widar123

Jako, że nie można się skontaktować na PW (pewnie zatkana skrzynka) to podaję tutaj. Jakby co to mam taką folię z VIVAK-u, o ile się nie mylę to 0,6. Jeśli by się nadała to daj znać z adresem do wysyłki ;-)

To jest właśnie laminat szklano-epoksydowy, tylko zabarwiony na czarno, o ile się nie mylę, to nazwa handlowa G10

Produkcja skrzydełek ciąg dalszy. Narobiłem trochę puzzli i bierek do składania. Wszystkie elementy wyciete na ploterze, jako że mam takie cudo na wyposarzeniu, to korzystam, czasy z włośnicą zostawiam sobie tylko we wspomnieniach . Model skrzydła musiałem sobie narysować sam, podpierając się nieco rysunkami z planów Paolo. Wiele szczegółów zostało zmienionych lub dodanych pod kątem zbliżenia się do makiety. Ostatecznie skrzydło wygląda tak: A teraz przepis na skrzydło: 1. wycinanki sklejkowe (na dźwigary i profile) oraz laminatowe - zawiasy i orczyki 2. trochę listewek na pajęczynę w profilach 3. szczyptę pierdółek ze sklejki 0,4 4. zarąbiście dużo czasu i można sobie wić pajęczynkę Jak na razie wstępnie poklejone wszystkie profile na obie połówki skrzydeł I na koniec przyozdabianie , ale trzeba to powtórzyć jeszcze 19 razy Na dole oczywiście też będą takie nakładki wzmacniające CDN

Irek, tylko że ja buduje model a nie samolot w skali 1:1 ???? , poza tym z pobierznego przeglądu, to tam oferują zakończenia lin i odciągów, nie trafiłem na takie z gwintem, ale poszperam jeszcze, dzięki.

Mosiężne nie wchodzą w grę, bo uchwyty są przeznaczone do zastrzałów, a co do gwintu,to 3-4 mm

Tej pracy, Michał chciałbym właśnie uniknąć, bo nie uśmiecha mi się tworzenie oprzyrządowania na 4 szt., aby były wszystkie równe.

Koledzy gdzie można kupić takie uchwyty widełkowe, wykonanie ze stali

Dokładnie to drugie, czyli śruby są wypychaczami, ale nie koniecznie od razu "ciach", bo mogło by to się źle skończyć, tylko stopniowo przeginając formę na wypychaczach w lewo-prawo góra-dół. Za pierwszym razem jak puszczały miejsca klejenia w węzłach, myślałem że właśnie chrupnęła konstrukcja i cały misterny plan w d..e. Na szczęście okazało się, że taki nieprzyjazny trzask, to tylko odklejanie się profilu od tworzywa

Dzięki, dzięki Wszystkim za te wszelkie pochwały, to jest oczywiście miłe, ale moim celem jest tutaj dzielenie się technologiami i doświadczeniami w ich zastosowaniu na naszym wspólnym polu działania, czyli modelarstwa. Mam nadzieję, że prezentowane rozwiązania chociaż trochę przydadzą się innym i otworzą drzwi do mało wykorzystywanych metod. Oczywiście ja sam nie zawsze wykorzystuję swoje nowe pomysły, bo staram się poszukać już przetartych ścieżek i sprawdzonych rozwiązań, choć często są one bardzo rozproszone i zebranie ich w całość zajmuje dużo czasu. Ta relacja ma właśnie taką rolę, aby to co ja tak długo szukałem, umieścić w jednym kawałku tu na forum. Nie czuję się jakoś z tego powodu ponad poprzeczką, bo na tym forum jest bardzo dużo innych modeli makiet, których autorzy są często dla mnie wzorem. Najważniejsze na forum jest to, że w każdej chwili mogę liczyć na pomoc w kwestiach dokumentacji, uwag dotyczących pojawiających się wątpliwości, wymiany doświadczeń. Dlatego jeśli ktoś z Was ma ochotę zabrać się za podobne rozwiązania, zachęcam do tej lektury oraz do kontaktu mailowego jak i telefonicznego, odpowiem na wszelkie Wasze pytania. Pozdrawiam - Darek

