zbjanik

Dopiero w styczniu? Myślę, że na Sylwestra to już będzie zaliczone latanie... Ale kawał samolotu to będzie, sądząc na razie po samym kadłubie.

Marcin- no niestety, ale znowu Ci wychodzi ! Śledzę postępy i czekam na kolejne kroki.

No Ziemia, matka przyciąga elektorat, przyciąga...

Dawid- wygląda to dobrze. Faktycznie- szkoda ruszać tej fajnej góry kadłuba. Na pewno jakoś wzmocnisz pusty na razie przedział silnikowy, prawda? To najbardziej narażone na uszkodzenia miejsce, no i będzie niosło sam silnik, pakiet itd.. Jak chcesz wykończyć powierzchnię- wspomniałeś o oklejaniu- czym?

Fajna! Na dużej maszynie można czasem podszlifować i coś mniejszego, choć jest wtedy lekko rozrzutnie energetycznie.. Pomysł dobry- prosta, celowa konstrukcja.

Sorry- podałem link do pierwszego odcinka- początku budowy. Oto więc link do filmu z lotem: . Oblot jest w bodajże przedostatnim odcinku. Ale ten też jest fajny.

No tak, i oryginał i model są dość specyficzne. Technologia i to całe oprzyrządowanie do kadłuba faktycznie pracochłonne, ale usprawiedliwieniem jest to, że to ma być w założeniu powtarzalna sprawa. Autor na zapytania czy da radę kupić taki kit u niego, odpowiada pozytywnie- czyli oprzyrządowanie, jak to w produkcji seryjnej- ma sens. Oglądając serial z I-16 youtube podpowiada inne filmy tego autora, z Jakiem-3, Jakiem-52 i AN-em 14. Te modele były wykonywane z bardziej "jednorazowym" podejściem.

Jeśli nie oglądaliście, to szczerze polecam serię kilkunastu filmów autorstwa modelarza z Rosji- budowa od podstaw, aż do oblotu modelu I-16, obiektu przecież niezbyt łatwego z samego w sobie. Pewnie ortodoksyjni makieciarze powiedzą że to tylko pianka, że za wolno lata, ale z mojej strony- pełne uznanie. Autor ma też na koncie inne udane modele podobnej wielkości. Link do filmu z oblotem: https://youtu.be/1duR8DVFxLo oraz link do wątku na forum rcgroups: https://www.rcgroups.com/forums/showthread.php?2954867-RC-model-I-16-made-of-foam-plastic

Nagrywam Mobiusem z węższym obiektywem, Obraz jest bardzo dobry, kamera niedroga. Na youtubie natomiast widać wersję mocno okrojoną, bo program którego używam do przygotowania filmu (Windows Live Movie Maker) go zubaża. Chyba zmienię go na jakiś mniej stratny- że tak to określę. Ale Mobiusa polecam!

Cześć Tomasz! Film naprzemiennie- "z czapki", oraz z modelu, potem połączone, zmiksowane razem.

Dla poprawy samopoczucia w tej mniej przyjemnej części roku (choć akurat dzisiaj u nas w opolskim jest całkiem fajnie, słonecznie), zmontowałem film z września, czyli taki przełom- koniec lata i początek jesieni. Ćwiczenia z "touch and go" na dopiero co skoszonej łące i świeżo zaorane pole po kukurydzy. Zapraszam. https://youtu.be/NQOndW1ZYVs

Agnieszka- piszesz o klapach, nie o lotkach. Na ostatnim zdjęciu widać koniec lotki po lewej stronie zdjęcia zdjęcia. Natomiast klapy wykonywały swój ruch wzdłuż prowadnic- to te wiszące, równoległe "sople", zwisające za krawędzią spływu skrzydła. Ten stożek, zakończenie gondoli był zamocowany do klapy i razem z nią się poruszał. To rozwiązanie, w ogóle podejście do mechanizacji płata przetrwało próbę czasu i do dzisiaj jest stosowane w wielu np. odrzutowcach pasażerskich, choć nie tylko tam.

Zapraszam do siebie- Bukowo na południe od Kluczborka. Pola nieograniczone, ale minus jest taki, że tylko trawa- brak twardego, gładkiego pasa.

Ja bym dodał jakieś białe akcenty, linie, czy coś w tym rodzaju- będzie jaśniej i OK.

