Bartek Piękoś

Robisz najpierw szablony z papieru, czy od razu docinasz blaszkę i dopasowujesz metodą prób i błędów.

No, niestety , szwabskie mi się widzą najładniejszymi. Naprawdę ładnie wyszły W Stuka otarłeś się o syndrom makijażu teatralnego, ale mi się bardzo podoba.

Marcin, spokojnie, nie pisałeś o mierzeniu ze zdjęcia (i nikt tak nie twierdzi), ale chcesz mierzyć lub żeby mierzył ktoś, bo "widzisz" coś na deformującym obraz zdjęciu, co jest tym dziwniejsze, że o owych deformacjach wiesz. Odpuść. Pax Romana Albo Staszka.

Foszek z pretensyjką. Marcin, wydaje Ci się coś na podstawie zdjęcia, autor zdjęcia Ci pisze, że perspektywa spaczona bliskością obiektywu, a Ty dalej, żeby Paweł mierzył, bo Tobie się wydaje . A jak nie chce mierzyć to - patrz wyżej. Ale dzisiaj się napijemy i znowu wszystko będzie dobrze

Moim zdaniem składanie kita wyciętego laserem, gdzie gro pracy wykonał projektant zestawu, a reszta to w głównej mierze składanie, nie jest najlepszym sposobem na naukę konstruowania. Sugestie napisałem Ci w stosownym wątku.

Marcin, ten mechanizm postrzegania, czyli łapanie proporcji i odległości na oko, jest w przypadku tego zdjęcia niezwykle silnie spaczony perspektywą. Koło jest bardzo blisko obiektywu a cała reszta (poza zastrzałami) to konsekwencje. Paweł, zrób zdjęcie z innej perspektywy, albo z tej samej, ale znacznie bardziej oddalone (ew. z zoomem).

Jakiś lekki akrobat? Jeśli chcesz przećwiczyć nie tylko latanie, ale i budowanie to może być składak z wycinanki sklejkowej lub tradycyjny konstrukcyjny (wręgi, listewki). Są tu na forum wątki takie jak: 1. Extra projektu Mirka Galbarczyka (Lublin)- - wątek zbiorowy 2. Mad Maxy (nie podoba mi się, ale lata podobno świetnie) - wątki różnych autorów. ładnie Maxa budował @przemo. Taki model jest wyzwaniem i skokiem rozwojowym zarówno konstrukcyjnym jak i w pilotażu, bo im więcej włożysz w budowę wysiłku, czasu i zaangażowania, tym będziesz latał staranniej, uważniej a w konsekwencji bezpieczniej i bardziej elegancko. Jak Cię stolarstwo lotnicze nie pociąga to poszukaj na forum jakiejś Extry z "depronu" (podkładów pod panele XPS), jakiegoś Zlinka 50 z EPP, itd, itp. Szybsza budowa, mniejsze straty w wypadku kreta, dość szybki naprawy. Inna opcja: Tu masz stronę z planami modeli. Do wyboru, do koloru. Szukaj średnio-/dolnopłatu o rozpiętości przynajmniej 1.3 a najlepiej ok. 1.5m. Wybierz 3-4 takie, które chwytają Cię za serducho, Koledzy pomogą wybrać ten Jedyny (pod innymi względami niż uroda) i jazda

No brzmi intrygująco. To (laminat, epp) są materiały z bardzo różnych bajek. Ja miałem epp-owego Zlina laminować jak zwykłego drewniaka. Ujawnisz założenia, czy wyjdzie dopiero w budowie?

O nie gazowaniu bez śmigła również czytałem wiele razy. Nie wiem, czy nie chodziło o specyfikę pracy łożysk, które przy pracującym śmigle są poddawane specyficznym obciążeniom (siły wzdłuż wału powstające na skutek narastania ciągu).

