Lord Rzeźnik

Cudo. Masz już pierwszego kibica. Na Składnicę trzeba uważać, szczególnie jak ma się chudy portfel, bo ceny mają tak kosmiczne, jak asortyment , żeby ie było, że tylko źle o nich mówię.

Ja również dziękuję i mam nadzieję na następne.To chyba jedna z lepszych "darmowych" miejscówek w Poznaniu nad jakimi dane mi było latać.

Ja wpadnę, nie wiem na jak długo. Planuję zabrać Gppy'ego , którego to pewnie jest już ostatni sezon oraz Mantę, która mam nadzieję zostanie zastąpiona wkrótce prawdziwym DLG, także szału nie ma. Da się tam jakoś gdzieś w miarę zaparkować ?

W dniu 16 września 2012r. (zmiana względem dotychczasowego terminu 23 września 2012r.) zostaną rozegrane na lotnisku w Kobylnicy Otwarte Zawody Ogólnopolskie zaliczane do Pucharu Polski Modeli Szybowców Zdalnie Sterowanych Wyrzucanych z Ręki Orion Cup F3K. Zbiórka zawodników o godz. 9:00 przed budynkiem portu lotniczego. O godz. 10:30 nastąpi grupowy przejazd na miejsce startów. Przypominamy zawodnikom o konieczności posiadania licencji sportowej ważnej na rok 2012. Organizatorem zawodów jest Adam Siama. Takiego newsa dzisiaj przeczytałem na stronie AP http://www.aeroklub.poznan.pl/ .Jakbym miał wykupioną licencję (na ostatni kwartał już mi się nie opłaca kupować) to sam bym wziął udział, mimo, że mam model konstrukcyjny i z nadwagą 120g - bardziej dla możliwości pooglądania prawdziwych modeli . Tak, czy siak dziele się informacją.

Daj znać , o której masz zamiar się pojawić. Jak znajdę chwilę, to wpadnę, ale nic nie obiecuję.

Do 2:41 myślałem, że tylko wkleiłeś link (bo tytuł po czesku) ,ale jak usłyszałem magiczne słowo na "k" to powiedziałem sobie"nie, jednak Polacy" . Film w porządku.

Jeśli chodzi o własne projekty, to masz rację Rafale bo jeśli mwimy o RC to dałoby się je policzyć na palcach dwóch rąk. Ale jest kilka szeroko stosowanych rozwiązań (kształtów) eliptycznych mniej lub bardziej, które raczej nie zawodzą...Mam na myśli kształty tego typu ,które zmniejszają wiry powstające za skrzydłem. Z tego, co wiem , pożądane są raczej łagodne przejścia i brak uskoków, jeśli chcemy modelu o dużej doskonałości. Popraw mnie, jeśli się mylę. Poza tym eliptyczne kształty mają jeszcze jedną ważną zaletę- bardzo ładnie wyglądają i widać wtedy, że konstruktor nie szedł na łatwiznę i podjął się dodatkowej pracy .Faktem jest też, że łatwo "przekombinować", zwłaszcza, jeśli ma się do tego tendencje, jak ja. Trzeba się pilnować wtedy.

Skoro obciążam skrzydło serwami, to Nie widzę sensu, żeby rezygnować z lotek. Mimo, że samostateczne modele tez mają swoją magię to latanie na 2 lub 3 kanałach nie sprawiłoby mi już takiej frajdy. ale to tylko moje zdanie.

"Wąs" = moustache ,rzeczownik. "Wąsaty" -przymiotnik użyty w tym kontekście miał znaczyć zakończony w taki sposób Zapomniałem, że nie jesteś z Polski, wybacz. Miałeś pełne prawo nie zrozumieć.

Szczerze, trochę dziwne rozwiązanie z klapami w samostatecznym skrzydle. Nie lepiej zrobić z małym i pojedynczym wzniosem + lotki, jak w normalnym DLG ? Wygląd modelu za to ciekawy, przypomina bardzo klasę F1A. Trochę dziwią mnie tak kanciate stateczniki , aerodynamika woli chyba bardziej eliptyczne kształty z "wąsatymi" końcówkami ?

