Czaro

Wiem, że na pierwszy rzut oka te zadania mogą wyglądać na skomplikowane. Ale wystarczy "polecieć je" na treningu 2 - 3 razy i wszystko staje się jasne. Czas startowy ustawiamy chociażby na telefonie, czasy lotów łapiemy timerem w radiu. Zegar w radiu najlepiej włączać przełącznikiem od fazy rzutu, wtedy jest łatwiej. Na obsługę stopera, kasowanie poprzednich wyników, nastawianie nowego czasu lotu itp. pomiędzy lotami stracimy najwyżej kilka sekund więcej, niż gdyby obok nas stał pomocnik w trakcie zawodów. Fajna zabawa, nawet bez żadnego podtekstu zawodniczego, zamiast rzucać, lądować, rzucać... bez większego celu. Najlepiej takie zadania latać w kilka osób! Po pierwsze dlatego, że większa frajda, a po drugie dlatego, że jest sporo łatwiej. Wśród kilku modeli w powietrzu przeważnie któryś wreszcie złapie termikę pierwszy i zamarkuje ją reszcie.

Ale ja jestem jak najbardziej za! Tak sobie tylko chciałem "konstruktywnie pomarudzić". Ja ze swojej strony też oczywiście zapewniam pełne wsparcie, merytoryczne do czasu przyjazdu na lotnisko, potem również fizyczne. Nawet jestem w stanie zrezygnować z uczestnictwa jako zawodnik F3K - zrobię w tabeli miejsce dla innych, natomiast będę miał więcej czasu, żeby pomagać, podpowiadać, "taktykować". Że tak powiem do wynajęcia na każdą kolejkę! (nie będę drogi) Jestem pod wielkim wrażeniem co się tu dzieje. W tym zrywie. Dziś dzwoniło do mnie Trójmiasto (serwus Marek!), nie wiem dlaczego nie do Ciebie, Konrad. Dwóch, zapewne najbardziej doświadczonych, krajowych sędziów F3F i F3K w kraju zadeklarowało wszelką pomoc i być może również wsparcie osobiste w trakcie zawodów, łącznie z ich prowadzeniem. Zbieram szczenę z podłogi.

Z początku zakładałem prosty tekst z podstawami. Ale zacząłem tłumaczyć, dopisywać. rozbudowywać i wyszedł prawie regulamin, ze wszystkimi zawiłościami. Wybaczcie. Jak będzie trzeba, to napiszę jeszcze raz, popularno - naukawy samouczek. Ku chwale DLG. Rozmaitość zadań jest niebywałą zaletą F3K. Nie ma to odzwierciedlenia w żadnej innej kategorii modeli. Po drugiej stronie jest np. akrobacja na uwięzi (z całym szacunkiem dla F2B), gdzie lata się ciągle tę samą wiązankę figur od 20 - 30 lat? W zawodach DLG znajdzie się organizator zawodów, który wyłoży na pierwszą, poranną konkurencję loty na 5 minut (zadanie A). Przy jeszcze ospałej, nie obudzonej termice radź sobie człowieku! Na innej imprezie rozkład konkurencji będzie bardziej ludzki, ale będzie przewaga szybkich, krótkich konkurencji. Przy dobrej pogodzie, kiedy wszędzie nosi, paradoksalnie wygrywa ten co szybciej ląduje, a nie ten co dłużej lata. Taki urok DLG - od kilkunastu lat, ta klasa wykorzystuje to, że modele są małe i zwinne. To nie 3-metrowe kobyły F3J, gdzie startuje się raz na 10 minut (z całym szacunkiem dla F3J). Tu w ciągu 10 minut startuje się 5, 7, czasem 10 razy. W ciągu dnia zmienia się pogoda, zmieniają się zadania, a na każde zadanie inna taktyka. Raz jesteś zawodnikiem, za chwilę mierzysz i podpowiadasz innemu zawodnikowi. Nie ma czasu na nudę

