mike217

Piękna pogoda i woda w stanie płynnym ,nic tylko pływać. Dziś na pomarańczowym uczyła się Patrycja. Jezioro szybko robiło się za małe ???? ale radziła sobie nieźle.

Też sie borykałem z problemami. Moja maszyna pracuje już 5 lat, spory okres pracowała bardzo dużo, robie tylko i wyłącznie w aluminium i mosiądzu. Tworzyw o drewna nie tykam. Zawodowo z kolei robie w drewnie i tam mam 6 tokarek cnc na przeróżnych napędach. Wynikają przeróżne problemy najczęściej z komputerami i właśnie zasilaniem sterowania. Sterowanie musi mieć rozseparowane zasilanie na blok mocy sterownika i na jego logikę. Ideałem są dwa osobne transformatory. Prostym sterownikom przeszkadza wszystko, nawet to, że komputer jest w sieci z innym, jak mam na tokarni. Najgorszy syf sieją jednak przemienniki częstotliwości a nie sposób dziś bez nich zasilać wrzecion.

Mach jest bardzo ok, ale potrzebuje naprawdę stabilnego i wyciszonego komputera. Każdy syf generowany przez komputer macha potrafi wywalić w trakcie obróbki. Mach laptopów nie lubi niestety. Reasumując komp pod macha ma mieć tylko macha i nic więcej, żadnych kart sieciowych, dzwiekowych itp itd. Podchodzisz z plikiem przegrywasz go na pulpit czy gdzie wygodnie i zasysasz do macha. Pendriva usuwasz z gniazda przed obróbką.

Na machu ma chodzić to pod tym laptopem?

Do zasilania tak prymitywnych sterowników tylko transformator toroidalny z dobrym prostowaniem i kondensatorami. Puścisz dłuższy program i okaże się, że lipa.. Zjadłem na tym zęby. Ponadto, przewody od cewek silników powinny być w ekranie a u Ciebie go nie ma w sterowaniu.

Fajnie było Ciebie spotkać ????

Ten zasilacz impulsowy , to może narobić bałaganu. Ale to dopiero wyjdzie jak zaczniesz frezować dłuższe programy.

Usunąłem i swoje . Niemniej jednak szkoda mojego czasu na dyskusję gdzie potem usuwa się wpisy i następny czytający widzi tylko jakiś zlepek bez ładu i składu. Powodzenia z maszyną.

No chyba, że tak. Duże obroty, duży posuw i małe przybory i poleci..

To cieńko, podejrzewam, że przy frezowaniu aluminium będzie grać i drgać. Wypełnij go czymś żeby to zaczęło ważyć choćby kilkanaście kg.

Jedzie jak powinna, podoba mi się. Czy belka na której wisi zetka to pełen kloc czy profil?

Aż się prosi ten ster w próżni w worku jakoś zalaminować.

Kaziu dobrze to liczysz, model wyprze 5,7 litra wody a więc ta część będzie o tyle w wodzie mniej ważyć.

Ostatnio w castoramie kupiłem do kominka taki uszczelniacz ale czarny. Mysle, że lepiej by wyglądał.

Nikt Ci nie odpowie jaki silnik i ile obrotów. Możesz posiłkować się innymi relacjami np Cezara gdzie buduje też sporych gabarytów jednostki. Większość podzespołów każdy wykonuje sam, nie ma gotowców. Szukaj i czytaj, ja zdecydowanie zastosował bym silniki szczotkowe o niskich obrotach i dużej średnicy i te obroty zredukował jeszcze przełożeniem. Duża średnica wirnika da moment obrotowy a takie silniki kręca na niskich obrotach cicho w przeciwieństwie do tych bez szczotek. Łatwiej tez je wysterować i chłodzić.

