zbjanik

Remigiusz- najlepiej jak zapodam Ci coś co sam wypróbowałem- tu jest wątek o Vipanie: http://pfmrc.eu/index.php?/topic/56864-vipan-mfi-10/ . Opis jest co prawda o mojej wersji z depronu i styroduru, ale oryginał (który też kiedyś zbudowałem) był balsowy- tak jak chciałeś. Poczytaj i zobacz, czy Ci pasuje. Oryginał ma rozpiętość 1100 mm, ale jest to tak proste w formie, że wystarczy każdy wymiar przemnożyć przez jeden koma coś tam i będzie OK. Przy wielkości jaką chciałeś, może trzeba by dodać w narożach kadłuba jakieś balsowe podłużnice, ale też tylko bardziej z przodu i trochę poza część kabinową. Podobnie wzmocniłbym dla tej wielkości mocowanie podwozia. Mój Vipan, ten z wątku, ma się dobrze, lata przepięknie, no i faktycznie- jest za mały, ta konstrukcja zasługuje na więcej

Aha, czyli jasne- Piper to bardziej hasło opisujące układ niż jakiś wymóg. To zmienia podejście, ale to dobra droga.

Piper no może być, ale nie jest raczej idealny w takim ujęciu jak opisujesz. Nie jest wcale najprostszy w budowie, bo są modele prostsze. W lataniu podobnie. To zależy od tego czy bardziej pójdziesz w kierunku makiety, czy też bardziej za nazwą Piper u Ciebie jest ogólny układ, synonim takiego samolotu: górnopłat, jego sylwetka itd. Jeśli priorytetem jest faktycznie prostota konstrukcji i własności lotne jak dla całkowitego nowicjusza, albo takiego po piankowym motoszybowcu, to wybrałbym coś innego.

A latać umiesz?

Tomasz- OK, spróbuję. Na razie przestawiłem Mobiusa na MP4- działa nawet z WLMM, ale może faktycznie trza od tego narzędzia odejść.

Koledzy- bardzo dziękuje za chęć pomocy, jak zawsze na forum można liczyć. Będę teraz próbował zasugerowanych rozwiązań. Jeszcze raz moje uznanie za wiedzę i chęć podzielenia się nią.

Może tak jest lepiej- ale jak to się robi? Ja odkupiłem sprzęt od kolegi z naszego forum i działał od razu, wiec niczego nie przestawiałem. Rozumiem, że pewnie jest to jakieś banalne ustawienie i i podpowiecie. Szkoda tylko paru filmów, które już zostały nagrane po staremu i nie da się upublicznić na Yt.

Opisując jak korzystałem z WLMM odnosiłem się do czasu, kiedy posługiwałem się inna kamerą (GoClever). Teraz, jak już mam Mobiusa, to mi się filmy nim robione nie wczytują do WLMM, więc ich nie mogę obrabiać, a nieobrobionych nie chcę wysyłać na youtube.

Filmy zgrywam na komputer i tu jest OK- tzn. jakość super, można oglądać w tę i nazad. Ale jak już chcę przygotować do wysyłki na youtube, to wpierw je obrabiam, głównie skracam, montuję, dodaje napisy itd. i tego kroku właśnie nie mogę wykonać- przenieść świeżego, nieobrobionego materiału do programu WLMM, żeby go zmontować. Nie próbowałem dokonywać tej obróbki wprost na youtubie, bo tam też zdaje się można- ale się jakoś nie odważyłem, zawsze wysyłałem już gotowy film.

Mam już wreszcie od paru miesięcy swojego Mobiusa i jestem bardzo zadowolony. Mam tylko teraz problem z tym, że zrobiony nim film nie zapisuje się w programie Windows Live Movie Maker, którego używałem do tej pory do obróbki. Idąc śladem wskazówek znalezionych w sieci, próbowałem konwertować film do formatu avi, ale nie pomogło. Może macie jakieś pomocne środki, typu programy do konwersji, albo do obróbki filmów. Jak sobie z tym radzicie, czy mieliście taki problem?

Lukasz- powinienem mieć, muszę odszukać. Jak znajdę, dam znać.

Można też zamiast poprawiać Concorda, moim zdaniem- bardzo fajnego, wykorzystać to doświadczenie i pójść w kierunku jakiegoś Harriera- wydaje się, że byłby bardzo prosty w budowie, bez pionowego ciągu- jak widać zbędnego.

Czyli sytuacje, kiedy wystąpił niedomiar na wskutek zapomnienia (ale zapomnieć wszystkiego- modelu i aparatury- niezły wynik- gratulacje!). Może też być jednak sytuacja odwrotna- podobno na mokrym polowym lotnisku Jaki grzęzły i stawały dęba przy kołowaniu na start, więc mechanicy siadali okrakiem na kadłubie, żeby dociążyć tył. Jeden pilot przed podjęciem startu się nie zatrzymał, tylko poleciał z marszu. Zauważył w locie., że coś słabo reaguje kierunek i w lusterku zobaczył nieszczęśnika. Delikwent nie spadł, przeżył i pewnie do końca życia pamiętał ten krótki lot.

Ma rację, że jest rozrzutny- piękny model, rewelacja i gratulacje za pomysł, wybór obiektu i wykonania!

