Czaro

Czyli uszkodzenia powstawały w miejscach koncentracji naprężeń. Stąd wniosek, że konstrukcja kadłuba była wadliwa. Brakowało fabrycznych wzmocnień, które ustateczniałyby powłokę kadłuba, lub zwiększałyby lokalnie grubość przekroju, tak aby naprężenia rozpraszały się dalej po kadłubie. Śmiem twierdzić, że wzmocnienie z tkaniny, czy rowingu szklanego działałoby tak samo skutecznie. Jak zachowuje się kadłub, w którym wklejamy rowing węglowy tylko na części jego długości? Tak samo jak balsowa listewka do której przykleimy listewkę sosnową na krótkim odcinku. Co będzie jak taką konstrukcję zegniemy? Oczywiście złamie się w miejscu, gdzie zaczyna się sosna. Tak samo będzie z kadłubem, w miejscu gdzie kończy się węgiel. Hasło do sprawdzenia w słowniku: karb. Qni, piszesz o tym, że kadłub jest za miękki. Ale w jakim sensie? Wgniata się pod palcami? Jeśli tak, to znaczy, że dałeś za mało tkanin, ścianka jest za cienka. Dołóż dodatkową warstwę szkła, na całej powierzchni. A może pod palcami się nie wgniata, ale jak złapiesz cały kadłub za koniec i początek łatwo można go zgiąć? Następuje utrata stateczności powłoki? Wtedy kilka wręg, albo nitka rowingu poprawi sytuację.

Sorry kolego, że "wybuchłem", ale qnii ma zamiar popełnić gruby błąd i zamiast skupić się na tym, żeby go od tego odwieść, to czepiasz się pierdółek.

qnii, jeśli zrobisz tak jak proponujesz na zdjęciach, kadłub będzie Ci się łamał zaraz obok węgla, w miejscu gdzie jest tylko szkło. Albo robisz kadłub szklany z rowingiem węglowym puszczonym po całej długości kadłuba, albo kadłub całowęglowy. Utopia, już daj se siana z tymi dedykacjami. Na początku przygody z kompozytami nie zauważa się takich różnic.

Rozkład współczynnika siły nośnej, krócej "rozkład Cz"

Prawie dobrze Ale bardziej mnie zastanawia po co dawać kruchy węgiel, w miejsce narażone na udary właśnie. Lepsze byłoby pospolite szkło

Uważasz, że model widzi różnicę kiedy leci pod wiatr, a kiedy z wiatrem?Przecież jemu jest wszystko jedno. On ma swoją prędkość względem powietrza i więcej go nie obchodzi. Tylko nam się wydaje, że jest różnica, bo stoimy na ziemi. Masz świadomość, że szybki, metrowy model lecąc kursem z wiatrem dość prędko znika z pola widzenia?

Ale czemu akurat węgiel?

W rekreacyjnym modelarstwie zalecasz liczyć macierze sztywności? To chyba jesteś albo algebraicznym fetyszystą, albo na głowę upadłeś.

Przyjęło się, że lot po największej doskonałości nazywamy optymalnym, a z najmniejszą prędkością opadania ekonomicznym. Oczywiście, sterem wysokości można wpływać na kąt natarcia. Ale czy można go zmieniać tak, aby uzyskać żądaną wartość, czyli innymi słowy sterować? Jest to bardzo trudne.

Nieprawda. Latanie po największej doskonałości jest najbardziej optymalne. Stąd prędkość największej doskonałości nazywa się prędkością optymalną. Ekonomiczne to jest latanie na prędkości najmniejszego opadania. Poza tym jak chcesz w locie sterować kątem natarcia? Nie lepiej założyć sobie dany Cz optymalny i dążyć do prędkości lotu odpowiadającej temu Cz?