Najlepiej, to zanim zaczniesz demontaż, zrób film, zobaczymy co się dzieje- pewnie to się da opanować, bo przecież samoloty latają, pomimo różnych trudności na początku (jeśli go przetrwają...)

W dużym lotnictwie obloty w większości przypadków wykonuje się z nie schowanym podwoziem. Dlaczego? Bo to ważny, odrębny mechanizm, zespół, który też może zawieźć, więc ten problem odkłada się na później, osobno go testuje, a skupia się na samym płatowcu i napędzie, nie prowokując, piętrząc trudności, tylko chociaż rozkładając je w czasie. Co do wrażenia prędkości- nie wiem, ale ja wcale nie odbieram jej tu jako za małej- nawet owszem, Łą "przycina" dość konkretnie. A do tego przecież nawet takie samoloty nie latały cały czas 600 na godzinę, miały tez prędkość przelotową, tak mniej więcej o połowę mniejszą. Ogólnie natomiast- przyłączam się do gratulacji z samego udanego oblotu, a wcześniej wykonania tego znakomitego modelu.

Robert- oba rysunki wyglądają, jakby pochodziły z czechosłowackich czasopism Modelara (ten pierwszy), drugi to już wręcz na pewno z Letectvi+Kosmonautika. W pierwszym oczywiście mylący jest nagłówek po niemiecku, ale chyba ściślej byłoby "po enerdowsku"- enerdowcy w swoim Flug Revue (tu mogłem pomylić coś z tytułem, choć i to czasopismo przez czas jakiś prenumerowałem, bo te czeskie to przez wiele lat)- robili przedruki bez żenady, ale to wszyscy właściwie.

Mirek- PZL 104 wyszła Ci super!

Dysponując jedną tylko grubością 50 mm, na swoje potrzeby przecinam drutem na gorąco, podobnie jak styropian- idzie trochę wolniej, ale można uzyskać każdą grubość. Do tej pory, cały czas, mam niebieski BASF z budowy w Niemczech, a był to rok 1995 może, ale się powoli kończy. Ostatnio jednak, z racji budowy, czy bardziej rozbudowy swojego domu, zamówiłem lekko nadmiarowo styrodur rumuński w kolorze grafitowym. Wydaje się być lekko miększy. Na razie poza jego pierwotnym zastosowaniem budowlanym, do modeli jeszcze nie stosowałem, ale powinno być dobrze

Tomasz- witam w klubie styrodurowców! To jeden z moich ulubionych materiałów, ma ogromny potencjał. Mała uwaga- kadłub z pełnego klocka owszem sprawdzi się, ale ja budowałem modele dwu, a nawet prawie trzykrotnie większe od twojego, a kadłuby miały z płyty o grubości 5-6 mm, bez podłużnic z listewek, jedynie lokalnie wzmocnione, w strefach mocniej obciążonych Aha- jeszcze owocówka- też jestem jej fanem. .

Lechu- fajne wspomnienia. Co do Wojtka Sz. to też sobie przypominam wiele takich, zawsze pozytywnych zdarzeń. Największą sławę otworzyło mu spektakularne, udane lądowanie Bocianem (prawdziwym, nie jakimś tam modelem) na hangarze. Po latach opowiadał mi, że przypadkowo gdzieś, w zdaje się francuskim czasopiśmie szybowcowym, to zdarzenie opisano jako jedno z możliwych rozwiązań, które należy na serio brać pod uwagę, kiedy szybownika za bardzo przydusi nad dużą aglomeracją. Ale Szumas poszedł dalej- jak wiadomo, też z sukcesem (Flytronic). A propos Vipana- poszukaj wątku w naszym forum, o Vipanie o rozpiętości 2,2 m- to będzie coś!.Pozdrawiam Cię w UK, do powrotu nie namawiam, w każdym razie nie już teraz, może trochę później

Henryk- widać starą, ale w znaczeniu dobrą szkołę. A sam model, jego kształt- miód, palce lizać!

Pokaż jakieś zdjęcie- będzie łatwiej coś zespół/wespół wykombinować.

Witamy! masz więc dobre podstawy, modele to takie same szybowce czy samoloty jak duże, tylko że trochę mniejsze

Koszty jako takie też, ale głównie chodzi o to, że na lekkim, wolniejszym piankowcu łatwiej się nauczyć latać. Zbyt ambitny, szybki model trudniej naprawić, łatwiej się zniechęcić do całego modelarstwa, a byłoby szkoda...