mirolek

IŁ-2 wygląda świetnie .... właściwie to taki plastikowy model 1:72 tyle, że latający i w skali 1:12 marzenia z dzieciństwa się spełniają ms

Zabieraj go do Bierutowa, chcę zobaczyć tego .... "dwupłatowego Shindena" ms

Drukowanie modeli to nie żaden kosmos a technologia dnia dzisiejszego i coraz bardziej popularna :-) Widziałem już w locie takie modele i delektowałem się ich konstrukcją która dopasowana do druku 3D jest zupełnie inna niż tradycyjna .... wygląda futurystycznie ale to sa już sprawdzone rozwiązania i tak wykonane modele dobrze latają. Z trwałością można dyskutować i naprawa to zawsze wymiana większego elementu ale każde rozwiązanie ma swoje wady i zalety. W modelach do walki powietrznej ta technologia sprawdza się doskonale bo waga mniejsza niż laminaty a czas powstania modelu znacznie krótszy. Gratuluje udanego projektu, model wygląda świetnie i czekam na film z oblotu - SUPER !!! ms

Jeżeli wcześniej to będzie wzmocniony a później jak rozumiem, oznacza później niż zniszczenie skrzydła w walce ... co moim zdaniem oznacza wystarczającą trwałość w okresie eksploatacji ms

Z wiosną rusza sezon zawodów aircombat i nadszedł czas na treningowe walki. Sympatyków powietrznej rywalizacji, zapraszamy do wspólnej zabawy. Cięcie taśmy przeciwnika wymaga trochę wprawy ale każdy kto już lata może zbudować własny model ESA i spróbować swoich sił w walce powietrznej - każdy może dołączyć do Eskadry Kraków Modelarze którzy lubią warkot silników spalinowych oraz większe i szybsze modele myśliwców mogą przyłączyć się do Eskadry Kraków i wspólnie trenować walkę powietrzną w kategorii ACES zapraszamy ms

Tempest zaliczył kolejny udany test. Skrzydło nr 3 wykonane na rdzeniu z twardego styropianu pozwoliło obniżyć wagę modelu do wartości 1305g a model przy starcie dosłownie wyrwało z ręki .... latał świetnie

Moim zdaniem w ESA podobnie jak w ACES dobry profil dużo daje :-) Oczywiście ma być "simple" ale każdy kto chce coś więcej niż tylko utrzymywać się w powietrzu wie, że dobry profil to szybki profil ale jednocześnie taki co trzyma w skrętach i niesie gdy już opary paliwa w pakiecie :-) Na początek dobrze sprawdza się klasyczny Clark Y - taki bezpieczny (wysoki profil) do każdego latania a z czasem można szukać czegoś szybszego ....i tu zaczyna się tajemnica bo każdy producent zestawu ESA stosuje inne, czytaj własne rozwiązania. ms

Końcówki skrzydła cięte są dwa razy po prostej a potem docięte ręcznie nożykiem do łuku i delikatnie szlifowane na spływie. ms

Nie stosowałem wkładki między warstwy tkaniny bo laminat jest jednowarstwowy z tkaniny 110g/m2. Cały pomysł na "szybkie skrzydło" polega na tym, że tkaninę nakładam na całe skrzydło w jednym procesie a spód i góra skleja się na spływie. Dlatego mam formę od spodu aby jednorazowo pokryć całość, zapewnić wymagany wznios i docisnąć ale nie odkształcić profilu. Czy pęka? oczywiście :-) sam delikatnie po nacięciu lotki przełamuję miejsce na zawias i wielokrotnie ruszając lotką uelastyczniam tkaninę w miejscu zawiasu. Wykonuję lotki dość szybko po wykonaniu laminatu ... dwa-trzy dni po laminowaniu. Może dlatego "pęknięcie" nie jest niszczące dla tkaniny a jedynie dla żywicy która jeszcze nie osiąga pełnego utwardzenia, tkanina zostaję nienaruszona i tworzy zawias. Różnica ciśnienia jest największa w miejscu pełnej grubości profilu. Może nie mam racji ale przy wychyleniu lotki w górę parcie powietrza dociska zawias wykonany na górnej powierzchni skrzydła. Moim zdaniem bardziej obciąża zawias wychylenie lotki w dół. Dlatego mam różnicowe wychylenia i w dół wychylam lotki niewiele a dodatkowo w drugiej wersji skrzydła wycięty trójkąt z rdzenia, podkleiłem koveralem. To moim zdaniem powinno zabezpieczyć lotkę przed odspojeniem laminatu od rdzenia. Myślę, że najważniejsza jest kwestia skali i masy modelu. Im lżej jest wykonany tym finalnie mniejsze obciążenia na każdy element. Jeżeli zaobserwuję uszkodzenie lotki, to w kolejnych wersjach skrzydła będę wzmacniał zawiasy a doklejenie paska tkaniny na zewnętrznej części płata można zrobić nawet na zawodach :-) Patrząc na latające modele na zawodach doszedłem do wniosku, że nie musi być ładnie Tu pewnie będzie jęk zawodu czytających watek ale mam teraz inne priorytety: ma być lekko, szybko i powtarzalnie. Dlatego nie będę budował już różnych modeli a wzorem Czechów, chce rozwinąć jeden projekt do wersji kilku jednakowych kadłubów, 10 par skrzydeł na sezon i takiego złożenia jednego z drugim aby zawsze pasowało nie przekroczyło wagi 1.2kg ms