Chciałbym napisać parę słów o podstawowych zasadach rządzących w F3K, tak żeby ułatwić pierwszy kontakt z tą dyscypliną. Jeżeli dyskusja pod postem rozwinęłaby się w odpowiednią stronę, moglibyśmy zahaczyć o szczegółowe aspekty latania zawodniczego, kruczki regulaminowe, czy najczęściej stosowane strategie itp. Jestem otwarty na wszelkie pytania i sugestie. Całym sportem lotniczym na świecie zarządza FAI - Międzynarodowa Federacja Sportów Lotniczych. W ramach dyscypliny modelarstwa lotniczego wyodrębniona została klasa o oznaczeniu F3K, dla modeli szybowców DLG. Jest to klasa mistrzowska, czyli taka w której rozgrywane są Mistrzostwa Świata, jak również Mistrzostwa Europy, oraz Eurotour - odpowiednik Pucharu Europy. W Polsce rozgrywane są Mistrzostwa Polski i Puchar Polski, czyli seria kilku zawodów, w których wyniki łączy się w jeden ranking, aby wyłonić zdobywcę Pucharu w danym roku. Zarządza tym Aeroklub Polski i ta organizacja, jako członek FAI ma prawo wystawiać Reprezentację Polski na Mistrzostwa Świata, czy Europy. Oficjalne przepisy do tej klasy można znaleźć pod linkiem: http://www.fai.org/downloads/ciam/SC4_F3Soaring_2017 Informacje o zawodach w Polsce, wynikach, rankingach itd. można znaleźć tutaj: http://www.f3k.pl Działa też grupa na Facebooku: https://www.facebook.com/groups/195809670559877/?ref=bookmarks Puchar Świata - kalendarz zawodów, ranking: http://www.fai.org/world-cups/f3k-hand-launch-gliders Eurotour: http://contestmodellsport5646.apps-1and1.net/competition-categories/f3k/ Ogólny zarys przepisów stosowanych na zawodach F3K: (tekst powstał na podstawie archiwalnego tłumaczenia regulaminu z 2006 roku wykonanego przez Radka Pilskiego. Starałem się jednak zaktualizować zapisy do obecnie obowiązujących) 1. Uwagi ogólne Podczas zawodów rozgrywane są różne konkurencje (zadania), podczas których piloci zdalnie sterowanych modeli szybowców wyrzucanych ręką muszę wykonać określone zadania. Zawody powinny składać się z minimum pięciu kolejek lotów. Organizator musi zapewnić dostateczną liczbę chronometrażystów aby umożliwić równoległe loty przez cały czas trwania zawodów (lub może zezwolić pomocnikowi zawodnika, aby był on jednocześnie jego chronometrażystą). Każdy zawodnik ma prawo posiadać jednego pomocnika, który nie może jednak w żaden fizyczny sposób wpływać na lot modelu, za wyjątkiem pomocy w przyniesieniu modelu, który wylądował poza strefą startów i lądowań. 2. Definicja modelu W zawodach można używać modeli szybowców o następujących parametrach: Maksymalna rozpiętość skrzydeł 1500 mm Maksymalna masa 600 g Minimalny promień noska kadłuba 5 mm (technika pomiaru - patrz wzór przymiaru nosa kadłuba modelu kl. F3B) Balast musi znajdować się wewnątrz modelu i musi być bezpiecznie zamocowany. Model musi być wyrzucany ręką i sterowany przy użyciu aparatury radiowej, za pomocą której zawodnik może oddziaływać na nieograniczoną liczbę powierzchni sterowych. Model może mieć otwory, kołki lub wzmocnienia umożliwiające lepsze uchwycenie modelu ręką. Kołki muszą być sztywne i muszą stanowić stałą część modelu (nie mogą być rozciągliwe ani wciągane). Nie zezwala się na używanie w modelu jakichkolwiek przyrządów (urządzeń, mechanizmów), które nie stanowią części modelu podczas startu lub po starcie. W przypadku gdy podczas kolejki lotów zawodnik użył modelu nie spełniającego powyższych kryteriów jego punktacja za tą kolejkę lotów wynosi 0 punktów. Zawodnik może korzystać z pięciu modeli (w szczególności może zmienić model podczas trwania czasu startowego) pod warunkiem, że używane modele odpowiadają wymaganiom technicznym, a zawodnik stosuje przydzieloną mu częstotliwość. W danym momencie w polu startowym może znajdować się tylko jeden model danego zawodnika. W trakcie czasu startowego zawodnik może wymienić model na inny, tylko spośród modeli leżących w polu przygotowawczym. Aby móc to zrobić, "stary" model musi zostać odłożony w to samo pole przygotowawcze, z którego zabierany jest "nowy" model. W przypadku, kiedy od modelu w trakcie lotu oddzieli się jakakolwiek część, lot jest punktowany na 0 punktów. Jeżeli model utraci swoją część w wyniku kolizji, lub w trakcie lądowania (po pierwszym kontakcie z ziemią, przeszkodą, lub osobą) lot jest mimo to uznawany. 3 Definicja pola startowego Teren do lotów, na którym rozgrywane są zawody powinien być możliwie płaski i odpowiednio rozległy, tak aby umożliwić równoczesne loty kilku modeli. Zawody muszą być rozgrywane w terenie możliwie płaskim, głównym źródłem noszeń nie powinny być prądy zboczowe wynikające z nachylenia terenu. Przed rozpoczęciem zawodów organizator musi określić pole startowe, gdzie muszą odbywać się wszystkie starty i lądowania. W przypadku startu bądź lądowania poza wyznaczoną strefą, lot oceniony zostaje na zero punktów. Wymiary pola startowego muszą być na tyle duże, aby zapewnić każdemu zawodnikowi swobodne wykonywanie lotów, tzn. przynajmniej 30m odległości od kolejnego zawodnika, na kierunku startu. Organizator powinien przewidzieć przynajmniej 900m2 na zawodnika (kwadrat 30m x 30m). Przy granicy pola startowego (w odległości do 2m) wyznacza się pole przygotowawcze, o takich rozmiarach, aby każdy zawodnik miał dostępne przynajmniej 4m2. 