cZyNo

a ja durny - myślałem że odbiornik kupuje sie pod model. Do halówki mały 4-5 kanałowy, do Esiaka czy do szybowca bez napędu nie za duży 4-6 kanałowy (choć warto w zależności od zastosowań zerknąć na zasięg) , do większości pozostałych modeli mi wystarcza 7-10. Jakbym kupił odbiornik większy niż 8 kanałów, to nie zmieścił by sie do większości moich kadłubów...i byłby zonk. No ale forum to forum - 10 będzie lepsze i już a co do buzera na kanale - kolegom proponuje wykorzystać miernik siły sygnału jeśli macie telemetrie - zawsze mnie doprowadziło jak po sznureczku do modelu. Czy był w 2m kukurydzy, metrowej trawie czy w gęstym lesie na drzewie. Oczywiście byle by zasilanie się nie wypięło. Korzystajmy z dobrodziejstw tego co mamy w standardzie - a nie kombinujemy jak modelarze

przyszłościowo pewnie warto - choć nie wiadomo jakie masz radio i czym chcesz latać. jak chcesz przyszłościową odpowiedź to zastanów sie jak o to zapytać

Skoro Kowary już bez śniegu, to znaczy że to wiosna

Dziś były zapisy na zawody do Danii. 40 miejsc rozeszło sie w kilkadziesiąt sekund...

Mycie modelu jestem w stanie zrozumieć, ale mycie auta co 2 dni to takie bezsensowne zużywanie dużej ilości wody. Ja mam znacznie bardziej ekologiczne sposoby na poprawę samopoczucia

Może tak, a może nie. Obiektywnie patrząc i Magic i Vertigo są w stanie zając miejsce na pudle zawodów pucharu świata. Ale i tak pierwsze miejsca okupuje Pike 2PK

Je nie czyszczę modeli przed zawodami (szczególnie na zboczu) bo mi gorzej latają (udowodnione nie tylko przeze mnie) Najmniej brudząca (bo wcale nie brudzi) jest taśma kaptonowa, a zarazem jest wytrzymała - to moja jedyna taśma i na zbocze i na J. Najlepiej i najbezpieczniej dla powierzchni czyścić pozostałości po taśmie izolacyjnej benzyną. Inne zabrudzenia wodą lub płynami do szyb. Wosk samochodowy polecam - choć z ww wymienionych powodów nie stosuje ? Wypolerować skrzydła można - nawet jak psu jajeczka - ale pewnie praktycznego wpływu na właściwości lotne toto nie będzie miało . Ale dobre samopoczucie to też ważna rzecz. Matowienie skrzydeł - na zboczu koledzy z czołówki światowej testowali toto kilka lat temu - ale już to zarzucili. Widać nie do końca działało Co do takich lub innych turbulatorów wychodzę z założenia że najpierw warto nauczyć sie latać do tego powtarzalnie, zanim to sie zastosuje - to może dopiero wtedy sie zauważy. W innym przypadku to taka homeopatia na lepsze samopoczucie.

ja tak tylko formalnie, bo dokładnie mi chodzi o to co napisałeś później - jednak co byś nie pisał potem, to wcześniej pojawił się wpis "w kategorii F5J/F3K" Ogólnie to największy problem mają zawodnicy, którzy nie mogą latać na odzień na lotnisku Aeroklubu/stowarzyszenia - bo daleko lub np. stowarzyszenie takiego nie ma. A jednak z definicji latają wyżej niż założone 120m. Oni po prostu muszą latać kiedy jest tylko okazja, aby mieć wyniki. Kwestia odległości od innych osób może wymaga wyjaśnienia, ale według mnie koledzy uczestniczący w treningu nie są zgromadzeniem, a jedynie osobami przebywającymi w pobliżu i do tego poinformowanymi o prowadzonych lotach. A co z nieletnimi zawodnikami, którzy muszą trenować pod okiem opiekunów nie podsiadających uprawnień (rodzice, dziadkowie lub inne osoby)?

