Vesla

Wygląda świetnie.

Książka obecna. Co do repliki to jest zrobiona bardzo dobrze i ale jednak replika. Mimo to wygląda pięknie.

I do tego łódź latająca. Trzeba by o tym pomyśleć.

Te słoje na sklejce to kalkomania czy malowanie?

Jeden z tych które są na liście 'TO DO". Te piękności latały w czasach swojej świetności (w czasach wyścigów), nad plażami miasta gdzie teraz mieszkam (Portsmouth), w muzeum w Southampton jest replika Supermarine s6 w skali 1:1. Piękna.

Świetne brzydactwo.

Gratuluję powrotu. Czekamy na zdjęcia z budowy.

Patyczakiem latałem bez dotykania steru wysokości tylko na sterze kierunku i terowaniu silnikiem. Jak w dawnych czasach RC. Ale to już inna para kaloszy i wymaga dobrze wytrymowanego modelu. Wybaczcie ten Off toppic.

To może wytłoczyć jakąś lekką obudowę z plastiku albo butelki. Wiem, że tu idzie o każdy gram.

Co tam zaraz nikt nie zagląda. Czajnikuję cały czas. To jeden z ciekawszych projektów.

Ale nadal na uwięzi. BTW zrobić dobry latawiec i oblatać to nie jest takie łatwe jak by się wydawało a ile frajdy.

Więcej o zestawie. Instrukcja z poprzedniej wersji, wystarczy w montażu. Dodatkowo folia termokurczliwa do oklejania kadłuba. Owiewki kół i same koła. Oczywiście węgle i druty plus wycięte ze sklejki wręgi. Nic tylko budować. Montaż zaczynam od podwozia, drut w sklejce i wklejenie tego w rdzeń kadłuba. Sklejenie obu stron poszycia. I przymocowanie tego na rdzeniu. Koła zabezpieczone kostką to kabli elektrycznych i "tarczami" ciętymi z wałeczków kleju na gorąco. Koła zmieniłem na koła o większej średnicy w celu łatwiejszego startu z trawy. Miejsce łącznia poszycia zabezpieczone taśmą epoksydową I tutaj jest pierwsza modyfikacja. Gniazda mocowania zastrzałów skrzydła. Postanowiłem je przykręcać śrubami plastikowymi. Plan był taki, żeby zabezpieczyć skrzydło w przypadku kraksy a zarazem mieć możliwość demontażu skrzydła. Serwa Stateczniki chciałem wykonać z dwóch warstw tak jak miałem w zestawie. Ale zepsułem ścinanie krawędzi i brzydko zapadły się do środka. W efekcie wykonałem nowe z pojedynczej płytki depronu. Mocowanie statecznika poziomego wykonałem na kołki i płaskownik węglowy. Zapewniłem tym samym trwałe mocowanie z kadłubem. Pomiar kątów. Przyrząd w/g pomysłu kolegi Motylastego. i mocowanie popychaczy. Zaczynam skrzydło, wklejanie dźwigarów węglowych i serwomechanizmów. Kolejna modyfikacja. Gniazda mocowania zastrzałów w skrzydłach. Sklejanie obu powierzchni skrzydła. Krawędź natarcia. Widać wzmocnienie powierzchni skrzydła w miejscu gdzie będą przebiegać gumy mocujące. Przymiarka skrzydła. Pierwszy zespół napędowy silnik i pakiet 2S, proponowany w wielu relacjach, niestety okazał się za słaby. Montaż wzmocnienia kadłuba do mocowania skrzydeł. Tutaj wzmocnienie. Ustawianie w poziomie ze statecznikiem wysokości. Lotki w skrzydłach. Ustalanie kąta zaklinowania skrzydeł. I wygląd końcowy. I taki to jest ten mój RWD 13. Czeka mnie teraz regulacja modelu i dalsze loty. Przy modelu wykonałem kątomierz do pomiaru kąta zaklinowania skrzydła. Kątomierz wykonałem w/g planu Motylastego. I wymagał dużo precyzyjnej pracy. Ale jestem zadowolony z efektu i działania. Do moich celów wystarczy. Montaż i kalibrowanie ustawienia tarczy odbyło się na wypoziomowanej płytce szklanej. Kulki i poziomice służyły do ustalenia poziomu. Przeciw waga wskazówki. Kątomierz wykonałem z grubej sklejki 6mm i różek aluminiowych. Wycinając zwracałem uwagę na zachowanie osiowości otworów przez które przechodzą aluminiowe prowadnice.

