TommyTom

Gratulacje Jurek, do soboty było 10-te Uznanie dla całego teamu - zaliczone 1000 - czki.

Korzystając z linka wprowadzonego do innego posta przez Wojtka Byrskiego: załączam skrótowo: Philip Kolb najważniejsze tezy wykładu (mistrz świata F3J) – twórca Pike Perfekt „współzawodnictwo pozwala rozwijać umiejętności i stawać się lepszym” „biorąc udział w zawodach zrobisz rzeczy (nowe umiejętności), które nigdy nie zrobiłbyś nie biorąc w nich udziału” Najważniejsze elementy dobrego wyniku zawodniczego (competition flying) 1.umiejętności zawodnika a. Talent - to jest ważny element, jednakże talent może pomóc wygrać zawody, ale w dłuższym horyzoncie już nie koniecznie cały Puchar/cykl zawodów b. Wiedza teoretyczna - może dawać przewagę w zakresie meteorologii, ustawień, wpływu czynników techniczny i mechaniki lotu c. Praktyka – praktyczne wykorzystanie umiejętności manualnych, koordynacji ruchów na drążkach, przełącznikach z oczekiwanym/planowanym zachowaniem modelu. Ważna przede wszystkim praktyka konkretnych umiejętności. Praktyka, to nie wyjście na lotnisko i po prostu latanie. Spróbujcie podzielić każdą fazę zawodów na części i uczciwie spróbujcie ocenić swoje umiejętności w skali 0 (umiejętności żadne) - 10 (moje maksimum) . Np. poszukiwanie termiki na 5, lądowania na 3, start na 8. Wtedy znajdziecie obszar do poprawy. Za jakiś czas od powiedźcie sobie na to samo pytanie i nadajcie swoim umiejętnościom nowe wagi. Zobaczycie, czy zrobiliście postępy czy trzeba wrócić na lotnisko i zacząć pracę od nowa. W tym przypadku, nie trać tyle czasu na robienie lotów po 10 min. Widać, że musisz trenować lądowania. Dobry trening: zacznij krążenie, podążaj z wiatrem, dokładnie po 4 min wróć w to samo miejsce gdzie zacząłeś. Próbuj załapać termikę w tym samym miejscu pod wiatr. Dobry trening: szukaj termiki, ale nie możesz krążyć. Próbuj w taki sposób utrzymywać się w powietrzu, aby nie zamknąć ani razu pełnego kręgu krążenia. Zrób w klubie konkurs na godzinny/najdłuższy lot bez pojedynczego krążenia. W ten sposób lepiej zrozumiesz, co dzieje się z powietrzem i modelem w termice oraz nauczysz się jej poszukiwać oraz jej objawów w terenie, jak używać faz lotu – thermal, speed - przemieszczać się między kolejnymi obszarami termiki. Dobry trening: 5 kolejnych z rzędu lądowań z odległością 98. Jeżeli nie dowiezłeś – zaczynasz od nowa. Potem to samo, ale z czasem do 2, 1 sek do syreny i za każdym razem 5 kolejnych lądowań w tym samym czasie. Nabędziesz pewność i powtarzalność osiąganych wyników, powtarzalność eliminuje stres przy lądowaniu i znacząco poprawia całkowity wynik. Dobry trening: ucz się z błędów innych zawodników d. Trening mentalny – stosowane w sporcie wyczynowym „wyobrażanie” rzeczywistych zachowań, które będziemy wykonywać w czasie faktycznej aktywności sportowej. Skupienie i wykonanie kompletnego lotu „w głowie” i wizualizacją czynności wykonywanych podczas startu w zawodach, bez rzeczywistego latania. Wizualizacja pozwala na utrwalania nawyków i przetrenowania ich na „sucho”. Tego rodzaju utrwalania, np. nadajnikiem i myślowego przejścia przez każdą fazę lotu zwiększa potencjał umysłu i koordynację w rzeczywistości faktycznego latania. „Latanie w głowie” daje nadzwyczajne efekty w rzeczywistości zawodniczej, przetrenowanie każdej fazy lotu bez fizycznej obecności na lotnisku. Budowanie motywacji. Powinniśmy określić własny FLOW, czyli relację między umiejętnościami i zadaniami. W obszarze, gdzie nasze umiejętności spotykają się z zadaniami, określamy, jako FLOW. W sytuacji, gdzie zadania przerastają nasze umiejętności (zadania są trudne – możemy odczuwać rozczarowanie) lub umiejętności przerastają zadania (dopada nas rutyna i nuda) nie rozwijamy się efektywnie. 