kesto

Jest piękny.

Przydałby się kadłub laminatowy . Piękny model, jest czego pozazdrościć.

chyba będę, szkoda go na nieprzezroczyste kabinki

Pomalowałem kolorem FS 34410 czyli polskim morskim.

Zainwestuj w lutownicę transformatorową. Lepiej nadaje się do precyzyjnych lutowań.

Problemem tego samolociku jest jego układ półtorapłata i niewielkie rozmiary. To nie jest typowy dwupłat, gdzie cięciwy obu skrzydeł są zbliżone. W Nieuporcie 17 dolne skrzydła w tej skali mają bardzo małą cięciwę (pewnie coś koło 60-70mm) a co za tym idzie - koszmarny opływ powietrza i beznadziejną siłę nośną. Wynika to z krytycznych opływów strug powietrza, które bardzo łatwo odrywają się od górnych powierzchni, a to skutkuje przepadaniem modelu czyli typowym korkiem. Wyjątkowo chętnie robi to w lewo, bo efekt odśmigłowy skutecznie mu w tym pomaga. Jeśli dolny płat ma większy kąt natarcia niż górny, to przy starcie, kiedy model wznosi się ze stosunkowo małą prędkością, dolny płat już pracuje na kątach dawno przekraczających kąty krytyczne i nie generuje siły nośnej lecz piękne zawirowania i stosowny opór. Dlatego masz problem ze startem. Model jest bardzo ładny, lecz będzie trudno zmusić go do posłuszeństwa właśnie ze względu na te malutkie dolne skrzydełka. Gdyby był większy, szanse na sukces zdecydowanie by wzrosły, a tak to masz śliczny modelik do podziwiania, ale już niekoniecznie do polatania. To nie moja sprawa, ale ja bym dał spokój z męczeniem maleńkiego Nieuporta i zaczął robić większy

Początek malowania. Najpierw szpachla natryskowa Motip i szary podkład, potem srebrny na dolne powierzchnie.

Przy takim maluchu, żeberka trzeba było wyciąć z balsy. Sklejkowe, mimo ażurowania są dość ciężkie. To samo dotyczy zakończeń płatów. Koniecznie wymień na balsę, nawet jeśli będziesz musiał wyciąć je ręcznie a nie laserem . Mam nadzieję, że chociaż wręgi za środkiem ciężkości w kadłubie wytniesz balsowe. Temat ciekawy i z przyjemnością będę obserwował.

Słusznie Wojciechu. W PM135 jest na ten temat informacja.

Oryginał był płasko-wypukły

Witam a oto efekt mojej dzisiejszej walki

 

 

sppodwozie.JPG

 

Lutowanie wyszło bardzo mocne drut się prędzej ugnie niż lut puści.Waga tego co widać 24g. Nie wiem czy mosiądz nadaje się na podwozia, wybrałem go ze względu na łatwość lutowania. To wszystko będzie zamknięte w balsie co powinno zapewnić dodatkową sztywność.

ps

Do makiet statycznych  może być, ale jeśli ma to latać, proponuję wymienić mosiądz na drut stalowy. Też się dobrze lutuje. Na balsę jako materiał usztywniający podwozie raczej nie licz.

Weź nie żartuj. Wicherek sam lata tylko mu nie należy przeszkadzać. Trzeba naprawdę mocno się starać aby coś nie wyszło

Za ładne by się nimi tłuc . Efekt malowania sklejkowego kadłuba - powalający.

http://www.nastik.pl/materialy-budowy-c-223.html?osCsid=3ec925d7ac8d82dc954ec396c2e524ac

Tutaj masz komplety.

Podobno też wada. Ktoś tu na forum pisał, że ten lakier potrafi nieźle powichrować poszycie.

balsowe

Zainwestuj w Ezekote. Jest tańszy od żywicy i  na bazie wody, a to już duża zaleta.

 . Mam kilogram epidianu i tegoż właśnie użyję

Jakiego? Bo jeśli to Epidian 5, to jest to gęsta niczym smoła substancja i laminowanie smołą jest raczej niewskazane. Epidian 53 jest już trochę lepszy, bo rozcieńczony, ale i tak stosunkowo gęsty. Można go trochę podgrzać i wtedy staje się bardziej przyjazny do laminowania.

Skoro już jednak zamieniasz depron na balsę i sklejkę, to proponuję też zamienić Epidian na coś bardziej stosownego.

Gratuluje oblotu. Rób A-10 i nie rozmieniaj się na drobne

Dzięki uprzejmości kolegi Andrzeja (jędrek) udało się odtworzyć godło II Eskadry Bliskiego Rozpoznania MDLot w Pucku i taką kalkomanię mam nadzieję wykonać i nakleić na RWD-22.

Srebrny będzie spód, silniki i pływaki, reszta w kolorze szarozielonym FS34410, tak jak były malowane Lubliny RXIII i RXX czyli zgodnie z dostępnymi informacjami na ten temat.

Ten pierścień jest dwustronnie zalaminowany tkaniną 48g, więc nie będzie tylko do ozdoby

Laminatowe owiewki silników mocowane są przy pomocy wkrętów . Być może nie jest to rozwiązanie zbyt ambitne, ale za to najprostsze i skuteczne. Aby nie "usmażyć" regulatorów, wykonałem otwory wentylacyjne w owiewkach.

Napęd steru wysokości jest realizowany dość długim (1000mm), sztywnym popychaczem wykonanym z listwy balsowej 13mm zeszlifowanej na ośmiokąt i wzmocnionej rowingiem węglowym. Całość bardzo lekka i sztywna. Snap kulowu dokręcony do dźwigni śrubką nierdzewną M2.

Do zamontowania elementu kadłuba pod skrzydłem, zrobiłem tulejki prowadzące z duralu (wklejone w spód kadłuba) i nagwintowane tulejki z mosiądzu jako nakrętki.

Początkowo chciałem półkę na akumulatory zrobić przykręcaną aby mieć możliwość wykonania reflektora do lądowania jak w Łosiu. Zrobiłem już nawet elementy mocujące, ale doszedłem do wniosku, że wklejenie tej półki przyniesie większą korzyść niż zrobienie reflektora . Po pierwsze - wzmocni zdecydowanie przód stając się elementem konstrukcyjnym trwale związanym z bokami kadłuba tym samym usztywniając konstrukcję, po drugie - uprości procedurę montażu półki bo odpadnie kwestia gimnastyki z tulejkami, śrubkami i innymi nieprzewidzianymi historiami, po trzecie - stworzy zamkniętą i szczelną przestrzeń z przodu kadłuba. Dlatego też wkleiłem półkę i zalaminowałem połączenie paskami tkaniny 48g.