Czaro

Nie ma żadnej ematikonki, więc wnoszę, że Ty poważnie tak?

Spokojnie. My nie Alpha composites, jeszcze sporo pracy przed nami, zanim Hero będą coś warte.

Prace nad #2 i #3 idą powoli do przodu Prawie wszystkie części już są.

Forma i kompozyt w niej nie są szczelne, więc powietrze ucieka pomiędzy powierzchniami podziałowymi. Owszem, czasem zdarzą się jakieś pęcherzyki powietrza zamknięte w tkaninach, albo w narożach wyrobu, między kompozytem a formą, ale są to raczej defekty czysto estetyczne. Przy ciśnieniu 2-3 atm nacisk jest na tyle duży, że raczej całe powietrze jest wypychane. Carboline wzięliśmy z Havla. Ale nie polecam tej drogi zakupu ponieważ materiał jest słaby jakościowo. Możesz spróbować bezpośrednio od Vladimira, ale znane są przypadki, że trzeba było zwracać towar z powodu kiepskiej jakości. Polecałbym jednak zainwestować w Carbowave z R&G. Wyjdzie trochę drożej, ale sporo lepiej. Tymczasem na modelarni powstał kadłub nr 3: Oraz kolejny statecznik pionowy, tym razem z malowanymi końcówkami. Będzie mój 6,9g

Jak już wcześniej obiecałem, opiszę kiedyś metodę, według której laminowaliśmy formy. Niestety na razie za bardzo pochłaniają mnie prace bieżące. Na przykład dziś, wyjęliśmy drugie skrzydło z formy. Ładne, lepsze, lżejsze od porzedniego. Udało się uniknąć błędów z poprzedniego, plus wyciągnąć kilka nowych wniosków na przyszłość. Wciąż jesteśmy na dość stromym odcinku "krzywej uczenia". Tym razem skrzydło wykonane jest z tkaniny Carboline 39, pasy dźwigara z węgla R&G 80 ST, a rdzeń tradycyjnie z XPSu Ursa. Masa 121g - troszkę dużo, ale jak na początek nie jest źle. Zapewne z 5g można będzie urwać przechodząc na Rohacel, zamiast XPS, a kolejnych kilka gram jeszcze odejdzie po dokładniejszym odsączeniu żywicy z tkanin. Wciąż wierzę, że wyniki rzędu 105-110g są w naszym zasięgu. A tak wygląda w porównaniu do pierwszego egzemplarza: Tak wczoraj wyglądały prace przy laminowaniu tego skrzydła: Przygotowane formatki skórek, pasów dźwigara i wzmocnień: Przesycone górne formatki Ponieważ formatki skórek wycięte były na ploterze, krawędź natarcia pasuje prawie idealnie Przesycone spody: Złożone rdzenie i nałożony klej - ostatnia chwila przed zamknięciem form Klamry przygotowane do ściskania form:

Jeszcze inaczej: Michał po zeszłym sezonie został bez modelu. Dwa rozbił w Poznaniu, kolejnego sprzedał. Więc będąc na musiku, pierwszego Hero zrobił dla siebie. Dopiero kolejny będzie dla mnie. Z drugiej strony oczywiście też dla mnie ważne było, że startuję znanymi na wylot i doregulowanymi do bólu, bo rocznymi Virgosami, a nie nieznaną świeżynką. Mimo, że ma wyraźnie lepsze osiągi. Dobrze wiesz, czym się kończą niekontrolowane w pełni eksperymenty na zawodach

Oj nie. Ja latałem moimi starymi, dobrze znanymi Virgosami. Hero'łem startował Michał. Mimo nowego modelu i naderwanego ścięgna w kolanie zdobył 5-te miejsce i 91%. Przez kontuzję rzucał praktycznie z miejsca, a i tak wyżej niż większość zawodników On był prawdziwy Hero

Oblot i zawody pierwszym Hero za nami Udało się to zrobić w piątek wieczorem nie byle gdzie, bo na parkingu przy autostradzie w drodze na zawody Model lata! W dodatku lata tak, jak chciałem. W przelocie jest sporo szybszy od Virgosa, ma większą doskonałość, w ogóle czuć sporo mniejsze opory. Po oddaniu drążka bardzo szybko się rozpędza. W rzucie bardzo cichy, wyraźnie idzie wyżej niż można by się spodziewać po włożonej energii (nie rzucaliśmy za mocno z powodu niedokładnych regulacji). W krążeniu fajnie się klei i można długo zaciągać drążkiem, a duże klapy fajnie zwalniają model. Sporo jeszcze do regulacji, sporo do poprawy, jak choćby napędy lotek serwami w kadłubie, ale jesteśmy na dobrej drodze. Z tego wszystkiego nie zrobiliśmy żadnego zdjęcia :/ Ale może będzie filmik, jeśli Andrzej poskleja. Zdjęcie pożyczone od Adama Siamy ze strony: https://www.facebook.com/COMET-F3K-DLG-419428401564729/