2. model Często przecenia się istotność super modelu. „Czy latając Xploer2 byłbyś lepszym pilotem zmieniając go na Xploer3? Może istnieć efekt psychologiczny zmiany modelu. Faktycznie, nie ma to takiego znaczenia. Top 5 modele nie różnią się znacząco. Znaczenie tego czynnika to max 20% końcowego wyniku. Jeżeli chcecie się rozwijać, kupcie używany model topowy. Ta droga ma dużo więcej szans na osiągnięcie korzystnych zmian w Waszych wynikach, niż inwestowanie w nowy tani model. Na temat modeli można opowiadać dniami. Nie ma sensu porównywać modeli, kształtów i poszczególnych cech technologicznych. Najlepsze modele dają w zasadzie na poziomie technologii podobne osiągi (do 1% różnic). Oczywiście, niższa waga i obciążenie powierzchni pozwala na osiągnięcie niższego opadania (lower sink rate, improve hang time), jednakże dużo zależy od warunków pogodowych (spot condition). Warto zastanowić się nad doskonaleniem modelu, jeżeli osiągasz wyniki na 99% 1000 i jest to powtarzalne. Wtedy warto pomyśleć nad nowym doskonalszym modelem i powalczyć o ten 1% wyniku. I. Końcowy efekt w zakresie modelu zależny od: 1. Parametry modelu (obciążenie powierzchni, wskaźnik opadania (trzeba go mierzyć), rozpiętość, waga modelu 2. Mechanizmy użyte w modelu i możliwość ich pełnego wykorzystania (stabilność modelu) 3. Pozycja środka ciężkości – model wolny, model szybki, zmiana środka ciężkości w zależności od warunków 4. Struktura modelu (jakie materiały użyte, jaki rodzaj tkaniny węglowej, sztywność), lżejszy model – niższa wartość wskaźnika opadania 5. Względy praktyczne (dwu/trzy częściowe skrzydła, odejmowalne części szybowca do transportu, zmniejszenie szerokości cięciwy skrzydła wraz z jego wydłużeniem, większe prędkości przelotowe to cieńszy profil – cieńszy profil to problematyka konstrukcji i wytrzymałości modelu, większa wytrzymałość i użyte materiały dodatkowe to zwiększenie ciężaru modelu – w efekcie poszukiwany ciągły balans między oczekiwanymi cechami modelu i efektami końcowymi dla zawodnika) – optimum jest gdzieś między całkowitymi cechami modelu. II. Najważniejsze ustawienia modelu (set up) 1. Podstawowe (niezbędne) - ustawienia a. mix Lotki do Klap – całe skrzydło powinno dystrybuować w aktywności skrętnej, optymalnie, jeżeli jest to liniowo na całości krawędzi narastająco do zakładanego wychylenia lotek. b. mix Lotki do Steru Kierunku – zaleca się w celu ograniczenia advers jaw (zadzieranie, topienie dziobu w zakręcie), częściowo do wyeliminowania poprzez differential (różnicowość) c. Ster Wysokości do Klap (Ster Wysokości/ Camber) – wychylenie steru wysokości w górę powoduje podążanie klap/całej powierzchni spływu w dół w każdej fazie lotu. Istnieją profile, które bardziej „lubią” dodanie Camber. To ustawienie pomaga w ciasnym krążeniu, wspiera nośność skrzydła w przechyleniu i opadaniu modelu w zakręcie. d. zaleca się ustalenie jak najmniejszej ilości faz lotu. W zależności od konkurencji: Start (+ dodatkowa faza start F3J), Normal (do lądowania), Termal (Camber, SnapFlap), Float (większy Camber), Speed/Cruise (w celu zwiększenia prędkości przelotowej, negative Camber) 2. Zależne od preferencji zawodnika - ustawienia a.ustawienie środka ciężkości (mocno zależne od zawodnika – przednie, tylne w rozsądnych granicach poprawności zachowania modelu) b. EXPO (Philip nie używa – preferuje bezpośrednie przełożenie wychyleń drążka i sterów) c. DUAL RATE (j.w.) 3. Zależne od taktyki/warunków pogodowych: a) balastowanie (zwiększa prędkość przy silnym wietrze, umożliwia powrót pod wiatr, ale też zwiększa prędkość opadania) 3.wyposażenie techniczne a. musimy zadbać o dobrą jakość i ustawienia modelu (geometria, brak możliwości wystąpienia luzów powodujących flatter, możliwość wymienności serw na zawodach między czasem startowym {working time]) b. musimy zadać o naładowane baterie c. zadbajmy o dobrą jakość wyciągarki, żyłki, sprawdźmy ją osobiście przed zawodami, sprawdźmy węzeł, spadochron, bloczki 4.zespół dobra praca zespołowa – dobra komunikacja. Stres na zawodach powoduje dużo nieporozumień. Nie powinny zdarzać się sytuacji w stylu; „po co tam poleciałeś???” To nie wpływa pozytywnie na współpracę w zespole. Może lepiej „hej, jesteś pewien, że tam jest termika?” To jest drobiazg, ale w sytuacji stresującej może wpływać psychologicznie na efekt końcowy. Ważny jest wcześniejszy trening w zespole i wypracowanie spokojnych interakcji. Próbujcie przed zawodami przetrenować wzajemną komunikację i śledzenie sytuacji na spocie. Dawajcie sobie tylko informacje użytecznie – obserwujcie innych konkurentów. 5. szczęście (luck) - czynnik stały – jest/nie ma – nie można bazować na tym czynniku, tym niemniej może mieć wpływ na wygraną. Zdarza się, że czasami ktoś wygrywa raz za razem nie można tego wytłumaczyć innymi czynnikami. Eliminujmy przypadkowość w naszych wynikach. Eliminujmy lenistwo, niedoróbki i niedbalstwo, które wpływają negatywnie na szansę wygranej. Dbajmy o rzetelne przygotowanie się do startu i bądźmy skoncentrowani na zadaniu.

