kesto

Robi wrażenie.? Ciekaw jestem jak będzie latał. To raczej rzadko spotykany model.

Druga połówka.

Cieszę się, że podoba się Tobie moja robota. Ten heling, to stary indiański patent ?, bardzo pomocny zresztą.

Po dłuższej przerwie, ciąg dalszy.

Taki ładny był przód, a teraz dziurawy. Fe, nieładnie.?

Cześć Lucjan. Bardzo zgrabny samolocik i jak zwykle świetna robota. Jeśli mógłbym coś dodać od siebie, to pływaczki boczne zrób demontowane. Łatwiejsze w transporcie i ewentualnej naprawie. Starty wodnosamolotami z pływakiem centralnym wymagają większej uwagi, ze względu na duże niebezpieczeństwo nagłej zmiany kierunku startu, przez zanurzenie jednego z pływaków. Widziałem już kilka cyrki podczas startu. Z tego też powodu pływaki boczne często ulegają uszkodzeniu (dlatego sugestia aby były demontowane). Nadal będę śledził postępy i czekam na oblot.

Andrzej, nie wiem na ile moje zdanie będzie miało dla Ciebie znaczenie, ale ja w swoim RWD-22 dawałem 0 stopni. W locie nie wymagało korekt. Tylko, że u mnie skrzydła były na +2 st, a statecznik poziomy na 0 st.

Wojciechu, to piękne szpachle, ale cena już nie. Proponuję coś takiego: https://www.obi.pl/silikony-i-akryle/soudal-lekka-szpachla-akrylowa-900-ml/p/6034425

Ten model ma stosunkowo małą głębokość końcówki płata, więc to "polowanie" to po prostu przepadanie na małych prędkościach (szczególnie z klapami). Aby temu zapobiec autor dodał "mankiety do końcówek" czyli zwiększył głębokość profilu poprzez nakładki. Możesz zobaczyć takie rozwiązanie w modelu Mustanga Hangaru-9. Link do modelu: https://www.emodel.pl/hangar-9-p-51-mustang-pts-dsm2-rtf-mode-2-p-2840.html

Na Mistrzostwa świata w Częstochowie w 1980 roku tak, spóźniłem się, za to odbiłem sobie na zawodach w Szczecinie w 1986 roku ?

Właśnie Stiletto mnie zainspirował i na jego podstawie zrobiłem własny model. To był chyba 1985 rok.

Widzę, że worki próżniowe do ubrań znalazły nowe zastosowanie Stosujesz pompę próżniową czy ograniczasz się do odkurzacza? Coremat 3mm czy cieńszy?

Kevlar jest zupełnie zbyteczny. Tkanina szklana ze wzmocnieniami węglowymi w zupełności wystarczy, no chyba że chcesz sam sobie utrudnić robotę?

Nie. Produkt będzie odwzorowywał powierzchnię PVA, a nie formy.

Witaj Lucjan. Skoro model wyważony i uzupełniony pilotem, to powiedz ile waży w całości? Pamiętasz ile ważył poprzedni model?

Cylinder możesz nosić na głowie. Do modelu włóż elektryka i nic nie będzie wystawało.?

Dobór napędu to indywidualna sprawa każdego modelarza. Ja wybrałem elektryka ze względu na niezawodność napędu i czystość modelu. Poza tym w swoim egzemplarzu zrezygnowałem z wielu elementów, które były w zestawie dla oszczędzenia na wadze. Dzięki temu mam model gotowy do lotu o ciężarze 2200g.

Tutaj są wszystkie przeróbki. Lotki na dwóch serwach są zdecydowanie lepszym (lżejszym) rozwiązaniem.

Do ASP tej pojemności zalecają śmigło 10X6 i tego bym się trzymał.

Masz już kilka zrobionych i oblatanych modeli, więc nie będzie problemu i tutaj. Skoro masz kłopot ze zmianą profilu skrzydła, to rób jak jest na planach. Będziesz miał porównanie z tym, co do tej pory robiłeś.

Dawid, przepraszam, że tak namieszałem z tym profilem. To była tylko taka moja osobista sugestia. Z profilem symetrycznym ten model też poleci. Będzie miał tylko trochę inną charakterystykę lotną niż z profilem dwuwypukłym. Nie załamuj się i rób ten model tak jak jest na planach.

Profil symetryczny nie nadaje się do makiet. To świetny profil do modeli akrobacyjnych, ale Mustang to nie Extra. Lata trochę inaczej. Przy lądowaniu ten model po prostu przepada. Popatrz na końcówkę filmu (2min. 30s.)

