kesto

Nie chciałbym za bardzo się wtrącać, bo się nie znam, ale ten symetryczny profil skrzydła to bym raczej zmienił na NACA 2415.

W 1942 w czasie walk w Afryce, aliantom udało się zdobyć zdolnego do lotu Bf-109. Postanowiono wykonać kilka walk symulowanych, aby zobaczyć gdzie 109-tka ma słabe strony. Piloci latali na zmianę i okazało się, że w konfrontacji z myśliwcami alianckimi Bf-109 nie ma słabych stron. W każdej konfiguracji górował w czasie walki. W obawie o morale swoich lotników, dowództwo alianckie zabroniło lotów tym nieudanym i ogólnie przereklamowanym myśliwcem. Ale żeby nie było tak różowo, to podaję jeszcze taką analizę: Wyjaśnienie problemu modeli Bf 109 i nie tylko. Swój opis popieram informacjami z tej książki: https://pfmrc.eu/topic/66165-ksiazka-do-pobrania/ Teoretycznie wg sugestii Gordona Whitehead’a dla skrzydła prostego nie jest wymagane zwichrzenie. Wykresy to zdają potwierdzać. Ale, jak zwykle jest jakieś ale. Przeznaczenie samolotu (modelu) Bf 109 myśliwiec, czyli jak najbardziej powinien wykonywać akrobację. Chcę zwrócić uwagę na nagły zakręt (wykonany z szybkim przechyleniem) i nie tylko, problem może się pojawić przy nazwijmy to normalnym zakręcie z małym zapasem prędkości. Najszybciej problem może nas spotkać tuż po starcie, gdy po schowaniu klap model nie jest dostatecznie rozpędzony i chcemy przyszpanować, lub w fazie lądowania - ostatni zakręt lub nagły podmuch boczny podczas finalnego podejścia (duży wznios) Na stronie 135 wspomnianej wcześniej książki napisano: "Tymczasem w trakcie ruchu przechylającego (obrót wokół osi podłużnej) kąt natarcia rośnie na skrzydle opadającym i spada na skrzydle unoszącym się.” Im gwałtowniejszy przechył, tym większa składowa Vz i tym samym większy kąt natarcia. W fazach lotu, które opisałem powyżej może dojść do przejścia płata w okolicy lotek na nadkrytyczne kąty natarcia i doprowadzić do przeciągnięcia skrzydła wewnętrznego - model leci do ziemi jak przecinak wewnętrznym skrzydłem do dołu. Zobrazowałem to na rysunku. Dlatego nielogiczne jest stwierdzenie o obserwowaniu kąta natarcia zwłaszcza w zakręcie. Zaproponowana przeze mnie klapa przednia pozwoliła na osiągnięcie dwóch korzyści: 1. Zwiększenie krytycznego kąta natarcia profilu w rejonie lotek; 2. Stworzenie wymuszonej separacji na górnej powierzchni skrzydła (tylna krawędź klapy przedniej) powoduje to zjawisko akurat tu korzystne, opisane przez Patryka w dziale Aerodynamika, oraz opisane w ww. książce na stronie 99: "Może się zdarzyć, że tuż po oderwaniu opływ ulegnie jednak turbulizacji, a dzięki większej grubości warstwy turbulentnej „przyklei się” znowu do profilu.” Ten człowiek, któremu to robiłem zrobił sobie MIX combat gdzie wychylał klapy tylne na 2 stopnie, i klapy przednie, tak aby tylko unieść tylną jej krawędź. Dawało mu to ten sam efekt co turbulatory przed lotką. Do lądowania wychylał klapy przednie na maks, tj. 25 stopni. Aby tak się stało - punkt wymuszenia separacji laminarnej należy wyliczyć dla danego profilu. Wracając do Bf 109 - z racji tego, co opisałem powyżej, w skrzydle bez klapy przedniej i bez slotu ważne jest aby dobrze dobrać zwichrzenie płata, czy to geometryczne, aerodynamiczne, czy mieszane. Nie może być zbyt duże, gdyż znacznie zwiększy prędkość modelu np. do lądowania. Nie może być zbyt małe, jeśli chcemy wykonywać ciasne zakręty. Jakie? To trzeba wyliczyć. Nad problemem należy się zastanowić w modelu o rozpiętości powyżej 1,5m oraz z bardzo gładką powierzchnią skrzydła.

To ile musiałeś dorzucić do przodu?

Nie wiem jaki profil miał prawdziwy samolot, ale wielu modelarzy w swoich makietach stosuje stary i sprawdzony profil NACA 2415. Czy w tych "zacnych" planach też taki był?

W instrukcji obsługi jest podana procedura startu i lądowania z użyciem trymera statecznika i klap. Do startu trymer na -1 i klapy na 20. Lądowanie - trymer na +3 i klapy 40.

Lucjan, czy godło JG-27 to jakaś naklejka czy kalkomania? Dałeś zwichrzenie geometryczne na końcówce płata?

Ja używam lipy, ale co kraj to ...drewno. ?

Tor faktycznie jest jeszcze na tym samym miejscu, tylko jakiś "geniusz" postawił tam bramki do kosza i z latania d...a.

Ten chudziutki szczawik na ostatnim zdjęciu, drugi z lewej.? Na pozostałych zdjęciach znajdziesz już mnie sam.

Też znalazłem kilka starych zdjęć z zawodów F2B w Ełku z początku lat 80-tych. Sylwek powinien siebie rozpoznać? Na pierwszym zdjęciu - przygotowania do wspólnego lotu 6-ciu modeli jednocześnie. Dzisiaj już chyba byśmy tego nie powtórzyli?

Lucjan, jak zwykle fajna robota. Próbowałeś kiedyś "postarzać" model robiąc przetarcia farby aż do metalu, czy tylko ograniczałeś się do brudzenia?

Czekam na relację ?

Cześć Lucjan. Widzę, że model praktycznie gotowy. Ja swojego jeszcze nie zacząłem, ale kiedy to nastąpi, zgłoszę się do Ciebie po laminatowe elementy. ? Ładnie wygląda, a z opisów poprzedniego modelu wynika, że dobrze lata. Jak waga tym razem? Silnik też MVVS?

Kurde, przerzucam się na filatelistykę

Western River hmmm. Piękny model. Mój kolega robił go w połowie lat 80-tych z wykorzystaniem piłki włośnicowej. To dopiero było wyzwanie! Model został skończony!

Pomału przymierzam się do klejenia skrzydeł.

Pływaki też mu zrobisz?

Fajnie, że kolejny RWD wzniósł się w powietrze. Obserwowałem temat od początku i czekałem na relację z oblotu. Gratulacje.

Trochę gimnastyki przy kompasie, ale efekt końcowy całkiem zadowalający (tak myślę)

Początek prac nad tablicą przyrządów.

Aby zakończyć temat PZL-12, jeszcze dwa, tegoroczne osiągnięcia: I miejsce w makietach w Pucharze Centralnej Europy Modeli Wodnosamolotów (21-23.06.2019r.) I miejsce w Zawodach Latających Makiet Wodnosamolotów w klasie F4H-P Skarżysko-Kamienna (31.09.2019r.) Były to prawdopodobnie ostatnie loty tego modelu. Czas na następny projekt.

Elegancko.

Też się na tym łapię Dalsze prace nad usztywnieniem usterzenia.

Trochę gimnastyki z zastrzałami statecznika poziomego.

Trochę kadłuba.