4. Bezpieczeństwo Z uwagi na zapewnienie możliwie najwyższego poziomu bezpieczeństwa, należy unikać jakiegokolwiek kontaktu osoby postronnej (za wyjątkiem pilota) z lecącym, lub wypuszczanym modelem, wewnątrz, jak i poza polem startowym. Dotyczy to również przypadku, kiedy model jest trzymany przez zawodnika pomiędzy lądowaniem, a kolejnym startem. Jeżeli jednak taki kontakt nastąpi, na zawodnika zostaną nałożone punkty karne. W przypadku kiedy kontakt osoby z modelem nastąpi w trakcie wyrzutu modelu zawodnik zostanie zdyskwalifikowany w danej rundzie. Punkty karne odejmowane od wyniku końcowego zawodnika: 100 pkt. - za kontakt lecącego modelu z osobą postronną poza wyznaczoną strefą bezpieczeństwa 100 pkt. - za kontakt modelu z przedmiotami i ziemią wewnątrz wyznaczonej wcześniej strefy bezpieczeństwa 300 pkt. - za kontakt lecącego modelu z osobą postronną wewnątrz wyznaczonej wcześniej strefy bezpieczeństwa 5. Warunki pogodowe Zawody powinny zostać przerwane lub start powinien zostać opóźniony przez Kierownika Zawodów lub Jury, jeśli prędkość wiatru mierzona na wysokości 2 metrów nad ziemią w polu startów i lądowań, jest przez przynajmniej jedną minutę większa niż 8 m/s. 6. Definicja lądowania Lądowanie uznaje się za prawidłowe jeśli: - po zatrzymaniu modelu przynajmniej jedna część modelu dotyka pola startowego; - zawodnik łapie model ręką (lub przynajmniej dotyka go którąkolwiek częścią ciała), przy czym stoi obiema stopami w polu startowym; 7. Czas lotu Czas lotu mierzony jest od momentu wypuszczenia modelu z ręki przez zawodnika, do momentu zatrzymania się modelu na ziemi lub innym obiekcie pozostającym w kontakcie z ziemią, lub złapania modelu przez zawodnika, lub do zakończenia czasu startowego. W zadaniach, w których określony jest maksymalny mierzony czas lotu, pomiar jest dokonywany tylko do podanej wartości. Czas lotu zaokrągla się w dół, do pełnych sekund. Lot uznaje się za ważny jeśli: - start oraz lądowanie modelu odbyły się w polu startowym - start nastąpił podczas trwania czasu startowego dla danej grupy. 8. Definicja kolejki lotów Zawody składają się z kolejek lotów. Podczas każdej kolejki lotów zawodnicy dysponują określonym czasem startowym zdeterminowanym przez listę zadań w ramach danej kolejki lotów. Początek oraz koniec czasu startowego sygnalizowane są za pomocą urządzenia dźwiękowego. Zawodnicy powinni zostać podzieleni na możliwie jak najmniejszą liczbę grup. Grupa powinna mieć nie mniej niż 5 pilotów. Wyniki są normalizowane w ramach każdej z grup, przy czym podstawą dla normalizacji wyników jest 1000 punktów przyznawane zwycięzcy w danej grupie. Organizator powinien tak losować zawodników do grup w poszczególnych kolejkach lotów, aby podczas całych zawodów, każda para zawodników spotkała się w tej samej grupie (w miarę możliwości) taką samą liczbę razy. Przed czasem startowym dla każdej z grup zawodnicy otrzymują przynajmniej 1 minutę czasu przygotowawczego, ogłaszanego przez organizatora. Podczas czasu przygotowawczego zawodnicy z danej grupy mogą wykonywać z pola startowego loty próbne. Przykład: Zawodnik A: 400 sek = 800 punktów Zawodnik B: 500 sek = 1000 punktów Zawodnik C: 350 sek = 700 punktów 9. Wynik końcowy Wynikiem końcowym jest suma znormalizowanych wyników z każdej kolejki dla każdego zawodnika z uwzględnieniem przyznanych punktów karnych. W przypadku gdy podczas zawodów rozegranych zostało więcej niż 5 kolejek, najgorszy wynik każdego zawodnika jest pomijany. W przypadku remisu do ostatecznej punktacji brane są pod uwagę skreślone wyniki. Każdy zawodnik musi ukończyć przynajmniej 3 kolejki, aby jego wynik był uznany za ważny. 10. Definicje zadań Szczegółowa lista zadań, które będą rozegrane danego dnia musi zostać ogłoszona przez organizatora przed rozpoczęciem zawodów. Lista możliwych zadań została zdefiniowana poniżej. W zależności od ilości zawodników i warunków pogodowych czas startowy może zostać zredukowany przez organizatora. Nie są odejmowane punkty za loty dłuższe niż maksymalny czas lotu w danym zadaniu lub za zakończenie lotu po zakończeniu czasu startowego. Wszyscy zawodnicy muszą wylądować gdy tylko zakończą bieżące zadanie. Jeśli model nie wyląduje w ciągu 30 sek po sygnale zakończenia czasu startowego pilot uzyskuje za ostatni lot tego modelu 0 punktów. Lista zadań 10.1. Zadanie A (Ostatni lot) Podczas czasu startowego zawodnik może dokonać nieograniczonej liczby startów, jednakże tylko ostatni lot jest punktowany. Maksymalna punktowana długość lotu to 300 sek. Każdy kolejny start modelu powoduje anulowanie poprzedniego lotu. Czas startowy: 7, lub 10 minut. 