zbjanik

Filmik z lądowania pasażerem wczoraj: http://podroze.onet.pl/aktualnosci/pilot-wyladowal-brawurowo-w-trakcie-orkana-fryderyka/g3g4d5

Znam ten model "z widzenia", miał go klubowy kolega Teoś w Gliwicach. Były to końcowe lata siedemdziesiąte. Teoś miał jakoś- rodzinnie, czy służbowo, większy dostęp do "dóbr zachodnich", chyba był to model z zestawu, nie budowany z 'kawałków". Silnik 1,5- 2 cm3.. Jak na nasze umiejętności pilotażowe wtedy, to latał jak pocisk, do tego jeszcze brak wzniosu- trzeba było mocno uważać. Ale ładna sylwetka i ogólnie udana konstrukcja.

Moim zdaniem chyba jednak nie- choć może tak to wygląda. Oś zawiasów jest oddalona od krawędzi drzwi w kierunku lotu. Ze względu na to, że skrzydło drzwi (w samolocie to sformułowanie jakoś dziwnie brzmi ze względu chyba na te inne skrzydła) nie jest płaskie, następowała by kolizja na dolnych i górnych krawędziach, w momencie fazy "prawie otwarte" i "prawie zamknięte". W sumie intuicja dobrze Ci podpowiedziała, ale efekt "dojeżdżania" a nie prostego obrotu (jak w szafie np.) osiągnięto w ten sposób.

No i koniecznie żeby moduł dźwiękowy był w wersji gwiazdowej i rzędowej (regulacja ilości cylindrów może być za dopłatą, ale też niewielką). Ale teraz poważnie- byłbym sam chętny.

A spróbuj obrócić krzyżak o 90 st.- otwory nie są na jednej, a na dwóch średnicach. Jak nie będzie pasował, to można dorobić swoją wersję z kawałka blachy AL, czy cieńszej stalowej.

Agnieszka- pytasz o pomysł, z czego- jak bym budował model tego samolotu, to zrobił bym to z pluszu, weluru- ale to tylko pomysł. I jak zawsze: kapelusz z głowy za Twoją pracę!

Potwierdzam- dowód w sprawie, czyli film jest, oblot wykonany z powodzeniem! Model lata bardzo - jak prawdziwy samolot. Po dorobieniu jeszcze brakującego nosa- osłony silnika, będzie się w locie mylił z oryginałem. Dobra robota Marcin.

Spróbuj tak: na wał od wewnątrz (czyli patrząc na pierwsze zdjęcie- od góry) nałóż rurkę kilka mm dłuższą od niego i umieść to wszystko w imadle, które posłuży za prasę. Rurka powinna naciskać na obudowę od wewnątrz, tuż przy wale, musi więc mieć niewielką średnicę- tak 8-10 mm.

Marcin- zawiasy rewelacja. Bardzo kreatywnie!

Marcin- świetnie, czekam na oblot. Dzisiaj i wczoraj oczywiście latałem.

No ta właśnie. No a fakty- tak, masz rację, tzw. emocji raczej mało, nie jest to faktycznie noblowska proza. Podobnie jak i we wszystkich chyba poruszonych pozycjach, ale chyba nie tego szukamy w takich wspomnieniach (choć u takiego Remarque'a..., ale to już nie o lataniu).

Marku- no więc ja tą rozbieżność widzę od samego początku- jest parę punktów na tej liście, że tak wymienię tylko choćby: gruby jakiś profil skrzydła, duży skłon silnika, no i oczywiście koła i podwozie. Z tego też powodu w swoim modelu z tej dokumentacji nie korzystałem. Ściśle to aktualnie nie korzystam z żadnej, bo musiałem zawiesić budowę CSSa, na korzyść innej budowy- takiej prawdziwej (przybudówka do domu, taka większa- 50 m2). No ale pocieszam się jak mogę: że kiedyś się to przecież skończy i że CSS też był z drewna. No i mogę chociaż patrzeć jak twój pociak nabiera kształtu i powagi