Konrad - są jeszcze kategorie szybowców F3B, F5B, F5F, GPS Triangle jak i F3J - i modele z tych klas z zasady latają wyżej niż 5J czy 3K - warto spoglądać szerzej i pamiętać o Innych jak się chce modyfikować przepisy. Przepisy powinny być w miarę ogólne Zgłoszenie się w DroneRadar i nie przekraczanie wysokości 120m, powiedzmy od miejsca gdzie stoi operator

Uzupełnienie wpisu o wspomniane daty 2021_Summary_FAI_Aeromodelling_Championships-_issue_3_13_Feb_21.pdf

Dziś nie mogłem sobie odmówić choć chwili +15 stopni bez wiatru. Na początku nosiło mocno od 80m w góre - ale to było latanie bez sensu bo od razu łapało sie 120m i trzeba było zjeżdżać w dół. Na dole trochę trzymało, ale nic sie nie urywało. A potem było nijak i tylko opadanko koło 0,3m/s i zero jakichkolwiek podbić. Model ma nowe, normalne ustawienia, eksperymentalne wariactwa sobie odpuściłem dla tego modelu i teraz mogę spokojnie krąży czy na 50m czy na 5m I jest fajnie Tym razem najciekawszy był ten locik:

Dziś znów odmiana. I na spokojnie

hmm...zawsze myślałem że prościej sprawdzić napięcie bateryjki miernikiem napięcia (jo tak robie). Lub odczytać napięcie na wadze (dodanie pomiaru napięcia to banał - jo tak mom). Każdy inny sposób jest zbyt ... nowatorski i awangardowy jak dla mnie

Konrad jak zwykle szaleje Jak waga cyfrowa jest dobrze skalibrowana to mierzy poprawnie Nie trzeba sprawdzać na analogowej. Wiem bo z nudów kiedyś takowe robiłem. Jak sie chce pomierzyć szybko to można wykorzystać dwa pręciki (o nie za małej średnicy, aby nie uszkodzić skrzydła) wbite w drewienko. Zaznaczasz na skrzydle punkciki gdzie jest stabilnie i masz ŚĆ. Przy każdym pomiarze ŚĆ jedna rzecz bywa niewiadomą - kąt kadłuba w czasie pomiaru - który to wpływa na ostateczny wynik. Dlatego waga cyfrowa jest o tyle wygodna, że zawsze masz stabilne odniesienie do swojego poprzedniego pomiaru.

Patent jest w postaci wyważarek analogowych czy cyfrowych Ale ja to wykorzystuje jedynie do odnotowaniu stanu poprawnego. A stan poprawny uzyskuję latając i zmieniając SC tak, aby model latał tak jak ja chce. Z zasady do latania z zawodniczego lata sie na maksymalnie tylnym SC, ale na takim na którym jest się jeszcze w stanie zapanować nad modelem wykonując założone zadanie

A jak Maćkowi sie latało w stadzie?

No to nasze Rusko i Strzegom są taką ciekawostką Szczególnie nasz klif, jeśli pozbiera wiatr z właściwego kierunku z całej okolicy, to we Wrocławiu może być 1-2ms a tam 10-15ms

mamy więcej czasu na treningi ?

Dziś była zabawa na zboczu. Cieło, termicznie i z fajnym wiatrem. Najpierw termiki były krótkie, a potem coraz dłuższe. Oczywiście po termikach przychodziły dzikie turbulencje. Ale...było szybko i bardzo szybko. Dużo pozytywnej adrenaliny patrząc na pogode, to śmiem twierdzić że koledzy Jotkujący sie w Mirosławicach mieli fajne latanie i dużo niskich i solidnych bąbelków

W sumie może można by było, ale pewnie by sie nie udało Od 20 do 40m fajnie trzymało i nie za bardzo turbiło ale w górę za bardzo nie ciągnęło