Pliki *.dat do zaimportowania w Profili: http://www.ae.illinois.edu/m-selig/ads/coord/fx61184.dat http://www.ae.illinois.edu/m-selig/ads/coord/fx60126.dat

Obstawiam, że to jest profil depronowy :twisted:

Zawody się odbyły, przy pięknej szybowcowej pogodzie Pod względem frekwencji były to największe polskie zawody F3K w tym sezonie. Od świtu do zmierzchu (dosłownie) odlataliśmy wszystkie 9 zaplanowanych rund f3k w dwóch grupach Pucharu Mazowsza i dodatkowej grupie Pucharu Polski. Na koniec kto miał jeszcze siłę i sprawny model wystartował w "finale f6d", czyli wszyscy w górę, a ten kto pierwszy "padnie" schodzi z pola i tak w kółko, aż do wyłonienia zwycięzcy Zabawa była przednia, a rywalizacja na najwyższym sportowym poziomie, co również docenili sponsorzy, dzięki którym żaden z zawodników nie wrócił z pustymi rękoma Nasi sponsorzy: Lotnisko modelarskie Koczargi Sklep modelarski RCgliders Sklep modelarski Perfect Hobby Wyniki eliminacji do Pucharu Polski Wyniki Pucharu Mazowsza F3K 2011' Galerie zdjęć: http://www.sklepekspert.pl/puchar_polski_i_puchar_mazowsza_f3k_koczargi_210.html http://koczargi.waw.pl/galeria.cfm?id=136

No ja na ten przykład zapisałem się już dawno temu, a dopiero dziś zacząłem budować model

Ja jeszcze też, ale od czego jest modelarnia? :twisted

A ja myślałem, że najlepsiejszy aramid to ten od ludzi radzieckich. Z fabryki, w której produkowali Burana (podobno).

A jakie są to standardy? Bo jeśli takie jak na zdjęciu to...http://pfmrc.eu/viewtopic.php?p=254485&highlight=#254485 Ciekaw jestem jaką metodą zmierzyłeś tę wyraźną różnicę na rozciąganie, względem węgla. Jeśli to prawda, to byłoby rewolucyjne odkrycie! Kevlar lepszy do węgla!

Mam przyjemność zaprosić Was na zawody DLG o Puchar Mazowsza F3K. Impreza odbędzie się już po raz trzeci na Lotnisku modelarskim Koczargi, k. Warszawy. Zawody odbędą się w niedzielę 2 października 2011r (potwierdzenie zawodów w sobotę 01.10 do 18-tej, w zależności od prognozy pogody) Program zawodów: Rejestracja zawodników od 10.30 Odprawa 10.45 Pierwsza kolejka 11.00 Zakończenie zawodów ok. 18.00 Planujemy rozegrać następujące konkurencje: 3 z 6 (max. 180) 5x2 (max. 120) wszyscy w górę (max. 180) ostatni i przedostatni (max. 240) wzrastający czas (od 30 do 120, co 15sek.) ostatni lot (max. 300) 1, 2, 3, 4 minuty wszyscy w górę 3 z 6* "finał" F6D* * - w zależności od warunków pogodowych i czasowych Dla zwycięzców nagrody!! Opłata startowa: 30 zł Uwaga! Do startu w Pucharze Mazowsza dopuszczony zostanie każdy, kto zarejestruje się on-line w terminie, oraz opłaci opłatę startową. Do startu w Pucharze Polski zostaną dopuszczeni wyłącznie zawodnicy posiadający Licencję sportową zawodnika AP. Prosimy zabrać ze sobą stopery - sędziujemy sobie nawzajem. Rejestracja zawodników i więcej informacji już niebawem na www.f3k.pl Dojazd i szczegóły nt. lotniska: www.koczargi.waw.pl

Myślę, że dla Ciebie lepiej będzie wzorować się na planach już latającej konstrukcji. Projektowanie to wyższa szkoła jazdy na wrotkach i wymaga trochę więcej doświadczenia i wiedzy.

Więc czemu nie zadasz tych pytań swojemu instruktorowi?

Znajdź sobie w Bielsku modelarnię lotniczą i zacznij tam chodzić na zajęcia.