No i zabrałem się za puzle profilowe. To też dla mnie nowość, bo nigdy jeszcze nie robiłem w takiej technologii profili. Jednak aby się do tego przygotować, nie obyło się bez zrobienia pomocniczych narzędzi. Jednym z nich to nieodzowny przyrząd do wspomagania cięcia równch kawałków listewek. Co prawda pierwszy profil posklejałem z listewek, pasując każdą z nich z osobna, bo musiałem sprawdzić, czy jestem w stanie wyjąć z szablonu gotowy profil w jednym kawałku. I tu oczywiście okazało się, że jest niezbędny kolejny element w postaci płyty ze śrubami w miejscach, gdzie znajdowały się węzły. Bez tej płyty można zapomnieć o wyjęciu profilu w całości. Mimo że na szablon użyłem tworzywa "delrin" (inna nazwa to poliacetal lub w skrócie POM-C) to jednak penetrujący klej cyjanoakrylowy dość mocno przywiera (choć nie przykleja się) do powierzchni i wyjęcie tego szkieletu byłoby niemożliwe. Dlatego płyta ze śrubami, jako wypychacze, to jedyne rozwiązanie na sukces tego projektu. To mój mały pomocnik A tak się prezentuje w akcji Jak zmierzyłem listewki są powtarzalne z tolerancją 0,05 mm, jak dla mnie wystarczająco Trochę dodatkowych puzli ze sklejki: fragmenty noska i spływu profilu Pierwsze listewki w szablonie z poliacetalu Płyta ze śrubami jako wypychacz Pierwszy profil jeszcze cięty i pasowany pojedynczo I posklejane już w produkcji hurtowej profile To narazie pierwsze 6 profili jednego rodzaju, teraz muszę zrobić kolejny szablon na nieco różniący się profil "przylotkowy i lotkowy" tak to sobie nazwałem. W sumie będą 4 szablony. Trochę jest przy tym zachodu, ale jak się okazuje chyba było warto, bo różnica wagowa profili tradycyjnych ze sklejki i tych listewkowych jest tego warta, bo ok 8g na profil. Ten z listewek i kawałków sklejki waży 7g. To na razie wszystko, pozdrawiam Wszystkich w Nowym 2018 roku.

Dzięki, dzięki, staram się dorównać poczynaniom, bo bacznie śledzę Twój temat i to co tam widzę to jest na prawdę wysoki poziom, a ostatnio wykonane zapinki do maski nie pozostawiają złudzeń. Przy okazji tego postu, chciałem też zaprezentować ostatnie odkrycie, jakim jest wykonanie różnego rodzaju pasków, kółek i innego dowolnego kształtu wycinanek z ząbkowanymi brzegami do uzupełnienia pokrycia modeli. Jako, że bardzo często przy budowaniu makiet niezbędne są takie wykończenia, a wykonanie ich za pomocą nażyczek (nawet tych z ząbkami) nie zawsze daje zadowalające efekty, bo wielkość ząbków jest ograniczona, a metoda ręcznego cięcia nie daje takiej dokładności, to można sobie poradzić tak: Powyższe elementy zostały wycięte laserem z materiału do pokryć czli KOVERALU. Ta metoda ma dwie podstawowe zalety, można wycinać dowolne kształty z ząbkami jakie się zażyczy i po drugie, co bardzo istotne, brzegi są zabezpieczone przed strzępieniem.

Ha ha Radek to chyba nie dajesz mi wyboru, bo ja ich jeszcze niezacząłem, na razie poddałem tylko jako propozycję, alternatywę do tradycyjnych profili, ale rozumiem, że aby być "de best" tak to właśnie trzeba zrobić .