Warun był to sie wybrałem na jotkowanie. Coś tam grzebałem w modelu, robiąc dziwne przeloty Powietrze było takie sobie bez szaleństw i bez jakiś znaczących noszeń, czasami coś tam małego można było chwycić. Wiaterek albo był, albo prawie całkowicie siadał. Lądowanie raczej do ręki bo podłoże mokre Najciekawsze to było toto - jak na moją ciężarówkę, to nawet było fajne: Oczywiście musiałem zostawić dobre powietrze, żeby nie polecieć za wysoko

o mamo, o mamo! musze iść napić sie waleriany po tym jak czytam takie rzeczy

Włodku - łódki mają jedną istotną wade...są 2D Ja jednak wole 3D A kto nie leciał na maksa, szybko, nisko i agresywnie na zboczu typu nasz śmieszny klifik lub kopalnia, Brausberk, turbulator czy windtunel, ten zrozumie. A kto jeszcze czasami szybko pojedzie w terenie lub jeździ tak autem, ten tym bardziej zrozumie Dla odmiany starsi modelarze jeździli w latach 80 maluszkiem na kartkowej kropelce, to dobrze zrozumieją co to jest F5J, nawet jeśli na latali tego ?

Ostatnimi czasy jeżdżąc sobie wesoło i rozrywkowo po śniegu, stwierdziłem że wyłączenie trakcji i depnięcie w pedał poprawia samopoczucie. Jak latanie modelami szybowców. Tak więc wymyśliłem sobie jakim zawodom modelarskim szybowcowym odpowiadają jakie zawody samochodowe Niektóre są łatwo identyfikowalne w innych nie da sie tego zrobić wprost No to zaczynamy... klasa termiczna F5J = wyścigi samochodowe "na kropelce", czyli jak najmniej spalić na założonym dystansie i zmieścić sie w okienku czasowym jadąc samochodem małym lub dużym. Samochody startują w tym samym czasie. Dobór trasy jest dowolny. Irytacja i kombinowanie jak z niczego zrobić coś jest zbliżona klasa termiczna F5K = wyścigi samochodowe "na kropelce", czyli jak najmniej spalić na założonym dystansie jadąc malutkim samochodzikiem. Po drodze można robić różne dziwne rzeczy, ale z zasady określone w programie obowiązkowym. klasa termiczna F3J = tu nie ma odpowiednika samochodowego. Po prostu każdy w aucie ma tyle samo paliwa i na tym samym dystansie pojazdy muszą sie rozpędzić aby dojechać w określonym czasie do mety dowolnie wybraną trasą Start wszystkich samochodów w grupie w tym samym czasie. klasa "pyloniki" F5D - no to takie F1 ale elektryczne - czyli F1E - wypasione elektryczne autka, gdzie ważny jest silnik i bateria, aby jechać jak najszybciej i nie zużyć całego prądu klasa "pyloniki" F5B - to takie krótsze LeMans - wypasione technicznie auta, które muszą przejechać jak najdalej w danym czasie ? klasa uniwersalna F3B - no tu jest miszmasz, zabawa i trzeba sie nagimnastykować. Wszyscy mają tyle samo paliwa na starcie i jedno auto. Za pierwszym razem, muszą sie rozpędzić aby dojechać na luzie (bez biegu) w określonym czasie do mety, jadąc dowolną trasą. Za drugim razem muszą sie rozpędzić i przetoczyć się po torze jak największą liczbę kółek. Na raz jedzie od 3 do 6 samochodów. Nie wiem jak to zrobić ale tor jest prawie cały czas z górki A za trzecim razem, muszą zrobić wyścig na 1/3 mili oczywiście rozpędzając sie tylko przez założony odcinek czasu, a odcinek mierzony przejeżdża sie na luzie. Oczywiście tor jest mocno z górki klasa GPS Triangle = jeżdżenie po okolicy patrząc się tylko w nawigacje satelitarną klasa zboczowa F3F = to jak jazda rajdówką WRC krótkiego i tego samego odcinka OS'a bez pilota No to to by było na tyle z mojej strony ? Może to też komuś pomoże w zrozumieniu zawiłości klas modelarskich ?

Stare - ale wciąż intrygujące