cZyNo

Szwajcarzy sie nie patyczkują

Najpierw ustaw serwa (offset) - stosowny dla klap, zerowy dla lotek. Ramki wklejaj z całym zmontowanym układem i z Serwami podłączonymi do odbiornika i pracującymi.

Dla mnie fabryczne to 94

A o Toxicu nie mogę sie wypowiadać ale zapytać mogę - ile ma Kazek a ile Ty?

Klapa dół daj 3-4mm. W ogole to jakiś mało tych lotek i klap w dół. Choć to zależy jak kto lata.

No i ten środek ciężkości dla dzieci ja mam 99 95-96 jest bezpieczny.

przed startem warto wypatrzeć dwa miejsca do lądowania. To normalne na górze, i to awaryjnie gdzieś niżej. Albo zapytać kogoś kto tam lata (to najlepsze źródło informacji). Choć miejsce "poniżej" bardzo rzadko się przydaje. Ale pamiętaj - musi bardzo słabo wiać żeby mieć takie problemy. Jeśli tak słabo wieje to się raczej nie lata (bo warunki nieregulaminowe czyli wiatr mniejszy niż 3m/s). Więc luzik

Jurek da, tylko niech ten pieprzony wiatr wróci na nasze górki

Ja 5 miesięcy po moim pierwszym locie na zboczu (też toxikiem elektrykiem) pojechałem na zawody (jako uczestnik). Wtedy to pierwszy raz na bazach latałem Nie ma co się bać.

A było powiedzieć to bym przywiózł foremkę

1700mah to przy ids'ach tylko 1.5-2 godziny latania. I miętki czyli podatny na szkody. Liony troche bardziej odporne. Ale jak masz , to tez może być latac będzie tak samo szybko

Luzów brak lub minimalne. Ale tylko przy bardzo dobrych serwach. Daj liona na zasilanie

Ustawienia producenta proponuje. Jego Respekty latają najszybciej

I lataj szybko LSD/ids jest super

No i dostałeś glupawki zboczowej...

U mnie sprawa jest prosta. Nie da się latać to jadę na narty. A ze ostatnio albo bezwietrzne, albo mgła i niskie chmury albo mróz, czyli wyjścia nie ma. Szusik

Latać nie bardzo sie da. To ciąg dalszy narciarskich zabaw. Tym razem team F3B zdobył Skrzyczne

Uśmiechnięty Michał i Jurek

A powyżej uśmiechnięte Beskidy

Obrazekbobroce jak wrócę do domu

Niestety wyglada na to ze kolega Góra wylogowal sie z tego forum. A to wielka szkoda

Patyk - zauważ że w takim efczyefie nikt nie robi zakrętu na "gołym" profilu. ZAWSZE jest wychylona jakaś tam lotka czy klapa. I do tego z DOKŁADNIE i BARDZO PRECYZYJNIE dobraną na drodze eksperymentów różnicowością. Do tego dochodzi snap-flap, i zapewne jego zależność od wychylenia od klapy i lotki (to bardzo intrygujący aspekt) no i sam ogon, który przy usterzeniu V może dodawać w zakręcie dużo od siebie. I tego nikt praktycznie nie liczy (no może oprócz jednej czy 2 osób ). Dlatego jest wiele model które lecą szybko po prostej, lub pięknie prują pod wiatr a w zakręcie to tragedia lub nic specjalnego. A które robią i to i to dobrze jest tylko co najwyżej kilkanaście .

Dlatego wydaje mi sie że jest to bardzo ciekawe zagadnienie, do tego nie banalne. Już sam wpływ rocznicowości lotek (a klapy to kolejny "smaczek")  na sposób pokonania zakrętu jest dość intrygujący. W praktyce poprawne wartości (może być ich kilka w zależności od tego jak chcemy lecieć) są bardzo wyraźnie pokazywane/sygnalizowane przez model.