Nie wiem, czy Lindbergh był tłumaczony na nasze. Ale przypomniała mi się jeszcze jedna książka, tym razem czytana po polsku, ale nie pamiętam już tytułu- wojenne wspomnienia Rudla- asa latającego na Ju 87. Inna, bo spojrzenie z drugiej strony, też nieźle napisana i ciekawa.. Aha, jeszcze z podobnego nurtu, ale to też po niemiecku i nie wiem czy tłumaczone- wspomnienia znanej pilotki szybowcowej, ale także później samolotowej, Hanny Reitsch. Na koniec podsunę Ci jeszcze zupełnie świeżą, w sensie , że dopiero niedawno możliwa do kupienia (no albo mnie się tak przytrafiło, ze dopiero teraz- w Biedronce!)- "Wspomnienia czerwonego barona"- wiadomo o kim. Uderzyło mnie, jako miłośnika latania, jak Manfred pomija, wręcz jakby celowo przemilcza cały obszar techniki, tego wszystkiego na co się czeka w takiej lekturze. Nie wymienia np. typu samolotów, tylko pisze coś w rodzaju: lecieliśmy dużym dwupłatowcem bombowym... Pisze o rożnych rzeczach, ale samolot u niego to samolot i koniec, najwyżej ile miał płatów. Zastanawiające. Ale są też wątki takie trochę polskie u Hanny jak i u Manfreda- oboje urodzili się na Dolnym Śląsku (Hanna w Jeleniej Górze, Manfred we Wrocku, a mieszkał w Legnicy). Manfred opisuje też wizytę w Pszczynie. Świat mały jest! Co do Meissnera, to mam zaliczoną całość, tyle, że tak dawno, że mało pamiętam- chyba czas powrócić i sobie przypomnieć.

Grzegorz- OK, może i tak, ale same opisy walk i lotów uważam za najlepsze jakie czytałem. A kogo byś polecał bardziej? Inna bajka, ale całkiem pisarsko dobrze poradził sobie Lindbergh ze swoimi wspomnieniami- ale nie wiem, czy to było tłumaczone na nasze, bo czytałem kiedyś albo w oryginale albo po niemiecku- mogę polecić każdemu.

Dla mnie najlepszą książką w temacie jest "Wielki cyrk" P. Clostermana. Wiem, że nie polski autor, ale jest super.

Dopiero w styczniu? Myślę, że na Sylwestra to już będzie zaliczone latanie... Ale kawał samolotu to będzie, sądząc na razie po samym kadłubie.

Marcin- no niestety, ale znowu Ci wychodzi ! Śledzę postępy i czekam na kolejne kroki.

No Ziemia, matka przyciąga elektorat, przyciąga...

Dawid- wygląda to dobrze. Faktycznie- szkoda ruszać tej fajnej góry kadłuba. Na pewno jakoś wzmocnisz pusty na razie przedział silnikowy, prawda? To najbardziej narażone na uszkodzenia miejsce, no i będzie niosło sam silnik, pakiet itd.. Jak chcesz wykończyć powierzchnię- wspomniałeś o oklejaniu- czym?

Fajna! Na dużej maszynie można czasem podszlifować i coś mniejszego, choć jest wtedy lekko rozrzutnie energetycznie.. Pomysł dobry- prosta, celowa konstrukcja.

Sorry- podałem link do pierwszego odcinka- początku budowy. Oto więc link do filmu z lotem: . Oblot jest w bodajże przedostatnim odcinku. Ale ten też jest fajny.

No tak, i oryginał i model są dość specyficzne. Technologia i to całe oprzyrządowanie do kadłuba faktycznie pracochłonne, ale usprawiedliwieniem jest to, że to ma być w założeniu powtarzalna sprawa. Autor na zapytania czy da radę kupić taki kit u niego, odpowiada pozytywnie- czyli oprzyrządowanie, jak to w produkcji seryjnej- ma sens. Oglądając serial z I-16 youtube podpowiada inne filmy tego autora, z Jakiem-3, Jakiem-52 i AN-em 14. Te modele były wykonywane z bardziej "jednorazowym" podejściem.

Jeśli nie oglądaliście, to szczerze polecam serię kilkunastu filmów autorstwa modelarza z Rosji- budowa od podstaw, aż do oblotu modelu I-16, obiektu przecież niezbyt łatwego z samego w sobie. Pewnie ortodoksyjni makieciarze powiedzą że to tylko pianka, że za wolno lata, ale z mojej strony- pełne uznanie. Autor ma też na koncie inne udane modele podobnej wielkości. Link do filmu z oblotem: https://youtu.be/1duR8DVFxLo oraz link do wątku na forum rcgroups: https://www.rcgroups.com/forums/showthread.php?2954867-RC-model-I-16-made-of-foam-plastic

Nagrywam Mobiusem z węższym obiektywem, Obraz jest bardzo dobry, kamera niedroga. Na youtubie natomiast widać wersję mocno okrojoną, bo program którego używam do przygotowania filmu (Windows Live Movie Maker) go zubaża. Chyba zmienię go na jakiś mniej stratny- że tak to określę. Ale Mobiusa polecam!

Cześć Tomasz! Film naprzemiennie- "z czapki", oraz z modelu, potem połączone, zmiksowane razem.