Zalecałbym zrobić próby z turbulatorem- przykleić "nieinwazyjnie" grubą nić, czy wręcz dratwę i zobaczyć co się zmieni. Ale nie jak Andrzeju napisałeś- w okolicy dźwigara, ale zaraz za krawędzią natarcia, powiedzmy 5-10 mm. Powinno pomóc.

A jak założysz składane śmigło i dasz hamulec, to nie powinno być już z tym problemu.

Bartek- gratulacje. Chyba powoli nadszedł już czas na "Mój drugi model.........."

Trzeba powiedzieć, że w literaturze na bliski sercu temat dużo się dzieje. Własnie otrzymałem egzemplarz nowej rzeczy Andrzeja Glassa poświęcony szybowcom wyczynowym Czerwińskiego- wydawnictwo SCG konsekwentnie stara się ocalić od zapomnienia, spopularyzować piękny obszar polskiej historii. Ostatnio słowo duma w skali naszego państwa pada może za często, ale jak chodzi o szybownictwo, to na pewno nie jest ono na wyrost- mamy tu wiele dokonań, wiele doskonałych konstrukcji i ludzi, którzy za tym stoją. Jednym z nich jest Wacław Czerwiński. Andrzej Glass z właściwą sobie dociekliwością i rzetelnością zebrał i przedstawił opisy, zdjęcia (wśród już publikowanych są też jeszcze, przynajmniej mnie- nieznane) wyczynowej linii konstrukcji Czerwińskiego. Co tu dużo mówić- wszystkie są piękne, a już taki PWS-103 z mocno "przedwczesną" o jakieś 20 lat dmuchana kabiną jak Foka- to zapowiedź, spełniona wróżba na nadchodzące czasy światowego szybownictwa. Genialne! W książce masa rysunków- makieciarze od mewich skrzydeł znajdą tu dużo dla siebie. Mój egzemplarz znowu z dedykacją autora, za "współudział"- projekt okładki. Okł0001.pdf

Agnieszka, no potwierdzają się moje przypuszczenia- idziesz w artyzm! Jak ktoś to duszy ma, to nie ma siły- w końcu wylezie, choćby się nie wiem jak starał. Super!

To nie jest taka prosta sprawa- zależy od modelu, ale to jakby nic nie powiedzieć. Normalnie, w spokojnym lataniu, zgodne zmiksowanie może ułatwiać pilotaż, upraszczać. Taki zabieg zaś, jak wspominasz, może, nawet powinien powodować wyślizg, albo nawet ślizg na skrzydło . Może ten kolega akurat miał taki statek powietrzny, nad którym w tej konfiguracji łatwiej mu było zapanować - wydaje się, że musiał być mocno czuły na stery, jakiś akrobat, albo inny hotliner. W łagodnym zakręcie działanie sterów jest łatwo opisać, ale już w ostrych, z dużym przechyłem, dochodzi tzw. zamiana sterów: wysokość przejmuje rolę kierunku, kierunek- wysokości. Do tego w niektórych typach trzeba podtrzymać lotką (czyli po wejściu w zakręt dać lotkę lekko, albo i mocniej z powrotem), bo zacznie się spirala, czyli utrata wysokości- tu jest może najbliżej tego opisanego przez Ciebie momentu. Odpowiedzi są dwie: stopniowe, przemyślane próby, albo druga, którą osobiście preferuję- żadnych miksów, tylko ćwiczyć nawyki, potem dalej to samo i tak bez końca. To daje najwięcej satysfakcji .

Nasącz jakimś WD-40, zamknij w worku foliowymi na dobę i potem delikatnie próbuj.

Andrzej- obstawiam że Bies, ale nawet jak zgadłem, to nie potwierdzaj- niech jest napięcie.

Budowa CSSa mocno zwolniła, momentami stoi w miejscu, ale czasem za doskoku coś przybywa. Na próbę miejsce w kabinie zajął Louis z nieistniejącego już Bleriota. Docelowo pilot musi siedzieć nieco niżej- mniej wystawać z kabiny. Na imię będzie miał Otto, na cześć mojego instruktora, śp. Ottona Kłosa z Aeroklubu Gliwickiego, pilota właśnie tych maszyn, do której to postaci kiedyś wrócę w tym wątku.

Mnie się zdarzyło holować dwie rzeczy- rękaw i taki quasi szybowiec z kamerą, żeby były zdjęcia, czy film wykonany z poza modelu w locie. Można to znaleźć (film) w wątku o modelu Breakfast. Był to piankowiec ok 1400 mm rozpiętości. Do tych lotów startowałem z ręki, więc nie było utrudnienia na rozbiegu. W locie rękaw bardzo ustateczniał model, z tym nosicielem kamery było gorzej, bo tylko na wznoszeniu zachowywał się względnie, w locie poziomym, a już na zniżaniu- szkoda gadać co wyczyniał, bo wchodził w strumień zaśmigłowy- ale to inna kwestia. Jedno co mógłbym na pewno polecić, to miejsce podczepienia linki- tak samo jak w holowaniu, w pobliżu środka ciężkości, tyle że pod kadłubem- to się sprawdziło.

Też witam no i wyrażam pełen podziw, że w tak dostojnym wieku kolega, jak widać, na absolutnej fali, jak chodzi o nowości techniczne! 98- ładny wiek!