Powtórzę się, że widać, że masz to przemyślane. Widzę tylko 1 niekonsekwencję: z jednej strony kupno Bixlera z obawy przed rozpoczęciem od razu do (również piankowego) trenerka na podwoziu, z drugiej - wyraźny przeskok z dwóch kolejnych "nieznieszczalnych" i samolatających piankowców" (Bixler, FC) na konstrukcyjną P11. Zresztą, wszystko wyjdzie w praniu. Powodzenia, a przede wszystkim - baw się dobrze!

Śliczności. Z czego blaszka, jaka grubość i czym klejona? Panele aluminiowe w tak niewielkim modelu to dla mnie ewenement Podziwiam, że udało Ci się osiągnąć taką wagę, jak pisałeś, w modelu o takim poziomie zdetalowania.

Nie chodzi o to, gdzie są produkowane, tylko jak wygląda kontrola jakości. A Chińczycy też potrafią produkować rzeczy na najwyższym poziomie. Jak robią dla siebie lub jak im ktoś każe/zapłaci/pilnuje. Niczym się więc nie różnią od innych nacji. Również uważam, że im bardziej drogocenny model (czasochłonny, pracochłonny, wypieszczony, "kochany"), tym lepsze powinien dostawać wyposażenie od swego twórcy. Chociażby z szacunku dla własnej pracy.

Działaj. Ciekaw jestem jak wyjdzie model piankowy z EPP komuś, kto robi takie cuda z laminatu i w ogóle (tylko bez zbytniej skromności, proszę).

To się nazywa dbałość o Klienta.

Michał, przepraszam, przegapiłem Twoje pytanie:/ Włodek, nie wyjechałem i dlatego jak najbardziej podpisuję się pod Twoja poradą. FC byłby dobrym wyborem. Jest nieporównanie bardziej wszechstronny (koła, pływaki, narty, wyrzut z ręki - też jak najbardziej). Mentor to fajny model, (choć mnie osobiście wyglądem bardziej pasuje FC), byłby bardziej stabilny na większym wietrze. Z drugiej strony latanie w wietrzną pogodę to świetna szkoła pilotażu i warto od czasu do czasu tak potrenować. Dobrych wyborów i ... Wesołych Świąt!

Dzięki i nawzajem! Zdrówka, pokoju, spokoju, radości oraz małych i dużych wyzwań i żebyśmy się mieli jak najczęściej okazję spotykać na żywo!

Świetna maszyna, Może się kiedyś szarpnę. Michał, chowane podwozie można by na niej wykonać?

Jerzy, sprawdź czy masz dobrze policzoną powierzchnię skrzydła. Wg mnie 56dm2 to za mało. Budowany przeze mnie FW-190 o rozp. 175cm ma powierzchnię 51dm2. Catalina z forum aerodesignworks ma 2.3m i powierzchnię 69dm2. Oczywiście mam na myśli sam płat.

Okazało się, że opierałem się na błędnych danych. Stosunek rozpiętości do długości wersji L wynosi 1,29:1 i przy rozpiętości 140cm kadłub powinien mierzyć nie 126cm, jak myślałem wcześniej, ale ok. 108 cm. Obecny kadłub wciąż pozostaje za krótki o. ok 23%, niemniej przepraszam wszystkich potencjalnie zainteresowanych za wprowadzenie w błąd.

Ten co podałeś to poliuretan czy akryl?

Taki lakier to np: V3V ekologiczny. Jest w Obi, połysk, satyna, mat.

Na czym polega bajkowość? Bo wady/niedogodności są konkretne: skłonność do wypaczania poszycia (chociaż tu opinie są różne) oraz mniejsza wytrzymałość niż laminatu (i tu już nie spotkałem innych opinii).

To bardzo cenne informacje. Krzysiek, jak zwykle ładna robota.

Łukasz, zainteresuj się częściami (napędami0 do modeli firmy FMS. Ona pakuje do swoich modeli fajne napędy w tym śmigła. Powinieneś dobrac taką średnicę. Poszukaj w sklepach: pw-rc.com motion-rc hobby paradise

Smaczki, smaczki...