... Ufff, no i poleciał! chciało by się zapytać dlaczego tak długo. Ale jakoś tak wyszło. RWD 13 od Marka, drukowany na DEPRONIE, w końcu wzbił się w powietrze. Pierwsze udane loty wykonywałem przy średnim wietrze (pow 16km/h), przez co samolot chwilami był podatny na podmuchy wiatru. Trochę ściąga w prawo (muszę zmniejszyć wykłon) i zwiększyć kąt zaklinowania skrzydła. Słabo szybuje. Poza tym lata całkiem dobrze. Film jest trochę chaotyczny, musiałem usunąć część fragmentów z innymi samolotami ale mam nadzieję, że da się obejrzeć. Filmował kolega który uwieczniał całe nasze niedzielne loty bez koncentrowania się na moim RWD. Trochę o konfiguracji: masa do startu.... 500g!!! Tragedia. Tutaj wyszła mi cegła. I JEST TO MOJA WINA! DODAŁEM KILKA POMYSŁÓW I PRZYTYŁ. Napisałem specjalnie dużymi literami, żeby nikt nie myślał, że taka masa to wina modelu. Musiałem zmieniać silnik poprzedni był za słaby i nie był w stanie lecieć. 4 x serva HTX500 Hextronic silnik: Turnigy Aerodrive 2206 34T 1620KV 8.5A - ciąg 450g śmigło 8x4.3 slow flyer pakiet 3S 850mAh https://www.youtube.com/watch?v=uYnwlqfwdgY&feature=youtu.be Kilka ujęć w locie: https://www.youtube.com/watch?v=_vZOWtM4-_g (widać tam taki duży płaski dach zaraz za drzewami, to urząd skarbowy. Ostatnio z tego dachu, ochrona budynku zdejmowała mojego PZL 26 ;-) Wiatr go porwał.) RWD przed lotem A teraz od początku: W połowie roku otrzymałem od Marka świeżo wydrukowany na DEPRONIE RWD 13. Poziom wydruku wysoki, plus masa dodatków. Zmianie uległa również konstrukcja skrzydła, które z płytki zamieniło się z normalne skrzydło z profilami. Ale o tym dalej. Całość prezentowała się następująco.

Wisi na śmigle, wygląda jakby skrzydła posiadał tylko na pokaz. Oczywiście przesadzam. Fajna i brzydka ciekawostka. Nawet mnie korci żeby to zbudować. Miałbym na start z zatoki przy dobrej pogodzie.

Jak czasy pionierskie lotnictwa! Świetne!!!

Mocowanie lin na pokładzie lotniskowca. Najpewniej żeby go nie zwiało z pokładu :-) Na rysunku jest opis, ze zrezygnowano z nich w kwietniu 1929.

Kurcze. Jakoś to przegapiłem. Bardzo ładna wycinanka. Fajnie się prezentuje. Flaga powinna być skierowana w kieruku dziobu (tak jak wieje wiatr) ale i tak jest O.K. skrzydła też ma, tylko inne ;-)

Zasiadam i kibicuję. Twoje modele są świetne.

Ciekawe jest dlaczego producent przyjął CG w podanym przez Ciebie miejscu. Czyżby duży zapas stateczności? Przy takim ustawieniu model będzie ciężki na dziób co poprawi jego stateczność. Możliwe, że przy tak małym stateczniku poziomym model jest małostateczny. Tutaj masz kalkulator jakbyś miał ochotę się pobawić. http://chrusion.com/BJ7/SuperCalc7.html

Dlatego producenci podali punkt podparcia 150mm od początku wlotu powietrza żeby było łatwiej to ustawić.

Oto przykład różnicy pomiędzy modelarzami i "użytkownikami" modeli latających. Czas na uzupełnianie wiedzy z pozoru zbędnej. Wszystko wyjaśni poniższy rysunek: Co do twojego modelu to rozumiem, że projektanci wyliczyli tak jak powinni i podali miejsce punktu podparcia z odpowiednią poprawką na linii przy kadłubie. Z ciekawości zapytam jeżeli możesz podać jaką masz długość cięciwy skrzydła przy kadłubie.

Poprawcie mnie jeśli się mylę ale patrzę na to zdjęcie z wyważania i jedno mnie martwi. Powinieneś punk podparcia ustalić na linii średniej cięciwy aerodynamicznej która wypada w ok. 40% rozpiętości licząc od osi kadłuba. Wyważenie przy kadłubie dla skrzydeł skośnych będzie niewłaściwe i wyjdzie za ciężki na ogon.

Prawie jak półtorapłat :-) Ciekawe czy nie wpłyną na właściwości lotne.

Jeszcze obowiązkowe badania techniczne i szczepienia na wścieklizne.

W moim combacie lotki wychylają się ok. +/-5mm podobnie reszta sterów i lata O.K.