10.2. Zadanie B (Przedostatni i ostatni lot) Podczas czasu startowego zawodnik może dokonać nieograniczonej liczby startów, jednakże tylko przedostatni oraz ostatni lot są punktowane. Maksymalna punktowana długość pojedynczego lotu wynosi 240 sek, dla czasu startowego 10 minut. Dla czasu startowego 7 minut, maksymalny punktowany czas lotu wynosi 180 sek. Przykład: pierwszy lot 65 sek drugi lot 45 sek trzeci lot 55 sek czwarty lot 85 sek Wynik: 140 sek 10.3. Zadanie C (Wszyscy w górę, ostatni na ziemi) Każdy zawodnik grupy musi wyrzucić swój model w ciągu 3 sekundowego sygnału dźwiękowego. Maksymalny punktowany czas lotu wynosi 180 sek. Organizator przed początkiem zawodów określa liczbę rzutów (od 3 do 5). Czasy wszystkich lotów zawodnika są dodawane do siebie a następnie normalizowane w celu uzyskania punktacji za to zadanie. Przykład: Zawodnik A: 45 sek + 50 sek + 35 sek = 130 sek = 812,50 punktów Zawodnik B: 50 sek + 50 sek + 60 sek = 160 sek = 1000 punktów Zawodnik C: 30 sek + 80 sek + 40 sek = 150 sek = 937,50 punktów 10.4. Zadanie D (Wydłużanie czasu o 15 s (od 30 do 120 sek) ) Podczas czasu startowego zawodnik może wykonać nieograniczoną liczbę lotów. Docelowy czas pierwszego lotu wynosi 30 sek. Gdy zawodnik wykona lot o czasie nie krótszym niż docelowy czas lotu to lot ten jest punktowany, a docelowy czas dla kolejnego lotu jest zwiększany o 15 sekund. Kolejne docelowe czasy lotów wynoszą: 30 sek, 45 sek, 60 sek, 75 sek, 90 sek, 105sek, 120 sek. Liczba lotów potrzebnych do osiągnięcia danego czasu docelowego nie jest ograniczona. Za każdą sekundę lotu punktowanego przyznawany jest jeden punkt, przy czym punktowany jest tylko docelowy czas lotu. Czas startowy: 10 minut Przykład: 1 lot 32 sek osiągnięto czas docelowy 30 sek. W następnym locie czas docelowy wynosi 45 sek. Częściowa punktacja wynosi 30 punktów 2 lot 38 sek nie osiągnięto czasu docelowego 45 sek 3 lot 42 sek nie osiągnięto czasu docelowego 45 sek 4 lot 47 sek osiągnięto czas docelowy 45 sek. W następnym locie czas docelowy wynosi 60 sek. Częściowa punktacja wynosi 30 + 45 punktów 5 lot 81 sek osiągnięto czas docelowy 60 sek. W następnym locie czas docelowy wynosi 75 sek. Jednakże pozostało tylko 65 sekund czasu startowego. Wynik: 30 + 45 + 60 = 135 punktów 10.4. Zadanie E (Poker) Przed pierwszym startem każdy zawodnik ogłasza swojemu chronometrażyście docelowy czas lotu. Następnie zawodnik może wykonać nieograniczoną liczbę startów aby osiągnąć docelowy czas. Jeśli docelowy czas zostanie osiągnięty, zostaje uznany i wtedy zawodnik może ogłosić kolejny docelowy czas, który może być niższy, taki sam lub wyższy od poprzedniego docelowego czasu. Zawodnik może zadeklarować docelowy czas lotu tylko 5 razy. Do wyniku wliczana jest suma czasów docelowych osiągniętych przez zawodnika. Czas startowy: 10 minut. Przykład Czas docelowy - Czas lotu - Czas zaliczony do punktacji 45 sek - 46 sek - 45 sek 50 sek - 48 sek - 0 sek 50 sek - 52 sek - 50 sek 47 sek - 49 sek - 47 sek 60 sek - 57 sek - 0 sek 60 sek - 63 sek - 60 sek 60 sek - 65 sek - 60 sek Wynik: 262 sek. 10.5. Zadanie F (Trzy z sześciu) Podczas czasu startowego zawodnik może wystartować nie więcej niż 6 razy. Maksymalny punktowany czas lotu wynosi 180 sek. Do wyniku końcowego wliczany jest czas trzech najdłuższych lotów. Czas startowy: 10 minut. 10.6. Zadanie G (Pięć najdłuższych lotów) Każdy pilot ma nieograniczoną liczbę lotów. Do punktacji sumowane jest pięć najdłuższych lotów. Maksymalny punktowany czas jednego lotu 120 sek. Czas startowy: 10 minut. 10.7. Zadanie H (Loty: 1, 2, 3, 4 minutowe (maksymalny czas lotu), w dowolnej kolejności) Każdy zawodnik ma nieograniczoną liczbę lotów podczas trwania czasu startowego. Punktowane są maksymalnie 4 najdłuższe loty zawodnika. Maksymalny punktowany czas dla najdłuższego lotu wynosi 4 minuty. Maksymalny czas dla kolejnego (drugiego od końca, jeśli chodzi o czas trwania) lotu wynosi 3 minuty i dla kolejnych lotów odpowiednio 2 minuty i jedna minuta. Czas startowy: 10 minut. Przykład: 1 lot 190 sek 2 lot 95 sek 3 lot 64 sek 4 lot 105 sek 5 lot 55 sek 6 lot 245 sek koniec czasu startowego Czasy 4 najdłuższych lotów: czas lotu - czas maksymalny - czas punktowany 245 sek - 240 sek - 240 sek 190 sek - 180 sek - 180 sek 105 sek - 120 sek - 105 sek 95 sek - 60 sek - 60 sek Wynik: 585 sek. 10.8. Zadanie I (Trzy najdłuższe loty) Każdy pilot ma nieograniczoną liczbę lotów. Do punktacji sumowane są trzy najdłuższe loty. Maksymalny punktowany czas jednego lotu 200 sek. Czas startowy: 10 minut. 10.9. Zadanie J (Trzy ostatnie loty) Każdy pilot ma nieograniczoną liczbę lotów. Do punktacji sumowane są trzy ostatnie loty. Maksymalny punktowany czas jednego lotu 180 sek. Czas startowy: 10 minut. 10.10 Zadanie K (Wydłużanie czasu o 30 s (od 60 do 180 sek)) Podczas czasu startowego zawodnik może wystartować nie więcej niż 5 razy. Maksymalne punktowane czasy dla kolejnych lotów wynoszą: 60 sek, 90 sek, 120 sek, 150 sek, 180 sek. Kolejność musi zostać zachowana. Do punktacji sumowane są czasy wszystkich pięciu lotów. Czas startowy: 10 minut.