Mamy pierwsze skrzydło! Choć jeszcze daleko do sukcesu, wiele szczegółów do poprawy (w tym waga - 130g), to cieszy nas ogromnie ten pierwszy egzemplarz. Lada dzień zapewne będzie latać.. Udały się też laminowane wczoraj kołeczki. Z jednej formy, wychodzi materiał na 4 sztuki. Na razie docięty i przygotowany jeden. Wymiary i waga prawidłowe, po pierwszych lotach zobaczymy co z wytrzymałością: Troszkę się też poprawiło z masą stateczników. Nowy komplet waży 13,8g, a jest jeszcze na czym urwać, więc nie poddajemy się i napieramy dalej

Niestety wciąż robimy... ... No i zrobiliśmy: Rdzeniki: Przygotówka: Laminowanie: Zaraz przed zamknięciem: Złożenie form: Zakładanie docisków: Mamy też już formę na nowy T-kołeczek. Dziś udało się ją przygotować i od razu wylaminować pierwszą partię kołków. Jutro zobaczymy czy dobrych

Czy Bat 64 zostawiony wyłączony na dłużej rozładowuje sam swój akumulator? Bat 60 odłożony podczas przerwy zimowej na 2 miesiące umarł kompletnie i nie reagował na włącznik zasilania. Podpięty do ładowarki również nie dał żadnych oznak życia. Dopiero po jakimś czasie dioda ładowania zaczęła nieśmiało się zapalać. Po naładowaniu działa już poprawnie, ale trochę lipa, że ma minimalny prąd samorozładowania, kiedy konstrukcja radia uniemożliwia wypięcie akumulatora na czas przechowywania. Ogniwa LiJon są wlutowane w płytkę z elektroniką :/

Przyjedź, to zobaczysz

W najbliższą niedzielę latamy na Chudoby od 11-tej. Wszystkich zainteresowanych i/lub chętnych zapraszamy.

Nie jest to wskazane, ale skoro już koniecznie musisz to możesz dodać trochę żywicy (rozmieszanej z utwardzaczem oczywiście)

Na naukę latania przyjdzie jeszcze czas

Ta dam Jutro szlifowanko, w czwartek rozdzielacze i malowanie, w piątek laminowanie, w niedzielę oblot

Strach pomyśleć, co będzie, kiedy doregulujesz swoje modele Adam przeniósł w Cometcie statecznik poziomy pod belkę, jak w Hero

Kolejna wygrana eliminacji Pucharu Polski wylatana Virgosem http://rcazl.pl/images/aktualnosci/2016/Puchar_Polski_F3K/total7.pdf Taki stary, a jeszcze może.

Fizyka smoleńska

Dziś miał miejsce akt drugi. Dzięki temu, że wprawy coraz więcej (a mówię to po 13 latach doświadczeń z kompozytami) udało się skończyć godzinę wcześniej, mimo że zaczęliśmy godzinę później Zerwany delaminaż, kołki wyciągnięte, otwory tulejek zabezpieczone plastelinką Tkanina na bandach przesycona, cała wewnętrzna powierzchnia pokryta żywicą z mikrobalonem Tsunami z poraveru Poraver ubity i wyrównany. Na wywiniętych zakładkach band klej z żywicy i aerosilu Pod delaminażem 8 warstw szkła 350. Sycenie poszło tak szybko, że nie zdążyłem zdjąć rękawiczek, żeby zrobić fotkę. Docisk założony, czas zacząć "piątek wieczór" Teraz foremniki poleżą sobie przez weekend. Czas na odpoczynek.

Z formą tak Zresztą, gdybyś jeszcze miał jakieś pytania i wątpliwości popatrz na Michała: Michał mówi jak jest : Tym czasem sprawy mają się tak, że przerobiliśmy 0,5kg żelkotu, kilka metrów tkanin szklanych i prawie 2kg żywicy. Poniżej kilka zdjęć z etapów pośrednich: Kliny pod płytami modelowymi zapewniające wznios Gotowość do żelkotowania Po dwóch żelkotach Cztery warstwy diagonalnie biaxial 450 Potem pięć warstw prosto klasycznego szkła 390 Pierwszy etap zakończony delaminażem:

Nawet jeśli zrobiłbym wreszcie relację, jak laminujemy formy i tak nie będzie profesjonalna Tymczasem mamy gotowość! Jutro żelkoty. Przy formach spodu skrzydła pierwsza rata zajęła nam 7 godzin. Jeśli sprawnie wrócimy z pracy na modelarnię,zaczniemy koło 16-tej, więc mamy sporą szansę wrócić do domów jeszcze tego samego dnia

Czaro potwierdza - lata jak mały wariat

Ponieważ nic się dziś nie porozbijało, jutro powtórka! Godzina 11, na Chudoby.

Jeśli tutaj piszę, to jest to na bank aktualna wiadomość