Nie wiem gdzie to wrzucić, tyczy się obowiązkowego OC operatorów BSP, czyli praktycznie każdego modelarza latającego modelami cięższymi niż 250 g. Treść wiadomości którą otrzymałem:
Szanowni Państwo,
w odpowiedzi na wiadomość e-mail otrzymaną w listopadzie 2024 roku ws. ubezpieczeń OC operatorów bezzałogowych statków powietrznych, Departament Lotnictwa Ministerstwa Infrastruktury informuje, że zgodnie z zapisami art. 209 ust. 1a projektu ustawy „Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw”: „Użytkownicy będący operatorami systemów bezzałogowych statków powietrznych użytkujący bezzałogowe statki powietrzne o masie startowej od 0,25 kg do 20 kg są obowiązani do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z wykonywanymi operacjami”.
Dodatkowo w przedmiotowym projekcie ustawy dodano ust. 8 brzmiący:
…„Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 1a, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc pod uwagę specyfikę operacji wykonywanych przez operatorów systemów bezzałogowych statków powietrznych.”
W uzasadnieniu czytamy: W związku z koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa wykonywania operacji bezzałogowym systemom statków powietrznych także dla osób trzecich wprowadzono wymóg zawarcia przez osobę użytkującą także niski wagowo bezzałogowy statek powietrzny umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku prowadzoną operacją. Powielając obowiązujące już rozwiązania (art. 209 ust.7), wskazano jednocześnie nową delegację, która ureguluje szczegółowy zakres ubezpieczenia, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną w przypadku wprowadzanego nowego obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w z związku z wykonywaną operacją. BSP o wadze powyżej 20 kg są objęte obowiązkiem ubezpieczenia, który wynika z art. 209 ust. 1 ustawy – Prawo lotnicze.
Ponadto, należy wskazać, że podstawą odpowiedzialności cywilnej w zakresie szkód powstałych przy użyciu BSP jest art. 206 ustawy – Prawo lotnicze, który stanowi, że odpowiedzialność za szkody spowodowane ruchem statków powietrznych podlega przepisom prawa cywilnego o odpowiedzialności za szkody wyrządzone przy posługiwaniu się mechanicznymi środkami komunikacji poruszanymi za pomocą sił przyrody, tj. art. 436 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. Chociaż BSP nie spełniają wszystkich ustawowych cech „mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody”, to należy mieć na uwadze, że BSP są statkami powietrznymi. Ze względu na objęcie przez art. 206 ustawy – Prawo lotnicze swoją właściwością całego katalogu statków powietrznych, przepis ten ma również zastosowanie do BSP.”
Przytoczone w przesłanym mailu informacje odnośnie braku statystyk związanych ze szkodami w operacjach w kategorii A1 i A3 oraz minimalne ryzyko powstawania szkód materialnych jest niewłaściwie sprecyzowanie. Każda operacja BSP niesie za sobą ryzyko związane ze zderzeniem w powietrzu lub utratą kontroli nad BSP prowadzącą do zderzenia na ziemi, które może wiązać się z uszkodzeniem mienia oraz osób postronnych. Stąd istotne jest, aby BSP były objęte obowiązkowym ubezpieczeniem w razie wystąpienia sytuacji niezaplanowanej i niebezpiecznej.
Z poważaniem
Poniżej treści którą wysłałem:
Szanowni Państwo,
Zwracam się z prośbą o ponowne rozważenie przepisów projektu ustawy dotyczącej obowiązku posiadania ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC) dla operatorów dronów w Polsce. W szczególności apeluję o wyłączenie kategorii A1 oraz A3 z tego obowiązku, z uwagi na niewielkie ryzyko, jakie generują te urządzenia podczas użytkowania oraz brak wystarczających danych statystycznych na temat szkód związanych z operacjami w tych kategoriach. Brak takich statystyk oraz sporadyczność incydentów sugerują, że nakładanie obowiązku OC na operatorów dronów o masie do 900 g (A1) oraz tych latających w strefach o niskim ryzyku (A3) jest nieuzasadnione.
W przypadku kategorii A1, która obejmuje drony o masie do 900 g, operatorzy mogą latać nad osobami postronnymi, jednak w sposób kontrolowany, z zachowaniem odpowiednich środków ostrożności. Niemniej jednak, ryzyko powstawania szkód materialnych i osobowych w tej kategorii pozostaje minimalne, biorąc pod uwagę zarówno wagę dronów, jak i ich przeznaczenie do operacji w przestrzeniach o niskim zagrożeniu.
Podobnie, w kategorii A3, drony muszą być użytkowane w strefach odizolowanych, z dala od osób i innych obiektów, co również znacząco ogranicza ryzyko wypadków. Z tego względu nakładanie obowiązku OC na operatorów tych kategorii wydaje się nieuzasadnione, zwłaszcza w obliczu braku wyraźnych statystyk i dowodów na częste występowanie poważnych incydentów.
Proszę o rozważenie:
1. Wyłączenia kategorii A1 oraz A3 z obowiązku posiadania ubezpieczenia OC, biorąc pod uwagę minimalne ryzyko związane z użytkowaniem dronów w tych kategoriach.
2. Rewizji regulacji w celu dostosowania ich do rzeczywistego poziomu zagrożenia, co pozwoli na sprawiedliwe obciążenie operatorów dronów obowiązkami wynikającymi z rzeczywistego ryzyka.
Wprowadzenie takich zmian pozwoli na bardziej proporcjonalne podejście do regulacji rynku dronów, unikając niepotrzebnych obciążeń finansowych dla tysięcy użytkowników, którzy korzystają z tych urządzeń w sposób odpowiedzialny i bezpieczny.
Tu nie chodzi o to czy mieć oc czy nie, czy jest sens czy nie, tylko o to że już nie będzie wolnego wyboru w sytuacji gdy nie będzie sensownego uzasadnienia jego posiadania. Komuś będzie potrzebne do latania na odludziu? Dodatkowo trzeba zwrócić uwagę na jakieś kosmiczne i oderwane od realiów kary (wystarczy porównać do innych dziedzin i zagrożeń oraz ilości i wielkości szkód jakie powodują). Jak to było już stwierdzone gdy wchodziły regulacje bsp, zabijania modelarstwa lotniczego ciąg dalszy, i pomału zacznie się polowanie na czarownice. Sero się zastanawiam czy się w to dalej bawić czy faktycznie nie przejść na łódki choć pewnie i tam idylla nie potrwa długo. Chory system, coraz bardziej przypominający gotowanie żaby.