W lataniu w termice bywa podobnie choć nie tak ekstremalnie jeśli chodzi o wychylenia. Oczywiście mamy tu inne kąty, i inną budowę skrzydeł, ale pewne zasady pozostają (klapy, lotki, rocznicowości, snap-flap). A jeszcze ciekawiej jak projektujesz model uniwersalny co musi dobrze latać szybko jak i w termice (np F3B,  rajdówki czy jakiś większy popularny) i musisz te dwie układanki połączyć w całość. A model jest mały, więc żeby go widzieć, po nie za długim locie na wprost musi zakręcać

I pamiętajmy, że wciąż piszemy o modelach szybowców, choć może nie o tych najprostszych I takowe modele często oprócz lotek posiadają jeszcze klapy

No ale może to temat na jakiś inny wątek.

Oczywiście jak macie ambicję na Euroturze powalczyć z najlepszymi to OK. Przy czym w naszym kraju ilu jest takich mistrzów - jeden?

 

Od ambicji do rzeczywistej walki na ET potrzeba minimum 3-4 lata AKTYWNEGO uczestnictwa w zawodach tego typu. A 3/4 tego czasu wystarczy latać średnim i znacznie tańszym modelem. Nawet na początku może być styropian.

Wojtek już pisał - nie każdy model pasuje do modelarza. Ale trzeba wiele godzin przelatać różnymi modelami żeby wiedzieć czego Ci trzeba. Dlatego spokojnie można zaczynać od np. Cularisa

Papuga - u nas czasami duński 74latek robi innym lanie A nam prawie zawsze. Mnie dla odmiany teraz mobilizuje do rozwoju i poszukiwań taki jeden bardzo nieletni młodzian. Z którym bardzo się lubimy mimo, że rywalizujemy jak równy z równym - żeby nie było A młodzian kilka lat latał byle jakim modelem i zawsze byl ostatnim. I to mu w niczym nie przeszkadzało. A już wygrywa. Więc ...wystarczy chcieć i być cierpliwym

Wojtku - będą przyjeżdżać. Tylko muszą mieć do kogo. I nie wystarczy jeden nawet najlepszy zawodnik. Musi być grupa kilku dobrych zawodników, którzy pojawiają sie na zagranicznych zawodach. A zeby być dobrym trzeba jeździć grupą na zawody zagraniczne. I koło się zamyka. TRZEBA JEŹDZIĆ!

Dla wstydzących się powiem tyle że jeśli jest np. 60ciu zawodników a ktoś najlepszym na świecie modelem zajmuje 40te miejsce, to jest wstyd na całą wiochę. Ale jeśli zajmuje 40 lub wyższe miejsce modelem typu Ideal czy Fascination - a przy dobrym pilocie jest taka możliwość - to już jest sukces. Zapewne jak z czasem zmieni model, to bez problemu będzie wyżej. Więc Panowie - nie ma sie co wstydzić. Jechać, latać i uczyć sie przez podglądactwo To daje najlepsze i wymierne efekty. I postęp. Latanie w kółeczko nad głową nawet co niedziele nie rozwija umiejętności. Co najwyżej utrwala błędy

i po weekendzie...

A tam można tanio (taniej) kupić fajny model od Vladimira

hmm...nie chodzi o walenie sie tylko o jak najlepsze pokonanie zakrętu Jak coś z jednymi parametrami ustawień sie wali to nie musi z innymi. Zakręt można pokonać na kilkaset sposobów.

Właśnie cały dowcip polega na tym że magia jest (w realu) - i to dużo. Jakieś tam snapflapy, róznicowości lotek, klap, usterzenia..

Więc jestem dość ciekawy, jak to wygląda u Ciebie. Bo wiedze teoretyczną masz dużą, a praktyczną nie najmniejszą.