U mnie jest bardzo pozytywne doświadczenie z silnikami ART. W modelu ORION EV 2,5 - waga do lotu 1 256 g silnik ART 2000 z kołpakiem arthobby i śmigłem 15x8 zbierał się do góry 70 stopni bez problemów. Zasilanie reg Dualsky 45A XC-45-Lite, accu Dualsky 3S 2200 45C. Przy zastosowaniu sugerowanej wentylacji (otwór wejściowy z boku kadłuba i wyjście otworami w owiewce - grzanie prawie żadne. Jeżeli ktoś zainteresowany to mam taki jeden ART 2000 do oddania w rozsądnej cenie.

Dzisiaj kolejny trening – przede wszystkim nastawiony na czas lotu 9 min (duration) i lądowanie. 1. Lot - Wysokość z silnikiem 136m (15,8s), czas lotu 8:59.25, lądowanie – poniżej 2 metry 2. Lot - Wysokość z silnikiem 139m (18,4s), czas lotu 8:45.75, lądowanie – pow. 2 metry 3. Lot - Wysokość z silnikiem 138m (19,8s), czas lotu 8:40.09, lądowanie – pow 2 metry 4. Lot - Wysokość z silnikiem 129m (21,2s), czas lotu 5:36.35, lądowanie – pow 2 metry 5. Lot - Wysokość z silnikiem 155m (21,4s), czas lotu 8:54.34, lądowanie – pow 2 metry 6. Lot - Wysokość z silnikiem 146m (18,4s), czas lotu 8:47.84, lądowanie – pow 2 metry 7. Lot - Wysokość z silnikiem 147m (18,9s), czas lotu 9:05.61, lądowanie – pow 2 metry 8. Lot - Wysokość z silnikiem 140m (20,0s), czas lotu 5:46.28, lądowanie – pow 2 metry 9. Lot - Wysokość z silnikiem 202m (27,2s), czas lotu 8:40.77, lądowanie – pow 2 metry Dzisiejsze warunki pozwoliły na w miarę powtarzalne loty, jeżeli chodzi o dolot. Na 9 lotów 7 dowiezionych czasowo, przy czym nieznacznie krótszy lub dłuższy niż wymagany czas wynika z błędu przy lądowaniu. Natomiast lądowania pod presją czasu to masakra. Brak wytłumaczenia. Po prostu słabo. Muszę poćwiczyć bez napięcia czasowego. Zaczynam to wszystko mierzyć. Oczywiście bez Atlisa czas na silniku i wysokość „wyczepienia” niewiele mówią, jednakże bez usystematyzowania nie będzie widać postępów. Kolejne treningi jak aura pozwoli