Ja mam zamiar dzisiaj polatać nad łąką przy UAM i przy okazji pouczyć się dalej jazdy na rolkach

Jestem ciekaw, czy do takiego "przełączania" trybów jest potrzebna jakaś specjalna funkcja w radiu? Jak wygląda stabilizacja w locie wertykalnym ? Na zasadzie żyroskopów aktywowanych po przestawieniu zespołów napędowych?

No cóż... Jak zawsze powtarzam, każdy model (kub jego część) prędzej ,czy później spotyka ten sam los. Czy to przez błąd pilota, nieszczęśliwy wypadek, zakłócenie, usterkę elektroniczną, czy też zmęczenie materiałów. Zawsze dojdzie się do momentu, w którym kolejne drobniejsze lub poważne naprawy nie mają już sensu! Taki modelarski krąg życia P: .

Mimo profilu KFM, którego nie jestem zwolennikiem, prezentuje się bardzo ładnie. Nic tylko pogratulować.

No to czekamy teraz na 250 % , swoją drogą ciekawe, jaki jest największy wymiar depronowego samolotu zdolnego do lotu, a zbudowanego klasyczną techniką (żebrowa konstrukcja).

Jeszcze o centymetr większe koła i wyglądał by już nie, jak traktor, a jak monster-truck http://desmond.imageshack.us/Himg27/scaled.php?server=27&filename=60246996.gif&res=landing

Film z drugiego i trzeciego podejścia. Dla mniej cierpliwych widzów polecam obejrzeć sam początek (zbliżenia modelu) i przewinąć do 3:15 pomijając kilka niskich przelotów , lot z za ciężkim ogonem i lekkie rypnięcie w ziemię. Szaleństw nie robiłem ze względu na dużą zrywność modelu, łatwość w przeciągnięciu i długą przerwę po poprzednim akrobacie. Ale jest dowód, że lata i kusi mnie , żeby zrobić wersję balsową, bo spodobała mi się sylwetka. Przeprojektuję go trochę , przede wszystkim oddalę skrzydła od kabiny ( w dół) , może nawet wyjdzie dolnopłat. Zobaczymy w przyszłości dalszej, lub bliższej. http-~~-//www.youtube.com/watch?v=lyzElDNU6TQ&feature=youtu.be I jeszcze jedna stopklatka, żeby pokazać spód.

Wiem, że lipo najlepiej przechowywać naładowane w 40%-ach. Skoro funkcja w ładowarce nazywa się "przechowywanie" , to dla czego nie miałoby to działać na zasadzie doprowadzania pakietu do właśnie takiego stanu naładowania ? Jeśli tak nie jest, to straciłbym głowę

Robert, dzięki za informację. Pewnie jest tak , jak mówisz. Musiałbym mieć amperomierz , żeby to sprawdzić. Wojtek, z tego co pamiętam to właśnie ciąg miał mieć 1200 g. I dam sobie głowę uciąć, że kiedyś miał więcej mocy i to pewnie zleżałe pakiety są winne. Przechowywane były w miarę poprawnie , naładowane na 40 % , a mój pokój do ciepłych zdecydowanie nie należy. Może po kilku cyklach się im poprawi, zobaczymy. Jutro może uda mi się nakręcić film z kolejnych lotów ( zmniejszyłem kąt zaklinowania skrzydeł, grzebiąc przy stateczniku miałbym n razy więcej roboty).

Może serwo któreś z tych ?

Ten silnik ma podobno mieć ciąg około 1200 g , ale na pewno nie ma, bo model nie idzie pionowo do góry. Co do statecznika, miałem wrażenie, że jest za bardzo , ale na + , później wydawało mi się, że to tylko złudzenie, ale teraz już wiem, że na pewno jest pod zbyt dużym kątem. Twoim zdaniem jest na minusie? Jak to możliwe ( no , chyba, że przez 10 lat siedzenia w modelarstwie źle interpretowałem znaki ) ? Ale na poważnie, łatwiej jest mi napiłować górną część mocowania pomocniczego łącznika i podkleić je z drugiej strony niż rozpruwać tył kadłuba , skuwać szpachlę i poszycie naokoło statecznika...Chociaż w sumie mogę wyciąć prostokąt naokoło , usunąć klin z jednej strony, obrócić i wkleić odwrócony z drugiej. Ale coś mi mówi, że łatwiej jest pogrzebać przy łączniku i mniejsza szansa na przesunięcie podłużnej osi skrzydeł wzgl. statecznika. Rano zdecyduję.