Z tańszych to Sword od http://mawi-flymodels.pl/, natomiast droższe i pewnie lepsze to elektryczne wersje szybowców f3b, np. Ceres electro http://www.baudismodel.com/ceres.php czy Pike electro http://www.f3j.com/electro.htm

Może trochę przesadziłem z tymi procentami 33cm wydaje się trochę za dużo, ale takie 23...24cm? Z trapezowym uchem zwężającym się do 14...15cm wygląda na szkicu całkiem zgrabnie, a wiadomo, że co ładnie wygląda dobrze lata Wszystko ma wpływ na zachowanie w termice (no może poza rodzajem silnika). W szybowcach termicznych najlepiej sprawdzają się skrzydła ze wzniosem podwójnym. Jeśli zdecydujesz się na dzielenie skrzydła na dwa, sprawa jest prosta. Wznios na bagnecie środkowym i dodatkowy na uszach. Ale dzielenie skrzydła na środku jest bardzo niekorzystne z punktu widzenia wytrzymałości. Przecież to na środku skrzydła właśnie występują największe obciążenia, więc za przecinanie w tym miejscu dźwigara powinno się zsyłać do piekła Oczywiście można sobie z tym poradzić solidnym łącznikiem i wytrzymałymi komorami bagnetu, ale to zawsze dokładanie masy do modelu. Z tego punktu widzenia lepiej zrobić centropłat z jednego kawałka, a do transportu demontować tylko uszy. Niestety przy skrzydle dzielonym na trzy, wznios na środku centropłata jest trudny do zbudowania. Dlatego możesz ograniczyć się do wzniosu tylko na końcówkach. Przy założeniu, że centro ma 1,3m rozpiętości uszy są w miarę duże i nie trzeba będzie ich bardzo podnosić, żeby uzyskać odpowiednią stateczność boczną. Ciekawym rozwiązaniem jest dołożenie na uszach dodatkowo podniesionych końcówek,tak jak np. w modelach TopModel (Astra, Fascination, czy Gracia). Coś takiego bardzo fajnie pracuje i ułatwia ciasne krążenie. Rozwiązanie z centropłatem ze styro/balsy łączy wiele zalet. Przede wszystkim zapewnia skrzydłu dużą wytrzymałość na skręcanie, zginanie (o ile zadbamy o wklejenie solidnego dźwigara), oraz podczas lądowania w wysokiej, twardej trawie. Jest też zupełnie poprawne jeśli chodzi o bezwładność poprzeczną modelu, lekkie uszy na zewnątrz, ciężki centropłat w środku - model będzie dobrze pokazywał termikę. Ale jak to zwykle bywa, są też "plusy ujemne" takiego rozwiązania. Szczególnie jeśli chodzi o wykonanie mocnego łącznika i rozprowadzenie pochodzących od niego sił w skorupie. Ale pewnie i tak będziesz musiał zrobić dźwigar z uwagi na dużą rozpiętość, więc z bagnetami nie będzie chyba problemów. No i pozostaje pytanie, czy zdołasz opanować tę technologię w stopniu wystarczającym? Wklejanie dźwigara do takiego skrzydła łatwe nie jest, o czym możesz się przekonać czytając linkowane wyżej tematy.

Sted, dlaczego tak małe cięciwy w skrzydle planujesz? Skąd to wynika? Logika podpowiadałaby zaplanować skrzydło co najmniej o 50% szersze. Szybowiec termiczny lata raczej z małymi prędkościami, więc przy wąskim skrzydle będzie problem z liczbami Re, dużo na tym stracisz. Szczególnie w krążeniu, kiedy na końcówce skrzydła będzie Ci się zrywał opływ, a model wpadał w korek. Konstrukcja żeberkowa, z kesonem to bardzo dobre rozwiązanie. Prawidłowo sklejona, będzie wystarczająco wytrzymała do lotów termicznych, a zarazem najlżejsza z możliwych. Nad klapami się nie zastanawiaj, tylko je zrób Taki model będzie miał sporą doskonałość, do lądowania będziesz musiał ją jakoś zmniejszać. Nie ma nic skuteczniejszego niż duże klapy, wychylone blisko 90st do dołu. Poza tym takie klapy przydadzą się do uciekania z za mocnego noszenia. Kiedy model jest bardzo wysoko, trudno ocenić prędkość i w nurkowaniu łatwo niebezpiecznie go rozpędzić, doprowadzić do flatteru i ..., a z dużymi klapami można schodzić nawet pionowo w dół i nic z modelem nie powinno się stać. Zresztą, w ciasnym krążeniu również opłaca się dodać lekkiej klapy "termicznej". Nie będziesz żałować

Amatorzy