O powodach, dla których tak mało modelarzy uczestniczy w lataniu zawodniczym zastanawiam się już od wielu lat i chyba ostatnio wręcz za dużo o tym myślę. Dlatego wpadłem na pomysł, żeby wreszcie posłuchać innych, a nie za nich myśleć. Dlatego na razie powstrzymam się przed opisaniem swoich opinii. Chciałbym za to skomentować kilka, do tej pory, najczęściej pojawiających się argumentów: Koszty licencji i członkostwa w Aeroklubie lokalnym / stowarzyszeniu: Licencja zawodnika w Aeroklubie Polskim kosztuje 40zł. Na początku roku trzeba wydrukować formularz, wypełnić, zeskanować, podpisać i wysłać na maila biura, razem z potwierdzeniem przelewu opłaty. Przedstawienia badań lekarskich wymaga się tylko od członków Kadry Narodowej. Członkostwo w aeroklubie lokalnym bywa bardziej kosztowne. W zależności od miejsca od kilkudziesięciu złotych, do ponad 400. Czasem warto zapłacić, bo aeroklub może zapewnić dostęp do dużego, dobrze utrzymanego lotniska, finansuje lokalną modelarnię, a czasem dofinansowuje wyjazdy na zawody dla swoich członków. Niektórzy są też lokalnymi patriotami i mają poczucie obowiązku. Jeżeli jednak nie przyświecają nam powyższe cele, trzeba znaleźć dowolne stowarzyszenie, czy aeroklub, w którym składki są najtańsze. Padła w tym wątku nazwa stowarzyszenia Feniks. Podobno też w Aeroklubie Włocławskim mają tanio. Wielu modelarzy jest już w stowarzyszeniu PSP z racji wykupionego ubezpieczenia OC. Jeżeli namówić PSP, żeby opłacił do Aeroklubu Polskiego składkę klubu sportowego w dyscyplinie "modelarstwo lotnicze", a jest to do końca roku promocyjna cena 50zł, to każdy ma problem członkostwa z głowy. Koszty podróży i udziału w zawodach: Przeważnie opłata startowa na zawodach w Polsce to 30-40zł. Natomiast koszty przejazdu rzeczywiście mogą być spore, jeśli trzeba jechać przez całą Polskę. Są jednak sposoby, jak sobie z tym radzić. Można jechać pociągiem - jest kilku czynnych zawodników, którzy systematycznie jeździ na zawody pociągami. Organizatorzy zawodów starają się być zawsze pomocni, potrafią zadziałać lokalnie i zorganizować transport z dworca na lotnisko. Można jeździć samochodem w kilka osób. To najczęstsza forma podróżowania wśród zawodników F3K. Jeżeli nie mamy kolegi z lotniska, z którym jedziemy razem (a wyjątkowo warto go mieć, ponieważ zaufany pomocnik w trakcie zawodów to nieoceniona pomoc), to można spotkać się z kimś po drodze i chociaż część trasy przejechać wspólnie dzieląc się kosztami. Zawodnicy przeważnie nie kryją się z miejscem zamieszkania i zawsze można spróbować nawiązać kontakt. Po pierwszych zawodach jest to oczywiście jeszcze łatwiejsze. Mam taką nadzieję, że gdyby więcej ludzi startowało, więcej byłoby zawodów. Ponieważ każdy by chciał je robić u siebie. A więcej imprez, bardziej rozstrzelonych po kraju znaczyłoby, że każdy ma bliżej. Informacje o zawodach: Terminy zawodów są ustalane na początku sezonu i są publikowane, oraz w razie potrzeby aktualizowane na stronach AP, oraz stronie www.f3k.pl Dokładne informacje o zawodach jak np. rozkład godzinowy, rejestracja, opłaty, propozycje ew. zakwaterowania i wyżywienia są publikowane z reguły na miesiąc przed imprezą na stronie organizatora, bądź na f3k.pl. Te informacje staramy się również publikować tu, na forum, oraz na Facebooku "F3K Team Polska" - Czy da się więcej? Relacji z zawodów rzeczywiście może trochę brakować. Na pewno nie pojawiają się w pismach modelarskich. Przyznam, że zupełnie tu straciłem kontakt z rzeczywistością. Ktoś jeszcze kupuje "Modelarza"? Czy "Przegląd modelarski" jest od niego bardziej popularny? Od kilku lat systematycznie po zawodach publikujemy obszerne galerie zdjęć, bo akurat mamy w towarzystwie fajnych fotografów. Niestety filmowców brak, a stąd wynika brak filmów. Dla tych, którym brakuje ruchomych obrazków polecam "czeskiego reportażystę:: https://www.youtube.com/channel/UCGKU_ELuN__8pnjQ47Oxejg Jednak czy są to bardzo wartościowe materiały, również pod kątem edukacyjnym? Raczej wątpię. Odkąd do mnie dotarło, że może być to ważne staram się publikować wyniki i choćby parę słów krótkiej relacji po każdych zawodach. Przeważnie tu na forum, często też na Facebooku. Strona f3k.pl była niestety pod tym względem (i nie tylko tym) zaniedbywana od jakiegoś czasu. Ostatnio zaangażowałem się w jej prowadzenie i chciałbym również tam umieszczać jakieś relacje. Regulamin w języku polskim: Tu rzeczywiście jest problem. Nie tylko wśród nas, ale w całym Aeroklubie Polskim, ponieważ w świetle prawa polski związek sportowy powinien publikować swoje regulaminy zawodów po polsku. Jak widać do dziś tego problemu nie rozwiązał. Zobowiązuję się do przetłumaczenia opisu zadań i zrobienia z tego publikacji. Z tłumaczeniem całego regulaminu F3K będzie więcej pracy, ale spróbuję. Kiedyś, na starej wersji strony f3k.pl była polska wersja regulaminu, ale przepadła razem z całą starą stroną Obawa przed uszkodzeniem / rozbiciem jedynego, cennego modelu: Fakt, że jadąc na zawody warto mieć drugi model w zapasie, żeby w przypadku olbrzymiego pecha nie skończyć zawodów przedwcześnie. To może generować koszty i pracochłonność przygotowań. Jednak w początkowym okresie startów wcale zapas nie jest potrzebny. Zderzenia w powietrzu zdarzają się rzadko - to nie combat! Uszkodzenia przy starcie - jeśli ktoś nie jest pewny swoich rzutów, może stanąć z boku. Pole startowe przeważnie jest wyznaczane rozlegle. Najwięcej uszkodzeń powstaje przy lądowaniach w ciężkich warunkach. Tutaj niestety nie ma jak wprowadzić systemowych ułatwień. Nie chcę się zbłaźnić / być ostatnim: Jeśli chodzi o bycie ostatnim w polskim F3K sprawa jest niesłychanie trudna! Jest taki jeden regularnie występujący zawodnik z Krakowa, który notorycznie zamyka tabele i trzeba się na prawdę bardzo postarać, żeby wypaść gorzej od niego! Oczywiście, że start w zawodach wiąże się porównaniem do innych, zajęciem lepszego, czy gorszego miejsca. Jest to przecież sport, element rywalizacji. Chciałbym jednak, żebyście o tym kompletnie zapomnieli. Wiem, że to może brzmieć nielogicznie. Jednak w pierwszych startach jest mnóstwo ważniejszych rzeczy, niż uzyskany wynik. Wielokrotnie pisał o tym cZyNo, oraz koledzy, którzy w tym sezonie zaczęli z F5J.

