wapniak

Tu się z Tobą zgadzam. Z Tobą nie ma sensu. Gdyby liczone tu skrzydło miało latać z maksymalną doskonałością ( możliwą do uzyskania przez profil), to dla V4 i kąta natarcia około 5 st, cały model musiałby ważyć ok 32 kg. Bo taka byłaby wtedy siła nośna.To takim modelem wystartuj. Dlatego też rozpatrywanie charakterystyki Cl/Cx w funkcji kąta natarcia nie ma sensu (dla jednej określonej wartości Re). Trzeba posłużyć się charakterystyką doskonałości ( profilu, skrzydła, modelu- niepotrzebne skreślić) w funkcji Re czyli dla określonych wymiarów skrzydła funkcji prędkości. Dopiero takie obliczenia dają pojęcie o spodziewanej biegunowej profilu, skrzydła czy wreszcie modelu. I to bezpośrednio wynika z obliczeń zamieszczonych przeze mnie w tym temacie. Tylko należy to przeczytać ze zrozumieniem. Przypomnę: dla V1 Cz = 1,25 na wykresie kolor brązowy Cx = 0,043 to daje Cz/Cx = 29 dla V2 Cz = 0,8 na wykresie kolor zielony Cx = 0,014 to daje Cz/Cx = 57 dla V3 Cz = 0,2 na wykresie kolor czarny Cx = 0,012 to daje Cz/Cx = 16,6 dla V4 Cz = 0,09 na wykresie kolor fioletowy Cx = 0,01 to daje Cz/Cx = 9 EOT.

Sam się zapędzasz w kozi róg. Cl /CD w funkcji kąta natarcia, czyli prawy dolny wykres, to nie jest doskonałość profilu. Doskonałość to Cl/Cx, a ona jest największa dla dość dużych kątów natarcia, dla omawianych profili to kilka stopni. To Cz (Cl) może być dodatnia, zerowa, lub ujemna. Cx nigdy nie dąży do zera. Opór profilu istnieje zawsze. Owszem, ma swoje minimum, ale dla niskich wartości Cz, to jednak nie jest maksimum doskonałości.

A choćby i był darmowy, to ja nie potrzebuję programu, który potrafi wyliczyć doskonałość profilu rzędu 900 i się nawet przy tym nie zająknąć. Amen.

Liczyłem dlatego ,że gdy to pisałem na stronie nie było wykresu Cl/Cd od alfa, miałem do dyspozycji tylko te cztery wykresy które są na pierwszej fotce w poście nr 4. To jest fotka zrobiona z ekranu komputera w dniu , gdy to liczyłem. I na tej podstawie liczyłem inne parametry przykładowego skrzydła. Ale to chyba dobrze pokazać jak dojść z dwóch charakterystyk do trzeciej, prawda? Widzę, że teraz na tej samej stronie są już i inne wykresy, to bardzo fajnie, bo odpada liczenie. 300$ pokazywało się po przebrnięciu przez dobór opcji programu. Dla wersji która by mnie interesowała, tak właśnie pokazywało , 300$ i nic taniej. Być może dziś jest inaczej, ale tego już nawet nie będę sprawdzał. Dla V3 i V4 kąty natarcia są ujemne i tyle. Nad czym tu się zastanawiać? To wynika wprost z wykresu Cl/alfa. Dla Cl =0,2 alfa wynosi -5 st.(minus 5 stopni) Zapewne są inne, może i lepsze profile. Mnie się podobał akurat ten Eppler. Z pewną premedytacją pokazałem go w opozycji do AD, żeby pokazać możliwości "starych" profili.

Model nie ma doskonałości przy V1 ponad 50 a tylko 27 , ponad 50 ma dla V2. Ponadto Eppler uzyskuje Cz większe niż zakładane 1,25, więc model będzie zdolny do lotu poniżej 8 m/s, z doskonałością znacznie poniżej 27. Nie chce mi się już wracać do obliczeń, żeby to dokładnie policzyć, bo to niczego nie zmieni. Zresztą jak policzysz to dla wykresów przez Ciebie zamieszczonych, to dojdziesz do tych samych wniosków co ja. Bardzo się jednak cieszę , że po takim czasie, jeszcze ktoś czyta moje wypociny i się nad nimi zastanawia. Pozdrawiam

Te drony to fajny pomysł. Jak się ma ich dużo, to można nawet kogoś ubić. Kto widział "Ptaki" Alfreda Hitchcocka, ten się domyśli o co chodzi medaliście.

Jak przywalisz modelem z EPP, to on w większości przypadków się odbije i tyle. A jak zrobisz to samo deproniakiem, to w większości przypadków się połamie. Na tym polega różnica.

Budowa modelu akro do nauki latania z depronu to nieporozumienie. To będzie model do nauki łatania a nie latania. Zbuduj coś z EPP, najlepiej coś w rodzaju tego , co Ci radzi komar1967

Tak na marginesie, tkanina węglowa powinna być na górnej powierzchni skrzydła. Dolnej w locie normalnym zawsze wystarczy wytrzymałości, bo jest rozciągana. Górna potrzebuje więcej sztywności niż dolna, bo pracuje na ściskanie. Tak samo górna powierzchnia skrzydła jest silniej odrywana od żeber niż dolna, zwłaszcza pierwsze 20-30 % cięciwy, ale to truizmy z mojej strony. Poza tymi uwagami, robisz dobrą robotę.

Porównywanie Distalu ( tego wolnowiążącego) do Poxipolu to nieporozumienie, albo nieznajomość właściwości obu klejów. Distal to klej, Poxipol to jego namiastka, żałosna zresztą.... ,

I słusznie.