Święta minęły - czas wracać do pracy. Na początek podziękowania dla Waldka za zaproszenie do klubu J3CUB, z którego już wcześniej nie raz korzystałem z licznej bazy zdjęciowej. Cieszy mnie niezmiernie, że temat nie tylko zyskał zainteresowanie wśród naszych kolegów z Polski, ale jak widać również na drugiej półkuli naszego globu . Przerwa w temacie była nieco dłuższa niż za zwyczaj, nie tylko z powodu Świąt, ale również z tego, że niby pracy nad Piperem było dużo, to efektów wizualnych zmian nie wiele. Ostatnie zaangażowanie przypadło na wykończenie wnętrza i niektórych fragmentów zewnętrznych kadłuba, tak aby można było zabrać się za poszycie wewnętrznej części kabiny. Do tego niezbędne było wstawienie elementów drewnianych, aby poszycie miało się czego trzymać i tworzyło w miarę gładką powierzchnię. Na dzień dzisiejszy tak to wygląda: Powstał też bagażnik, w którym mam zamiar ulokować odbiornik, będzie do niego w miarę łatwy dostęp przez klapkę od góry, jak i przednią przykręcaną na wkręty za siedzeniem pilota. Górna klapka dostarczyła mi trochę niecenzuralnych emocji, a to z powodu jej "pokrętnego temperamentu". Po spasowaniu i sklejeniu wszystkich elementów bagażnika, postanowiłem że będzie stylistyką równał do podłogi, więc pomalowałem bejcą i na koniec lakierem bezbarwnym. Po zmontowaniu w całość, górnej klapki z pozostałą częścią bagażnika połączonej zawiasami, okazało się, że jeden z narożników owej klapki znacznie odstaje od powierzchni, do której miał przylegać. Niestety upiększanie bejcą i późniejsze malowanie lakierem spowodowało zwichrzenie i z teoretycznie płaskiej klapki miałem śmigło, które na razie nie jest mi potrzebne. Próbowałem jakoś to naprawić, nad parą, potem opalarką, zostawiłem pod obciążeniem przegiętą w drugą stronę i........... na chwilę działało. Jakież było moje zdziwienie kiedy na drugi dzień zszedłem do modelarni i posypały się ..............., nie będę cytował, bo wszystko wróciło do poprzedniego stanu. Nie pozostało więc nic innego jak przejść do planu B i zrobić taką klapkę, aby nie było więcej powodów do podobnych emocji Tak powstała wersja laminatowa z wierzchem sklejkowym (sklejka 0,6 mm) i świety spokój nastąpił - amen. To jedne z ostatnich prac nad kadłubem przed oklejaniem całości. W między czasie powstaje już projekt skrzydeł, na razie w komputerze. Jak na razie nie zdecydowałem się na sposób wykonania prfili, czy tradycyjnie wycinać ze sklejki ażurowane profile, czy wykonać je podobnie jak w prototypie z listew drewnianych, sposobem jaki widziałem w konstrukcji wspominanego już włocha Paolo, czyli tak Co prawda wagą nie jestem aż tak zdeterminowany, bo aktualnie to co na zdjęciach, czyli kadłub w całości z silnikiem waży ok. 4,3 kg, a skrzydła ze wstepnej analizy w programie (pełna konstrukcja bez pokrycia) wskazuje, że oba powinny się zamknąć w 1,2 kg, to szybka kalkulacja pokazuje, że model bez pokrycia będzie ważył 5,5 kg. Oczywiście dojdą jeszcze maska, zbiornik paliwa, śmigło i zasilanie, pokrycie i malowanie, ale jeśli dodać z nawiązką 1,5 kg to i tak wynik jest bardzo zadowalający. Nie wiem też czy taka konstrukcja profili wpłynie znacząco na wagę, ale zapewne wygląd byłby ciekawy . To wszystko na dzisiaj, życząc Wszystkim pomyślnego Nowego Roku, zapraszam na dalszą część relacji w nowym 2018 r.

Zabrałem się po długich przymiarkach za tapicerkę fotela pilota, jako że krawiec ze mnie nie najlepszy, zmarnowałem niestety więcej materiału (skóry) niż zakładałem na początku, więc na razie wystarczyło na jeden fotel. Jakoś już zaczął przypominać pierwowzór, dlatego zostanie tak jak jest a jest tak: Obowiązkowa kieszonka na mapy, w razie co W trakcie przeglądania filmu z Piperem w roli głównej, zauważyłem, że brakuje mi jeszcze jednego ważnego detalu - wyłącznika iskrownika, więc dorobiłem stosowny dodatek. Wyłącznik chociaż nie będzie używany w rzeczywistości (nie widzę takiej potrzeby) ma dwa stany "ON' i "OFF" ustawiane zapadką z wyraźnym klikiem (niestety na zdjęciu tego nie widać).

Drobne uzupełnienia, ale dość pracochłonne Ma ktoś może pomysł na zrobienie szablonu do przedniego oszklenia kabiny? Zastanawiam się jak w miarę prosty sposób uzyskać kształt wzorca osadzonego na krzywiznach profili i przedniej osłony kadłuba, aby nie robić 150 tys. szablonów, aż się trafi na właściwy.

Jeden taki istnieje to OS 240 FF pegasus i takiego kiedyś szukałem, ale jego cena, jak dla mnie, jest na razie poza zasięgiem Spotkałem go kiedyś na eBay, niestety ktoś sprzątnął mi go sprzed nosa i pozostałem na razie przy tym co mam.

Irek co do silnika to informacje są na pierwszej stronie tego wątku, ale dla przypomnienia to ASP 160 FT boxer.

Trochę prac w drewnie i laminacie. Jako, że skrzydła już zostały narysowane i zbliżają się dyżymi krokami na deskę montarzową, musialem zająć się fragmentem centropłatu, do którego te skrzydła będą pasowane. Kilka żeberek, listewek oraz sklejka do pokrycia załatwiły temat . Przed pokryciem I po poryciu sklejką 0,4 mm Do wykończenia brakuje jeszcze sporo pracy, ale skrzydełka będzie można już przymierzać, choć to pewnie nastąpi dopiero po świętach. Czeka mnie zakup rurek o profilu "kropli" na zastrzały, które znalazłem na stronie Toniego Clarka, nie są tanie, ale cóż mus to mus Mam nadzieję, że po Świętach znajdą się funusze na to .

