kesto

Mam ten model  i mój waży 790g. z silnikiem i serwami bez akumulatora. To nie jest model do akrobacji 3D, lecz do klasycznych fikołków, więc jego waga nie należy do małych. Jednakże jeśli ktoś chce mieć modelik akrobacyjny bez spinania się na zaawansowaną akrobację 3D to śmiało może sobie na taki pozwolić. Latam nim od ładnych kilku lat, a ten filmik ze strony producenta, to właśnie pierwsze moje loty tym modelem.

Zamknięcie kabinki zrobiłbym jednak na magnesach, takie wciskanie na węglowe kołki nie zda egzaminu. Stalowy kołek w stopce statecznika pionowego jest zupełnie zbędny, no chyba że miał zwiększyć ciężar tyłu modelu.

Skoro wystartował i wylądował cało, to jest to już sukces. Teraz na spokojnie dalsza praca nad modelem i pilotażem. Gratulacje za ukończony i ulotniony model.

W międzyczasie zrobiłem rurkę Pitota.

To jest gips ceramiczny, lepszy od zwykłego budowlanego. Formę przed założeniem laminatu trzykrotnie pokryłem woskiem Honeywax.

Elementy laminatowe z form gipsowych.

Szary jest bardziej elastyczny, a tak  właściwie to się niczym prócz koloru nie różnią. Poza tym nigdy nie robiłem jakiejś dokładnej analizy właściwości, bo do niczego mi to nie było potrzebne.

Do przeprowadzenia przedłużaczy i przewodów od serw, zwinąłem rurki papierowe i wkleiłem w kadłubie. Serwo do kierunku też ma już swoje miejsce. Jednak bez foremki się nie uda, ale żeby było szybko i tanio, to odlałem ją z gipsu.

Przód i tył zrobione ze styroduru i oklejone papierem japońskim na lakier akrylowy.

Wstępne prace nad silnikiem. Początkowo chciałem zrobić go z laminatu, ale ostatecznie będzie to dłubaninka sklejkowa.

Trzeba było trochę popracować nad kształtem dna modelu. Aby uzyskać odpowiedni przekrój musiałem dokleić sklejkowe brzechwy pod odpowiednim kątem w stosunku do trójkątnego dna, co ma w efekcie dać lepsze właściwości modelu na wodzie czyli łatwiejsze wejście na redan. Całość zalaminowałem tkaniną 48g. Wyciąłem również przednią ścianę za fotelami pilotów ze sklejki 1mm i też zalaminowałem tą samą tkaniną.

Gratuluję. Cieszę się, że oblot się udał.

Mirek, ten model ładnie lata, ale ja w tym locie eksperymentowałem z ustawieniem klap do startu. Jak widać eksperyment się nie udał i powróciłem do poprzednich ustawień, czyli startu bez klap.

Foremka gotowa.

Po prawie roku przerwy, powrót do prac nad PZL-em.

Forma do pływaków podskrzydłowych.

Byłem razem z Krzyśkiem kesto w Skarżysku i udało mi się sfilmować tylko drugi lot, ale za to jaki emocjonujący! Pierwszy był nudziarsko przewidywalny znając jak Krzysiek wyposaża i reguluje swoje budowane modele. A Kesto nie powiedział wszystkiego, co tam zamontował. Jak się wsłuchacie, to od połowy rozbiegu słychać wyjącą turbinę

W zanadrzu miałem jeszcze silnik parowy i awaryjny napęd gumowy

Sam jestem zainteresowany filmem. Chyba ktoś kręcił, to mam nadzieję, że zamieści.

Model po pierwszych lotach w Skarżysku-Kamiennej. Wyważenie - 60mm od natarcia. Lot w pełni stabilny i przewidywalny. Model dość szybki i do startu potrzebuje trochę miejsca by się rozpędzić. Początkowa faza startu wymaga uwagi ze względu na nieprzyjemną właściwość modelu do robienia cyrki. Trzeba pomału wprowadzać model w ślizg aby końcówki skrzydeł oderwały się od wody, dopiero wtedy można dać pełny gaz. Lądowanie na klapach bezproblemowe.

Bebechy i na koniec rejestracja jak w oryginale, żeby taki ładny był - hamerykanski

Można dać mniejszy regulator;)

...i to jest słuszna koncepcja .

Zanim jednak pojawi się dym, trzeba jakoś wystartować, a do tego potrzebny jest ster wodny. Wyciąłem go z laminatu dwustronnie miedziowanego.

Bo łatwiej jest dorobić wydechy w elektryku niż w spalinie

W zestawie nie było rur wydechowych, więc dorobiłem ze styroduru, i rurek alu.

W skrzydłach były duże wnęki na podwozie, które wypełniłem wkładkami se styroduru i okleiłem folią.

Zaklejam wnęki podwozia. Wkładka ze styroduru zalaminowana tkaniną 110 i 48 na żywicę epoksydową.

Irek, chodzi o niekonwencjonalny układ modelu Seawind. W klasycznym modelu silnik i zbiornik paliwa jest z przodu, przed środkiem ciężkości, więc po zatankowaniu masz dociążony przód. W Seawindzie jest na odwrót - silnik i zbiornik paliwa jest za środkiem ciężkości i po zatankowaniu dociążasz tył. Nie widzisz różnicy?

Celowo poruszyłem temat wyważenia modelu, ponieważ układ Seawinda jest niekonwencjonalny i wyznaczenie środka ciężkości dla modelu z silnikiem spalinowym jest inne niż dla wersji elektrycznej. Stanisław doskonale wyjaśnił na czym polega ta różnica, więc nie będę się powtarzał. Faktem jest, że w przypadku przeróbki Seawinda z silnika spalinowego na elektryczny, należy inaczej wyważyć model niż podaje instrukcja. Ten przykład pokazuje, jak łatwo można popełnić błąd jeśli nie dokona się odpowiedniej analizy rozkładu mas w zależności od układu modelu.