To co jest pokazane na 2 dolnych fotkach na stronie 35 to kpina a nie modelarstwo. Dźwigary łączone na styk na załamaniu skrzydła, kawałki jakiejś żałosnej sklejki powklejane między szczątkowe żeberka, poszycie balsowe bez zachowania jakiejkolwiek ciągłości w tymże miejscu itd. itp. Nie wiem jak ten węzeł został zaprojektowany przez autora planów, bo oryginalnych planów nie oglądałem, ale na pewno nie tak, jak wykonał go niemiecki modelarz.

Trafna ocena. To skrzydło nie miało prawa wytrzymać większych przeciążeń.

Wydaje mi się, że jak na śrubie 42 nie poszedł, to na mniejszej tym bardziej nie ma szans. Ale mogę się mylić. Może wystarczyłoby wydłużyć wał poza rufę. Śruba na starcie ma iść pod wodą. Czyli jak dziób wyjdzie z wody to rufa wraz ze śrubą się zanurzy .

W moim wystarczyła.

To była balsosklejka, taki arkusz powinien wystarczyć, może nieco grubszej. Ja całe przeniesienie napędu robiłem samodzielnie. Ale gotowe można nabyć czy w HK czy OSE, jak i w wielu innych sklepach modelarskich u nas. Poprawiałem ( powiększałem) wielkość steru i miecza, ten który jest teraz, powinien być zamontowany bardziej pionowo. Pewnie by się model nie wywracał. 1metr to dobry rozmiar dla tego typu modeli.

Ja takie gumki odcinam sobie z dętek rowerowych. Taka dętka kosztuje kilka zł, a można sobie ciąć gumki o różnej szerokości.

Szpilki szpilki i jeszcze raz szpilki. Najlepsze są te czeskie, bardzo ostre. Może jeszcze guma modelarska wzdłuż żeberek poprzez kawałki listewek balsowych, żeby nie wygniotła rowków, zaczepiona o gwoździki wbite w deskę montażową przed i za żeberkiem. Klejenia na żywicę daje czas na ułożenie poszycia, to jego główna zaleta. Praktyka i jeszcze raz praktyka, myślę, że nie da się tego nikogo nauczyć poprzez napisanie paru postów. Za trzecim razem wyjdzie idealnie.

Bo to jest tak, dla zwykłego modelarza podawana jest waga modelu, dla bardziej kumatego ilość cel lipo, dla zaawansowanego technicznie dane elektryczne. A każdy zaawansowany technicznie wie, że moc to prąd razy napięcie. I wie też, że silnik wytrzyma znacznie większe obroty niż te podawane przy określonej ilości cel, czyli znacznie większe napięcie. Ten silnik z pewnością wytrzyma przez niezbyt długi czas nawet 5-6 lipo, przy prądach dopuszczalnych moc będzie nawet większa niż podawana w tych danych ze sklepu. To jest silnik elektryczny i niekoniecznie musi służyć do napędu samolocika za pomocą śmigła. Tak , że wiecie, rozumiecie, nie dla każdego każda informacja.

Przygotuj całe poszycie na jedną stronę skrzydła ( z naddatkami), połóż na to od wewnętrznej strony jedną warstwę tkaniny szklanej 50 g/m2, przesyć to dobrze żywicą, po kwadransie, aby żywica miała czas wsiąknąć w balsę, przesmaruj żywicą jeszcze raz, i połóż poszycie na żeberka . Oczywiście tą stroną z tkaniną do żeberek. Dociśnij i poczekaj aż się utwardzi, żeberek nie musisz smarować. Żywica zawarta w tkaninie spokojnie wystarczy do sklejenia poszycia z żeberkami. Możesz potem zalaminować również zewnętrzną stronę, uzyskasz bardzo wytrzymałe poszycie .

I działa? Żywica ma tę zaletę, że większość modelarzy ma ją pod ręką.

Zniesmaczony ciągłymi awariami elekroniki w modelach hydro postanowiłem coś z tym zrobić. Posmarowałem odbiornik dość grubą warstwą żywicy epoksydowej 5 min. Obustronnie . Efekt jak na filmie : Woda zwykła kranówa. Żywica taka, ale zapewne nada się każda bez wypełniaczy w rodzaju proszku alu.: Aha , preparat Kontakt Plastik , czy jakoś tak, w aerozolu, zupełnie się nie sprawdził w tej roli. Pryskane grubo trzykrotnie. Wystarczała odrobina kropelek wody w modelu i elektronika odmawiała współpracy.

Nie wiem z czego przewidujesz wykonanie żeberek skrzydła, ale jeśli z balsy, to ich ażurowanie uważam za słaby pomysł. Będą pękały wzdłuż słojów drewna od samego patrzenia na nie.

Obstawiam, że oś koła fi 3 będzie za słaba. Pozdrawiam

Kup płytę styroduru grubości 50 mm (XPS to w sklepach nazywają), wytnij z tego prostokąt np 800x400 mm, dwa pasy szerokości np 60 mm i przyklej te pasy pod płytą wzdłuż dłuższych boków. Trochę to nożykiem łamliwym podocinaj i porób skosy , tak żeby woda na wierzch nie pryskała i masz platformę ( dosłownie ) do filmowania. Taki katamaran z tunelem pośrodku. Jak Ci się spodoba filmowanie , to okleisz to tkaniną szklaną , a jak nie, to wyrzucisz, ale doświadczenie zdobędziesz. Napęd tego może być od śmigieł albo od śruby zanurzonej w wodzie. Jak dasz śrubę powiedzmy 45 - 50 mm i silnik o obrotach kilka - kilkanaście tysięcy na minutę, to będzie to zasuwać, aż miło. Pozdrawiam Edit, Chociaż pomysł z dwoma śmigłami wydaje się lepszy, pewnie nawet ster nie będzie potrzebny, przy niezależnym sterowaniu obrotami silników.