Ojej, oczywiście, że Altis tylko do f5j. To zapewne był skrót myślowy. Inicjatywa świetna moim zdaniem, ale wymaga głębokiego przemyślenia. Istnieją już imprezy multi-kulti, np. WilgaCup we Lwowie, gdzie rozgrywa się F3J i F5J, oraz F3K, jednak jest to impreza aż 4. dniowa! Dwa dni na obie dyscypliny "jotek", kiedy naprzemiennie latają rundę elektryków i holowanych, a w dwa kolejne dni F3K. Odseparowanie klas ułatwia logistykę na polu, jednak wydłuża zawody i generuje problem, bo kto by miał tyle wolnego. Zbicie wszystkiego do 2 dni będzie za to bardzo problematyczne, choć może i nie niemożliwe. Przede wszystkim należy pamiętać dlaczego ludzie przyjeżdżają na zawody - żeby latać. (Słyszysz Samolociku? ) Zrobienie rundy F5J, potem rundy F3K i zamknięcie zawodów po pierwszym dniu spowoduje, że większość zawodników wróci z niedosytem. Ew. w ogóle nie przyjedzie, bo po co gonić przez pół Polski, żeby zrobić w najlepszym wypadku pięć lotów. Wiem wiem, zawodnicy w F3J się do tego przyzwyczaili, ale uważam, że to nie jest dobre podejście. Zapewne właśnie dlatego ta klasa nigdy nie cieszyła się dużą popularnością i obecnie ma ogromne kłopoty frekwencyjne. Z tego względu wydaje mi się, że od razu należy rozpatrywać przynajmniej dwa dni na takie zawody. W takim wypadku widzę możliwe 3 rozwiązania: 1. Runda J, potem runda K naprzemiennie - można startować w obu kategoriach na raz, problemem będzie takie rozłożenie pola startowego, aby zawodnicy nie potykali się o taśmy rozwinięte nie do swojej kategorii. Może też nastąpić bałagan organizacyjny podczas częstego "przełączania się" z kategorii na kategorię. Minusem będzie też zmniejszająca się ilość rund możliwych do odlatania, względem klasycznych dwudniowych zawodów - słowem: latamy tyle co jednego dnia, poświęcamy czas i pieniądze (noclegi) na dwa dni. 2. Zawody rozgrywane jednocześnie z separacją miejsca, na dwóch końcach łąki - niewątpliwie każda z konkurencji wylata najwięcej rund, co jest niewątpliwym plusem tego rozwiązania, jednak zawodnicy, jak i potencjalni widzowie zainteresowani obydwoma kategoriami nie będą w stanie ogarnąć. A impreza miała być m.in. po to, żeby wszyscy ogarnęli jak najwięcej. Potrzeba będzie też dwa razy więcej sprzętu i obsługi, co będzie trudne do zorganizowania. Wiadomo, że pracowitych ludzi zawsze brakuje, kiedy trzeba z rana wszystko w polu porozkładać. 3. Jednego dnia J, drugiego dnia K - najbardziej logiczne i przejrzyste rozwiązanie. Na sprawnie prowadzonych jednodniowych zawodach można wylatać zadowalającą ilość kolejek, więc wszyscy powinni być zadowoleni. Dla organizatora stosunkowo łatwo będzie rozłożyć start do jednej kategorii, a na następny dzień posprzątać i wyłożyć nowy. Zawodnicy zainteresowani tylko jedną kategorią przyjadą tylko na jeden dzień i nie muszą wytracać czasu, czekając na swoją kolej. Zwróciłbym też uwagę na zapowiedź "zawody na zasadach Pucharu Polski". Jeżeli dopuszcza się zawodników bez licencji AP, organizator naraża się na ryzyko zakwestionowania wyników i AP ma prawo nie zaliczyć zawodów do klasyfikacji Pucharu Polski. Niestety takie AP ma zapisy w swoich regulaminach - pilnuje swojego interesu. Więc albo zawody PP i wtedy wymóg posiadania licencji dla wszystkich, albo zawody otwarte z wykorzystaniem regulaminu FAI do F5J i F3K. Jeżeli takich otwartych zawodów byłoby w kraju więcej, można stworzyć "Krajową Ligę F3K / F5J" i policzyć zbiorczą klasyfikację ligową z kilku imprez. Z doświadczenia wiem, że formuła towarzyskich zawodów "o marchewkę" po kilku latach się wyczerpuje. Klasyfikacja ligowa motywowałaby przez kilka sezonów dłużej tych uczestników, których interesuje osiąganie wyników. Ci uczestnicy, którzy szukają tylko towarzystwa do wspólnego latania, czy okazji do wymiany doświadczeń i tak będą przyjeżdżać, o ile będzie frekwencja.

