AKocjan

poszukuję konkretnie fox'a

wydaje mi się, że jest trochę za lekki, nie trzyma energii (2300 mm) nie jest sztywną konstrukcją, przy większych prędkościach mam wrażenie występowania odwróconego działania sterów (rewersy). Trzeba mocniej pociągnąć żeby wyprowadzić model z lotu nurkowego, co jest niebezpieczne. Brakuje mi płynności.

@Modelarz 2123 dziękuję za odpowiedź, jeszcze raz gratuluję w pełni udanego oblotu , będę musiał poćwiczy lądowanie bez klap, bo mnie to tak ładnie nie wychodzi jak Tobie.

@Modelarz 2123 Piękna maszyna, w powietrzu prezentuje się jak prawdziwa ;). Gratuluję udanego oblotu. Pozwoliłem sobie edytować Twój post do tego co w zupełności wystarczy. To nie temat na Twoje dywagacje i tym bardziej wklejanie swoich filmów którymi zalewasz Nasze forum. Chcesz coć zapytać -proszę ale bez swoich porównań ,teorii itp itd . Shock.

Czyli ten fox wykazuje wystarczającą sztywność konstrukcji do wykonywania akrobacji ? Szukam Fox'a którym mógłbym zrobić coś więcej niż wersją o rozpiętości 2300 mm

Ćwiczę ciągle latanie moim modelem akrobacyjnym, a że lądowanie najważniejsze - to staram się je opanować do perfekcji. Udało mnie się uzyskać pewną powtarzalność Dzięki temu niedługo będę mógł zabrać się za coś większego - lepszego i droższego.

Dlatego lepsze skrzydło o obrysie zbliżonym do eliptyczne bez slotów czy klap "bojowych" .

@grzegor 109tka ustępowała pod każdy względem brytyjskim myśliwcom Spitfire, dopiero Fw190 dawał radę aż do momentu wprowadzenia IX Bf-109 miał skopaną aerodynamikę, skrzydła niedopracowane

109 tki nie były udane według mnie, ogólnie przereklamowane, a czym późniejsza wersja tym gorsza. Kurt Tank miał znacznie lepsze samoloty do zaoferowania

ewentualnie sprawdź jeszcze migrację środka ciężkości w zależności od pozycji podwozia

podczas lądowania model lekko ciężko na nos nie będzie raczej problemem, trzeb tylko jakiś trymer dodatkowy ustawić kompensującego pojawienie się momentu pochylającego, ważne żeby nie przesadzić z tylnym wyważeniem, przekroczenie 25% LSCA do tyłu może stanowić problem dla modelu

Szykuje się piękny model

Też dobra metoda do weryfikacji gotowych modeli, przy projektowaniu lepiej sobie to jednak przeliczyć, żeby grubego błędu nie popełnić. Dlatego ja jestem zadowolony z tego modelu, lata w miarę proporcjonalnie. F-4 nie przeliczałem, ale zapewne prędkość przeciągnięcia jest proporcjonalnie zawyżona znacznie .

Prędkość przeciągnięcia w konfiguracji do lądowania Vs_oryginał_do_lądowania=72[kts]=133,34[m/s]=>czyli samolot przeleci 44,24[m] w czasie 1s