Dobry pomysł - silnik pod skrzydło (obłożony epp imitujący kabinę pilota) i rurka na wał prawie po wierzchu kadłuba ;-) takie rozwiązanie ułatwi wyważenie ale i tak problemy będą jak w Shinden-ie a może nawet zdwojone bo przecież dwa płaty. Cieszą takie inicjatywy i zawsze wspieram zapał do budowy "dziwolągów" tym bardziej, że to śmieszne będzie a rozrywka w ESA gdzie wydwało się, że już wszystko było jest szczególnie oczekiwana :-) POWODZENIA :) MS

bajecznie prosto, bo zawias to górna warstwa laminatu :-) dołem skrzydła, wycinasz rdzeń przez laminat w /\ i masz zawias z górnej warstwy laminatu. Tkaninę 110g/m2 jaką stosuję na skrzydło wklejam również między balsę statecznika poziomego. Wszystkie ogony swoich modeli tak wykonałem i zawiasy sa bardzo mocne i trwałe. Oczywiście jest obawa, czy laminat z góry płata nie będzie się odspajał od rdzenia - to sprawdzę w praktyce ale na tą chwilę skrzydło Tempesta zaliczyło 5 lotów i objawów "zmęczenia materiału" nie zauważyłem. Wycięte lotki w drugim skrzydle podkleiłem w tym nacięciu dla bezpieczeństwa koveralem na UHU-POR a w trzecim skrzydle spróbuję podlaminować to wycięcie tkaniną 48g/m2 .... zobaczę jaka wersja będzie najlepsza. Moim zdaniem opływające skrzydło powietrze, zawsze dociska laminat do rdzenia i pierwsza wersja (czyli niczym nie zabezpieczone nacięcie) powinna wystarczyć na sezon .... skrzydło kombata ma zwykle krótkie życie :-) ms

Tak to folia NRC czyli inaczej koc termiczny z apteczki samochodowej :-) Ultra cienki materiał ale dość mocny aby docisnąć laminat a te "zmarchy" to jedynie ślady po tym jak folia docisnęła się sama do siebie. W jakości laminatu nie ma to znaczenia, ślad jest wyczuwalny pod palcem ale znika pod papierem ściernym w kilka sekund. Mikrometryczna różnica jaką pozostawia napylona na folię żółta warstwa nie stanowi problemu i można ją malować bez dodatkowego przygotowania powierzchni. Technologia trochę "eksperymentalna" ale dochodzimy do wprawy Pierwsze takie skrzydło zrobił Tadek do Latecorea 299 i sprawdziło się w locie doskonale podobnie jak moje w Tempescie. W ramach treningu zrobiłem drugie skrzydło w tej technologii laminując na rdzeniu styropianowym i efekt jest jeszcze lepszy niż na styrodurze ....a najlepsze jest to, że czas wykonania skrzydła to około 3 godziny :-) Nie wiem ile czasu zajmowało innym oklejanie rdzeni balsą, łączenie potem skrzydeł i wzmacnianie laminatem tych połączeń ale moim zdaniem pokazna technologia jest co najmniej trzy razy szybsza a powtarzalności wykonanego skrzydła zagwarantowana. ms

Projekt TEMPEST mimo porażki w locie nadal się rozwija. Powstało kolejne skrzydło ale tym razem w technice laminowania próżniowego :-) Skrzydło nie wymaga żadnych poprawek - laminat wykonany w "worku próżniowym" jaki powstaje po sklejeniu folii i odessaniu powietrza jest gładki a skrzydło można bardzo szybko uzbroić w serwa i przygotować do lotu :-) Pierwsze skrzydło zostało naprawione, doszło około 80g wagi dodatkowego laminatu położonego w miejscu złamań ale model mieści się wagowo w regulaminie ACES. Naprawiłem też osłonę silnika i ster wysokości, wymieniłem serwo SW a model został pomalowany i przetestowany w locie. Z nowym skrzydłem będzie lżejszy i w takiej konfiguracji będzie startował w zawodach, skrzydło naprawione będzie służyć do lotów treningowych a jak lata można zobaczyć na kolejnym filmie :-) ms