Zabrałem się za spasowanie w całość napędu. Silnik dałem maksymalnie do przodu, ułatwi to wyważenie modelu. Pierwszym krokiem było przykręcenie obsady i wykonanie otworu pod sam wał. To gdzie wypadnie otwór pod wał definiuje generalnie wiele spraw związanych z osiągami modelu i jego zachowaniem na wodzie. Wysokość samej dławicy nad lustrem wody jest bardzo istotna. Wiele osób zapomina , że w tego typu modelach śruba pracuje w wodzie tylko jedną łopatą i to nawet nie całą. Wał więc musi wyjść płasko z pawęży, równolegle do dna. Tu akurat zastosowałem obsadę regulowaną i kąt w pewnym zakresie można zmodyfikować. Kilka lat temu wały zabudowywałem nisko nad wodą, około 1,5-2mm lustro wody od dławicy a więc 6,5-7mm od osi wału. To było za nisko, modele bardzo zjadały prąd, szczególnie w zakrętach , śruby musiały być minimalne. W ostatnich moich konstrukcjach wały dawałem wyżej 3,5-4mm, mogę wtedy stosować śruby większej średnicy a więc o większej sprawności. W tym modelu wał dałem centralnie w osi modelu i wstępnie do przykręcenia regulację obsady ustawiłem na zero. Oś wału wypada 9-10mm nad teoretycznym lustrem wody. Sama pochwa wału w kadłubie to dwie rury mosiężne 7x6 i 6x5. Wał będzie pracować bezpośrednio w tej mniejszej. Są dwie szkoły prowadzenia wału z linki. Teflonowy pancerz i mosiężne prowadzenie. Obie opcje wymagają smarowania olejem ale bardziej trwała i znosząca wyższe obroty jest ta druga. Linka na wał ma średnicę 4,76mm a jej pancerz ma 5mm. Luz jest w sam raz. Pochwę trzeba było lekko podgiąć aby " wpadła" w oś silnika. Prosty przyrząd z rurek mosiężnych daje pewność, że wał na pewno będzie w osi. To wszystko na razie jest luzem, nic nie jest wklejone , przyjdzie na to czas jak pochwa wału dostanie podpory i sztucer do podawania oleju. Odległość pochwy od sprzęgła powinna być nieduża bo to tam ukręca się najczęściej wał. Pochwa od przodu dostanie jeszcze uszczelniacz .

Nikt nie jest w stu procentach zadowolony ze swojej pracy.. Zawsze można coś poprawić i tak powstają super prace..

Kibicuje. Podoba mi sie Twoja praca,czysta i dokładna.

Smutny widok to jest na dnie Polskich jezior, butelki i puszki po piwie i konserwach same nie znajdują się na środku dużego akwenu.. O smieciach w zawiązanych workach nie wspomnę..

Zrobiłem szablon z tektury a wstępny kąt pomierzyłem maszynowym kątomierzem. Zbytnio nie przejmuję się tym odwzorowaniem bo wszystkie niedokładności przy klejeniu wypełniam żywicą z aerosilem. Czasami korzystam też z taśmy klejącej, podpasowanej tekturowej wręgi i poxipolu, którym podlewam szpary jak klej wyschnie zrywam z taśmy wręgę i mam wzór.

Dziś eksplorowaliśmy Pieczyska od strony Tazbirowa. Woda mocno przeciętna, 7 stopni. Trafiliśmy jednego suma i lina na 18 metrach. Mnóstwo śmieci na dnie po sezonie żeglarskim i motorowodnym.. Wstyd , szkoda gadać.. Nasze nurkowania są cyklem przygotowań do nurkowań głębokich w sezonie 2018.

Dziś niewiele, obrobiłem wręgę silnika i zrobiłem drugą pół wręge. Sama technika wycinania w tym węglu jest prosta, stosuję piłkę włosową i kostki z papierem ściernym. Wręgi aby trzymały się w kadłubie muszą zostać przekołkowane o tym będzie później. Mogę powoli myśleć o złożeniu napędu w całość w kadłubie. Sprzęgło jakiego użyje to zaciskowe od Amerykańskiej firmy Octura. Są zwolennicy i przeciwnicy takiego rozwiązania. Mi ono nie sprawia problemów.

Z laminatu węglowego grubości 4mm powstaje wręga silnika, silnik będzie podparty w 2 punktach od przodu będzie jeszcze półwręga. Miałem tą wręgę wycinać na frezarce ale dla takiej roboty szkoda syfić tym węglem całą maszynę.

Występuje zjawisko " Prop Walk" Ktoś mądry tak nazwał samoczynne korekcję kursu przez model w prawo. Innymi słowy, niektóre modele mają tendencję do samoczynnego zawijania w prawo i potrzebna jest ciągła korekta sterem co kosztuje prąd i prędkość. Powoduje to pracująca w półzanurzeniu śruba, która niejako próbuje kroczyć po wodzie , zasłonięta sterem z prawej strony ( śruba o obrotach patrząc na model od rufy w lewo) nie wykazuje takich tendencji. Jest to potwierdzone, że skrócenie ramienia steru w takim modelu od razu powoduje ostre sciąganie kadłuba na prawo.

Kolego, zacznij od podstaw.. Mam wrażenie, że idziesz na łatwiznę. Pamiętaj, modelarz to zazwyczaj osoba kreatywna i dociekliwa a Ty przedstawiasz swoją osobą postawę zgoła odmienną..