Trzeba wyznaczyć prędkość odnosząc się do skali modelu. Wprowadzimy w tym celu pojęcie prędkości w jednostce ilokrotności przebytych rozpiętości w czasie V_rozpiętość [b/s] Rozpiętość Spitfire'a: b_oryginał = 11,23[m] Rozpiętość Modelu: b_modelu = 1,60[m] Na podstawie instrukcji użytkowania w locie Spitfire'a dla maksymalnego załadowania: Prędkość przeciągnięcia w konfiguracji gładkiej: Vs_oryginal_gładka=86[kts]=159,27[km/h]=44,24[m/s] => czyli samolot przeleci 44,24 [m] w czasie 1 Prędkość przeciągnięcia w konfiguracji do lądowania: Vs_oryginał_do_lądowania=72[kts]=133,34[km/h]=37,04[m/s]=>czyli samolot przeleci około 37,04 [m] w czasie 1 Prędkości w jednostce ilokrotnosci rozpiętości / na sekundę Czyli V_s_gładka_rozpiętość=(44,24[m]/11,23[m])/1=3,94[b/s] V_s_do_lądowania_rozpiętość=(37,04[m]/11,23[m])/1=3,30[b/s] Teraz te wartości przeliczam na model RC (mój o rozpiętości 1,6[m]) V_s_model_gładka=3,94*1,6[m]/1=6,30[m/s]=22,69[km/h] V_s_model_lądowanie=3,30*1,6[m]/1=5,26[m/s]=19,00[km/h] Prędkości zbliżone do mojego modelu na tej samej zasadzie V_max od @grzegor V_max=337 [mph]=542[km/h]=150,56[m/s] Prędkości w jednostce ilokrotności rozpiętości / na sekundę : 150,56 [m] w czasie 1 więc: (150,56[m]/11,23[m])/1 V_max_rozpiętość=13,41[b/s] V_max_model= 13,41*1,6[m]/1=21,45[m/s]=77,22[km/h] - z taką prędkością maksymalną powinien latać mój model, żeby odwzorować zachowanie oryginału. jakiś problem, tekst mi przekreśla

po to żeby paliwo nie przemieszczało się w czasie zmiany kierunku działania przyspieszenia, tzn całe nie uciekło do tyłu - wtedy mamy zmianę środka ciężkości ... oraz problemy z dopływem paliwa. Grodzie utrzymywałyby równomierny poziom paliwa w sekcjach (oczywiście między nimi musiałyby być otworki wyrównawcze poziom paliwa). Nie przeszłoby takie rozwiązanie w modelarstwie ? Może trudne do wykonania ?

A to nie da się zrobić podłużnego zbiornika z grodziami ? @f-150? Tak żeby przewody paliwowe były krótkie, a środek ciężkości nadal we właściwym miejscu? Czy będą jakieś problemy w takiej sytuacji ? @jarek996 a gdzie twoje przeprosiny za przewymiarowanie mocy samolotów rolniczych ?

@piotr28 ja latam na elektrykach, są bardziej niezawodne jak dla mnie. Łatwiejsze w eksploatacji

Nie dało by się zrobić podłużnego zbiornika, przedzielonego grodziami z otworkami, wtedy środek mógłby wypaść tam gdzie trzeba ?

@piotr28 Teraz podejmuje Pan rodzaj napędu, a nie typ konstrukcji. Poza tym zbiornik paliwa powinien być zabudowany w środku ciężkości modelu.

@Kamyczek_RC, tylko pamiętaj o prawie skali, ogólnie czym większy modle tym większa wartość obciążenia skrzydeł (kg/m^2) przy zachowaniu podobnych właściwości lotnych, to że ktoś ma Spita o rozpiętości 2,5 m (ze znacznie większym obciążeniem skrzydeł), nie oznacza, że będzie on trudniejszy w pilotażu od mojego modelu. Innym tematem jest dobranie właściwego profilu skrzydła. Mój niby z pianki (struktura zewnętrzna), ale 5,5 [kg] ciągu generuje - model o rozpiętości 1,6 m. To dużo . Waży jakieś 3,5 [kg]. Nie można go porównywać do trenerków, które ważą przy podobnej geometrii co najwyżej 2[kg] Co do Twojego podziału, nie wiem do jakiej klasy zaliczyć warbirdy, na pewno nie są to modele szkolne. Tam zbyt dużo rzeczy trzeba ogarnąć. Poza tym warbird nie ma latać strasznie szybko, mój osiąga 115 km/h (tak podaje producent) Patrząc na zachowanie skali jest to spora prędkość.