Nie zgodzę się. Piszcie o regulaminie, piszcie śmiało o wszystkim, co Wam przeszkadza i powstrzymuje przed podjęciem decyzji o starcie w zawodach. Jurek, nie oceniamy innych, nie kpimy, nie stygmatyzujemy. Chciałbym, żeby każdy mógł swobodnie się wypowiedzieć.

Chciałbym podyskutować o powodach dla których tak dużo jest modelarzy, latających modelami DLG, a zupełnie, lub bardzo rzadko pojawiają się na zawodach F3K. Jak myślicie, czym to jest spowodowane? Co, jako organizator zawodów, mógłbym zrobić, żeby przekonać Was do startu? Dlaczego zawody aeroklubowe cieszą się wciąż małą frekwencją?

Na rurkach fi 16 budowałem modele wiele lat. Inni także i wszyscy latali, cieszyli się, wygrywali... Rurka o przekroju eliptycznym jest oczywiście lepsza, ale prawidłowe wykonanie kopyta nie jest łatwe. Pytanie, czy Ci się jeszcze chce i czy potrafisz

Kiedy skończyłem swoją pierwszą formę do kadłuba, potrzebowałem zrobić ich 11, żeby osiągnąć satysfakcjonujące optimum, więc życzę Ci powodzenia i trzymam kciuki http://pfmrc.eu/index.php?/topic/41903-virgos-f3k/?p=475738 Struktura, którą opisałem w tamtym poście jest w miarę tania i prawidłowo pracuje. Polecam od niej zacząć. Z Carbowave możesz mieć taki problem, że to sztywna tkanina i nie będzie się chciała ułożyć w formie. Ja mam taki problem z Samurai 61 ST. Poza tym 40-tka to chyba trochę za cienka do kadłuba. I droga.

Zapowiada się piękny weekend, więc w sobotę latamy na Chudoby od 11. Być może w niedzielę też. Zapraszamy na trening z kadrą! Gwarantujemy same dobre rady

Byłoby super! Słuszna koncepcja.

Ty jesteś na Politechnice i zadajesz takie pytania? Na którym roku? Tak, czasem robimy takie dźwigary. Ani z rowingów, ani z rękawów Pasy się robi z tkaniny jednokierunkowej, bo ładniej się układa na rdzeniu. Ścianki ze zwykłej skośnej tkaniny, zawijane na rdzeniu na klej w sprayu.

