andrzej_t

Z pewnością EPP nie rusza temperatura pokojowa. W spalinach jak sama nazwa wskazuje, są tylko produkty spalania natomiast silnik oprócz spalin wypluwa niespalone paliwo zawierające wszystkie składniki. EPP jeśli nawet nie będzie wrażliwe na te składniki, będzie nasiąkać wyplutym paliwem i przybierać na wadze. Tak czy tak trzeba zabezpieczyć lakierem odpornym na nitrometan.

A ten wątek czytałeś? http://pfmrc.eu/index.php?/topic/29618-techone-hobby-venus/

Od propsavera tak, bo najczęściej są również ulepszane lub przynajmniej niklowane, więc swoją rolę spełniają. Gdyby Ci jednak takich zabrakło, to inne, przypadkowe mogą być zbyt miękkie, będą się końce dociśnięte do ośki rozgniatać od wibracji i cały wirnik odjedzie w siną dal. Dlatego albo porządne albo żadne. Ćwiczyłem już te figury ze zwykłymi śrubami ale dopiero takie z demontażu starego magnetowidu dawały radę bo były wystarczająco twarde.

To są śruby ulepszane i dobrze trzymają. Jeśli dasz oryginalne od propsavera , może być ok ale przy braku wspomnianych, o zwykłych zapomnij - będziesz szukał śmigieł z wirnikami co chwila.

Nakrętkaaaaaaaaaaaaaaa - nie śruba.

Wierzę Mnie się to jeszcze nie zdarzyło ale warto mieć na uwadze.

Nie musi być zaraz tak tragicznie. Najczęściej w takich silnikach ośka jest zabezpieczona zawleczką, ale sam dzwonek mocno dokręcony do ośki dwoma śrubami a pod jedną z tych śrub jest ośka zeszlifowana na płasko. Tak więc zawleczka nie będzie narażona na zerwanie przy dokręcaniu śmigła. Gdyby rozwiercić śmigło wiertłem 2,2mm, można uzyskać luźne wejście śmigła na ośkę (plastik tak się dziwnie rozwierca, że trzeba użyć odrobinę większego wiertła, niż docelowy otwór) a w takim wypadku błąd w osiowaniu z pewnością będzie niewielki. Można wtedy nagwintować ośkę tylko tyle, żeby nakrętka docisnęła śmigło do korpusu. Wtedy jest szansa, że śmigło będzie w miarę centrycznie i prostopadle do osi, bo się samo ułoży. Nakrętkę i śmigło można wtedy zabezpieczyć CA. Mam w jednym z modeli identyczne rozwiązanie - śmigło opiera się o korpus a dokręcone jest nakrętką i kontrą.

Pytałem, bo istnieje kilka zagrożeń na które trzeba uważać. Wirująca obudowa magnesów jest dosyć miękka i jeśli nawet będziesz ją trzymał w ręku, spory opór przy gwintowaniu może spowodować, że się zniekształci w miejscu mocowania ośki i magnesy będą tarły o stojan (kubek nie będzie prostopadły do ośki). Odpadające wióry mogą być łapane przez neodymy. Mogą narobić bałaganu. Jeśli ośka jest zbyt miękka, może ulec skręceniu w czasie gwintowania. Trzeba ją też zdrowo oszlifować na początku, żeby narzynka w ogóle załapała. To oszlifowanie musi być dokładne, inaczej narzynka może zacząć wchodzić pod kątem i pod koniec gwintu przekrój ośki będzie eliptyczny. Nakręcone na taką ośkę śmigło nie będzie się obracało w jednej płaszczyźnie. Będzie to wyglądać, jak moneta zakręcona na blacie stołu. Takie rzeczy robi się inną metodą ale nie masz warunków. Dlatego możesz wcześniej zrobić próbę na innym, podobnym pręcie o średnicy 2mm. Wtedy ocenisz, czy siła do gwintowania nie jest zbyt duża, jak wychodzi gwint itp. Może demonizuję, ale szkoda by było zniszczyć dwanaście silników.

A masz już pomysł, jak tą narzynkę użyć?

Jasne, że się czepiam ale teraz jest jednoznacznie.

1-Nie musi trymować bo jak puści drążki to model leci prościutko - tak napisał czyli trymery są w prawidłowym położeniu 2- to akurat w tej fazie nauki jest ważne 3-co ma nie być pod kątem i do czego? skrzydła czy kadłub?

Karol - puść drążki zanim rzucisz model - może wtedy od razu poleci prościutko. No i może poszukaj trochę teorii o sterowaniu modelami rc w jakichś książkach lub choćby wpisując w google takie zdania jak: ...jak nauczyć się latać modelem rc ...jak zakręcać modelem rc itp itd.