@piotr28 Przytoczę pełną swoją wypowiedź: " Nie wiem jaki ma związek stroma ścieżka podejścia z problemem osiągnięcia właściwego kąta natarcia. Warbird stawia spore opory aerodynamiczne, więc łatwo utrzymać w niej właściwą prędkość redukując moc." Tutaj chodzi o konfigurację do lądowania, czyli wysunięte klapy i podwozie. Klapy w tego typu maszynach są dość duże (zajmują sporą powierzchnię), po to żeby generować jak największy przyrost siły nośnej. A że nic nie za darmo rośnie opór aerodynamiczny. Dodatkowo mamy podwozie z nieosłoniętymi owiewkami goleniami / sporymi kołami, z otwartymi osłonami , niezakrytymi wnękami. To nie akrobat z małymi kółeczkami na kompozytowych goleniach, często jeszcze z kroplowymi osłonami koła. Opory są więc spore, a tym samym doskonałość aerodynamiczna nieporównywalnie mniejsza względem konfiguracji gładkiej - tego tyczyła się moja odpowiedź. Gdybyśmy jednak brnęli dalej w temat, okaże się, że w prawdziwych myśliwcach przy prędkościach 700 km/h opory aerodynamiczne były olbrzymie (opór rośnie poniekąd z kwadratem prędkości). Aby takie prędkości osiągać maszyny dysponowały mocami rzędu 2000 / 2600 KM. Więc nawet idąc tym tokiem myślenia okazuje się, że nadal moje słowa są w mocy (chociaż w tekście o to mnie nie chodziło). Co do rozmiaru i ciężaru jest tzw prawo skali, obciążenie skrzydeł zawsze będzie rosło z rozmiarem. Dla przykładu, proszę spróbować zrobić model RC o rozpiętości 1,6 m z obciążeniem skrzydła Boeinga 747. Ogólnie duże warbirdy bardzo spokojnie podchodzą do lądowania, nie widzę żadnych problemów, oczywiście trzeba mieć większy pas startowy. Ogólnie chciałbym mieć coś większego, tylko że to droga zabawa, mój model lata ładnie i potrafi mniej więcej odwzorować właściwości lotne prawdziwego spita, liczyłem gdzieś prędkość odnosząc do jednostki długości kadłuba, model jest nawet trochę za szybki względem oryginału. Planuję kupić jeszcze F4U Corsaira, może na wiosnę. Ogólnie nie mam problemów z lataniem, jak się postaram jakoś to idzie: Możesz sobie porównać dokonania innych modelarzy na tym modelu, źle nie wypadam, szczególnie jak się przyłożę. @latacz latałem, modelami znajomych, niestety własnego takiego się nie dorobiłem (mam akrobata dopiero w fazie pomysłu w głowie - ale to się chyba nie liczy). Możesz popatrzeć na zachowanie w powietrzu mojego spita i drewniaków, różnic wielkich nie zauważysz, szczególne przy lądowaniu, kiedy masz wypuszczone klapy i podwozie. Jak wytracę prędkość łatwo mogę przeciągnąć, żadna filozofia. Może przy krecie model ma większą szansę na przetrwanie, pianka lepiej przenosi takie obciążenia, ale sam nie testowałem . Mam poza tym F-4 Phantoma, i to już przeciąga koncertowo. Przy lądowaniu potrzebuje prędkości, nie jest proste ; mój model: Dodam, że nie używam żadnych kontrolerów lotu czy stabilizatorów Pozdrawiam również

@Kamyczek_RC a jak określisz model wymagający? Czym większy tym chyba łatwiej ? Oczywiście jeśli ma się odpowiedni pas startowy. Na moim lądowisku większymi modelami nie mógłbym już operować. dziękuję i pozdrawiam

@piotr28 Ja do tej pory nie zniszczyłem żadnego modelu, ogólnie wiedza teoretyczna pomaga. Odnośnie mojego poradnika, błędów tam nie było tylko uproszczenia. Po to właśnie żeby nie komplikować tematu. Moje argumenty tutaj nie były w żaden sposób oprócz :nie wiesz" "nie umiesz" itd, poddawane pod ocenę, brakowało rzeczowych kontrargumentów. Wykorzystywano wyłącznie fragmenty moich wypowiedzi czy dopowiadano tak, żeby mnie ośmieszyć, a jak wychodziło, że mam rację "klient" kończył rozmowę. Temat praktycznie został zniszczony, dlatego proponuję usunąć komentarze i zacząć jeszcze raz, tym razem merytorycznie

@jarek996 - samoloty rolnicze nie mają wcale mocniejszych silników, nasz Dromader posiada silnik o mocy 1000 KM, rekordzista Air Tractor bodajże jakieś 1350 KM , a jutro czy pojutrze precyzyjniej opiszę o co chodzi z tymi oporami, w odniesieniu do konfiguracji do lądowania - bo o ten etap lotu mi chodziło.