Ja się na zboczu wychowywałem i pierwsze kroki w zawodach stawiałem I kiedyś do tego wrócę, ale jeszcze nie teraz PS. Zabawny zbieg okoliczności, ale kiedy Wy robiliście MP na zboczu, my robiliśmy PP tak jakby też na zboczu. Pół dnia wisieliśmy rzutkami na żaglu nad krawędzią lasu okalającego poznańskie lotnisko. I wisielibyśmy na tym żaglu drugie pół dnia, gdyby mżawka nie ewoluowała w deszcz. Oczywiście pomijam różnicę, że my bujaliśmy jak najdłużej, a Wy jak najkrócej

Ale naprawdę warto wyjść z izolacji własnego podwórka. Kiszenie się we własnym sosie na dłuższą metę zniechęca. Niektórzy mówią o płaceniu frycowego na pierwszych zawodach, czy właśnie o ośmieszaniu. A ja myślę, że zupełnie nie! Najważniejsze jest odpowiednie nastawienie się. Jeżeli od początku myśli się o wyniku, to rzeczywiście można się szybko zniechęcić. Ale wystarczy myśli o wynikach zostawić w perspektywie na przyszłość, a na początek skupić się na poznaniu nowego środowiska, spróbowaniu czegoś nowego, motywującego do rozwoju, zdobycie ogromnej porcji doświadczeń, którymi wszyscy się chętnie podzielą.

Jurek imponuje mi Twoja zdolność do namawiania kolejnych modelarzy na start w zawodach!

Brawo! A jednak zacząłeś pisać rozsądnie 8mm to bardzo dobra średnica na zakończenie belki ogonowej, ale raczej nie więcej.

Masz złą konfigurację GliderScore. U mnie na domyślnych ustawieniach dla F5J liczy tak samo jak na czeskim przykładzie:

Na stronie f3k.pl pojawił się rozkład zajęć na najbliższą sobotę: Harmonogram: 9.00-10.00 Rejestracja 10.00 Otwarcie zawodów 10.30 Pierwsza runda Ze względu na warunki pogodowe powyższy plan może ulec zmianie. W przypadku bardzo złych prognoz pogody, zawody mogą być przeniesione na inny termin. W takim wypadku opublikujemy informację na f3k.pl najpóźniej w piątek o 20.00!

Koledzy, widzę, że dobrze Wam idzie rzucanie szybowcami! Czemu się nie pojawiacie na zawodach? Zapraszam Was do Poznania w przyszły weekend. Nie jest daleko

Prognoza daje nadzieję, że tradycyjnie w sobotę od okolic 11-tej polatamy przy małym, humanitarnym wiaterku. Tradycyjnie na Chudoby, przy kanałku.

Pogoda znów staje się lotna, więc w sobotę latamy na Chudoby od 11-tej!

W imieniu organizatorów serdecznie zapraszam i gorąco namawiam do udziału w zawodach - eliminacjach do Pucharu Polski!!! Zainteresowani modelarze, nie posiadający licencji, a ciekawi startu w konkurencji i rozwoju własnych umiejętności są zaproszeni tym bardziej! Zwracam uwagę na zmianę terminu z pierwotnego 16.09 na tydzień później - 23.09. Zgłoszenia do 22. września na adres mailowy Adama Siamy: ekspert5@wp.pl Więcej informacji wkrótce. Tak było rok temu:

Nadrabiając kronikarski obowiązek: Zawody były pięknie zorganizowane, tak jak i rok temu. Upalna, słoneczna pogoda zazwyczaj sprzyjała długim lotom, choć momentami trudno było dolatać maksymalny czas. W sobotę nadchodząca burza przegoniła nas z lotniska przedwcześnie, ale dzięki temu mieliśmy więcej czasu na popołudniową / wieczorną pizzę i p**o W niedzielę zaczynając wcześnie i utrzymując sprawne tempo rozgrywania kolejek, udało się nadrobić zaległości, ostatecznie skończyliśmy po 14. rundach. Podsumowując należy podkreślić, że Podkarpacie daje radę! W porównaniu do np. Piły, gdzie nie wystartował nikt z północno-zachodniej ćwiartki Polski, tutaj do zawodów stanęła bardzo liczna, silna i świetnie zorganizowana lokalna ekipa. Najlepsi z nich prezentują wysoki poziom umiejętności i gdyby tylko częściej pojawiali się na krajowych zawodach mogliby nieźle namieszać w rankingach. Jak widać wszyscy byli szczęśliwi i pięknie opaleni: Wyniki: Jak zwykle duuuża galeria zdjęć: https://photos.google.com/share/AF1QipMG8vFlja3YsMM_fQMV5nfmLyy2I4JVF7wxf5bxFyiiprgsAH74z1LGyUY-oEtPHA?key=MlUzRlN4aFM0akZ0dklHMEZ5YjhFU1Z3bUEtQnRR

Mam wrażenie, że porywasz się z motyką na słońce. Wiem jak fajnie jest marzyć sobie o opanowaniu technologii, w której produkuje się najlepsze modele, ale bądźmy realistami. Utoniesz w tych formach i się zniechęcisz. A jeśli jednak masz w sobie wyjątkowo dużo zapału (i pieniędzy) to może za rok, czy dwa lata wybudujesz pierwszy model i dopiero zaczniesz próbować latać. Nie zrozum mnie źle, ale czy nie będzie lepiej skorzystać z prostych technologii i jak dobrze pójdzie to załapać się jeszcze na końcówkę obecnego sezonu lotnego? W DLG najważniejsze jest latanie... Odpowiedzi na większość Twoich pytań JUŻ SĄ na tym forum przynajmniej w 2-3 miejscach. Na RCgroupsach w 5 kolejnych. Nie musisz wszystkiego uczyć się na własnych błędach