Wojtek, świetna lekcja na końcu tips & tricks jak ćwiczyć swój własny FLOW. Dla mnie ćwiczenie umiejętności poszukiwania termiki i poznawania własności, ustawieńmodelu z zakazem domykania pełnego krążenia - wyzwanie - doskonałe

Mam pytanie techniczne: Czas lotu zaczyna sie w momencie uruchomienie syreny i kończy sie w 10 minut kolejną syreną. Jednocześnie czas zawodnika jest liczony od chwili wypuszczenia modelu z ręki. Jak zatem liczony jest czas do lądowania zawodnika na syrenę końcową jeżeli zawodnik wypuści model chwile po syrenie? Opóźnienie wynikające ze startu nie zbilansuje sie na syrenę końcową. Chyba, że czas stopera sędziego ma dać przy lądowaniu dokładnie 600 sekund. I drugie pytanie, czy w momencie syreny początkowej już musi pracować silnik, czy jeżeli nie bedzie działał to lot jest za 0 pkt i czy możliwy jest restart? Dzisiaj był trening podążania za termiką z wiatrem. Uwagi Tomka co do spływu termiki z wiatrem poczułem organoleptycznie. It works

Bardzo dziękuje Tomkowi F., Wojtkowi B. i Jurkowi M. za dzisiejsze ciekawe podpowiedzi. Naprawdę warto było wpaść do Bielska. Teraz już tylko utrwalać

Ja też się wybieram

Jak jesteś zwolennikiem silników AXI to mozna znaleść tez wersje z przekładnią np. http://www.hobbyexpress.com/axi_gold_2820_08_outrunner_pg4_33_gearbox_1032975_prd1.htm Akurat ten silnik do modelu szybowca 4 kg.nmozna zalesić tez coś mocniejszego lub samą przekładnię do silnika jak już go masz.

Arek, czy możesz wiecej napisać o tym zwarciu Altisa? Chce go wstawić do szybowca i chciałbym wiedzieć czy zidentyfikowałaś co było przyczyną problemu.

Ciekawy wątek na RcGroups dotyczący punktowania czasu lotu i inne ciekawostki z F5J http://www.rcgroups.com/forums/showthread.php?t=2726494

Rośnie duch rywalizacji o to chodzi

Przed dziabnieciem obawiam sie o kadłub tuż przed sterem kierunku. Mam przeczucie, że to może byc słaby punkt przy takim punktowym zatrzymaniu. Prośba od doświadczonych o ewentualna korektę. Ciekawe też jak taką dzidę przeżywa silnik a w szczególności z przekładnią?

Dzisiaj zrobiliśmy wspólny trening z Konradem. Założenie – start 10 lub 15 s na silniku, max do 10 min lotu i lądowanie do markera. Popołudnie termiczne jak diabli. W roli głównej Jantar 3,5 i Maxa 4.0. Kilka rund w kolejności pozwoliło ustawić trymy i dopracować lądowania. Konradowi szybko kończyła się dzisiaj wysokość – jeszcze ustawia S.C. Lądowania wymagają doprecyzowania butterflya. Mój Jantar dzisiaj lepiej lepił się do powietrza i choć z początku loty nie trwały dłużej niż 4-5 minut + trening lądowania, to kolejne dociągałem do 10 min +/- 5-6 s. A więc jest nieźle Lądowania są powtarzalne do granicy 5 m od markera. Niestety w przeważającej serii ślizgi z dotknięciem na 3 m od markera. Musimy zwolnić model i próbować dziabnąć na góra 1 m do markera. Bezwi.etrzna pogoda nie pomagała w zwolnieniu szybowca z pełnym otwartym hamulcu Teoretycznie Maxa powinna mieć przewagę (niższa waga i większa rozpiętość – niższe obciążenie), jednakże dzisiaj Jantar vs Maxa – zdecydowanie dla Jantara Widzimy z Konradem jak dużo przed nami jeszcze korygowania ustawień i rund.

Rafał, śledź tę stronę http://f3f.zielnik.karpacz.pl

Spróbuj dive test. Znajdziesz na forum jak potwierdzić wyjściowy CG. Modyfikacja profilu wychyleniem klap zmienia profil i opór skrzydła.