Doskonałość to jedno. Właściwie nie za wiele osób lata z ustawieniem modelu na największą doskonałość. Większość raczej dąży do osiągnięcia w locie szybowcowym jak najmniejszego opadania i wożenia się w termice. A co za tym idzie dążeniem do lekkiego modelu. Więc zapewne stąd się bierze zdziwienie Michała (i pewnie wielu kolegów) wzrostem doskonałości przy zwiększaniu obciążenia. Dodatkowo wtedy też rośnie prędkość. A to wszystko się składa na to że takie coś jest mało praktyczne przy codziennych zabawach z modelem. Ze względu na małość nieba, nerwowe zachowania (pilota) przy słabych noszeniach i problemach przy lądowaniu szybkim i ciężkim modelem.

A nawiązując do dalszych rozważań które pojawiły sie w tym wątku, ja tam nie wiem, ale obiło mi sie o oczy, że modele szybowców w większości czasu są w zakręcie/nawrocie/czy jak to zwał W sumie z dość banalnej przyczyny - Małości nieba lub małości termik które łapiemy modelami. Zrobienie żeby model dobrze leciał po prostej (i sprawdzenie w jakich warunkach prędkość/balast/wiatr) nie jest problemem. A zakręt to co innego. Dobry model dobrze zachowuje sie w zakręcie. Czy ma małe opadanie, czy dużą doskonałość, czy jest leki czy ciężki (jak na swój wymiar). Z każdym innym trzeba walczyć. Oczywiście inną kwestią jest to co mamy w aparaturze i w palcach.

Poza tym - jak Patryku modelujesz zachowanie modelu szybowca w zakręcie?

Maćku, mam pytanie z innej beczki, ale właśnie mnie zaintrygowało. W jakim Mode nadajnika latasz (modelami oczywiście).

A co do Jastrzębia - to wyglada niezły przekręt finansowy. Choć chyba nie tylko.

Po pierwsze - skąd mam wiedzieć które to modele, skoro wszystkie mam takie same. Pewnie jakieś niemiecko - czeskie

Po drugie - malowanie miało być inne od wszystkich, praktyczne i rozpoznawalne. Rozpoznawalne już jest - i to dobrze, indywidualne też - bo tylko ja takie mam, a praktyczne - rewelacyjnie widać model na zboczu, w słońcu, w deszczu i we mgle. Bardzo dobrze widać gry wysoko latam w termice jak i wtedy gdy wlatuje w chmury. Więc nie narzekam.

A Barbara - to jakaś słabizna była. Latałem w poniedziałek, wtorek i środę. Bo chciałem posprawdzać pewne rzeczy w modelach. Orkan Xawier co był kilka lat temu, był o niebo lepszy. I mimo że uczyłem sie wtedy latać, wiaterek o sile zdrowo ponad 100km/h był bardzo przyjemny. Tylko balastu i umiejętności brakowało A w ogóle to nie lubię jak mocno wieje. Wszystko mi wtedy na ziemi goni. Pokrowce na modele, ubranie, skrzydła, modele, notatki, rękawiczki itp itd. Fuj - nie cierpię tego. Na dodatek z modelem kulawo sie idzie żeby go wyrzucić. Ja tam preferuje jak jest spokojne 7-9m/s

Uaktualniaj pierwszy post. Będzie to czytelniejsze

Dziś mi sie bardzo, ale to bardzo nie chciało...

Ale nie wytrzymałem. I nie wiem jak, ale jakoś pojechałem

Było wietrznie, bardzo szybkko, a momentami bardzo śnieżnie. Ale warto było

Najmocniejszy wiatr złapany, ale nie sfotografowany to 18m/s. Ale sądząc po wadze modelu i jego zachowaniu, to tam gdzie latał spokojnie było kolo 20m/s

Nowy Rok, to i pora przelatać moje oba forniry nr 5. Szczególnie że nowe/stare/wymyślone zmiany w ustawieniach kusiły. No i na oko jest rewelka

Żeby było zabawniej, oba modele są inaczej ustawione, oba dobrze latają, ale nie wiem który lepiej  

Ale po co na zewnątrz? Ja mam w środku w kadłubach gdzie jest dużo węgla. Tez kiedyś wystawiałem. Teraz nie widzę sensu. Ponad kilometr zasięgu wystarczy