-lite albo Taranis qx7. Tamten wątek chyba powstał zanim pojawił się na rynku Taranis x-lite. Oba radia są w podobnej cenie i mają podobne możliwości (openTx), różnią się rozmiarem i stylem obudowy, a to już kwestia subiektywnych preferencji i nie da jednoznacznie wskazać wyższości jednego nad drugim.

Cześci z niektórych telefonów można wykorzystać do własnych projektów DIY, np. wyswietlacz z Nokii 3310 do arduino. Możliwe też że działające stare telefony są masowo exportowane do Afryki.

Tak, klej na fornir, styropianowe rdzenie zwilżone.

Ja robiłem tak że kleju dawałem taki zygzak, a potem szpachlą rozprowadzałem na całą powierzchnię i ewentualny nadmiar ściągałem w ręcznik papierowy, szło bardzo szybko. Czas pracy kleju zależy od wilgotności, najlepiej kleić rdzenie jak jest sucho i styropian przejchać mokrą szmatką, wtedy klej zareaguje po przyłożeniu rdzeni. Na poprawki nie będzie czasu, lepiej dać nadmiar forniru i po sklejeniu dociąć. Wypełnij micro-balonem, ale powpychaj balsy (na sztorc) gdzie się da żeby zmniejszyć ilość. Albo możesz wypełnić balsą klejoną klejem poliuretanowym, on się pieni i wypełnia szczeliny, a po zaschnięciu dobrze się szlifuje.

"Chemolan B" z allegro, jak chcesz od ręki to Soudal 66A z kibelmarketu (Obi, Castorama, Liroj, ...) ale 250g Soudala kosztuje prawie tyle co 1kg Chemolanu.

Puchacz ma niezbyt duże wydłużenie ~16 i jak dasz gruby profil >12% to spokojnie styknie jedna warstwa 80g/m2, lub jedna 48g/m2. Przy kadłubie daj trójkąt podwójnej warstwy. Dźwigar to już musisz policzyć albo zrobić taki jak w podobnym modelu. Może da się w necie znaleźć plany Foxa w podobnej skali jako punkt odniesienia?.

Z cieńkich serw to słyszałem dobre opinie o Emax ES3351, sam testowałem emaxy ES9051 i to chyba najlepszy stosunek ceny do jakosci w 5 gramowych serwach.

Skoro już tyle tkanin idzie to może lepiej wywalić fornir i zrobić normalnie skrzydło metodą laminowania w worku próżniowy? Jak koniecznie chcesz użyć forniru to najpierw przylaminuj tkaniny do forniru na gładkiej powierzchni (np. szyba do luster), potem przyklej ten fornir laminatem na zewnątrz tak że uzyskasz ładną powierzchnię skrzydła.

Po taniości to Epidian 5 (żywica niemodyfikowana): za gęsty do przesączania tkanin, ale w sam raz jako klej. Jak chcesz też zywicę do laminowania to lepiej kupić LH160 u Havla. Epidian 53 to Epidian 5 modyfikowany (rozcieńczony) styrenem, który "zjada" styropian. Jest też Epidian 52 który nie zjada styro. BTW fornir mozna przykleić klejem poliuretanowym (Chemolan, Soudal 66A).

Ostatnio przekonałem się przez posty Geralda Taylora na rcgroups i żeby ustalić optymalny kąt zaklinowania skrzydła względem rurki ogonowej i statecznika to trzeba znać współczynnik siły nośnej i kąt natarcia skrzydła dla tego współczynnika. Współczynnik służy do obliczenia kąta odchylenia strugi za skrzydłem = 36.5*współczynnik/wydłużenie. Kąt odchylenia odejmujemy od kąta natarcia i mamy optymaly kąt zaklinowania. Dla rzutków o wydłużeniu 10.5 i kącie oraz współczynniku odpowiednio: +3° i 0.4 (dla najwiekszej doskonalosci czyli klapy na zero) Kąt zaklinowa to +1.6°. Przód kadłuba powinien być pochylony o -1.4° względem rurki ogonowej, ale tą wartość zmniejsza się do 0.8-1° żeby poprawić osiagi przy wyrzucie.

Do powierzchni nierozwijalnych, np. chciałem sobie zrobić kadłub quadcoptera na pozytywowym kopycie z XPS i zagięcie w foli odbiły się przez ręczniki i tkaninę rozdzielającą na laminacie. Boje się podobny efekt będzie też przy zaokrąglonej końcówce skrzydła, jak spróbuje laminować natarcia i końcówki z użyciem tkaniny nylonowej. Ponoć ciut krótszy mylar i pasek tkaniny nylonowej to mniej roboty ze szlifowaniem natarcia, niż przy mylarach na wymiar.