Jak pogoda pozwoli to będę na tych zawodach z moją F5j-tka na takich samych zasadach - off records Dzieki Tomasz za konstruktywny wpis. Jest szansa na spotkanie i pogaduchy

Wielopokoleniowa Widać dobry klimat fo wspólnego latania. Jeden z Was to nawet do Wrocławia na testy zawitał. Pozdrawiam i ciekawy jestem jak projekt Australia independent.

Fajną macie tą ekipę

Niektórzy mówią - skłon, wykłon silnika może pomóc. Poszukaj tego tematu w sieci\forum.

Prośba o obiecany film. Model piękny.

Jurek, właśnie o to chodzi. Zwiększenie zainteresowania. Widzisz, jak ludzie pokupują Thermiki, Ideale, Fascinationy i inne Jantary, to po kilku dniach jak opadnie adrenalina z pierwszego wzbicia się w powietrze, złapania pułapu 800m, kilku szybkich kominów, zaczynają myśleć co tu robić, gdy tak zawijają w lewo, zawijają w prawo i co … no właśnie co? Dla dwóch – trzech osób nie ma szans zebrać ekipy do organizacji zawodów F3E, nie mówiąc o F5j, gdzie regulamin wymaga dużo więcej, w tym od sędziów – co na pewno potwierdzisz, gdy na F3F na naszej stronie PL mało kto śmigał. Teraz Południe może żyć bez Północy a odwrotnie już chyba nie, a i kilka nowych osób z modelami się pojawiło co mogą konkurować, nie tylko umiejętnościami. Fajnie byłoby rozruszać ten temat w kierunku tych co czują termę i coś chcą więcej zrobić ze swoim modelem, a nie po sezonie wystawić na sprzedaż, bo im się nudzi i szukają nowej adrenaliny. Oczywiście F3F daje kopa, zwłaszcza kiedy nie można skorzystać z przyzwyczajenia do awaryjnego uruchomienia silnika (bo go nie ma) i koniecznie szukać trzeba miejsca do lądowania, kiedy wiatr siada. OK. To się nie wyklucza, sam przymierzam się do latania na zboczu (długo to trwa – czas, pogoda, brak typowego modelu), ale w sumie kiedyś się zmobilizuję. Dla tych co na nizinach może zacznijmy od F3E a dalej na F5J. Może za jakiś czas, pojawią się fanatycy z nowymi Jantarami, Maxami, Pikeami, Ultimami czy Infinitami. Czesi, Słowacy mają mocne ekipy, modele i latają – w sumie najlepiej na świecie. Oczywiście latajmy, lądujmy, trenujmy. Załóżmy sobie konkretny cel choć w części zgodny z regulaminem i założeniami kontekstu F5J. Dlatego, szukam wskazówek, bo jak już zawijam w prawo i lewo, powtarzalnie 8-10 minut wylatam co przyroda pozwoli oraz ląduję do 3 metrów od nogi, to szukam zajęcia, żeby Jantara nie sprzedawać, bo fajna maszyna i chciałbym się nią dłużej nacieszyć. Co do organizacji zawodów, będzie więcej zainteresowanych to coś się pomyśli.

Serdecznie zachęcam Panów Wojtka Byrskiego i Tomka Frąka o podzielenie się na forum "tipsami" na temat latania w tej konkurencji. Wiedza najlepsza od najlepszych

Wg regulaminu FAI wymogi dot. modelu są następujące: Maximum Surface Area 150 dm2 - max powierzchnia Maximum Flying Mass 5 kg - max ciężar modelu Maximum wingspan 4 m - max rozpiętość Loading 12 to 75 g/dm2 - obciążenie Type of battery Any type of rechargeable batteries - każdy rodzaj baterii (nie można w czasie lotu doładowywać solarnie) Type of motor Any type can be used - każdy rodzaj silnika elektrycznego dopuszczalny Pełny tekst regulaminu pod adresem: file:///C:/Users/tomekmickiewicz/Downloads/SC4_Vol_F5_Electric_16.pdf - strona 34 (początek dot F5J)

Jak będziecie mieli więcej takich bystrych osłon silnikowych to nakręcacie serial dla dzieci Tomek i przyjaciele, tylko zamiast lokomotyw będą samoloty