OsMax 10LA lub 15LA, paliwo 10%nitro i 18% syntetyku ale z dodatkiem rycyny, dobrze dotarty i lekko przelany, z gorącą (mimo nitra) świecą będzie idealny do lekkiego szybowca. Przy właściwym wyregulowaniu potrafią długo pracować na wolnych obrotach nawet na większej wysokości. Tylko nitro w paliwie jest agresywne i trzeba dobrze model zabezpieczyć. Na upartego do LA można stosować wyłącznie metanol z rycyną 80/20 ale szybowiec po zejściu ze sporej wysokości będzie zimny i trudniej się z niego wyciera to, co silnik wypluje. Syntetyk łatwiej. Za to takie paliwo nie jest tak agresywne dla lakierów jak i dla wnętrza silnika. Miałem nawet MVVS-a 2,0ccm z czarną rurą w dwumetrowym szybowcu i zbiornik 50ccm. Gaźnik w nim był prymitywny ale mimo to silnik potrafił długo pracować na wolnych obrotach. Tak więc nie jest tak źle z tymi małymi silniczkami a skoro je lubisz to na pewno dasz sobie radę. A co do tych minusów - mnie też nie przeszkadzają bo latam głównie spalinami - napisałem o nich tak na wszelki wypadek.

Bez przesady. Dobre silniki 2,5ccm dobrze wyregulowane mają bardzo precyzyjną regulację i można latać z nimi podobnie jak z napędem elektrycznym. Po wywindowaniu szybowca na odpowiednią wysokość, zmniejsza się obroty do minimalnych i szuka noszeń a silnik sobie powoli kręci śmigłem. Kiedy zajdzie potrzeba, zwiększa się powoli obroty i ponownie winduje model. I tak aż skończy się paliwo. Problem w tym, że zastosowanie spalinki to praktycznie same minusy - konieczność tankowania, brudzenie modelu niespalonym paliwem, trochę osprzętu do odpalania, czasem problemy z regulacją czy usterkami w instalacji paliwowej, trudniej zabudować w kadłubie bez jego ,,dewastacji" no i jak zgaśnie w górze - wiadomo, bez noszeń się nie polata.

To znaczy, żeby przy ładowaniu nie przekraczać 3,6A. Taki może popłynąć na początku ładowania pustego akumulatora.

Wsadź ze dwa krety do kabiny to zaraz zmienisz zdanie Latasz 3D, że robisz zakręty ze skrzydłami w poziomie? Możesz zakręcać kierunkiem ale tak delikatnie go wychylaj i przy takiej prędkości, aby po pochyleniu skrzydeł nie pochylał nadmiernie nosa. Po lekkim pochyleniu nosa będzie się odrobinę rozpędzał w zakręcie więc prawidłowo wyważony i tak wyrówna tylko musi mieć na to miejsce, dlatego trzeba latać trochę wyżej a kontrowanie lotkami w zakrętach sterem kierunku w takich przypadkach jest niecelowe. Z kolei samymi lotkami i wysokością można zakręcać nad samą ziemią, muskając trawę końcem skrzydła, tylko trzeba się tego nauczyć również nieco wyżej.

tomyy29 Prosisz o opinię, więc myślę, że zaczynasz nie z tej strony. Akrobacja to konkretnie nazwane figury o konkretnie określonych kształtach wykonywane w konkretnie określony sposób w konkretnych miejscach. Sporo niestety tych konkretów. Do tego służą ODPOWIEDNIE samoloty czy szybowce. Tak też jest z modelami. Jeśli zaczniesz naukę akrobacji odpowiednim modelem, będziesz wiedział, jak bez przeróbek coś wykręcić modelem nieprzystosowanym do akrobacji Po przeróbkach taki model będzie zdolny do kręcenia czegoś tam ale to nie będzie akrobacja. Napisałeś, że jakaś Beta 1400 ,,pięknie" kręciła beczki. Jak chcesz zobaczyć pięknie kręcone beczki to popatrz na filmiki z zawodów F3A lub na hali przy muzyce i zaraz zmienisz zdanie. Akrobację zaczyna się od poznania zasad a nie od przerabiania modelu służącego do nauki utrzymania się w powietrzu. Poczytaj o modelach akrobacyjnych, o ich regulacji, popatrz na kąty silnika i skrzydeł i popatrz na swojego Pioneera. Pewnie, że można wstawić mocniejszy silnik pod innym kątem, obciąć skrzydła, zmniejszyć wznios, podnieść spływ, przedłużyć lotki w stronę kadłuba i ustawić je różnicowo, powiększyć kierunek, dać mocniejsze serwa, wzmocnić połączenie połówek skrzydła itp. itd. Pytanie tylko po co? Powstanie paskudztwo, które i tak na żyletkę latać nie będzie. Nie poleci dokładnie w pionie ani w górę ani w dół, w poziomie w linii prostej. Beczki nie będą w osi kadłuba, w pętlach będzie uciekał na boki i za żadne skarby nie będzie latał tak, jak sobie to teraz wyobrażasz. O beczce autorotacyjnej aż się boję pomyśleć. Czy takim modelem chcesz się uczyć akrobacji? Będziesz walił o ziemię nie wiedząc czemu. Czy kolarką da się śmigać po piachu albo góralem po szosie. Pewnie że tak. Jak się koła zamieni. Odpowiadam więc na Twoje pytanie - Nie warto. Napisałeś, że naderwałeś ucho przy krecie. Miałeś jakiś problem z aparaturą? Pytam z ciekawości bo Pioneerem trudno zaliczyć kreta z innego powodu. Wyciąga się go na jakieś 100 - 150m, wyłącza silnik i szybując szuka termiki. Do tego służy. A do akrobacji proponuję poszukać planów lub gotowca ale odpowiedniego modelu. A jaki to model? Jak liźniesz teorii, sam wyczaisz. A jak już opanujesz większość figur, możesz brać się za przeróbkę Pioneera, o ile jeszcze będziesz miał na to ochotę. P.S. Nie ma figury ,,Obrót". Może chodziło Ci o Przewrót czyli z lotu poziomego przejście do lotu pionowego w górę, zatrzymanie, ,,obrót" wokół pionowej osi kadłuba, lot pionowy w dół i przejście do lotu poziomego.