Finalnie naniesiona na wszystkie dekoracje warstwa chemoutwardzalnego lakieru poliuretanowego, zabezpiecza przed wpływem paliwa. ms

Jeżeli nie podniesie to zbytnio kosztu modelu to proponuję dodatkowy pasek z epp o grubości 5mm i szerokości 4cm który po zwinięciu i nałożeniu na "dziubek" będzie imitował silnik gwiazdowy. Prostota wykonania zbytnio nie ucierpi a podniesie się walor estetyczny, moim zdaniem ważny argument przy budowie pierwszego modelu. Może to być opcja....dla zaawansowanych :-) Bardzo fajny model i jeszcze raz gratuluję pomysłu, malując go "bardziej na wojskowo" młody adpept modelarstwa może nie tylko samodzielnie zbudować i potrenować latanie ale też sprawdzić się w sztuce dekoracji i bez obaw o regulamin wystartować w zawodach ESA :-) ms

.... wszyscy mają rozum ale wielu nie używa :-( Nie można zakładać, że modelarstwem będą zajmować się młodzi ludzie którzy się tym nie interesują. Dla takich żaden prosty model i żadne filmy instruktażowe nie otworzą tej dziedziny na poznanie. Dla tych co chcą jest wiele możliwości zdobycia wiedzy i doświadczenia a prosty model Grzegorza, może być tym pierwszym RC który przesądzi o pozostaniu w modelarstwie na dłużej. ms

może użyłeś zanieczyszczonego rozcieńczalnika ... z Casto albo Leroy? ms

Świetna propozycja na pierwszy model RC Mam nadzieję zachęci młodych adeptów modelarstwa do budowy a zwolenników aircombatu może również do uczestnictwa z zawodach. Nie wiem tylko dlaczego na wstępie napisałeś "kombat jest trudny" ? Nic bardziej prostego jak budowa modeli ESA chyba w modelarstwie się już nie zdarzy Zbudowanie esiaka jest porównywalne z budową rzutka do halowych zawodów F1N a materiał bardziej odporny i na początek przygody z RC chyba jedyny. Powodzenia i "niech MOC będzie z Tobą" a projekt się rozwija ms

retro na całej linii :-) Tez mam podobny samozapłon tj,wiekowego MK12 i nawet odpala ..... ale dla przyjemności wyjścia na lotnisko i polatania, go nie używam. Sporo energii wymagało odpalenie tego silnika a brak gaźnika RC moim zdaniem całkowicie go dyskwalifikuje. Klimat minionych lat to jedno ale frajda z latania i sterowania to zupełnie co innego. Wicherek został zaprojektowany do lotu swobodnego, można zrezygnować też z RC ...... tylko po co ms

Super, w takiej konfiguracji model nadal lata doskonale a lepiej wygląda - trzymam kciuki za realizacje projektu ms

kolejny wicherek :-) Bardzo mnie cieszą takie relacje i kolejne budowane modele ze starych planów. Jak zawsze doradzam tylko zmniejszenie wzniosu skrzydeł bo dziś sterowanie proporcjonalne i wielokanałowe a nie jedyna słuszna bo jedynie osiągalna aparatura PILOT-2 jaką stosowałem w swoim modelu 30 lat temu ms

Tez mi się podoba i gratuluję kolejnego projektu P-47 rzadko się pojawia na zawodach bo to kawał dużego i zwykle ciężkiego modelu. W technologii druku to może być zupełnie inny model i bardzo chciałbym go zobaczyć "w akcji" ms

Czy ktoś lata ??? Nic w naszym wątku o całorocznym lataniu nie przybywa a przecież śniegu w okolicy sporo i można z nartami albo na brzuszku jak kombaty ESA :-) Łapki troche marzną ale esiaki w niedzielę zaliczyły na śmietniku pierwszy trening przed zbliżającym się sezonem zawodów. Były trzy walki i każdy z trzech zawodników coś przyciął ale forma chyba spadła bo zaliczyliśmy tylko po dwa cięcia czyli kwalifikacji do finału by raczej nie było :-( Na przełomie roku oblatałem też nowego spalinowego kombata do walk ACES ... szybki i wściekły był ms

Bardzo ładny model - co będziesz kończył? To przecież gotowiec z pudełka, będziesz chyba jedynie montował wyposażenie rc i silnik. ms

Może nie z nadmiarem mocy a raczej nadmiarem prędkości. Problem z modelem Cataliny to blisko siebie umieszczone gondole silnika i konieczne do zastosowania małe śmigła co wymusza większy skok i finalnie nienaturalnie dużą prędkość modelu. ms