Nie chciałbym za bardzo się wtrącać, bo się nie znam, ale ten symetryczny profil skrzydła to bym raczej zmienił na NACA 2415.

W 1942 w czasie walk w Afryce, aliantom udało się zdobyć zdolnego do lotu Bf-109. Postanowiono wykonać kilka walk symulowanych, aby zobaczyć gdzie 109-tka ma słabe strony. Piloci latali na zmianę i okazało się, że w konfrontacji z myśliwcami alianckimi Bf-109 nie ma słabych stron. W każdej konfiguracji górował w czasie walki. W obawie o morale swoich lotników, dowództwo alianckie zabroniło lotów tym nieudanym i ogólnie przereklamowanym myśliwcem. Ale żeby nie było tak różowo, to podaję jeszcze taką analizę: Wyjaśnienie problemu modeli Bf 109 i nie tylko. Swój opis popieram informacjami z tej książki: https://pfmrc.eu/topic/66165-ksiazka-do-pobrania/ Teoretycznie wg sugestii Gordona Whitehead’a dla skrzydła prostego nie jest wymagane zwichrzenie. Wykresy to zdają potwierdzać. Ale, jak zwykle jest jakieś ale. Przeznaczenie samolotu (modelu) Bf 109 myśliwiec, czyli jak najbardziej powinien wykonywać akrobację. Chcę zwrócić uwagę na nagły zakręt (wykonany z szybkim przechyleniem) i nie tylko, problem może się pojawić przy nazwijmy to normalnym zakręcie z małym zapasem prędkości. Najszybciej problem może nas spotkać tuż po starcie, gdy po schowaniu klap model nie jest dostatecznie rozpędzony i chcemy przyszpanować, lub w fazie lądowania - ostatni zakręt lub nagły podmuch boczny podczas finalnego podejścia (duży wznios) Na stronie 135 wspomnianej wcześniej książki napisano: "Tymczasem w trakcie ruchu przechylającego (obrót wokół osi podłużnej) kąt natarcia rośnie na skrzydle opadającym i spada na skrzydle unoszącym się.” Im gwałtowniejszy przechył, tym większa składowa Vz i tym samym większy kąt natarcia. W fazach lotu, które opisałem powyżej może dojść do przejścia płata w okolicy lotek na nadkrytyczne kąty natarcia i doprowadzić do przeciągnięcia skrzydła wewnętrznego - model leci do ziemi jak przecinak wewnętrznym skrzydłem do dołu. Zobrazowałem to na rysunku. Dlatego nielogiczne jest stwierdzenie o obserwowaniu kąta natarcia zwłaszcza w zakręcie. Zaproponowana przeze mnie klapa przednia pozwoliła na osiągnięcie dwóch korzyści: 1. Zwiększenie krytycznego kąta natarcia profilu w rejonie lotek; 2. Stworzenie wymuszonej separacji na górnej powierzchni skrzydła (tylna krawędź klapy przedniej) powoduje to zjawisko akurat tu korzystne, opisane przez Patryka w dziale Aerodynamika, oraz opisane w ww. książce na stronie 99: "Może się zdarzyć, że tuż po oderwaniu opływ ulegnie jednak turbulizacji, a dzięki większej grubości warstwy turbulentnej „przyklei się” znowu do profilu.” Ten człowiek, któremu to robiłem zrobił sobie MIX combat gdzie wychylał klapy tylne na 2 stopnie, i klapy przednie, tak aby tylko unieść tylną jej krawędź. Dawało mu to ten sam efekt co turbulatory przed lotką. Do lądowania wychylał klapy przednie na maks, tj. 25 stopni. Aby tak się stało - punkt wymuszenia separacji laminarnej należy wyliczyć dla danego profilu. Wracając do Bf 109 - z racji tego, co opisałem powyżej, w skrzydle bez klapy przedniej i bez slotu ważne jest aby dobrze dobrać zwichrzenie płata, czy to geometryczne, aerodynamiczne, czy mieszane. Nie może być zbyt duże, gdyż znacznie zwiększy prędkość modelu np. do lądowania. Nie może być zbyt małe, jeśli chcemy wykonywać ciasne zakręty. Jakie? To trzeba wyliczyć. Nad problemem należy się zastanowić w modelu o rozpiętości powyżej 1,5m oraz z bardzo gładką powierzchnią skrzydła.