Ginący gatunek. Większość zaczyna od łąki a później siada do symulatora a teoria na końcu, jak już całkiem nie wychodzi.

Zanim coś kupisz, dynamo(a), alternator, pamiętaj, że każda prądnica, alternator czy dynamo pod obciążeniem hamuje napędzający go silnik. Im większy pobór prądu, tym większe hamowanie. W samochodach czy dużych motocyklach alternator nie stanowi tak dużego obciążenia, jakie może być w Twoim przypadku. Gdyby Ci się udało zdobyć dynamo od roweru montowane w piaście - daje mniejsze opory niż klasyczne - kwestia, czy zaspokoi głód Twojego prądożernego serwa.

Zapomnij o takich metodach!!!!!!!!!!

Dlatego pierwsze, co poleciłem to rozwiertak - najlepiej bezstopniowy. Nawet ręczny. Próbowałem nawiertakami bo nie łapią tak łapczywie plastiku jak wiertła, ale w rękach też nie rewelacja. Potrafą uciekać z osi. Na wiertarce stołowej już lepiej ale też trzeba się pobawić. Śmigło trzeba jakoś zamocować np. w imadle maszynowym, następnie ustawić imadło tak, aby otwór śmigła był osiowo z rozwiertakiem, unieruchomić imadło i dopiero wiercić. Nie znaczy to, że kolejne śmigło włożone w tak ustawione imadło również będzie osiowo. Tańsze śmigła mają różne nadlewki po formach, różne deformacje, więc wypada je mocować w inny sposób. Najlepiej zrobić przyrząd, w którym wiertło będzie mocowane według otworu. Nie bez znaczenia jest umiejętność ostrzenia wiertła, jego długość, luzy kolumny wiertarki itp. itd. Dlatego w przypadku autora wątku, chyba najlepsze wyjście, to oblecieć wyszystkie wiertła czymś takim http://www.okazje.info.pl/okazja/dom-i-ogrod/dolfamex-nawiertak-zwykly-din-333-a-1-6-x-4-x-35-5-x-2-hss.html zamocowanym w ręcznej wiertarce a następny milimetr dociągnąć nożyczkami. Będzie tanio i szybko a czy precyzyjnie? W locie będzie słychać.

Dodaj, że trzeba to robić z obu stron śmigła i tylko do momentu, kiedy śmigło będzie wchodzić na piastę z lekkim oporem. Jeden warunek - trzeba na czymś poćwiczyć. Co do otworu 1,5mm też nie problem - fryzjerskie się do tego doskonale nadają. Oczywiście metoda mało doskonała ale do małych elektryków wystarczająca.

wpisz w google - rozwiertak do śmigieł - i przełącz na grafikę

Do wolnego i stromego wznoszenia tym modelem to raczej nie ten silnik. Jak założyłem do Ki 84 silnik TP 900kV i śmigło 11x6 , mogłem nim robić dosyć powolne pętle kwadratowe z półbeczkami, skobel czy kapelusz a jak się udało, to i przewrót mimo braku kierunku. Na jednym akku można było dwie walki po 5 minut przelatać i jeszcze trochę . Tymczasem na czarnym dzwonku, po redukcji gazu, robił się nielot i uciekał na boki a akku wystarczał na 7-8minut i powrót do bazy.

A do czego Ci większy ciąg przy tym modelu, zamiast prędkości, jeśli oczywiście można zapytać? Po prostu jestem ciekawy.