kesto

Woda nie wybacza błędów.

Z przodu kołek ustalający, z tyłu dwie śruby M6 poliamidowe.

Bardzo się cieszę, że podoba Ci się moja praca nad Lublinem. Niestety, nie miałem możliwości bezpośrednich rozmów z panami Glassem , Lurancem i Krzyżanem, ale materiały zebrane dzięki uprzejmości i dobrej woli kolegów modelarzy pozwolą mi (mam nadzieję) na dość dokładne wykonanie modelu. Korzystam z planów poprawionych i narysowanych przez Roberta Panka zamieszczonych w Historiach Puckich nr 6, poświęconych Lublinowi R XIII G. Plany wykonawcze modelu rysowałem sam na papierze bez korzystania z CAD-a. Jak zwykle internet jest niezastąpiony w szukaniu materiałów do modelu. Twój model spawany z rurek, to już klasa sama w sobie. Ja zdecydowałem się na bardziej klasyczne rozwiązania. Co do profilu oryginału, to jeden z kolegów na forum (jarek_aviatik) wykonał symulacje komputerowe doboru profilu i znalazł mi trochę inny, ale spełniający warunki bezpiecznego i stabilnego lotu, bez powiększania powierzchni statecznika poziomego, a jednocześnie łatwiejszego w wykonaniu.

To jak przymocowałeś dźwignie do amelinowej rurki? Tylko nie mów że klejem do amelinium?

Najprościej jak się da?. Znalazłem taką tabliczkę w internecie, przeniosłem do Corela i po obróbce wydrukowałem.

Prądnica miała tabliczkę znamionową ze schematem podłączenia uzwojeń. Udało się ją wydrukować i jest w miarę czytelna.

Prądnica

To może zamieść te plany na forum. Chętnych do skorzystania na pewno trochę będzie.

Ciężkie, bo inaczej nie wyważysz modelu (minimum 3S 2,2Ah), no i zdejmij te szczudła do oblotu.

Wszystko wskazuje na to, że tam powinien być po prostu zegarek.

Pomyślę nad tym. Właściwie mnie też zaczyna to przeszkadzać.

Jeśli chodzi o "zagęszczanie" kabiny Lublina, to już nic więcej w niej nie było. Zostaną tylko do zrobienia jakieś cięgna, rureczki i już.

Opracował i wydrukował Marek Hlebowicz z Rc Przeglądu Modelarskiego.

Może być nawet po musztardzie, ale coś mi się zdaje, że przód jest bardzo krótki i będzie spory kłopot z wyważeniem.

Ładna delta z podwoziem?

Poleciał?

Dzięki za wyjaśnienie. Faktycznie, w akrobacji liczy się "nabita" ręka, a nie eliptyczne skrzydło. Czy w przypadku silników elektrycznych, które nie generują drgań jak spaliny, model jest trochę lżej robiony?

Eliptyczne skrzydełka coś dają? Sylwek - jak to jest w porównaniu z klasycznymi modelami? To tylko moda czy faktycznie realna poprawa właściwości lotnych?

Trochę farby na silnik

No i zepsułeś najlepszy myśliwiec na świecie i zrobiłeś mniejszego brata Thunderbolta

Curarów ci u was dostatek, a i Blue Angel się zaplątał?. Sama akrobacyjna śmietanka. Webra coś nie chciała współpracować. Model ładny i ładnie prezentuje się w powietrzu.

Tak jak Sylwek radzi - do nauki Akrobatek, potem coś większego do szlifowania umiejętności. Kiedyś miałem Super Mastera i latałem nim na Radudze 7. Model był szybki, a w czasie wiatru nawet bardzo szybki, więc raczej nie polecam tego modelu. Po nim zrobiłem własną wersję Stiletto i ten dopiero latał tak jak powinien latać model akrobacyjny na uwięzi.

Dobry wybór.

Mirek, to rozrusznik pneumatyczny.

W ramach "zagęszczania" otwartej kabiny Lublina, zrobiłem pompę Vietta. Jest co prawda mocno uproszczona, ale musi tak zostać.