No i poleciał dzisiaj , bo już nie mogłem usiedzieć. Kamerzysty żadnego nie miałem, więc dziewiczy lot nie został uwieczniony w żaden sposób. Oczywiście nie obyło się bez spotkania emerytowanego żołnierza , który kiedyś już liznął modelarstwo (spotykam takich zawsze, jak latam) i dłuższej pogawędki. Na oblot wybrałem to miejsce . Do rzeczy: Model wrócił cały, z drobnymi uszkodzeniami ( zerwane kółko ogonowe, drut nie wytrzymał ; drobne wgniecenie na końcówce skrzydła. Gdyby nie balsowe natarcie byłoby gorzej) , nie złamałem nawet żadnego śmigła. W pierwszych lotach był totalnie niestabilny i nieprzewidywalny , ale tego się spodziewałem. Zachowywał się dokładnie jak model "Arlekin", którego opisywałem kiedyś, czyli miał tendencje do samoistnych przechyłów. To chyba świadczy, że serwa conrad ,które mają już z 6-7 lat i służyły w każdym moim modelu mają prawo przejść na emeryturę ? Trochę zawiodłem się ciągiem. Silnik nie ma dość mocy ,żeby uciągnąć model pionowo ani na śmigle 10*5 , ani na 9*4.5. Ultrona (około 600 g) ciągnął na połowie gazu, jak szatan. Podejrzewam, że winę ponoszą stare pakiety. Muszę zmniejszyć kąt zaklinowania skrzydła, bo ma tendencje do zadzierania nosa mimo przesunięcia aku do przodu i wychylenia steru w dół. Przyda się też większy skłon. Model lubi prędkość i kilka razy go przeciągnąłem przy lądowaniu. Myślę, że po zmniejszeniu kąta zaklinowania skrzydła i wymianie serw na lotkach będzie się zachowywać poprawnie. Mam jeszcze pytanie. Czy pakiety , które leżały około roku nieużywane, ale traktowane co miesiąc funkcją "storage" z ładowarki Turnigy accucell-6 mogły się "obrazić" i stracić na tyle dużo pojemności, że nadają się tylko do utylizacji bądź nakręceniu filmu o sześciu pakietach wybuchających pod wpływem nieodpowiedniego ładowania ? Posiadam też plany tego modelu do druku (jeszcze stara wersja z innymi skrzydłami i statecznikami, ale mogę zwymiarować obecne jeśli ktoś wyrazi tym zainteresowanie) , więc mogę nie udostępnić.

Świetnie się prezentuje. Co do pionowego lądowania, to może spróbuj podejść na małym gazie, jak do normalnego przyziemienia i jak będzie blisko siebie , poderwij sterem wysokości i na ułamek sekundy przygazuj ? Coś jak figura zwana bodajże ścianą w lataniu 3d ? Teoretycznie powinien stanąć dęba pół metra nad ziemią i nie zdążyć zacząć się obracać spadając, tylko lekko pacnąć na trawce.

Liczę skrzydła + statecznik poziomy z uwagi na to, że też ma profil. Tak mi ktoś kiedyś powiedział ( a przynajmniej tak go zrozumiałem). Jako, że skrzydła trapezowe to u nasady 26+ końcówka 14 = 40 40* 49 (długość płata) mamy 1960 , którego nie dzielę przez 2, bo mam 2 płaty statecznik 22*21 nie biotąc pod uwagę wcięcia i tego, że końcówka i środek nie są równoległe ze względu na kadłub. No to mam 2422 cm^2 , jako, że dm ma 10 cm , a dm^2 ma 10^2 cm^2 to mam około 24 dm^2. przy wadze w granicach 870 g wyjdzie właśnie tyle.

Obciążenie będzie wynosić około 36 g*dm^-3 więc jestem dobrej myśli. I tak wszystko wyjdzie w praniu.