Widzę Radek, że blaszka drukarska przypadła Ci do gustu a wprawne ręce potrafią z niej wykrzesać to co widzimy na foto - efekty super, jest co podziwiać. To co kolega napisał, to prawda i jest to zjawisko pewnie nie do przeskoczenia, chyba że mamy własną wytwórnię nitów na każdy rozmiar ;-) W przypadku nitów płaskich - tu zdaje egzamin technika wyciskania ich na powierzchni - w przypadku nitów wypukłych niestety nie da się tego tak zrobić, aby zachować realizm nitów i pozostają dostępne na rynku akcesoria, a że nie zawsze zgrywają się ze skalą wykonywanych modeli, to kompromis staje się koniecznością. Jakoś nie wyobrażam sobie toczenia ręcznego (mając na wyposażeniu własnego warsztatu - modelarni tokarkę) nitów w ilości 6000-8000 bo tyle średnio przypada na model. Podobnie jest ze śrubami i wkrętami, gdzie też ma się ograniczony asortyment, a dodatkowo trzeba sięgać po nie z odległych od nas krajów, często to przerabiałem ze swoimi modelami. Dlatego na pewne elementy makietowe trzeba spoglądać z przymrużeniem oka

Mam trochę tego w zapasie, to mogę Ci wysłać, ale jak masz w pobliżu jakąś drukarnię pod ręką to pewnie będzie szybciej i wygodniej. Ten rozmiar blach jest powszechnie używany, więc nie powinno być problemu ze zdobyciem, gorzej z cieńszymi np. 0.15 jak potrzebowałem do krycia Zlina, to tylko jedna drukarnia w Bydgoszczy ich używała (a jest tych drukarni naprawdę sporo)

Tak, piszę o blasze używanej jako matryce do druku ofsetowego, ma grubość 0,3 mm i jak na blachę alu jest dość sztywna.

Ok rozumiem, a jakiej grubości te paski są? Np z ofsetówki 0,3 byłby ok?

Radek a właściwie po co Ci te paski? Masz dość gęsto rozstawione wkręty, które przy odpowiednio grubszej folii będą wystarczająco trzymać całość oszklenia na powierzchni dookoła okna.

No jakże "mecenasa" wszak się słuchać trzeba, więc poszycie będzie na zamkach błyskawicznych kadłub dumnie przyodziewać

Tak jak obiecałem wstawiam kolejną porcję zdjęć z postepów prac. Najważniejsze zmiany jakie zaszły od ostatniego razu to: fotel pilota i pasażera, nowe pompy hamulcowe z pedałami, osłony i wnęki wraz z opisami cięgien, orczyk lotek w drażku sterowym, przepusty z rolkami prowadzącymi linki lotek oraz podnóżek. Pompy hamulcowe to kolejna poprawka, która niestety się zemściła, bo nie miałem dokładnych wymiarów oryginału i przyjąłem je trochę na czuja. Jak się okazało nie była to najlepsza droga, bo kiedy powstał fotel i wstawiłem go na swoje miejsce, pedały hamulców schowały się pod nim, co w rzeczywistości sprawiłoby, że pilot musiałby mieć złamane nogi żeby je popchnąć. Tak więc musiałem je przeskalować i ponownie cała misterna robota frezowania opóźniła plany. Z fotelem pilota też nie było łatwo, niby prosta forma, kilka szprych do kupy, ale zatrzymała mnie górna ramka wygięta po łuku. Podchodziłem 4 razy z rurką stalową, wypełnioną piaskiem i ubitą do granic możliwości, niestety na różnych etapach wyginania ulegała załamaniu. Poddałem się i wstawiłem rurkę mosiężną, z którą nie było tego problemu. Poniżej fotograficzna relacja z postępów Wspomniane przelotki prowadzące - do linek napędowych lotek Nowe pompy zyskały dodatkowe elementy w postaci dźwigienek, które posłużą do napędu linek hamulcowych ( na razie będzie to patent do sterowania ręcznego hamulcami, jak je sprząc z serwem jeszcze nie mam koncepcji) No i musiałem zabawić się w krawca, żeby pasażer miał gdzie siedzieć, oczywiście brakuje jeszcze kanap skórzanych, ale to potem Podnóżek do wygodnego wchodzenia do środka Mało widoczny, ale jest już orczyk lotek w spodniej części drążka sterowego I widok od spodu podłączenia linek hamulcowych (nie są jeszcze sprzęgnięte z dźwignią o której pisałem powyżej, ale plan już jest) Myślę, że z grubsza ciężkie prace w metalu są mniej więcej zakończone, pozostaje jeszcze zbiornik ale zostawiam go na później. Teraz mam zamiar zająć się pracami w drewnie, czyli przygotowanie konstrukcji mocowania skrzydeł do kadłuba, tu będzie mały problem, bo cięciwa profilu przykadłubowego jest poza zakresem pola roboczego mojej frezarki i bedę to musiał jakoś rozwiązać. Na razie zabieram się do rozrysowania poszczególnych elementów. Pozdrawiam Wszystkich - Darek